Ὁ ἠλεκτρονικὸς ἔλεγχος :

Σὲ κάθε ἐποχὴ οἱ τύραννοι ἤθελαν νὰ ἐπεκτείνουν τὴν ἐξουσία τους σὲ ὅλο τὸν κόσμο καὶ νὰ ἐλέγχουν τὰ πάντα. Ὅμως αὐτὸ στὴν πράξη ἀποδεικνυόταν ἀκατόρθωτο. Ὅταν τὸ ἐπιχειροῦσαν – μὲ πολέμους καὶ τυραννικὴ βία, συναντοῦσαν τὴν ἀντίδραση τῶν λαῶν, καὶ τὰ σχέδιά τους ναυαγοῦσαν.

Στὴν ἐποχή μας αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία ἔχει καταστεῖ γιὰ κάποιους σχεδὸν μανιακὴ καὶ ὁμολογεῖται πλέον ἀπροκάλυπτα ὅτι ὑπάρχει σχεδιασμὸς ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐπιβολὴ παγκόσμιας ἐξουσίας. Μὲ μιὰ διαφορά: τώρα ὁ σχεδιασμὸς ἐπιδιώκει τὴν παγκόσμια κυριαρχία χωρὶς πόλεμο καὶ ἄσκηση βίας, ὥστε νὰ ἀποφευχθεῖ ἡ ἀντίδραση τῶν λαῶν.

Πῶς μπορεῖ νὰ ἐπιβληθεῖ τέτοια παγκόσμια ἐξουσία χωρὶς βία; Ἡ ἰδέα ποὺ προωθεῖται εἶναι νὰ γίνει αὐτὸ μὲ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχο τῆς οἰκονομίας. Παλαιότερα κάτι τέτοιο ἦταν ἀδύνατο, στὴν ἐποχή μας ὅμως εἶναι πλέον κατορθωτὸ μέσῳ τῆς ἠλεκτρονικῆς τεχνολογίας. Αὐτὸ συνεπάγεται κατάργηση τοῦ χρήματος καὶ ἐξαναγκασμὸ τῶν πολιτῶν νὰ κάνουν ὅλες τὶς συναλλαγές τους ἠλεκτρονικῶς, ἔτσι ὥστε τὸ κεντρικὸ σύστημα νὰ ἔχει ἀπόλυτο ἔλεγχο σὲ ὅλη τὴν οἰκονομικὴ δραστηριότητα.

Κατάργηση τοῦ χρήματος, ὑποχρεωτικὸς ἐφοδιασμὸς ὅλων μὲ μοναδικὸ κωδικὸ σὲ κάποια κάρτα ἢ παρόμοιο μέσο καὶ συγκέντρωση ὅλων τῶν στοιχείων σὲ κεντρικὸ σύστημα, αὐτὰ εἶναι τὰ βασικὰ στοιχεῖα τοῦ σχεδιαζόμενου ὁλοκληρωτικοῦ οἰκονομικοῦ ἐλέγχου.

Ἡ ἅλωση τῆς Ἑλλάδος

Στὴν πατρίδα μας ἡ λεγόμενη οἰκονομικὴ κρίση ἀποτέλεσε πρώτης τάξεως εὐκαιρία γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τέτοιων συστημάτων. Ἀρχικὰ ἐπιχειρήθηκε νὰ ἐπιβληθεῖ ἡ λεγόμενη Φοροκάρτα καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη. Ἀφοῦ ὅμως ἀπέτυχε παταγωδῶς ἡ ἐπιβολὴ τῆς Φοροκάρτας, καὶ ἐπειδὴ φοβήθηκαν ὅτι θὰ ἀποτύχει καὶ ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη, οἱ ἔξωθεν κινούμενοι διαχειριστὲς τῆς ἐξουσίας βρῆκαν ἄλλο δρόμο γιὰ ἔλεγχο τῶν πάντων:

Τρεῖς μόλις μέρες μετὰ τὸ Πάσχα καὶ ἐνῶ εἶχαν ἤδη προκηρυχθεῖ οἱ ἐκλογές, ἔτσι μέσα στὴ γενικὴ σύγχυση, προκειμένου νὰ μὴν ἐκδηλωθεῖ καμία ἀντίδραση, ἡ ἐκπνέουσα Κυβέρνηση, μὲ ἐναπομένουσα ζωὴ μόλις δυόμισι  ἑβδομάδων, ἐφαρμόζει τὸ ἔξωθεν διατεταγμένο σχέδιο ὑποδουλώσεως τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ θεωρούμενου ἀπ᾿ αὐτοὺς πιὸ ἀτίθασου λαοῦ τοῦ κόσμου. Ἰδοὺ ἡ εἴδηση τῆς 18ης Ἀπριλίου:

«Σὲ πρωτοφανὲς ‘‘ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα’’ ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ μάλιστα ἀναδρομικό, προχωρᾶ τὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν προκειμένου νὰ ἐνεργήσει διασταυρώσεις γιὰ νὰ ἐντοπίσει περιπτώσεις φοροδιαφυγῆς...

Τὸ Ὑπουργεῖο ἀπαιτεῖ ἀπὸ τράπεζες, κλινικές, τὸ χρηματιστήριο, ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες, ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα κύριας καὶ ἐπικουρικῆς ἀσφάλισης, ἑταιρεῖες σταθερῆς καὶ κινητῆς τηλεφωνίας, δημόσιες ἐπιχειρήσεις κοινῆς ὠφέλειας (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κτλ.) νὰ στείλουν στὴ Γενικὴ Γραμματεία Πληροφοριακῶν Συστημάτων τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν ἀναλυτικὰ στοιχεῖα γιὰ ὅλους τοὺς πελάτες τους προκειμένου αὐτὰ νὰ διασταυρωθοῦν μὲ τὶς δαπάνες καὶ τὰ εἰσοδήματα ποὺ ἀναγράφονται στὶς φορολογικὲς δηλώσεις κάθε χρόνο καί, ὅπου ὑπάρχουν διαφορές, νὰ ἐπιβάλλονται φόροι καὶ αὐστηρὰ πρόστιμα.

Μέχρι καὶ τὰ κυβικὰ τοῦ νεροῦ ποὺ καταναλώνει ἕνα νοικοκυριὸ ἢ τὶς κιλοβατῶρες ρεύματος θὰ γνωρίζει πλέον τὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν γιὰ τὸ κάθε σπίτι, ἐνῶ ἀναλυτικὰ στοιχεῖα γιὰ δάνεια, πιστωτικὲς κάρτες, καταθέσεις, μετοχὲς κτλ. θὰ βρίσκονται στοὺς σκληροὺς δίσκους τοῦ συστήματος TAXIS γιὰ διεξοδικὲς διασταυρώσεις».

Πρωτοφανὴς ἐφιαλτικὴ συγκέντρωση στοιχείων ὅλων τῶν πολιτῶν, ἔτσι ποὺ καθίσταται δυνατὴ ἡ ἄσκηση κεντρικοῦ ἐλέγχου τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς.

Πρόδρομοι Ἀντιχρίστου

Τί κινδύνους κρύβει αὐτὴ ἡ ἐνέργεια; Μερικοὶ τοὺς ὑποτιμοῦν, λέγοντας μάλιστα ὅτι ἕνας τίμιος καὶ πιστὸς πολίτης δὲν ἔχει νὰ φοβηθεῖ τίποτε. Κάνουν τρομερὸ λάθος. Γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους:

1. Εἶναι κάποια στοιχεῖα τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητας μιᾶς οἰκογένειας ποὺ γιὰ πολὺ σοβαροὺς λόγους δὲν ἐπιτρέπεται νὰ γίνουν γνωστὰ σὲ ἄλλα ἐκτὸς αὐτῆς πρόσωπα. Πρόκειται κυρίως γιὰ θέματα ὑγείας τῶν μελῶν της ἢ καὶ εἰδικῆς ἀποστολῆς κάποιου ἀπ᾿ αὐτά.

2. Ὑπάρχει σοβαρὸς κίνδυνος ἐκμεταλ­λεύσεως αὐτῶν τῶν στοιχείων ἀπὸ ὀργανωμένα συμφέροντα καὶ μάλιστα ἀσκήσεως ἐκβιασμοῦ στὰ μέλη μιᾶς οἰκογένειας. Ὑποστηρίζουν ὅτι τὰ στοιχεῖα θὰ εἶναι σὲ ἀπόλυτη ἀσφάλεια. Ψεύδονται ἀναίσχυντα! Δὲν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως ἀσφάλεια. Ἕξι μόλις μέρες μετὰ τὴν ἐπαίσχυντη ἀπόφασή τους «χάκερς» εἰσέβαλαν στὸν Ἱστότοπο τοῦ Γενικοῦ Λογιστηρίου τοῦ Κράτους καὶ διέσπειραν στὸ Διαδίκτυο ἀπόρρητα ἔγγραφα, ἀπειλώντας πὼς θὰ ἐπανέλθουν δριμύτεροι... Γιὰ ποιὰ ἀσφάλεια μιλᾶμε... Ἀφήνουμε τὴν πιθανὴ ἀναξιοπιστία τῶν ὑπαλλήλων τοῦ Ὑπουργείου ποὺ θὰ τὰ ἐπεξεργάζονται.

3. Θὰ ὁδηγήσει σὲ ἀκόμη χειρότερη ἐπιδείνωση τὴν ἤδη βαρύτατα χειμαζόμενη οἰκονομία τῆς χώρας, μὲ ἀποτέλεσμα πλῆθος συνανθρώπων μας νὰ ἀν­τιμετωπίσουν πρόβλημα ἐπιβιώσεως. Ὁ πρόεδρος τοῦ Ἐμπορικοῦ καὶ Βιομηχανικοῦ Ἐπιμελητηρίου Πειραιῶς (ΕΒΕΠ) Γ. Κασιμάτης ἐπισημαίνει τὸν κίνδυνο αὐτὸν λέγοντας ὅτι «τὸ σχέδιο ποὺ ἑτοιμάζει τὸ Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἠλεκτρονικὸ πόθεν ἔσχες, καθὼς περιλαμβάνει σαρωτικὲς διασταυρώσεις στοιχείων, ὅπου στὸ στόχαστρο μπαίνουν ἀκόμα καὶ οἱ τραπεζικὲς καταθέσεις, οἱ καταναλώσεις ἠλεκτρικοῦ ρεύματος καὶ νεροῦ, ἀλλὰ καὶ οἱ συναλλαγὲς μὲ πιστωτικὲς κάρτες.

Ὑπάρχουν βαθύτερες ρίζες, τὶς ὁποῖες κανεὶς σήμερα δὲν μπορεῖ νὰ φανταστεῖ. Ἡ δικαιολογία καὶ τὸ διακύβευμα, ὅτι ἔτσι πάει τὸ κράτος νὰ χτυπήσει τὴ φοροδιαφυγὴ μὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα, δὲν πείθει κανέναν.                                                

Καὶ στὴν Εὐρώπη κάποια κράτη θέλησαν κατὰ καιροὺς νὰ πατάξουν τὴ φοροδιαφυγή. Βρῆκαν ὅμως ἄλλους τρόπους. Τὴν ἐποχὴ ποὺ χειμάζεται ἡ οἰκονομία μας, τέτοιου εἴδους ἀποφάσεις καὶ μέτρα εἶναι ὅ,τι χειρότερο μπορεῖ νὰ σκεφθεῖ καὶ νὰ ὑλοποιήσει ἡ ἀπερχόμενη κυβέρνηση τοῦ κ. Παπαδήμου».

4. Τὸ σοβαρότερο εἶναι ὅτι δημιουργεῖται ἔτσι ὑποδομὴ ἐπιβολῆς παγκόσμιας κυριαρχίας, παρόμοιας μὲ ἐκείνη τοῦ Ἀντιχρίστου τῆς Ἀποκαλύψεως, ὅπου θὰ ἀσκεῖται ὁλοκληρωτικὸς ἔλεγχος τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς μέσῳ ἑνὸς χαράγματος στὸ δεξὶ χέρι ἢ στὸ μέτωπο τῶν ἀνθρώπων.

Ἑτοιμασία καὶ ἀντίσταση

Εἶναι φανερὸ πὼς ἔχουμε ἐπίθεση. Τέτοια ποὺ νὰ μὴν ἀποτολμήσει νὰ ἀντιδράσει κανείς. Ἡ λογική τους εἶναι ἀκαταμάχητη: Ὅλοι ξέρετε ποῦ ἔχουμε ὁδηγηθεῖ... στὰ πρόθυρα οἰκονομικῆς καταστροφῆς. Ποιὸς φταίει γι᾿ αὐτό; Ἐσεῖς οἱ πολίτες ποὺ δὲν πληρώνετε τοὺς φόρους! Τὸ καταλαβαίνετε· πρέπει νὰ ἐλέγξουμε τὴ φοροδιαφυγή. Λοιπὸν δεχθεῖτε κεντρικὸ ἔλεγχο ὅλων τῶν στοιχείων σας καὶ μὴ μιλᾶτε. Ὅσοι ἀντιδροῦν σ᾿ αὐτά, σίγουρα εἶναι ὕποπτοι... κάτι θέλουν νὰ κρύψουν!

Ὅμως, ὅσα προσχήματα κι ἂν ἐπικαλεσθοῦν, αὐτὴ τὴ φορὰ οἱ ἀποκρυπτόμενοι πραγματικοί τους σκοποὶ ἔγιναν ὁλοφάνεροι. Ὁ κ. Κασιμάτης τὸ ἐπισήμανε ξεκάθαρα: «Ὑπάρχουν βαθύτερες ρίζες, τὶς ὁποῖες κανεὶς σήμερα δὲν μπορεῖ νὰ φανταστεῖ». Τὰ ἐρωτήματα γιὰ τὴν ἐνέργειά τους εἶναι καταλυτικά. Ἰδού:

Γιατί αὐτὸ δὲν τὸ ἔκαναν νωρίτερα; Ἢ γιατί δὲν ἄφησαν νὰ τὸ κάνει ἡ Κυβέρνηση ποὺ θὰ προέκυπτε ἀπὸ τὶς ἐκλογές; Διότι ἁπλούστατα θὰ ἐκδηλωνόταν ἰσχυρότερη ἀντίδραση. Ὁ λύκος στὴν ἀντάρα χαίρεται. Καὶ οἱ λύκοι τῆς Νέας Τάξεως μέσα στὴν ἀντάρα τῆς προεκλογικῆς περιόδου ἐπιτέθηκαν.

Δεύτερο καὶ σημαντικότερο: Γιατί παρα­κάμπτουν τὴν Ἀρχὴ Προστασίας Δεδομέ­νων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα; Εἶναι ἔνοχοι καὶ παρανομοῦν ἐν ψυχρῷ! Ἡ Ἀρχὴ εἶχε ἀρνηθεῖ παλαιότερα νὰ ἐπιτρέψει τὴ Φοροκάρτα! Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐξανάγκασαν, ὡς φαίνεται, σὲ παραίτηση τὸν Πρόεδρό της. Τώρα δὲ τὴν ἀγνοοῦν προκλητικά.

Ἡ ὑποδομὴ γιὰ τὴν ἐπιβολὴ παγκόσμιας κυριαρχίας εἶναι ἤδη πολὺ προχωρημένη. Μόνο ἄνθρωπος παντελῶς τυφλὸς πνευματικῶς δὲν βλέπει καὶ δὲν ἀντιλαμβάνεται τὸν ἐπερχόμενο κίνδυνο. Ὅλη αὐτὴ ἡ ραγδαία ἐξέλιξη τοῦ κακοῦ, μάλιστα τὶς τελευταῖες δεκαετίες, δὲν εἶναι οὔτε τυχαία οὔτε κατὰ κάποιο τρόπο φυσιολογικὴ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων. Εἶναι σχεδιασμένη καὶ καθοδηγούμενη καὶ χρηματοδοτούμενη ἀπὸ ὄργανα τοῦ σατανικοῦ μίσους.

Ὁ ἔλεγχος τῶν πάντων ὁδηγεῖ σὲ δημιουργία ὑποδομῆς προδρομικῆς τοῦ Ἀντιχρίστου... Ὥστε, ὅταν ἡ σκοτεινὴ αὐτὴ μορφὴ κάνει τὴν ἐμφάνισή της, νὰ βρεῖ ἕτοιμη τὴν ὑποδομὴ καὶ νὰ ἐπιβάλει τὸ ἐφιαλτικὸ τυραννικὸ καθεστώς της.

Ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ κινδύνου οἱ πιστοὶ ὀφείλουμε νὰ ἑτοιμασθοῦμε. Νὰ ὁπλισθοῦμε πρωτίστως μὲ τὸ ὑπερόπλο τῆς πίστεως καὶ ἀφοσιώσεως στὸν Κύριο. Διότι δὲν ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ ὁρατοὺς μόνο ἐχθρούς. Ὁ καθαυτὸ ἐχθρὸς εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἄρχοντας τοῦ σκότους.

Ἀλλὰ καὶ νὰ ἀντιδράσουμε. Ἂν ἡ παθητικὴ ἀντίσταση στὴν ἐπιβολὴ τῆς Φοροκάρτας ὁδήγησε στὴν ἀποτυχία της, καὶ τώρα ἡ μὲ κάθε νόμιμο μέσο ἀντίδρασή μας μπορεῖ νὰ ματαιώσει τοὺς φασιστικοὺς νεοταξικοὺς σχεδιασμοὺς τῶν ἐπίδοξων παγκόσμιων τυράννων· οἱ ὁποῖοι ἂς τὸ ξέρουν: Ὅ,τι καὶ νὰ μηχανευθοῦν, στὸ τέλος θὰ συντριβοῦν ἀπὸ τὸν μόνο ζῶντα Θεό, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτὸν ποὺ εἶναι ὁ τελικὸς νικητὴς καὶ ὁ μόνος Κύριος καὶ Κυβερνήτης τοῦ κόσμου.

Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ»

Ὑπείκων εἰς τόν σωτηριώδη λόγο τοῦ ἐνσαρκωθέντος Κυρίου ὅτι τά μέλη τοῦ σώματός Του πρέπει νά εἶναι τό ἅλας τῆς γῆς καί τό φῶς τοῦ κόσμου καί ἡ βίοτή τους νά ἀποδεικνύει καθημερινῶς τόν συντονισμό της πρός τήν Εὐαγγελική ἀλήθεια ὡς «πόλις ἐπάνω ὄρους κειμένη» (Ματθ. 5:13-14) χρεωστῶ ὡς ποιμένας τῆς Ἐκκλησίας νά γνωστοποιῶ τά κατ’ ἐμέ εἰς τούς διακονουμένους ὑπό τῆς ἀναξιότητός μου.

Ὅπως πρό ὀλίγου χρόνου τά λεγόμενα «ὁμοερωτικά» σωματεῖα μέ εἶχαν ἐγκαλέσει ποινικά διά δῆθεν ἐξύβρισή τους ἐπειδή ὁμιλῶ ἐναντίον τῆς θανασίμου ἁμαρτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας, πού ἀποκόπτει ἀπό τόν αἰώνιο Θεό καί ἀντιβαίνει στήν ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ψυχολογία ἐπιχειροῦσα τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας μέ τήν συνδρομή τοῦ κ. Παναγιώτου Δημητρᾶ, ἐκπροσώπου τοῦ  Ελληνικοῦ παρατηρητηρίου τῶν συμφωνιῶν τοῦ Ἑλσίνκι, μιᾶς Μή Κυβερνητικῆς Ὀργανώσεως (ΜΚΟ), μέ ἀποτέλεσμα νά ἀθωωθῶ τελεσιδίκως μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 455/2011 Διάταξη τοῦ Εἰσαγγελέως Ἐφετῶν Ἀθηνῶν ἔτσι καί πάλι ἡ ἀνωτέρω ΜΚΟ μέ τήν συνδρομή τοῦ ἐκδότου κ. Μωρίς Χατζῆ τοῦ περιοδικοῦ «Κρησάρα», πού ἀσχολεῖται μέ θέματα τοῦ Ἑβραϊσμοῦ καί τοῦ κ. Abdulhalim Dede πού αὐτοπροσδιορίζεται στήν Ἑλλάδα, κατά παράβαση τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης ἡ ὁποία δέν ἀναγνωρίζει Τουρκική μειονότητα ἐπειδή δέν ὑφίσταται, ὡς ἐκπρόσωπος τῆς «Τουρκικῆς μειονοτικῆς κίνησης γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα», μέ ἐγκαλοῦν ἐνώπιον τῆς ποινικῆς δικαιοσύνης γιά δῆθεν παράβαση τῶν ἄρθρων 1 καί 2 τοῦ Νόμου 927/1979 «Περί κολασμοῦ πράξεων ἤ ἐνεργειῶν ἀποσκοπουσῶν εἰς φυλετικάς διακρίσεις» σέ συνδυασμό μέ τήν ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ/28.11.2008 τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου διά δημοσιευθεῖσες θέσεις μου διά τόν διεθνῆ Σιωνισμό καί τόν Ἰσλαμισμό παρερεμηνεύοντες ἐντελῶς τάς διατάξεις τῶν Νόμων πού ἐπικαλοῦνται διότι οὐδέποτε ὁ λόγος μου προέτρεψε στήν πρόκληση διακρίσεων, μίσους ἤ βίας κατά προσώπων, ἀλλ’ ἀνέδειξε ὡς ἔχω χρέος ἐκ τῆς Ἐπισκοπικῆς μου εὐθύνης, τήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων ἐκφράζων ἐλευθέρως ὡς στό Σύνταγμα τῆς χώρας κατωχυροῦται τήν προσωπικήν μου ἄποψιν.

Χρησιμοποιοῦν βεβαίως δηλώσεις στρεβλωτικές τῶν θέσεών μου, τοῦ τότε Κυβερνητικοῦ Ἐκπροσώπου κ. Πεταλωτῆ, τῆς Προέδρου τῆς ΔΗΣΥ κας Ντόρας Μπακογιάννη, τοῦ Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου, τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς, τοῦ Προέδρου τῆς ΑΧΕΠΑ κ. Νικολάου Καρακώστα, τοῦ Κεντρικοῦ Ἰσραηλιτικοῦ Συμβουλίου Ἑλλάδας, τοῦ Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, τοῦ κ. Σταύρου Ζουμπουλάκη, ἐκδότου τῆς «Νέας Ἑστίας» κλπ.

Οἱ ἐγκαλοῦντες τήν ταπεινότητά μου παραθεωροῦν διά τῶν μηνύσεών των ὅτι εὑρισκόμεθα σέ χώρα δημοκρατική καί ἐλευθέρα, ὅπου ἡ ἐλευθερία ἐκφράσεως ἀποτελεῖ συνταγματικό κεκτημένο δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου καί ἑπομένως ἐάν διαφωνοῦν μέ τάς θέσεις μου ἔχουν τήν δυνατότητα νά ἀντιπαρατεθοῦν πρός αὐτάς δημοσίᾳ.
Ἔχω ἀναρτήσει στό διαδίκτυο συγκρητική μου μελέτη διά τόν Χριστιανισμό καί τόν Ἰσλαμισμό ὅπου ἀποδεικνύω ἐναργέστατα ὅτι τό Ἰσλάμ εἶναι θρησκεία κατασκευασμένη ἀπό ἀνθρώπους καί μή προερχομένη ἐκ τῆς θείας ἀποκαλύψεως, ὅπως ὁ Χριστιανισμός καί οὐδείς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἰσλαμισμοῦ τόλμησε νά τήν ἀντικρούσει.
Τό ἴδιο ἔχω δημόσια μέ ἀδιάψευστα ἐπιχειρήματα ἐκ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τοῦ Προφητισμοῦ ἀποδείξει ἀπευθυνόμενος στόν τ. Ραββίνο τῆς Θεσσαλονίκης κ. Φριζῆν ὅτι ὁ ἐνσαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Μεσσίας καί ὅτι ὁ ἀναμενόμενος ὑπό τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ θά εἶναι ὁ τραγικός Ἀντίχριστος. Καί πάλι οὐδείς ἐτόλμησε νά ἀντικρούση τό κείμενό μου. Τό νά ἐπιχειρεῖται ἡ φίμωσις μου μέ ἀβάσιμες, ἕωλες καί ἀνεπέρειστες μηνύσεις εἶναι καθαρή ματαιοπονία.
Ταπεινῶς καί φιλαδέλφως προτρέπω τούς διώκτας μου νά μετανοήσουν εἰλικρινῶς, νά δεχθοῦν τόν μόνο Σωτῆρα καί Λυτρωτή Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, διότι ἄλλως θά ἀπωλέσουν καί αὐτήν τήν ζωήν κατατρυχόμενοι ἀπό ψευδῆ κοσμοείδωλα καί τό φρικωδέστερον τήν αἰώνια καί ἀδιάστατη καί ἀτελεύτητη συνέχειά της.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ  

Γράφει η Χαροκόπου Τσώνη Όλγα 

Κοιτώντας το δέντρο, χάνεις το δάσος...

Ήταν ολοφάνερο από τις εκλογές της 6^ης Μαΐου ότι κάτι δεν πάει καλά με τους εκλογικούς καταλόγους. Πώς είναι δυνατόν ένας πληθυσμός προσδιορισμένος από  την απογραφή του 2011 στον αριθμό : 10.787.690, και ο πληθυσμός μέχρι 14 ετών να προσδιορίζεται στον αριθμό : 1.666.888 να καταλήγουν σε  αριθμό εγγεγραμμένων 9.949.401!

10.787.690-1.666.690= 9.121.000 (διαφορά 9.949.401-9.121.000=828.401)

(http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/A1602_SAM01_DT_DC_00_2011_01_F_GR.pdf)

Και δεν έχουμε και στοιχεία για τους νέους από 14-17 ετών οι οποίοι θα αυξήσουν αυτή τη διαφορά…

Ποιοι να’ναι άραγε αυτοί οι 828.401 εγγεγραμμένοι που κάπως δεν ταιριάζουν στα στοιχεία αυτής της μιας εκλογικής αναμετρήσεως;

Από αυτό το μαθηματικό ακατανόητο έλαβα αφορμή και μελέτησα τα σχετικά στοιχεία όλων των εκλογικών αναμετρήσεων (βουλευτικών) από το 1974-2012.

Όταν λοιπόν ξέφυγα από το δέντρο και κοίταξα το μεταπολιτευτικό δάσος, έπαθα ότι και σεις όταν θα δείτε τον παρακάτω συγκεντρωτικό πίνακα που δημιούργησα.

Τα κίτρινα στοιχεία είναι η διαφορά που προκύπτει από τους εγγεγραμμένους της προηγουμένης  περιόδου ως προς τους εγγεγραμμένους της επομένης  περιόδου.

Από τα στοιχεία της δημοσιευμένης στο διαδίκτυο εργασίας « Οι δημογραφικές εξελίξεις στη νεώτερη Ελλάδα (1830-2007)» Β. Κοτζαμάνης, Ε. Ανδρουλάκη, προκύπτει κατά μέσον όρο ότι

(Όπως ξεκάθαρα φαίνεται τις τελευταίες δεκαετίες η αύξηση του πληθυσμού είναι οριακή, κι αν φαίνεται ότι υπάρχει κάποια αύξηση, αυτή οφείλεται στους αριθμούς των γεννήσεων των μεταναστών. Καθώς και η συνολική αύξηση του πληθυσμού δεν οφείλεται στους Έλληνες αλλά στους μετανάστες κατοίκους της Ελλάδας διότι στις απογραφές του 2001 και 2011 κατεγράφη ο μόνιμος πληθυσμός με καμία διευκρινιστική ερώτηση για την ιθαγένεια των απογραφομένων.)

Δηλαδή στις εκλογές ας πούμε του 1993, αν ανατρέξουμε 18 χρόνια πριν, έχουμε μια αύξηση:  ας πάρουμε το 83.900, περίπου 84.000 επί ,χοντρικά, 20 χρονιές, 1.680.000 νέους εγγεγραμμένους επί των εγγεγραμμένων του 1974,  έχουμε και λέμε : 6.241.066+1.680.000=7.921.066

Τι λένε όμως οι εγγεγραμμένοι του 1993; Δείτε τον πίνακα.

Σας… ξαφνιάζουν τα στοιχεία;

Το 1985 ψήφισαν 3 σειρές νέων μαζεμένες γιατί δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στα 18. Αλλά και 150.000 να’ ταν η κάθε σειρά, 150.000 επί 3 δεν κάνει 948.869…!

Και ξάφνου τι έγινε και οι αυξήσεις των εκατοντάδων χιλιάδων έγιναν αυξήσεις των δεκάδων χιλιάδων; Που και αυτοί, από το αρχικό παράδειγμα των φετεινών εκλογών, εγκλείουν ήδη από μόνοι τους ένα εσωτερικό μαθηματικό λάθος των 800.000 ατόμων.

Από κει και πέρα ο θεός κι η μοίρα μας…

Όπως και να’χει νομίζω ότι το υπουργείο εσωτερικών θα έπρεπε να δώσει μία απάντηση. Πώς δικαιολογούνται τέτοιες διακυμάνσεις στους αριθμούς; Κι αν υπάρχουν λόγοι, καιρός να τους μάθουμε κι εμείς.

(Ελληνοπόντιοι, ιθαγένειες , ελληνοποιήσεις, διπλοεγγραφέντες, καλπονοθευτικός εκλογικός νόμος …)

Να μάθουμε κι εμείς τι δύναμη πρέπει να’χει πια η ψήφος μας για ν’ αλλάξει κάτι σ’ αυτόν τον τόπο.

Γιατί αν υποψιαστώ ό,τι υποψιάζεστε και σεις …

Συνταγματική και σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι η νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει ότι, για να κατατεθεί έφεση επί φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων, πρέπει να καταβληθεί πρώτα το 50% του οφειλόμενου ποσού.

Στην απόφαση αυτή κατέληξε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ, σύμφωνα με τη νομοθετική αυτή ρύθμιση το καταβλητέο ποσό υπολογίζεται από την αρμόδια φορολογική ή τελωνειακή αρχή, η οποία συντάσσει ατελώς, μετά από αίτηση του εκκαλούντος, ειδικό σημείωμα, με το οποίο βεβαιώνεται και η καταβολή του.

Ειδικότερα, εταιρεία γεωργικών προϊόντων υποστηρίζει ότι η διάταξη αυτή που προβλέπει την καταβολή του 50% του οφειλόμενου ποσού, προκειμένου να μπορεί να δικαστεί μία υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, μετά από έφεση, είναι αντισυνταγματική.

Και είναι αντισυνταγματική, σύμφωνα με την εταιρεία, γιατί «παραβιάζει το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος και τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθώς επίσης και το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην υπ' αριθμ. 1619/2012 απόφασή τους επισημαίνουν ότι σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του επίμαχου νόμου 3900/2010, η υποχρέωση καταβολής του 50% του οφειλομένου φόρου αποβλέπει στον συγκερασμό «της ανάγκης άμβλυνσης των δυσμενών για το Δημόσιο συνεπειών από τη διατήρηση επί μακρό χρονικό διάστημα δικαστικών εκκρεμοτήτων στις φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις», καθώς και στην «αποθάρρυνση της άσκησης ενδίκων μέσων με μόνο σκοπό την καθυστέρηση στην εκπλήρωση νόμιμων υποχρεώσεων, ιδίως εκείνων που αφορούν την καταβολή φόρων», ενώ περαιτέρω αναφέρεται ότι «δύναται να λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους ασκούν την έφεση με μόνο σκοπό να καθυστερήσουν την εκπλήρωση των φορολογικών τους υποχρεώσεων συντελώντας με τον τρόπο αυτό στην υπερφόρτωση των δικαστηρίων και στις συνέπειες που αυτή έχει στην απονομή της Δικαιοσύνης».

Ενόψει αυτών, υπογραμμίζουν οι δικαστές, η επίμαχη διάταξη που προβλέπει ότι ο φορολογούμενος οφείλει να καταβάλει το 50% του οφειλομένου κατά την πρωτόδικη απόφαση φόρου, δεν αντίκειται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 του Συντάγματος και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της ΕΣΔΑ.

Ακόμη, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έκρινε ότι η εταιρεία πρέπει να καταβάλει επίσης και αναλογικό παράβολο ίσο προς το 2% του αντικειμένου της διαφθοράς, όπως προβλέπει το άρθρο 45 του ίδιου νόμου 3900/2010.

Να σημειωθεί ότι και αυτή η τελευταία διάταξη έχει κριθεί συνταγματική και σύμφωνη με την ΕΣΔΑ.

Κατόπιν αυτών το ΣτΕ υποχρέωσε την εταιρεία να καταβάλει το 50% των οφειλομένων, δηλαδή 1.316.722 ευρώ, καθώς και παράβολο 2.000 ευρώ.

  ΔΙΚΑΣΤΗΣ 

Γράφει ο Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης :

Τίς τελευταῖες ἡμέρες ἀπό διάφορους πολιτικούς ἀκούστηκαν λέξεις λησμονημένες.Απορεί κανείς αν η επανεύρεσή τους είναι γνήσια ή χρησιμοποιούνται προς κατανάλωση και εκμετάλλευση. Μιλώ για λέξεις όπως πατρίδα, πατριωτισμός, Θεός, θρησκεία, οικογένεια, παράδοση και λοιπά σχετικά. Επιτρέπεται να αποδυναμώνονται ιδέες και ιερά νοήματα;
Η ελληνική παιδεία κατάντησε άγονη και στείρα γνώση. Ο Χριστός εξήλθε από τα σχολεία ως φανατικός, ακραίος και ανελεύθερος. Η γλώσσα μας κατακρεουργήθηκε βάναυσα. Μία φοβερή ψυχοπαθολογία βάλθηκε να θανατώσει την εγχώρια λαλιά. Ντρέπονται μερικοί που είναι Έλληνες;
Παράδοση σημαίνει ότι παραλαμβάνεις ό,τι το αληθινό και ζωντανό και το παραδίδεις στους επόμενους ξανακαινουργιωμένο. Είναι μια λιτανεία, μια ιερή πομπή, μια λαμπαδηφορία, όπου μεταφέρεται το φως, φως ιλαρό. Ο ένδοξος στρατηγός Μακρυγιάννης έκλαιγε όταν έβλεπε να χάνεται στους χρόνους της ελευθερίας ό,τι φυλάχθηκε καλά στους χρόνους της δουλείας. Ήταν θρησκομανής και παράλογος ο Μακρυγιάννης;
Η ορθόδοξη ελληνική εκκλησία δεν εξαντλεί το έργο της στις χιλιάδες πιάτα φαγητού που μοιράζει καθημερινά στους πεινασμένους φτωχούς. Δυστυχώς το κράτος θεωρεί την εκκλησία μας ως καλό φιλανθρωπικό κατάστημα. Η εκκλησία, παρά τις όποιες ανθρώπινες ελλείψεις της, παραμένει πηγή ακένωτου πνευματικού ανεφοδιασμού, υπομονής, εγκράτειας, ελπίδας και αισιοδοξίας. Δεν είναι έτσι;
Φθάσαμε σε άφωτο αδιέξοδο. Βυθιστήκαμε σε τέλμα αδιαφάνειας και ανειλικρίνειας. Χρειάζεται να μελετήσουμε την ιστορία μας, να εντρυφήσουμε στον πολιτισμό μας, να ανάψουμε ένα κερί στην εικόνα του Χριστού για να εμπνευστούμε, να απορρίψουμε τα πολλά περιττά, να μάθουμε να ζούμε με εγκράτεια, απλότητα, ολιγάρκεια και ταπείνωση. Είναι κακό και ανέφικτο;
Οι «προοδευτικοί» μάλλον θα χαμογελάσουν ειρωνικά με τα γραφτά μας. Θα μας πουν αρτηριοσκληρωτικούς, οπισθοδρομικούς και καθυστερημένους. Σήμερα επικρατεί ο ορθολογισμός. Να όμως που η υπερκατανάλωση, η ευμάρεια, η ευδαιμονία, η σπατάλη, τα δάνεια, μας έφεραν σε βαθιά κρίση. Επτωχεύσαμεν πνευματικά. Ανίδεοι και ανίκανοι πολιτικάντηδες ταλαιπώρησαν τον λαό και δεν φαίνεται να μετανοούν και να αναπτύσσουν υγιή αυτοκριτική, σοβαρή μεταμέλεια και ειλικρινή μετάνοια για τα τραγικά λάθη τους. Μιλώ παράλογα;
Οι πολιτικοί κομμάτισαν τον λαό, του έκοψαν το φιλότιμο, το μεράκι, τις φτερούγες της ελπίδας. Έφεραν τον εθνικό διχασμό, έκαναν κόκκινο τον Σαγγάριο, το δράμα του εμφυλίου, τις ορδές του Αττίλα, κάποιους εθνοσωτήρες, την αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας, τη διαφθορά των προγραμμάτων, που ανέχονται για το ίδιον συμφέρον οι νομοθετούντες και προστατεύοντες την υγεία της ψυχής. Πολιτικοί και να είναι καταχραστές δημοσίου χρήματος, ο ένας να τα ρίχνει στον άλλο. Όλοι να έχουν δικαιολογίες δυνατές για τους εαυτούς τους. Άλλοι θα απέχουν των εκλογών, άλλοι θα ρίξουν λευκό ή άκυρο ή θα ψηφίσουν από οργή και εκδίκηση ένα ακραίο κόμμα αντιδρώντας. Ο πολιτικός λόγος δεν αγγίζει καρδιές, δεν ενθουσιάζει. Πολλοί δεν είναι βέβαιοι γι’ αυτό που ψηφίζουν. Άλλοι, λένε, θα ψηφίσουν το λιγότερο κακό. Καλά, αλλά γνωρίζουν πράγματι ποιο είναι το λιγότερο κακό;

-Γέροντα, λένε ότι οι αναστενάρηδες, στην γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου, πατούν σε αναμμένα κάρβουνα και δεν καίγονται. Τί είναι αυτό;

- Και δαιμονικό είναι και απατεωνιά. Το ότι χορεύουν κρατώντας κάποια εικόνα ή τον σταυρό είναι αναίδεια, είναι άρνηση πίστεως. Απομακρύνεται η Χάρη του Θεού, γι’ αυτό τους βοηθάει ο διάβολος. Είναι δυνατόν να μη τους βοηθάει ο διάβολος μετά; Δικαιούνται την βοήθεια του!

 Αλλά είναι και η δική τους πονηριά που βοηθάει. Αυτοί πηγαίνουν προηγουμένως και ετοιμάζουν τον τόπο. Καίνε δηλαδή ξύλα από πλατάνια που αφήνουν πολλή στάχτη και ξέρουν που πατούν, όταν χορεύουν. Γιατί δεν καίνε πουρνάρια ή κουμαριές που κρατάνε κάρβουνο;  Ας τους ετοιμάσει άλλος την φωτιά και ας πάνε μετά εκεί να  χορέψουν!

 Μου είπε κάποιος:  «Θαύμα! Οι αναστενάρηδες πατούν στην φωτιά και δεν καίγονται». «Αυτό θαμάζεις; του είπα. Οι δαίμονες είναι μέσα στην φωτιά της κολάσεως και δεν καίγονται χρόνια, αιώνες τώρα. Αυτό να θαυμάζεις, και όχι αυτούς που πατούν λίγο πάνω στα κάρβουνα και στην στάχτη, χωρίς να καίγονται».

(Απόσπασμα από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ΄, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ», ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ", ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)

 alopsis

Στο τεύχος 54 του έγκυρου αμερικανικού επιστημονικού περιοδικού «Ancient America», υπάρχει ένα πολύ εντυπωσιακό άρθρο από τον αμερικανό επιγραφολόγο-ερευνητή John Gallager, σχετικά με την ανακάλυψη υπολειμμάτων χριστιανικής εκκλησίας, η οποία χρονολογείται στον 5^ο αιώνα μΧ., δηλαδή χίλια περίπου χρόνια πριν από την ανακάλυψη της Αμερικής, το 1492,  από τον Χριστόφορο Κολόμβο!

Παραθέτουμε σε μετάφραση ένα μικρό απόσπασμα από την αρχή του άρθρου και ακολουθεί το πλήρες κείμενο στα αγγλικά.

«Μέσα στην ησυχία του δάσους Cockaponset, στο νότιο Κοννέκτικατ (Connecticut), κοντά στην πόλη Γκίλφορντ (Guilford), βρίσκεται, επιδέξια σμιλεμένη σε βράχο, η αρχαιότερη εκκλησία της Βορείου Αμερικής.

Πρόσφατα επιγραφικά ευρήματα της περιοχής δείχνουν ότι είναι 1500 ετών και συνδέεται με ένα ταξίδι Βυζαντινών χριστιανών μοναχών, που έπλευσαν από την Βόρεια Αφρική τον 5^ο αιώνα μΧ., κατά την διάρκεια των επιδρομών των Βανδάλων.

Στην περιοχή έχουν ανευρεθεί ελληνικές και βορειοαφρικανικές επιγραφές, εγχάρακτα σχέδια με ελληνικούς χαρακτήρες στον τύπο των βυζαντινών μονογραμμάτων του Χριστού και της Παναγίας (πχ. IC XC , MP= ΜΗΤΗΡ, κά.), υπόσκαφες κολυμβήθρες για το βάπτισμα, θρόνος δεσποτικός, θυσιαστήριο και πολύφωτες λυχνίες.

Όλα αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το σημείο αυτό ήταν τόπος λατρείας, μια αρχέγονη χριστιανική εκκλησία. Στην ανακάλυψη έρχονται να ρίξουν φως Λιβυκά αραβικά κείμενα, τα οποία βρέθηκαν στο Figuig (Hadj-Mimoum), μια μακρινή όαση στο ανατολικό Μαρόκο, στα 1926.

Τα κείμενα μιλούν για ένα ταξίδι που έγινε από χριστιανούς μοναχούς της Βορείου Αφρικής, οι οποίοι έπλευσαν με κατεύθυνση «προς την δύση του ηλίου», στο «Asq-Shamal», δηλαδή στην «Βόρεια Χώρα», που φαίνεται να υπονοεί την Βόρεια Αμερική.

Ένας εμβριθής λόγιος, ο Frederick J. Pohl, ο οποίος μελέτησε τις επιγραφές του Figuig στην δεκαετία του 1960, τοποθέτησε χρονικά την άφιξη των μοναχών στην Β. Αμερική γύρω στα 480 μΧ.»

(VIDEO) Εορτάστηκε και φέτος η Επέτειος υπογραφής του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας, με το οποίο η Αλβανία αναγνωρίζει το δικαίωμα της Αυτονομίας στη Βόρειο Ήπειρο. Οι καθιερωμένες εκδηλώσεις  που οργανώνει η Ι.Μ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης έλαβαν χώρα στο Δελβινάκι, με τη συμμετοχή βορειοηπειρωτών,  της ΣΦΕΒΑ, του ΠΑΣΥΒΑ και πλήθους Ελλήνων που αγωνιούν για το συγκεκριμένο πολυβασανισμένο και αδικημένο κομμάτι του Ελληνισμού. 

 Tο επίσημο Δελτίο Τύπου της Ι.Μ. Κονίτσης, που περιέχει και το ψήφισμα, έχει ως εξής:

 «Το Βορειοηπειρωτικό  ζη». Αυτό είναι το συμπέρασμα που προέκυψε από την πολυπληθή συγκέντρωση, η οποία πραγματοποιήθηκε, σήμερα, στο ηρωϊκό Δελβινάκι για να τιμηθή ο Αυτονομιακός Αγώνας της Βορείου Ηπείρου και το «Πρωτόκολλο της Κερκύρας» το 1914. Η κατανυκτική αρχιερατική Θεία Λειτουργία, το ιερό μνημόσυνο υπέρ των πεσόντων και των αγωνισθέντων σ’ εκείνο τον αγώνα, η εμπεριστατωμένη ομιλία του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως κ. ΑΝΔΡΕΟΥ, η ειρηνική πορεία μέχρι το Ηρώον της κωμοπόλεως, το τρισάγιο και ο Εθνικός Ύμνος, ανέβασαν στα ύψη το εθνικό φρόνημα του λαού. Στο τέλος, εγκρίθηκε, δια βοής, το ακόλουθο

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α

« Ζητάμε :

1) Να σταματήση αμέσως η καταπίεση των κατοίκων της ηρωϊκής Χειμάρρας και να διακηρυχθή από την Ελλάδα η Ελληνικότητά της.

2) Να παρέμβη η Ελλάδα στο θέμα της διδασκαλίας της Ιστορίας, ώστε να παύσουν τα Βορειοηπειρωτόπουλα να διδάσκωνται ψεύδη και ανακρίβειες, όπως, για παράδειγμα, ότι και η ελεύθερη Ήπειρος ανήκει στην Αλβανία.

3) Να σταματήση ο διχασμός της Βορειοηπειρωτικής Ηγεσίας, που τόσο αρνητικά επιδρά στο εθνικό αυτό θέμα. Όσες φορές ο Ελληνισμός βρέθηκε διχασμένος, έχασε τα εθνικά του ζητήματα.

4) Να απαιτήση η Ελληνική Πολιτεία από την Αλβανία να της δοθούν ακριβή στοιχεία για την διενεργηθείσα απογραφή, η οποία ανεβάζει τους Βορειοηπειρώτες μόλις σε 25.000. Παράλληλα, να κινητοποιήση την «ΟΜΟΝΟΙΑ» για να πραγματοποιήση την δική της απογραφή, όπως έχει υποσχεθή, ώστε να φανή ακριβώς ο αριθμός των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Επίσης να παρακινήση και τους εν Ελλάδι Βορειοηπειρώτες, των οποίων η ευθύνη στο προκείμενο θέμα είναι μεγάλη.

5) Να γίνη, χωρίς αναβολή, η περισυλλογή των οστών των πεσόντων ηρώων, κατά το Έπος 1940-1941, και να δημιουργηθή οπωσδήποτε στρατιωτικό μαυσωλείο και στην Ελληνική πόλη της Κορυτσάς.   Τέλος,

6)  Δηλώνουμε, ότι, πιστοί στις υποθήκες του αειμνήστου Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, θα συνεχίσουμε τον αγώνα, μέχρις ότου επιτευχθή η ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Μητέρα Ελλάδα ».

ΠΗΓΕΣ:

 ΣΦΕΒΑ/

aktines.blogspot.com

(ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO) Η Γενοκτονία των Ποντίων είναι κάτι που ο λεγόμενος "προοδευτικός χώρος" επιδιώκει να υποβαθμίσει, γιατί βλέπετε οι Πόντιοι δεν κυνηγήθηκαν μόνο από τους Τούρκους, αλλά και από τους Μπολσεβίκους και τον "πατερόυλη" Στάλιν. Επειδή πρέπει να τιμάμε την Μνήμη αυτού του βασανισμένου λαού θα πρέπει να γνωρίζουμε και όλη την αλήθεια.Δείτε το παρακάτω βίντεο από ντοκιμαντέρ της ΕΤ3.

 http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qRubdabgGbk#t=1161s

Το έλλειμμα του σημερινού πολιτικού λόγου για την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας :

1. Οι βάσεις των «Μνημονίων», που δένουν χειροπόδαρα την Ελλάδα, δεν είναι απλώς οικονομικές. Τα «Μνημόνια» δεν είναι απλά δανειακά κείμενα που εκμεταλλεύονται οικονομικά τον οφειλέτη. Με τα «Μνημόνια» δεν επιδιώκεται μόνο η διασφάλιση με σκληρούς όρους των δανειζόμενων κεφαλαίων. Τα «Μνημόνια» έχουν στόχο την ολοκληρωτική κατάλυση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας ως κυρίαρχου κράτους.
Αυτό είναι ολοφάνερο από τους έξης όρους των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (Α΄ Μνημόνιο) και του σχεδίου Δανειακής Σύμβασης που ενέκρινε η Βουλή (Β΄ Μνημόνιο):

1ος Όρος: Παραίτηση υπέρ των δανειστών από όλα τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας και από όλες τις ασυλίες που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτους για την προστασία ζωτικής σημασίας αγαθών του. [άρθρα 3 (4) και (5), 4 (1) (β), 15 (1) (α) και Παράρτημα 4 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]

2ο Όρος: Δέσμευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας υπέρ των δανειστών [άρθρο 4 (2) της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Η δέσμευση αυτή αποκλείει κάθε είδους οικονομική διασφάλιση άλλου δανειστή εκτός από αυτούς του Μνημονίου. Με αυτό τρόπο αποκλείει ολοκληρωτικά στην Ελλάδα να συνάψει οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες, καταλύοντας έτσι την ανεξαρτησία της.

3ος Όρος: Οι δανειακές μας συμβάσεις (τα «Μνημόνια») υπάγονται υποχρεωτικά στο αγγλικό δίκαιο και οι δικαστικές αποφάσεις είναι απόλυτα εκτελεστές και δεσμευτικές στην Ελλάδα [άρθρο 14 (1) και (3) της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης»]. Ο όρος αυτός –και μόνος του- καταλύει την κυριαρχία του κράτους, γι’ αυτό και έχει κριθεί ως αντίθετος με το διεθνές δίκαιο.
Με τον όρο αυτόν αντιμετωπίζεται το δανειζόμενο κράτος ως ιδιώτης οφειλέτης. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα:
(α) δεν μπορεί να επικαλεστεί τα δικαιώματα και την προστασία που παρέχει το διεθνές δίκαιο σε κάθε κράτος (ούτε προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ούτε την προστασία της εθνικής κυριαρχίας που παρέχει στα κράτη η διεθνής κοινότητα) και
(β) το κράτος ως οφειλέτης δεν μπορεί να επικαλεστεί απέναντι στους δανειστές του, ούτε τα δικαιώματα που παρέχει το ελληνικό δίκαιο και τα δίκαια όλων των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης στον ιδιώτη δανειστή, γιατί δεν τα αναγνωρίζει το αγγλικό δίκαιο. Τα δικαιώματα αυτά είναι πολλά: (ακυρότητα των εκμεταλλευτικών συμβάσεων, δικαίωμα αναπροσαρμογής των συμβάσεων λόγω μεταβολής των συνθηκών κ.ά.).

4ος Όρος: Οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους από τις δανειακές συμβάσεις σε τρίτο κράτος ή πρόσωπο. Η Ελλάδα δεν έχει αυτό το δικαίωμα (άρθρο 2 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης).
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι όροι αυτοί εξακολουθούν να ισχύουν και αποτελούν δεσμεύσεις (με διάφορους τρόπους και όρους) και του Β’ Μνημονίου.

2. Από το σύνολο σχεδόν των όρων που είναι εκμεταλλευτικοί, τοκογλυφικοί, εκβιαστικού και παράνομοι, αναφέρω μόνο τους παραπάνω όρους, γιατί αυτοί είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν τη βάση κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας της χώρας μας, που αποτελεί το σκοπό των δανειστών μας (των κρατών μελών της Ευρωζώνης με επικεφαλής τη Γερμανία και το ΔΝΤ).
Από τους όρους αυτούς προκύπτει ότι η μόνη σωστή αντιμνημονιακή πολιτική είναι αυτή που θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη λύση παρά μόνο:
- η καταγγελία των «Μνημονίων» με (προσωρινή) στάση πληρωμών – και όχι «παύση» πληρωμών που λένε πολλοί σκόπιμα, γιατί σημαίνει χρεοκοπία-
- ο έλεγχος του ύψους του δανείου, ώστε να προσδιοριστεί επακριβώς το μη επαχθές χρέος, που είναι το νόμιμο κατά το διεθνές δίκαιο, γιατί ανταποκρίνεται στην αντοχή του κράτους ως προς το να εξασφαλίσει τις βασικές ανάγκες του λαού του και της άμυνάς του,
- η διαγραφή (το «κούρεμα») του επαχθούς μέρους του δανείου, που υπερβαίνει τις δυνάμεις του κράτους να το πληρώσει και η αναδιαπραγμάτευση, μεταξύ ίσων κρατών, του μη επαχθούς μέρους του δανείου με νόμιμους όρους.

Αυτό που υποστηρίζουν –τώρα, οψίμως- τα κόμματα της μνημονιακής παράταξης ότι θα αναδιαπραγματευθούν όρους των «Μνημονίων» ή ότι θα επιδιώξουν «σταδιακή αποδέσμευση από αυτά» είναι αναποτελεσματικά και λέγονται για να παραπλανήσουν το λαό. Η αλήθεια είναι μια: Από τη στιγμή που υπάρχουν οι παραπάνω όροι ως βάση του δανεισμού της Ελλάδας, χωρίς προηγούμενη καταγγελία των δανεικών συμβάσεων που τους περιέχουν, καμιά άλλη διαπραγμάτευση δεν είναι δυνατή, ούτε μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά.

3. Ο σκοπός των παραπάνω επονείδιστων όρων είναι διττός:
(α) Η ένταξη στο μπλοκ δυνάμεων ΗΠΑ-Ευρώπης της Ελλάδας ως υποτελούς μέλους, χωρίς δικαίωμα να στραφεί προς άλλη κατεύθυνση και
(β) Η μεταβίβαση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε πολυεθνικές εταιρείες του ίδιου πολιτικού μπλοκ και ο πλήρης αφελληνισμός της ελληνικής οικονομίας εις όφελος των χρηματοπιστωτικών κέντρων που υπάγονται στο ΔΝΤ.

4. Υποστηρικτικός αυτών των στόχων των δανειστών μας είναι ο πολιτικός λόγος:
- που εκφέρουν και αναπτύσσουν σκόπιμα τα κόμματα και τα ΜΜΕ που στηρίζουν τη μνημονιακή πολιτική,
- καθώς, δυστυχώς, και οι αντιμνημονιακές παρατάξεις και τα μέσα επικοινωνίας τους, από έλλειμμα γνώσης του πραγματικού συμφέροντος της Ελλάδας και της πραγματικής βούλησης του ελληνικού λαού.

Ο λόγος αυτός παρουσιάζει τα έξης ελλείμματα:

(α) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για ό,τι έχει σχέση με την κυριαρχία του ελληνικού κράτους, τα εθνικά μας θέματα και την εξωτερική μας πολιτική. Τον τελευταίο καιρό το Υπουργείο Εξωτερικών έχει σβήσει από το χάρτη.

(β) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για τον τρόπο με τον οποίο φεύγουν καθημερινά, χωρίς καμιά διαφάνεια και χωρίς καμιά πληροφορία, οι πλουτοπαραγωγικές πήγες μας, τόσο οι οικονομικού ενδιαφέροντος, όσο και οι γεωπολιτικού ενδιαφέροντος. Δεν ακούσαμε ποτέ, πού μεταβιβάζονται (νομίζω, μεταβιβάστηκαν ήδη) τα δικαιώματα του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας.

(γ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται για το επονείδιστο «Ταμείο», μέσω του οποίου φεύγει από την Ελλάδα χωρίς κανένα δικαίωμα της Ελλάδας κάθε πλουτοπαραγωγική πηγή και κάθε έσοδο, με αδιαφανείς διαδικασίες και με απώλειες δισεκατομμυρίων. Κανένα κόμμα δεν είπε μέχρι σήμερα ότι πρέπει να καταργηθεί αυτό το εγκληματικό και παμφάγο τέρας.

(δ) Ποτέ και τίποτε δεν ακούγεται –παρά το ότι υπάρχει πλούσια πρακτική- για το τρόπο με τον οποίο γίνεται η σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο στάση πληρωμών και η αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, για να μάθει ο κόσμος ότι όχι μόνο εφικτό είναι, αλλά και αναγκαίο.

(ε) Ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε για το ότι οι δανειακές συμβάσεις είναι ανυπόστατες και ότι είναι αντίθετες με το δίκαιο της ΕΕ και ότι δε δεσμεύουν νομικά τη Χώρα

(στ) Τέλος, ποτέ και τίποτε δεν ακούστηκε, ότι –εκτός από την πολιτική της υποτέλειας- υπάρχει και η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, και ότι το ΔΝΤ και η Ευρωζώνης της Γερμανίας δεν είναι οι μόνες πήγες δανεισμού και βοήθειας στον Πλανήτη.

Πειραιάς 12. 5. 2012
Γιώργος Κασιμάτης

ΠΗΓΕΣ: dikaiopolis.gr

http://kostasxan.blogspot.de/2012/05/blog-post_8663.html?utm_source=BP_recent

Η Γενοκτονία των Ποντίων αδελφών μας είναι ένα αυταπόδεικτο γεγονός διότι υπάρχουν ακόμα ζωντανές πιστοποιήσεις και δεν χρειάζεται άλλων μαρτυρία, διότι δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν τα φιλμαρισμένα ντοκουμέντα και οι φωτογραφίες. Παρακάτω παραθέτουμε τις καταγεγραμμένες απόψεις ατόμων που έπαιξαν σοβαρό ρόλο και δια της γραφίδας τους πιστοποίησαν ότι το κεμαλικό κίνημα χαρακτηριζόταν από φανατικό, επιθετικό και επεκτατικό εθνικισμό

Όπως γράφει ο Νίκος Ψυρρούκης: «Η προσεκτικότερη μελέτη του κεμαλισμού μάς πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. Ο φιλοναζισμός και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού… Ακόμα και οι κεμαλικές μεταρρυθμίσεις γίνονται με διοικητικές αποφάσεις από πάνω. Περιφρονούν τις πολιτιστικές παραδόσεις του τουρκικού λαού, εκφράζουν το σύμπλεγμα κατωτερότητας των Τούρκων αστών».

Το τέλος του 1921 σφραγίστηκε από τις φοβερές ωμότητες στον μικρασιατικό Πόντο, και ο Βρετανός αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη σερ Horace Rumbold πληροφορεί τον υπουργό Εξωτερικών Curzon: «Οι Τούρκοι φαίνεται ότι δρουν βάσει προμελετημένου σχεδίου για την εξόντωση των μειονοτήτων… Όλοι οι άνδρες ηλικίας άνω των 15 ετών της περιφερείας Τραπεζούντος και της ενδοχώρας εκτοπίστηκαν στα εργατικά τάγματα του Ερζερούμ, Καρς και Σαρήκαμις».

Βασισμένος σε μια σειρά επισήμων αναφορών ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόιντ Τζορτζ προβαίνει σε δημόσιες δηλώσεις στη Βουλή των Κοινοτήτων (House of Commons. The Parliamentary Debates), Fifth Series, τόμ. 157): «…(στον Πόντο) δεκάδες χιλιάδες (Έλληνες) άνδρες, γυναίκες και παιδιά απελαύνονταν και πέθαιναν. Ήταν καθαρή ηθελημένη εξολόθρευση. “Εξολόθρευση” δεν είναι δικιά μου λέξη. Είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η Αμερικανική Αποστολή».

Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας σερ Γουίνστον Τσόρτσιλ στο βιβλίο του The World Crisis, τόμ. V, γράφει: «… οι φοβεροί εκτοπισμοί των Ελλήνων από την Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα, που είχαν γίνει το φθινόπωρο του 1921, έφταναν τώρα για πρώτη φορά στην Ευρώπη».

Ο Αμερικανός ταγματάρχης Γιόουελ δίνει μια εικόνα του μικρασιατικού Πόντου το 1921: «Πτώματα, πτώματα σε όλο το μήκος της πορείας των εκτοπιζομένων… Φρίκη και πτώματα».

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Γκίμπονς γράφει: «Η πεδιάδα της Μαλάτειας ήταν στρωμένη με πτώματα Ελλήνων ».

Μαρτυρίες Σοβιετικών : Οι σοβιετικοί που υπήρξαν οι βασικοί σύμμαχοι του κεμαλικού εθνικισμού τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του. Είναι οι πιθανότητες οι μπολσεβίκοι να αντάλλαξαν με τον τρόπο αυτό την υποστήριξη του παντουρκιστικού κινήματος που δρούσε στη Ρωσία στην Οκτωβριανή τους Επανάσταση. Για αυτό τον λόγο οι σοβιετικοί λοιπόν προμήθευσαν τους κεμαλικούς με όπλα, χρήματα, στρατιωτικούς συμβούλους. Η τουρκική αντεπίθεση στο μικρασιατικό μέτωπο κατά των ελληνικών στρατευμάτων το 1921, οργανώθηκε από τον Μ. Φρούνζε, στρατιωτικό απεσταλμένο των σοβιετικών. Κατά συνέπεια, η μαρτυρία των αποσταλμένων αυτών έχει ιδιαίτερη αποδεικτική σημασία.

O Φρούνζε, έδωσε μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες για τους ηττημένους αντάρτες: «Συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από 60-70 Έλληνες, οι οποίοι μόλις είχαν καταθέσει τα όπλα. Όλοι τους είχαν εξαντληθεί στο έπακρο… Άλλοι έμοιαζαν κυριολεκτικά με σκελετούς. Αντί για ρούχα κρέμονταν από τους ώμους τους κάτι απίθανα κουρέλια. Στο κέντρο της ομάδας βρίσκονταν ένας ψηλός κι’ αδύνατος παπάς, φορώντας το καλυμαύχι του… Φυσούσε κρύος αέρας και όλη η ομάδα κάτω από τα σπρωξίματα των συνοδών-στρατιωτών, κατευθυνόταν με πηδηματάκια προς τη Χάβζα. Μερικοί όταν μας αντίκρυσαν, άρχισαν να κλαίνε δυνατά ή μάλλον να ουρλιάζουν, μια και ο ήχος που ξέφευγε από τα στήθη τους, έμοιαζε περισσότερο με ουρλιαχτό κυνηγημένου ζώου» . Ο Φρούνζε περιέγραψε και άλλο ένα περιστατικό. Όταν περνούσαν δίπλα από μια ομάδα αιχμάλωτων Ελλήνων στη Μερζιφούντα, ένας από τους αιχμαλώτους φώναξε στη σοβιετική αντιπροσωπεία ότι ήταν και αυτοί ένοχοι γιατί ενίσχυαν τον Κεμάλ και τους Τούρκους. Το συναίσθημα αυτό των ανταρτών του δυτικού Πόντου ήταν εξαιρετικά έντονο. Ο οπλαρχηγός Κισά Μπατζάκ (Κοντοπόδης) διακύρησσε: «… oι Ρώσοι κομμουνιστές δώσανε όπλα στον Κεμάλ για να χτυπήσει εμάς, του έδωσαν υποστήριξη, απελευθέρωσαν όλους τους Τούρκους στρατιώτες που είχαν συλλάβει αιχμαλώτους όταν μπήκαν στην Τραπεζούντα». Υποστήριζε ότι οι κομμουνιστές κατέδιδαν τις προσπάθειες προμήθειας οπλισμού των ανταρτών από τη Ρωσία και παρέδιδαν Πόντιους στους Τούρκους.

Ο Φρούνζε έγραφε τα εξής για την πολιτική του Τοπάλ Οσμάν: «…όλη αυτή η πλούσια και πυκνοκατοικημένη περιοχή της Τουρκίας, ερημώθηκε σε απίστευτο βαθμό. Απ’ όλο τον ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Σαμψούντας, της Σινώπης και της Αμάσειας απόμειναν μόνο μερικές ανταρτοομάδες που περιπλανιόντουσαν στα βουνά. Εκείνος που έγινε περισσότερο γνωστός για τις θηριωδίες του ήταν ο αρχηγός των Λαζών Οσμάν Αγάς, ο οποίος πέρασε δια πυρός και σιδήρου με την άγρια ορδή του όλη την περιοχή.»

Ο Αράλοβ, σοβιετικός πρέσβης στην Άγκυρα, ενημερώθηκε στη Σαμψούντα από τον αρχιστράτηγο Φρούνζε. Ο Φρούνζε του είπε ότι είχε δει πλήθος Έλληνες που είχαν σφαγιαστεί, «βάρβαρα σκοτωμένους Έλληνες -γέρους, παιδιά, γυναίκες». Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοβ για το τι επρόκειτο να συναντήσει πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει πάνω στους δρόμους.

Για το θέμα αυτό ο Αράλοβ είχε ιδιαίτερη συνομιλία με τον Κεμάλ. Αναφέρει ο ίδιος: «Του είπα (του Κεμάλ) για τις φρικτές σφαγές των Ελλήνων που είχε δει ο Φρούντζε και αργότερα εγώ ο ίδιος. Έχοντας υπ’ όψη μου τη συμβουλή του Λένιν να μην θίξω την τουρκική εθνική φιλοτιμία, πρόσεχα πολύ τις λέξεις μου…» Ο Κεμάλ απάντησε ως εξής στις «επισημάνσεις» του Φρούνζε: «Ξέρω αυτές τις βαρβαρότητες. Είμαι κατά της βαρβαρότητας. Έχω δώσει διαταγές να μεταχειρίζονται τους Έλληνες αιχμαλώτους με καλό τρόπο… Πρέπει να καταλάβετε τον λαό μας. Είναι εξαγριωμένοι. Ποιοι πρέπει να κατηγορηθούν για αυτό; Εκείνοι που θέλουν να ιδρύσουν ένα “Ποντιακό κράτος” στην Τουρκία…»

Ο Φρούνζε στο βιβλίο του «Αναμνήσεις από την Τουρκία» γράφει: «Από τους 200.000 Έλληνες που ζούσανε στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια έμειναν λίγοι μόνο αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών εξορίστηκαν σε άλλες περιοχές με πολύ άσχημες συνθήκες. Πληροφορήθηκα ότι οι Τσέτες του Οσμάν Αγά (σ.τ.σ. Τοπάλ Οσμάν) έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Έκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες και Αρμένιους που βρήκαν μπροστά τους. γκρέμισαν όλες τις γέφυρες. Παντού υπήρχαν σημάδια γκρεμίσματος. Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ προς το πέρασμα Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα. Μόνο εγώ μέτρησα 58. Σ’ ένα σημείο συναντήσαμε το πτώμα μιας ωραίας κοπέλας. Της είχανε κόψει το κεφάλι και το τοποθέτησαν κοντά στο χέρι της. Σε κάποιο άλλο σημείο υπήρχε το πτώμα ενός άλλου ωραίου κοριτσιού, 7-8 χρονών, με ξανθά μαλλιά και γυμνά πόδια. Φορούσε μόνο ένα παλιό πουκάμισο. Απ’ ότι καταλάβαμε, το κοριτσάκι καθώς έκλαιγε, έχωσε το πρόσωπό του στο χώμα, δολοφονημένο από το κάρφωμα της λόγχης του φαντάρου.»

Η τελευταία πράξη του δράματος γράφτηκε στη Σμύρνη, την πρωτεύουσα της Ιωνίας, τον Σεπτέμβριο του 1922, κάτω από τα απαθή βλέμματα των συμμάχων μας και ενώ ο ελληνικός στρατός είχε αποχωρήσει, εγκαταλείποντας τους Έλληνες της Ιωνίας στο έλεος των κεμαλικών στρατευμάτων. Όπως γράφει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ: «Ο Κεμάλ γιόρτασε τον θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή τού εκεί χριστιανικού πληθυσμού».

Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων. Το φυσιολογικό μέλλον της Αυτοκρατορίας αυτής το είχε περιγράψει γλαφυρά η Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Η Τουρκία δεν μπορεί να αναγεννηθεί σαν σύνολο γιατί αποτελείται από διαφορετικές χώρες. Κανένα υλικό συμφέρον, καμιά κοινή εξέλιξη που θα μπορούσε να τις συνδέσει δεν είχε δημιουργηθεί! Αντίθετα, η καταπίεση και η αθλιότητα της κοινής υπαγωγής στο τουρκικό κράτος γίνονται όλο και μεγαλύτερες! Έτσι δημιουργήθηκε μια φυσική τάση των διαφόρων εθνοτήτων να αποσπασθούν από το σύνολο και να αναζητήσουν μέσα από μια αυτόνομη ύπαρξη το δρόμο για μια καλύτερη κοινωνική εξέλιξη. Η κρίση της Ιστορίας για την Τουρκία είχε πια βγει: βάδιζε προς την διάλυση.»

Με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ήττα της οθωμανικής αυτοκρατορίας προοιωνίζεται την αντικατάστασή της από έθνη-κράτη (Τουρκία στο μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας, Ιωνία και Ανατολική Θράκη ενωμένα με την Ελλάδα, Αρμενία, Κουρδιστάν και πιθανόν ανεξάρτητος Πόντος) με βάση τους πληθυσμούς. Οι Έλληνες, οι οποίοι ήταν περισσότεροι από το ένα τέταρτο του συνολικού οθωμανικού πληθυσμού, με τη Συνθήκη των Σεβρών βρέθηκαν να ελέγχουν το ένα έκτο του οθωμανικού εδάφους, ενώ εξαιρέθηκε το έδαφος του Πόντου. Η προοπτική αυτή, που διασφάλιζε εν μέρει τους πληθυσμούς από την πλήρη εξόντωση, δεν υλοποιήθηκε τελικά. Η ελλαδική παρουσία στην Ιωνία την περίοδο 1919-1922 ουδόλως ανέτρεψε τα όσα είχαν δρομολογηθεί από το 1908. Ο τουρκικός εθνικισμός, με την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, έδωσε την ύστατη μάχη του, βοηθούμενος από τους μπολσεβίκους, τους Ιταλούς, τους Γάλλους, τον μουσουλμανικό κόσμο και τον ελληνικό διχασμό. Οι Αμερικανοί υποστήριζαν την ακεραιότητα της Τουρκίας προσβλέποντας σε ένα μελλοντικό προτεκτοράτο.

Πιστεύοντας ότι ενημερώσαμε πλήρως, όλους τους Έλληνες και τους Απόδημους αδελφούς μας για την αναγκαιότητα της Διεθνοποίησης της Γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού και ευχαριστώντας τις πηγές από τις οποίες πήραμε τις πληροφορίες μας, θα ευχηθούμε πάλι για την μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, «Ας είναι Αιωνία η Μνήμη τους σε οποιοδήποτε χώρο και γη και είναι τα λείψανα τους».

Κ.Φωτιάδη

Πηγή: http://fdathanasiou.wordpress.com

IΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ

ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΑΘΩ

ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 1η/14η Μαΐου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως του Αγίου Όρους

.......Συνήλθε σήμερα στις Καρυές του Αγίου Όρους η Έκτακτος Διπλή Ιερά Σύναξις των Αντιπροσώπων και Προϊσταμένων των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω με θέμα τις συνέπειες στην επιβίωση του Αγίου Όρους από την επιβολή των τελευταίων φορολογικών μέτρων και απεφάσισε να ανοκοινώση υπεύθυνα και αντικειμενικά τα εξής:

 Επειδή τελευταία είδαν το φως της δημοσιότητος ανεύθυνες φημολογίες περί διακοπής των σχέσεων του Αγίου Όρους με την Ελληνική Πολιτεία, λόγω του ανωτέρω θέματος, είναι ανάγκη να δηλωθεί προς πάσα κατεύθυνση ότι το Άγιον Όρος αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνικού Κράτους και για την επίλυση των εκάστοτε προβλημάτων του προσπαθεί να συνεργάζεται εποικοδομητικά και γόνιμα με τους εκπροσώπους του.

Αλγούμε και εμείς και συμπάσχουμε με τον Ελληνικό Λαό μέσα στην παρούσα γενικώτερη πνευματική και οικονομική κρίσι. Άλλωστε χάρι στην αδιάκοπη μέχρι σήμερα φιλοξενία των προσκυνητών γινόμαστε καθημερινά κοινωνοί της αγωνίας τους και συμμέτοχοι των προβλημάτων τους.

Παράλληλα επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε και να αποσαφηνίσουμε τα κατωτέρω:

Το Άγιον Όρος αποτελεί μια χιλιόχρονη πνευματική οντότητα, την οποία οι εκάστοτε κτίτορες των Ιερών Μονών επροίκισαν με αγροτικά μετόχια εκτός των ορίων του, ώστε αυτό να μπορεί να επιβιώση και να επιτελέσει την ιστορική και πνευματική αποστολή του. Έτσι το Άγιον Όρος κατόρθωσε στις ιστορικές περιπέτειες του Έθνους και στους αγώνες της Εθνικής Παλιγγενεσίας να συμμετάσχη και συμπαρασταθή με αυτοθυσία, προσφέροντας μοναχούς, εφόδια, και ανεκτίμητα κειμήλια. Επί πλεόν το 1924 παρεχώρησε περίπου 1.200.000 στρέματα γεωργικών εκτάσεων για την αποκατάσταση των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Μετά την απελευθέρωση του Αγίου Όρους από τον Οθωμανικό ζυγό η Ελληνική Πολιτεία ανεγνώρισε όλα τα ανωτέρω και κατωχύρωσε το αρχαίο αυτοδιοίκητο καθεστώς του, με ειδικό άρθρο στο Ελληνικό Σύνταγμα και με την Κοινή Δήλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο νομικό αυτό καθεστώς προβλέπεται η διατήρηση ειδικού φορολογικού καθεστώς.

Αυτή η ειδική θεσμική μεταχείρισις ανετράπη τελευταία με την ψήφισι νέων νομοθετημάτων που επιβάλλουν δυσβάστακτη φορολόγησι των εκτός Αγίου Όρους ακινήτων, ενώ τα έσοδα εξ αυτών μόλις επαρκούν για την στοιχειώδη συντήρησι (όχι την αναστήλωσι) των κτιρίων, την διαβίωσι των μοναχών και την φιλοξενία των προσκυνητών.

Επειδή το ζήτημα δεν είναι μόνο ζωτικής σημασίας, αλλά ήδη και επιβιώσεως για τις περισσότερες Ιερές Μονές, η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους έχει ζητήσει από τις πρόσφατες Κυβερνήσεις την διατήρησι του προϋπάρχοντος φορολογικού καθεστώτος του Αγίου Όρους, πράγμα το οποίο έχει γίνει κατανοητό από την πολιτική ηγεσία και ευελπιστούμε για την νομοθετική διευθέτησή του.

Μαζί με τον Ορθόδοξο λαό μας εκτενώς προσευχόμεθα στον Πανοικτίρμονα Θεόν, δια πρεσβειών της Παναγίας μας, Κυρίας και Εφόρου του Αγίου Όρους, να χαρίζη μετάνοια, πνευματική δύναμη και υπομονή σε όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς, να αποσοβήση τους πνευματικούς και υλικούς κινδύνους και να φωτίση τους πολιτικούς ηγέτες της Ελλάδος να εξεύρουν την καλλίτερη λύσι για την Πατρίδα μας και το Άγιον Όρος.

Άπαντες οι εν τη Εκτάκτω Διπλή Ιερά Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι

Των είκοσιν Ιερών και Ευαγών Μονών Του Αγίου Όρους Άθω.

Αγιορείτικες μνήμες

ΠΗΓΗ: aktines.blogspot.com

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι ξεκάθαρο το αποτέλεσμα των διερευνητικών εντολών . Καλό όμως είναι να θυμόμαστε ότι η παράταση της ακυβερνησίας κάνει ορισμένους γείτονες να τρίβουν τα χέρια τους. Θυμίζω ότι το επεισόδιο των Ιμίων προκλήθηκε το 1996 όταν ο κ. Κ. Σημίτης μόλις είχε αναλάβει την εξουσία διαδεχόμενος τον ασθενή Ανδρέα Παπανδρέου. Θυμίζω επίσης ότι τα αιματηρά επεισόδια στην Κύπρο, που οδήγησαν στην χάραξη της πράσινης γραμμής, ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 1963 όταν στην Αθήνα δεν υπήρχε σαφής κοινοβουλευτική πλειοψηφία μετά από τις εκλογές του Νοεμβρίου 1963.

 Η Ένωση Κέντρου του Γ. Παπανδρέου είχε βγει πρώτη, αλλά δεν διέθετε την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την οποία τελικά απέκτησε με τις επαναληπτικές εκλογές του Φεβρουαρίου 1964. Σ’ αυτό το κλίμα προσφάτως η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι θα διενεργήσει έρευνες για υδρογονάνθρακες και πετρέλαιο σε περιοχές κοντά στο Καστελλόριζο αμφισβητώντας την ΑΟΖ της Ελλάδος και της Κύπρου.

Παράλληλα θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι η ήττα του Σαρκοζί στη Γαλλία χαροποίησε τους Τούρκους πολιτικούς διότι τον θεωρούσαν αντιτούρκο και εμπόδιο –μαζί με την Γερμανίδα Καγκελλάριο Μέρκελ- στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρ. Ένωση. Προς το παρόν εμείς χαιρόμαστε για τις δηλώσεις του νέου Γάλλου Προέδρου Ολάντ ότι θα πιέσει τη Γερμανία και την Ευρ. Ένωση για χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και φαίνεται λογικό να θέλουμε συμμάχους στην ακύρωση της λιτότητας και στην αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα διλήμματα περί των Μνημονίων θα μας απασχολήσουν για τα επόμενα δύο χρόνια, ενώ η τουρκική επιθετικότητα θα είναι εδώ κοντά μας παρούσα και λίαν απειλητική για πολλά ακόμη χρόνια. Όπως επίσης θα ήθελα να θυμίσω σε πολλούς συνέλληνες που το ξεχνούν ότι η διαίρεση μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών δυνάμεων στην Ελλάδα είναι ασαφής και προσωρινή, διότι τα οικονομικά μας σε λίγα χρόνια θα έχουν βελτιωθεί. Ενώ η διαχωριστική γραμμή μεταξύ εθνοκεντρικών και εθνοαποδομητών θα είναι παρούσα για τις επόμενες δεκαετίες, όπως και η αντίθεση μεταξύ οπαδών της δυναμικής εξωτερικής πολιτικής και των υποστηρικτών των ενδοτικών και υποχωρητικών λύσεων.

Προσωπικά συμφωνώ ότι η οικονομική συνταγή των δύο μνημονίων είναι κακή. Όμως δεν είμαι διατεθειμένος στο όνομα του αντιμνημονιακού αγώνα να δώσω συγχωροχάρτι σε πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες πολέμησαν επί χρόνια την έννοια του έθνους και του εθνικού κράτους, καλλιέργησαν την ανοχή προς τα εγκλήματα των λαθρομεταναστών και υποστήριξαν φιλοτουρκικά βιβλία στα σχολεία μας. Επιτέλους κάποιοι πρέπει να αναρωτηθούν εν όψει μάλιστα και της πιθανότητας νέων εκλογών: Μάς αρκεί ένα κόμμα απλώς να φωνάζει κατά του μνημονίου και θα παραβλέψουμε τις τυχόν ολέθριες θέσεις που έχει στο Μακεδονικό, στα ελληνοτουρκικά, στο μεταναστευτικό και σε άλλα καίρια εθνικά ζητήματα;

Τα Σκόπια πανηγυρίζουν που δεν ανέλαβε την Πρωθυπουργία ο Αντώνης Σαμαράς και ετοιμάζονται να διεκδικήσουν τη δική μας στήριξη για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η ελληνική ΑΟΖ πρέπει αμέσως να ανακηρυχθεί. Στην Κύπρο η Τουρκία ετοιμάζει λύση δύο κρατών. Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι πανηγυρικοί ακκισμοί των Αριστερών Ριζοσπαστών και ας ξαναψηφίσει ο λαός μας για μία στιβαρή και εθνικώς αξιοπρεπή διακυβέρνηση.

Tideon : Σεβασμός στην πίστη, είναι να αφήσουν τον καθένα να εκφράζεται σύμφωνα με την πίστη του. Αν οι άλλοι θίγονται, σημαίνει ότι έχουν φανατισμό και ο φανατισμός δεν δικαιούται προστασίας !

 Απαγορεύονται τα θρησκευτικά σύμβολα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Θα υπάρχει ένα θρησκευτικά ουδέτερο σήμα «πίστης»  !

Όταν η ‘πολιτική ορθότητα’ συναντά το ‘οικουμενιστικό πνεύμα’, έχουμε ένα ‘ουδέτερο’ θρησκευτικό σήμα για τους θρησκευτικούς λειτουργούς που θα παρευρεθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. 
Αν και η επίσημη δικαιολογία για την απαγόρευση κάθε θρησκευτικού συμβόλου είναι ο «σεβασμός για τους διαφορετικούς θρησκευόμενους λαούς».

Η Telegraph αναφέρει ότι τα θρησκευτικά σύμβολα θα απαγορευτούν από τα σήματα που έχουν σχεδιαστεί να φορούν οι εφημέριοι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ο βασικός λόγος, είναι να μην «προσβάλλουν τους ανθρώπους που επιθυμούν να φορούν μόνο το δικό τους σύμβολο πίστης».

Η καρφίτσα πέτου, η οποία έχει ως στόχο να αναδείξει το ρόλο που θα έχουν οι θρησκευτικοί ηγέτες στους Αγώνες του 2012, έχει γίνει το κέντρο μιας διαμάχης καθώς τα θρησκευτικά σύμβολα απορρίφθηκαν από το σχεδιασμό. Η Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου (LOCOG) ρώτησε μια συμβουλευτική επιτροπή από εκπροσώπους διαφόρων θρησκειών για να δώσουν ιδέες για την εμφάνιση που θα έχει το σήμα.

Ενώ φέρεται ότι υπήρχαν σχέδια που περιλάμβαναν σύμβολα και από τις εννέα από τις θρησκείες που ήταν παρούσες στην επιτροπή των αντιπροσώπων, ο σχεδιασμός απορρίφθηκε. Η κεντρική ιδέα ήταν ότι όλα τα άτομα που θα φορούν το σήμα δεν θα  αισθάνονται άνετα με τα αθλητικά σύμβολα άλλων θρησκειών. (Σχ. ΚΟ: Το γιατί δεν μπορούν να φορούν το σήμα της δικής τους θρησκείας είναι άγνωστον. Για φαντάσου να απαγορεύσουν τις σημαίες και τα εθνικά σύμβολα και να υιοθετήσουν και "κοινό έμβλημα" για όλους τους αθλητές... Χάριν της "ειρήνης" και της "ενότητας των λαών". Μην μου πείτε ότι σας φαίνεται και τόσο μακρινή ιδέα...)

Η Telegraph συνεχίζει:

Το τελικό σήμα – που παρουσιάστηκε στον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ και σε οκτώ άλλους θρησκευτικούς ηγέτες που βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Πάρκο - διαθέτει απλά τη λέξη «πίστη» και μια υδρόγειο, παράλληλα με τα λογότυπα των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων. [...]

Το σήμα θα φορεθεί από τους 193 θρησκευτικούς λειτουργούς - που θα ασχολούνται με αθλητές, υπαλλήλους, το προσωπικό και τα μέλη των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Αν και υπήρχε πρόταση για ένα σήμα που θα φέρει τα εννέα σύμβολα – ανάμεσά τους το σταυρό και την ημισέληνο - οι διοργανωτές λένε ότι θα είχε «περιορισμένη» "απήχηση" στους θρησκευόμενους αθλητές και θεατές.

Η επιτροπή απέρριψε και άλλες προτάσεις για το σχεδιασμό, συμπεριλαμβανομένης μιας εικόνας με χέρια σε στάση προσευχής και μίας με ένα αναμμένο κερί.

«Συζητήσαμε πολλές ιδέες - είναι πάντα δύσκολο να έχουμε ένα σύμβολο με το οποίο θα νιώθουν άνετα όλοι», δήλωσε ο αιδεσιμότατος Duncan Green, ο οποίος υπηρτεί ως Αγγλικανός ιερέας και είναι ο επικεφαλής των πολύ-θρησκευτικών λειτουργιών των Ολυμπιακών Αγώνων. «Θέλαμε κάτι που οι άνθρωποι όλων των θρησκειών θα μπορούσαν να φορέσουν και να αισθάνονται άνετα και που θα έδειχνε ότι οι θρησκείες του κόσμο προχωράνε μαζί. Αν θέλουμε κάτι που να απευθύνεται σε όλες τις θρησκείες πρέπει να είναι ουδέτερο. "

 Πηγή: ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Τι προτείνει γέροντας ασκητής στους Έλληνες για να ξεπεράσουν τη θλίψη και τη δυστυχία που προκαλεί η δοκιμασία της Ελλάδος.

Καλοί μου Χριστιανοί θα έρθουν πολλά δεινά.

Πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η δοκιμασία στα μάτια του Θεού εκλαμβάνεται ως άσκηση που αποσκοπεί να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά Του! Και ως δοκιμασία νοείται κάθε πρόβλημα που προκαλεί κρίσεις, εφήμερα αδιέξοδα, γογγυσμούς και γκρίνιες. Ο άνθρωπος στα μάτια του Θεού λογίζεται ως αθλητής που αγωνίζεται και προπονείται νύχτα -ημέρα προκειμένου να ανταπεξέλθει στον αγώνα της ζωής και να λάβει το στεφάνι της νίκης.

Μέσα στο πλαίσιο τούτο νοείται και η οικονομική κρίση, την οποία όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Όλοι μας λοιπόν άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο δοκιμαζόμαστε στο στάδιο αυτό. Και από το πόσο θα ανταπεξέλθουμε στην προπόνηση, από το πόσο καλοί θα είμαστε εξαρτάται και το αν θα τα καταφέρουμε να βγούμε νικητές. Πότε όμως ο αθλητής γίνεται καλός και φθάνει στο στόχο της νίκης; Όταν υπακούει στις εντολές του προπονητή! Τότε είναι αλήθεια ότι η δοκιμασία μετατρέπεται σε παιχνίδι και ουσιαστικά χαροποιεί τον αθλητή...

Στην υπακοή κρύβεται το μεγάλο μυστικό της υπέρβασης κάθε δοκιμασίας. Ο Θεός είναι ο άριστος προπονητής που επιθυμεί διακαώς για τον άνθρωπο την ευτυχία και την χαρά της νίκης. Αρκεί λοιπόν ο άνθρωπος να στρέψει τα μάτια προς τον ουρανό και Τον αφουγκραστεί και τότε η δοκιμασία γίνεται απλό-ευχάριστο παιχνιδάκι! Ναι, καλά διαβάσατε γίνεται παιχνίδι που οδηγεί πάντα στη νίκη. Και ως νίκη νοείται η γη που ρέει μέλι και γάλα, ευτυχία, χαρά, δικαιοσύνη. Είναι η αναφερόμενη στις γραφές γη της επαγγελίας...

 Η Ελλάδα ως νέος Ισραήλ

Τρανό παράδειγμα αποτελεί η πορεία του παλαιού Ισραήλ από την Αίγυπτο, η οποία είχε ως κατάληξη τη μετάβαση στη γη τούτη!

Και η πορεία αυτή, επαναλαμβάνεται διαχρονικά για το Νέο Ισραήλ. Και στο νέο Ισραήλ περιλαμβάνεται και η ευλογημένη χώρα μας η Ορθόδοξη Ελλάδα. Ο νέος Ισραήλ ζει τώρα στην ανασφάλεια και τον φόβο που προκαλεί η αχανής πνευματική έρημος της ζωής! Βιώνει τις θλίψεις και τις απογοητεύσεις της νοσηρής προσκόλλησής της στο τι θα φάει και τι θα πιεί.

Η Βασιλεία όμως των ουρανών δεν είναι βρώσις και πόσις, δηλαδή το τι θα φάμε και το τι θα πιούμε, αναφέρεται στο δοξαστικό τροπάριο των Αίνων της Εʼ Κυριακής των Νηστειών!

Η προσκόλλησή μας λοιπόν στα υλικά αγαθά έφερε αυτή την κρίση! Και αυτό γιατί η ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας που μεθοδευμένα και συστηματικά καλλιεργήθηκε μας απομακρύνει από τους πραγματικούς θησαυρούς που φέρνουν στον άνθρωπο την ασφάλεια, την χαρά και την ευτυχία. Και η ψευδαίσθηση αυτή έφερε την διαπλοκή , τις απάτες, τη σήψη και τη διαφθορά να κυριαρχούν στον αγιασμένο τούτο τόπο. Μετέτρεψαν την Ελλάδα σε κρανίου τόπο και αχανή έρημο.

 Έλεος και θυσία γιααποφυγή των επερχόμενων δεινών

Το ζητούμενο λοιπόν είναι σήμερα πως θα ξεφύγουμε από την έρημο τούτη, νοούμενη ως ανεργία, ως φτώχεια ως δυστυχία, ως πόνο...; Πως λοιπόν θα ξεπεράσουμε την κρίση και θα φθάσουμε στη νέα γη της Επαγγελίας;

Η προσέγγιση στους θησαυρούς της γης που ρέει μέλι και γάλα στην παραδεισένια γη της αιώνιας ευτυχίας γίνεται μόνο μέσω μίας οδού και μέσω ενός προπονητή! Η οδός αυτή ονομάζεται «Έλεος και Θυσία» και έχει ως μοναδικό προπονητή τον Ιησού Χριστό.

Όσο λοιπόν οι Έλληνες Χριστιανοί αρνιόμαστε να βαδίσουμε την οδό τούτη τόσο οι κλυδωνισμοί θα αυξάνονται προκαλώντας νέες κρίσεις, νέα προβλήματα, νέες θλίψεις και ανασφάλειες, τονίζει γνωστός γέροντας ασκητής που ζει στο Παγγαίο όρος.

Η οδός αυτή έχει ως στέγαστρο τη νεφέλη, δηλαδή την Παναγία μας που μας προστατεύει από τον καύσωνα της αμαρτίας. Έχει το μάννα των Αγγέλων που τρέφει αυτούς που αποφασίζουν να τη διαβούν. Έχει το άκτιστο φως που φωτίζει το κάθε διαβάτη οδηγώντας τον στη νίκη και στο έπαθλο. Και τι δεν έχει αυτή η οδός! Όλα τα καλούδια του Θεού, λέει χαρακτηριστικά ο γέροντας ασκητής...

«Καλοί μου Χριστιανοί θα έρθουν πολλά δεινά. Δεινά που μεταφράζονται σε πόλεμο, πείνα και δυστυχία εάν αμέσως δεν επιστρέψουμε ψυχή και σώματι στην οδό του ελέους και της θυσίας. Και στο δρόμο αυτό ο άνθρωπος δεν περπατά με τα πόδια του σώματος αλλά με την ψυχή του! Μόνο με την ψυχή του μπορεί να περπατήσει. Θα μου πείτε: Τι μας λες παπά! Μπορεί η ψυχή να έχει ποδάρια; Ναι καλοί μου χριστιανοί έχει ποδάρια και η ψυχή. Κι αν αυτά βαδίσουν στο δρόμο του ελέους και της θυσίας που άνοιξε διάπλατα πρώτος ο Χριστός τότε αγιάζονται, χαροποιώντας τον Πατέρα και Δημιουργό Θεό Και αγιασμός σημαίνει πως γεμίζει ο άνθρωπος με τα ουράνια δώρα, της δικαιοσύνης, της ανιδιοτέλειας, της αλήθειας, της πραγματικής αγάπης μεταφραζόμενης ως θείου έρωτα καθώς και όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Τότε και μόνο τότε ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της αναστάσιμης χαράς, που μετατρέπει τη θλίψη σε χαρά, τον πόνο σε αγαλλίαση. Τότε κάθε τόπος αγιάζεται και κάθε αρρώστια θεραπεύεται. Κάθε κρίση διαλύεται και ανοίγουν νέοι ορίζοντες και προοπτικές! Σχηματίζονται νέες αυτοκρατορίες... και αλλάζει παγκοσμίως το σκηνικό!

Γρήγορα συνεχίζει ο γέροντας ασκητής του Παγγαίου όρους σύσσωμη η Ελλάδα θα κληθεί να περπατήσει, με την ψυχή της την οδό του ελέους και της θυσίας μέσα από σειρά γεγονότων και δοκιμασιών που η φιλευσπλαχνία και η αγάπη του Σωτήρα Χριστού ετοιμάζει. Συνταρακτικά γεγονότα θʼ έρθουν εντελώς ξαφνικά.

 Γεγονότα που θα πρέπει πάση θυσία και με οποιαδήποτε κόστος να βρουν τους Χριστιανούς πάνω στα χνάρια και τις περπατησιές του Κυρίου μας. Θα πρέπει να τους βρουν με αναμμένες τις δάδες της καρδιάς τους με το φως της ταπείνωσης. Μόνο πατώντας στα χνάρια αυτά θα νιώθουμε ασφαλείς. Μόνο έτσι θα φθάσουμε στην έξοδο από το τούνελ του διαβόλου, την άβυσσο που βιώνουμε σήμερα στο πετσί μας. Μόνο έτσι θα αξιωθούμε να φθάσουμε στο αναστάσιμο γεύμα, νοούμενο και ως γη της Επαγγελίας.

Αλίμονο όμως Χριστιανοί μου, σʼ αυτούς που τα επερχόμενα γεγονότα θα τους βρουν να περιπλανώνται ακόμη στην έρημο αναζητώντας ψεύτικους σωτήρες που δημιουργεί η οφθαλμαπάτη της αγνωσίας τους και της συνειδητής η ασυνείδητης απομάκρυνσης από τον Χριστό. Αλίμονο γιατί θα υποφέρουν πολλά δεινά.

Αυτοί οι δυστυχείς, όπως έλεγε ο Άγιος της Ρωμιοσύνης Κοσμάς ο Αιτωλός θα φθάσουν να παρακαλούν να βγουν οι νεκροί από τους τάφους για να χωθούν οι ίδιοι, μήπως και γλυτώσουν... από τη συμφορά! Καλό λοιπόν είναι να γνωρίζουν τώρα μάλιστα που βρισκόμαστε στο καταμεσής των γεγονότων και του πάθους του Γολγοθά της ευλογημένης χώρας μας ότι χωρίς Χριστό σωτηρία δεν υπάρχει. Τελεία και παύλα...»

Τα λεγόμενα του γέροντα ασκητή, αποτελούν απάντηση σʼ αυτούς που αγωνιούν να μάθουν το πως θα εξελιχθούν και το πότε θα γίνουν τα γεγονότα που θα επαληθεύσουν τις προφητείες των αγίων μας. Σʼ αυτούς κυρίως που εκλαμβάνουν ως ποθούμενο και γη της Επαγγελίας, τη μετάβαση στη Βασιλεύουσα και στην Αγία Σοφία. Σʼαυτους που θέλουν να σταθούν πάλι στον αναστημένο ελεήμονα πάλαι ποτέ μαρμαρωμένο βασιλιά μας, τον Άγιο Ιωάννη Βατάτζη.

Θεωρούν οι καημένοι και πιστεύουν πως το ποθούμενο θα το ζήσουν ως θεατές και απλοί παρατηρητές. Κάνουν τραγικό όμως λάθος. Αυτοί λέγει ο ταπεινός ασκητής που θα αξιωθούν να βιώσουν τον αναστάσιμο χαρακτήρα του ποθούμενου θα είναι εκείνοι μόνο που θα πατούν στα χνάρια του Κυρίου στην οδό του ελέους και της θυσίας. Εκείνοι που θα υψώνουν ως σημαία τον ευαγγελικό λόγο και τις διδαχές Του.

Οι υπόλοιποι ως γνωστό υποφέρουν σήμερα και θα συνεχίσουν να υποφέρουν σε κάθε λογής κρίσεις και δεινά. Και αυτό γιατί κάθε φορά θα πιστεύουν σε ψευδαισθήσεις και οφθαλμαπάτες των σύγχρονων Σειρήνων της εποχής που θα τους απογοητεύουν και θα τους κάνουν να κλυδωνίζονται καταδικάζοντάς τους σε θάνατο μακρυά από την πολυπόθητη Ιθάκη.

Και θα συνεχίσουν να υποφέρουν, καλοί μου άνθρωποι, αν δεν κοιτάξουν με τα μάτια της ψυχής στον ουρανό και δεν βαδίσουν με τα πόδια της ψυχής στο θυσιαστικό δρόμο του Σωτήρα Χριστού. Γιατί θα ζουν συνεχώς στο πάθος μη δυνάμενοι να ανέβουν το λόφο του Γολγοθά και να γευτούν αναστάσιμη χαρά.

Ο γέροντας ασκητής μας δίνει τη συνταγή για να γιορτάσουμε Πάσχα αληθινό. Ας κλείσουμε λοιπόν τα αυτιά μας στις σειρήνες. Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας ακόμη και προς τους λογιζόμενους ως χειρότερους εχθρούς, ας εναποθέσουμε τους θησαυρούς μας στα χέρια των φτωχών. Και τότε οι ψυχές μας θα αξιωθούν να αναφωνήσουν το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/04/blog-post_9059.html

Tideon: Είναι αλήθεια ότι η εορτή της μητέρας,  εορτάζεται από μας τους Ορθοδόξους,  στίς 2 Φεβρουαρίου, τότε που  η Παναγιά μας πήγε τον Ιησού Χριστό στο ναό. Η Παναγιά μας πρέπει να είναι το πρότυπο κάθε μητέρας. Επειδή οι Προτεστάντες καί άλλοι αιρετικοί, είναι ορφανοί από Μάνα Παναγιά, γι αυτό δημιούργησαν μια γιορτή χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο. Όμως επειδή η πολύτεκνη μάνα,  βάλλεται σήμερα περισσότερο ίσως από κάθε τι, γι αυτό δημοσιεύομε το εν λόγω άρθρο, προτρέποντας με αυτό τον τρόπο την κάθε μάνα να γίνει πολύτεκνη, παραδομένη  στο θέλημα του Αγίου Θεού.

   Στη  Μητέρα είναι αφιερωμένη η δεύτερη Κυριακή του Μάη. Μια γιορτή παγκόσμιας αντινοβολίας.

Άνοιξη,  ήλιος και  πανδαισία   χρωμάτων και αρωμάτων, πανηγυρίζουν μαζί της.

 Η  μορφή της    αποτελεί πηγή ζωής και εσωτερικής ευδαιμονίας για όλους τους ανθρώπους. 

Μια μέρα ανοιξιάτικη,    αφιερωμένη σ’ εκείνη που ανάμεσα στους ανθρώπους προεξάρχει ως δημιούργημα από τα εκλεκτότερα της Ιστορίας.

 Αφιερωμένη  σε  κείνη που  προηγείται  στην τελετουργία  της δημιουργίας νέων ψυχών, στην τεκνογονούσα και τεκνοτροφούσα . Στο   πρόσωπό της ατενίζουμε  τη συνέχεια της ανθρώπινης ζωής,  που τροφοδοτεί διαρκώς τον κοινωνικό οργανισμό με νέο  αίμα. Είναι εκείνη  που σμιλεύει  τις ψυχές των παιδιών σε πνευματικά καλλιτεχνήματα.

                 Ο  ύμνος ευγνωμοσύνης κι’ αγάπης ανήκει  κατά κύριο λόγο σε εκείνη που νοηματίζει τη ζωή μας,  που στο πρόσωπό της συναντάμε την πηγή όλων των λεπτών και ευγενικών αισθημάτων,  την πιο ζεστή αγκαλιά του κόσμου, που θερμαίνει και την πιο παγωμένη από τα δεινά καρδιά του βίου. Σ’ εκείνη, που μένει όρθια, όταν όλα τα άλλα στηρίγματα χάνονται γύρω μας, και που η στέρησή της , συγκλονίζει τον ψυχικό μας κόσμο και  προκαλεί άπειρη θλίψη.

                Εμείς   θα αποτίσουμε ιδιαίτερο φόρο τιμής στην πολύτεκνη  Μητέρα   , που με  την καλλιτεκνία της αποτελεί εγγύηση  για την επιβίωση  του έθνους  γι’  αυτό και ότι ωραιότερο και υψηλότερο μπορεί να λεχθεί, δεν μπορεί παρά να αφορά εκείνη.

               Η πολύτεκνη Μητέρα  μέσα στην εποχή της κατάπτωσης και της παρακμής των αξιών, μέσα στη φρίκη της αθλιότητας που μας κυκλώνει, υψώνεται  στη μεγαλοσύνη της , ακαταμάχητη στη δοκιμασία, μάρτυρας,  πίστεως, ελπίδας, κι’ αγώνα.

              Τρυφερή μητέρα πολλών  παιδιών,  άρωμα της κοινωνίας μας,  διάψευση της λατρείας  των ειδώλων  της άνεσης  και του μοντερνισμού νικήτρια  του κομφορμισμού και του υπολογισμού,  έμπρακτος κήρυκας  του Ελληνικού πνεύματος που κατανικά την ύλη και  υπερισχύει   των φυσικών δυσκολιών.

                     Η  Μητέρα  αυτή μέσα στο σύγχρονο ρεύμα του συμβιβασμού και των παρεκκλίσεων είναι δημιουργός  ηρωικής  ζωής,  καθήκοντος και τιμής. Είναι άλλωστε   πράξη ηρωισμού η απόκτηση πολλών παιδιών σήμερα. Τα πολλά παιδιά, απαιτούν  κόπους,  εκδαπάνηση  χρόνου ,σωματικών και πνευματικών δυνάμεων, μεγέθη που  δεν δέχονται να θυσιάσουν οι περισσότερες γυναίκες   στην εποχή  μας,  εποχή  υλοφροσύνης και  συμβατικότητας.  Το πνεύμα θυσίας και  διακονίας, που καταξιώνει και ομορφαίνει τη ζωή της γυναίκας   είναι ξένο από τις περισσότερες. Η πλειονότητα   όχι μόνο αποφεύγει  να αποκτήσει  παιδιά, αλλά και ειρωνεύεται   εκείνες που αποκτούν  πολλά παιδιά.

Η  Μητέρα  σήμερα, παράλληλα με τον αγώνα της να διαθρέψει  τα παιδιά της  έχει  να αντιμετωπίσει  τους σαρκασμούς και τις ειρωνείες.

 Σήμερα που δοκιμάζεται η αντοχή μας και κρίνεται η επιβίωση του Έθνους μας στη γη  των πατέρων μας, η πλειονότητα των γυναικών  είναι έτοιμες όχι μόνο να μη φέρουν τη ζωή στον κόσμο αλλά και  να τη σκοτώσουν, όταν άθελά τους εμφανιστεί.

          Η αντίθετη στους θείους και πανανθρώπινους  νόμους  τερατώδης εξάπλωση των αμβλώσεων, συνεισφέρει αποτελεσματικά στην υπογεννητικότητα και αποτελεί για  τον Ελληνισμό τη σύγχρονη κερκόπορτα.

     Η  φυγοτεκνία- ολιγοτεκνία   αποτελούν την  κυριότερη απειλή που δέχεται η πατρίδα μας , γιατί χωρίς επαρκή νεανικό πληθυσμό είναι αδύνατη η ανάπτυξη και η ασφάλειά της.  Όσο κι αν φροντίζουμε  για  εξοπλισμούς   ματαιοπονούμε. 

          Ο Θουκυδίδης,  ρεαλιστής πάντα , είχε πει: «Άνδρες πόλις, ού τείχη και νήες ανδρών κεναί» ήτοι,  οι άνδρες είναι που σώζουν την πόλη και όχι τα τείχη και τα πλοία, που είναι άδεια από άνδρες.

 Το δημογραφικό  είναι μέγιστο  εθνικό πρόβλημα, και θα πρέπει  να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα.

     Τα στοιχεία είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, οι αριθμοί μιλούν ξεκάθαρα.

 Για να μη γίνουμε  λαός του παρελθόντος πρέπει να υπάρξει Εθνική  πολιτική γεννήσεων,   που να πείθει τους νέους,  ότι είναι πρωτίστως προς το συμφέρον τους η δημιουργία οικογένειας και μάλιστα πολυμελούς.

      Οι πολιτικοί μας ας σταματήσουν τους   κενούς ,ανέξοδους  και άκαρπους  λόγους την ημέρα που γιορτάζει η Μητέρα. Πρέπει να λάβουν  γενναία μέτρα ανατροπής του σημερινού σκηνικού .

       Σήμερα που γιορτάζουμε και τιμάμε την Μητέρα   καλούμαστε  να θυμηθούμε ότι αυτό είναι το μέγα χρέος προς την πατρίδα και το έθνος, είναι απαίτηση των καιρών, επιταγή της ιστορίας.

Επί δύο αιώνες τώρα, ο Ελληνισμός ζεί ένα απατηλό όνειρο, το όνειρο της Ευρώπης.

Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στην οποία συνέτριψαν τον τουρκικό στόλο ενωμένοι οι στόλοι της Ρωσίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας, και έθεσαν τα θεμέλια έτσι για την ίδρυση του κρατιδίου της Ελλάδος, έδωσε την εντύπωση στους Έλληνες, ότι ο «πολιτισμένος κόσμος» ήσαν οι ισχυροί Ευρωπαϊκοί λαοί. Η ιδέα ότι το μέλλον μας βρίσκεται στην Ευρώπη, ενισχύθηκε με την αποδοχή της βασιλείας του Όθωνα στην αρχή και του Γεωργίου του Α αργότερα. Η τελευταία μάλιστα  συνοδεύθηκε από την παραχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα από την Αγγλία, που πλέον θα ήλεγχε μέσω της βασιλείας ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο τα Επτάνησα. «Δικαιωμένοι» όμως αισθάνθηκαν οι Έλληνες για αυτήν την πολιτική ένωση της μικράς Ελλάδος με τα Αγγλοκρατούμενα Επτάνησα, αφού παρερμήνευαν την πραγματικότητα της Ευρώπης, και υπελάμβαναν, αντίθετα προς ό,τι συνέβη πολιτικώς, ότι ήταν δίκαιο το ότι τα Επτάνησα νομικώς και διοικητικώς ενώθηκαν με την Ελλάδα! Και τούτο, αφού είχαμε διώξει επί τέλους τον Όθωνα και είχαμε τις εσωτερικές τουλάχιστον προϋποθέσεις για μια πορεία εθνικά πιο ανεξάρτητη.

Το 1922 τα συμφέροντα Ευρωπαϊκών χωρών, πιθανότατα δε και ο σιωνισμός, οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή τον στρατό μας με την προδοτική εντολή του αρχιστράτηγου πρίγκηπα Ανδρέα για γενική (άτακτη) υποχώρηση στο μέτωπο, δύο μόλις ώρες ύστερα από τότε που έλαβε το τηλεγράφημα με το οποίο τα δύο ετοιμοπόλεμα συντάγματα του Πλαστήρα και του Πάγκαλου του ζητούσαν διαταγή για να στραφούν προς το μέτωπο της Άγκυρας, και εκείνος δεν απάντησε τίποτα. Aυτά τα απεκάλυψε μιλώντας στην Ένωση Σμυρναίων ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Καψής, που είχε συλλέξει  τα στοιχεία του από τα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών (σημείωσε δε ότι, ο λοχαγός Γονατάς που πήγε στον πρίγκηπα το τηλεγράφημα, ενώ μέχρι τότε ήταν φιλοβασιλικός, άλλαξε στρατόπεδο και πήγε με τους φιλοβενιζελικούς αξιωματικούς). Λίγες μέρες αργότερα, ο ίδιος πριγκηπικός αρχιστράτηγος  έδωσε στους δύο ανωτέρω συνταγματάρχες  την εντολή να περάσουν με τα συντάγματά τους προς Ελλάδα από λιμάνια βορείως της Σμύρνης, χωρίς να διέλθουν μέσα από την Σμύρνη. Αυτό, διότι όπως έδειξε η ιστορία, αν περνούσαν μέσα από την Σμύρνη, και αυτήν, και τους πρόσφυγες, τους «φιλοβενιζελικούς ψηφοφόρους», θα έσωζαν,  και  υπήρχε «κίνδυνος» να συλλάβουν τον ίδιο τον Κεμάλ (γι’αυτό το θέμα έκλαιγε όλη του τη ζωή ο Νικόλαος Πλαστήρας, όπως έλεγε η κόρη του).  Για την προδοτική  στάση του θρόνου τότε,  επλήρωσαν οι λεγόμενοι «έξ», που εκτελέσθηκαν για να μην πούνε ευθέως, ότι ό,τι προδοτικό είχαν διαπράξει, το είχαν πράξει από ανοησία τους και με εντολή του βασιλέως. Ο οποίος βέβαια ενεργούσε  κατ’εντολή των «φίλων» του στην Ευρώπη, δηλαδή της Βρετανικής βασιλείας, που ήταν το μόνο του αποκούμπι ύστερα από την κατάργηση της βασιλείας στην ηττημένη Γερμανία. Όλα αυτά, το παραμύθι της Ευρώπης, τα διαστρέβλωσε στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων και καταγράφηκε κυρίως ότι «μας πρόδωσαν» οι σύμμαχοί μας στην Μικρά Ασία. Μα για να σε προδώσει κάποιος πρέπει πρώτα να είναι μαζί σου και ύστερα να σε προδώσει. Πότε οι Ευρωπαίοι ήσαν μαζί μας, ώστε να μπορούν και να μας προδώσουν;

Και μετά τον Β Παγκόμσιο πόλεμο, πάλι το ίδιο επιμύθιο: Μας πρόδωσαν οι σύμμαχοί μας και δεν μας έδωσαν την Κύπρο, δεν μας έδωσαν την Βόρειο Ήπειρο. Την δε αριστερά, την πρόδωσε και αυτήν ο Στάλιν.. . Αν είναι δυνατόν!  Πότε αυτοί όλοι ήσαν μαζί μας, για να μας προδώσουν; Ήσαν εχθροί μας, και δεν το καταλαβαίναμε, φανταζόμασταν ότι είναι μαζί μας, και αυτοί μας κορόϊδευαν εξ αρχής.  Και μας ξανακοροϊδεύουν!

Διότι το ίδιο συμβαίνει τώρα με την ΕΟΚ, που έγινε Ευρωπαϊκή Ένωση, και με τις ΗΠΑ. Ουδέποτε μας «πρόδωσαν», διότι ποτέ δεν ήσαν μαζί μας. Εμείς ήμασταν ανοήτως μαζί τους, παρεμηνεύαμε την συμπεριφορά τους απέναντί μας ως φιλική (!), ως φιλελληνική (!!!), και ύστερα λέμε κάθε τόσο, κατόπιν εορτής συνήθως, αυτοί, τα συμφέροντά τους «κυτττάζουν». Και εκεί, τελειώνει η . . . ανάλυση!  Μα δεν κυττάζουν απλώς τα συμφέροντά τους. Αν τα κύτταζαν θα ήσαν μαζί μας. Θα επηρεάζονταν, θα εκπολιτίζονταν.

Κυττάζουν όχι τα συμφέροντά τους, αλλά πώ ς θα έχουν και εμάς ως μία από τις αποικίες τους. Με ιδιαίτερη βέβαια ιστορία, που πρέπει να ξεχνιέται ή να διαστρέφεται τελείως. Με έναν ιδιαίτερο λαό, που πρέπει να τελεί σε μόνιμη παραπλάνηση από τους πειθήνιους πολιτικούς του και να ξενιτεύεται. Ώστε να νοιώθει ευγνωμοσύνη για τους επικυριάρχους του.  Ή,  για να επαναστατεί στο εσωτερικό της Ελλάδας με όρους αθεϊας και βίας  - προκειμένου να μην αντισταθεί το έθνος μας με τον πολιτισμό του, το ήθος του και την δύναμή του, και αποκτήσει πραγματική  πολιτική ελευθερία. Οπότε θα ενωθεί φυσικά με την Ρωσία σε ένα βαθμό, και τότε!

Τότε δεν είναι το θέμα τόσο, ότι η Ρωσία θα βρεί διέξοδο στην Μεσόγειο θάλασσα. Τότε καταρρέει το παραμύθι ότι η λεγόμενη Δύση ανακεφαλαιώνει την ιστορία του πολιτισμού της ανθρωπότητας,  ότι οι άλλοι πολιτισμοί είναι φολκλόρ που απλώς στολίζουν τον μοντερνισμό της τεχνολογικής υπεροχής και οικονομικής κυριαρχίας των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένα υποδεέστερο παρελθόν, ότι  ο Ορθόδοξος Χριστιανικός κόσμος  είναι ένας κατώτερος   πολιτισμός, ότι το μέλλον είναι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην Δυτική Ευρώπη.  

Και όταν καταρρεύσει το παραμύθι αυτό θα φανεί  ότι ο σημερινός ψευδοπολιτισμός τους είναι βαρβαρότητα, ότι η τεχνολογία τους χρησιμοποιείται για την επικράτηση της  βαρβαρότητάς τους, ότι η ισχύς τους είναι υπόλογη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ότι πρέπει να εγκαταλείψουν αυτήν την ισχύ όχι για να υποταχθούν σε άλλους, τάχα αναμάρτητους ή ηθικούς, αλλά για να ταπεινωθούν και να μετανοήσουν, μαζί με τους περιφρονημένους του κόσμου τούτου, αυτούς που τόσα χρόνια αδίστακτα και εγκληματικά  εκμεταλλεύονται.

Μια Ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα,  ενωμένη πνευματικώς και πολιτισμικώς με την Ρωσία και τις άλλες ορθόδοξες χριστιανικές  χώρες, φιλική προς τις μερικώς εισελθοὐσες στον Βυζαντινό πολιτισμό μουσουλμανικές χώρες,  σημαίνει αληθινό πολιτισμό για όλη την ανθρωπότητα, το κατ’ εξοχήν  ανάχωμα στον λεγόμενο καπιταλισμό και στον λεγόμενο ιμπεριαλισμό, που δεν αεροβατεί όπως η αριστερά, γιατί έχει συντονιστικό κέντρο, τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

 Είμαστε λοιπόν οι Έλληνες στην Ελλάδα, για τους κυβερνώντες την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. ένας ιδιαίτερος τύπος αποικίας. Ναι μεν, σχεδόν διασκεδαστικοί με την καλοπιστία μας που εκλαμβάνεται ως αφέλεια, με την ανδρεία μας που απλώς χρησιμοποιείται σε πολέμους, και με την δημιουργικότητά μας που είναι εκμεταλλεύσιμη και κερδοφόρος. Αλλά αποικία που χρήζει πολύ μεγάλης επιμελείας για να μην χειραφετηθεί και τυχόν εξ αιτίας της αλλάξει η άδικη παγκόσμια τάξη πραγμάτων και γίνει δίκαια τάξη πραγμάτων. Αποικία που επειδή μπορεί να αντισταθεί, ο πληθυσμός της πρέπει να γίνει αντικείμενο πολιτισμικής γενοκτονίας και να μετατραπεί σε δούλους και μετανάστες. Οι τελευταίοι, δηλαδή εμείς, πρέπει κατά τα σχέδια αυτά να γίνουμε,  μέσα από την δίνη των αριστερών κινημάτων ή μέσα από την δουλική μετατροπή μας σε στελέχη επιχειρήσεων, οι πλέον έξυπνοι και νομιμόφρονες αχθοφόροι και στυλοβάτες  του εξτρεμιστικού και άκρως αναρχικού καπιταλιστικού –ιμπεριαλιστικού «συστήματός» τους.  Γιατί ο εξτρεμισμός και η αναρχία, οργανωμένα σε σύστημα, ταυτίζονται με αυτό το σύστημα, ενώ όταν μένουν ανοργάνωτα ή όταν κατασκευάζουν εν είδει πειράματος  περιφερειακά μικροσυστήματα,  στηρίζουν αυτό το κύριο καπιταλιστικό –ιμπεριαλιστικό σύστημα, νομιμοποιώντας το. 

 Γι’ αυτό, επί χρόνια τώρα, στην Αγγλία και στις Η.Π.Α., όπως έχει καταγγείλει εμπεριστατωμένα ο μακαριστός ιερεύς  της ορθοδόξου Εκκλησίας και ιστορικός μας Ιωάννης Ρωμανίδης, διαβάλλουν και την Ελλάδα και την Ορθοδοξία στην ιστορία που διδάσκουν. Και την διδάσκουν διαστρεβλωμένη ακόμη και σε μας τους ίδιους. Τελευταία, μέχρι και διά του Χόλλυγουντ φτιάξανε ταινίες που μας διαβάλλουν. Υπάρχουν εξαιρέσεις, λίγες,  που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Παρόμοια και στην Γαλλία, όπου οποιαδήποτε θετική γνώμη για την ζωντάνια της Ορθοδοξίας ή για την  επικαιρότητα της πολιτικής και οικονομικής εμπειρίας του Βυζαντίου, διώκεται.  ¨Ένα κομμάτι της Γαλλίας, μασωνικό και άθεο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, έχει αναλάβει την ιδεολογική υπονόμευσή μας εντός της Ελλάδος, από τον 19^ο αιώνα. Με την προώθηση κλίματος αντιθέσεως προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και την ανάδειξη στα ΜΜΕ αναρχικών ή αριστερών ψευδοδιανοουμένων .  Και αυτό, ακόμη και μετά από τον Β παγκόσμιο πόλεμο και με την ανοχή των Η.Π.Α.

Οι τελευταίες, δεν ήθελαν ορθόδοξη χριστιανική την διανόηση στην Ελλάδα.  Τόσο, που επέδρασαν στην διαμόρφωση αντικουμουνιστικής υστερίας εντός  του στρατεύματος και εντός  του χώρου της Εκκλησίας, επί χούντας ήδη. Ως εκ τούτου, φυσικά,  προέκυψαν και κατηγορίες επί κουμουνισμώ σε βάρος  ιερέων ή ιεραρχών που μιλούσαν, ως ώφειλαν και ως οφείλουν, κατά της ασυδοσίας του πλούτου.

Μάλλον, οι αποικιοκράτες έχουν μοιράσει τους ρόλους τους για την χειραγώγηση του έθνους μας και για τον έλεγχο της πατρίδας μας. Την Ιταλία, η Ευρώπη μας την στερεί, λες και δεν υπάρχουν ιταλικές ταινίες και καθημερινά ειδήσεις από την Ιταλία,  μήπως και αλληλο- επηρεασθούμε με τον λαό της ,από την μέση και νότια, που θα ταυτισθεί με εμάς και την Ορθοδοξία μας . Η Γερμανία τελευταία υποτροπίασε, για μια ακόμη φορά θεωρεί ένας πνευματικός νάνος την σκιά του και κοκορεύεται. Χωρίς επανάσταση κατά της αδικίας όπως η Γαλλική, η Αμερικανική, η Ελληνική, η Γερμανία ταυτίσθηκε ως μη έδει με την Τουρκία πάλι και πάλι.  Ο δε βουλησιαρχικός ναζισμός της ηγεσίας της θέλει να κυριαρχήσει επί της Ελλάδος. Σίγουρα έπεται η Γερμανική κυριαρχία επί της  Γαλλίας, αν η τελευταία δείξει σημάδια επιμονής στην διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου της Γαλλικής Επαναστάσεως χωρίς τις μασωνο-τραφείς και ήδη νεοφιλελεύθερες ερμηνείες της. Και ύστερα, ίσως οι επόμενοι Φύρερ της Γερμανίας τα καταφέρουν καλλίτερα από τον Χίτλερ όσον αφορά τις Η.Π.Α., την Ρωσία. . .. Ντόϋτσλαντ  ύμπερ άλλες! Ποια Ευρώπη λοιπόν; Ποιο ευρώ, που πρόκειται για θανάσιμη παγίδα; Και ποιός Ευρωπαϊκός πολιτισμός; Αυτός με την γενοκτονία στο Βελγικό Κογκό του 19^ου ήδη αιώνος από τον ίδιο τον βασιλέα του Βελγίου και την αφρικάνικη εταιρεία του; Αυτός με την αποικιοκρατία Αγγλίας και Γαλλίας που καλά κρατεί εν ονόματι των οικονομικών σχέσεων; Αυτός με το αιωνόβιο «διαίρει και βασίλευε» της Αγγλίας;  Αυτός με την φοβερή και πάντα υποβόσκουσα  Ιερά εξέταση του Πάπα Ρώμης;  Αυτός με τον αναθεωρημένο δημοκρατικοφανή ναζισμό της Γερμανίας; Αυτός με τον βλάσφημο αντιχριστιανισμό της Γαλλίας που συμπορεύθηκε με τον Κεμάλ;

 Ή μήπως της Ευρώπης –Ε.Ο.Κ., που είχε ωραία πράγματι  οράματα αλλά που τελείωσε άδοξα απορροφηθείσα μέσα στον εξτρεμιστικό καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης από το 1990 και μετά; - οπότε κατέστη η Ευρωπαϊκή Ένωση, μία δομή για την επιβολή  της παγκοσμιοποιήσεως , ένα απλό εργαλείο στα χέρια  των κατευθυνόντων την μονοκρατορία «των Η.Π.Α.» προς το άγνωστο. . ..

Λένε μερικοί, η Ευρώπη των λαών, η άλλη Ευρώπη. . . Ε, τότε ας ενταχθούμε σε αυτήν την άλλη Ευρώπη ΟΤΑΝ και ΑΝ ποτέ ιδεί το φώς της ημέρας, και να φύγουμε από αυτήν την υπαρκτή Ευρώπη, που τίποτα αληθινά καλό δεν ξέρει να κάνει, αλλά μόνο γοητεύει και αμείβει αδρά όσους την υπηρετούν πειθήνια, ενώ  παγιδεύει και υποδουλώνει όσους εμπιστεύονται  το είδωλο που παρουσιάζει για πολιτισμό της.  Δήθεν συνέχεια του αρχαίου πολιτισμού μας, και δήθεν στραμμένου στο  μέλλον.

 Οι οικονομικές ηγεσίες των Η.Π.Α. και της δυτικής Ευρώπης , με το πολιτικό προσωπικό τους, μετρούν την δύναμή τους με τις βαρβαρότητες που είναι σε θέση, διά της τεχνολογίας και  των  ΜΜΕ,  να βάλουν τους λαούς τους να διαπράξουν, με τις πυρηνικές δοκιμές τους και με τους πολέμους που προκαλούν. Και αυτά, ιδίως, διότι εκεί στην μέση της Ευρώπης, στον παπικό  πυρήνα της, φύτρωσε ως άβατο του Μαμωνά, το απόρρητο των Ελβετικών Τραπεζών, για να στηρίζει, τάχατες κρυφά, την παγκόσμια επιρροή του ξεπλυμένου βρώμικου χρήματος των εν λόγω ηγεσιών.

«Ιστορική παράδοση», λέει, θέλει να είναι ελβετοί οι στρατιώτες που φρουρούν τον Πάπα. Για να δημιουργούν κάθε τόσο προϋποθέσεις εδαφικής επικυριαρχίας οι Γερμανοί και οικονομικής επικυριαρχίας οι Εγγλέζοι, ψευδο-πολιτισμικής επικυριαρχίας οι Γάλλοι και επικυριαρχίας του Μαμωνά οι Ελβετοί! Και για να οδηγούνται οι λαοί των ΗΠΑ και της δυτικής Ευρώπης, κάτω από τα υπερφίαλα ναζιστικά και ναζιστικοειδή οράματα των αρχόντων τους για παγκόσμια κυριαρχία των τελευταίων, σε πολέμους, σε σταυροφορίες, σε σφαγές αμάχων, σε δόλιες οικονομικές διεισδύσεις για την απομύζηση των πόρων των άλλων λαών.  Ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός όμως; Ποιος ο σχεδιαστής, ο συντονιστής, ο εξισορροπητής των αντιθέσεων ούτως ώστε το σύστημα αυτό να μην καταρρέει από τις  αντιφάσεις των δυναμισμών του, από τα αντιτιθέμενα συμφέροντα  και επιδιώξεις των «φεουδαρχών» του; Ποιος λειαίνει το έδαφος και επιτυγχάνει  την επίλυση των διαφορών μεταξύ αυτών των αδίστακτων παληανθρώπων; Το πολιτικό προσωπικό δεν έχει ισχύ για τέτοια υπερμαφιόζικη οργάνωση, για τέτοιο επιτελικό  σχεδιασμό και για τέτοια «πολιτισμένη» επίλυση αντιθέσεων μεταξύ «ανθρωποφάγων».

Όποιος και αν είναι αυτός ή αυτοί που συστημικά χρειάζονται για την συντήρηση και αύξηση («πρόοδο») της ισχύος του συστήματος του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, το όνειρο της Ευρώπης ως αναπόσπαστου μέρους του συστήματος αυτού, έχει γίνει ήδη εφιάλτης για εμάς και για τους άλλους λαούς που αυτή θέλει να κυβερνήσει και να ελέγξει.

 Η Ευρώπη του ονείρου μας θα ξεκινήσει, αν ποτέ ξεκινήσει και πάλι, από την πραγματική Ελλάδα μας. Που πρέπει να την ξανακάνουμε ελεύθερη πατρίδα μας. Διότι την αφήσαμε να γεμίσει μετανάστες για να γίνουμε «Ευρωπαίοι» ή «Αμερικάνοι», διότι  την εντάξαμε αφρόνως και χωρίς πνευματική διάκριση, άρα και χωρίς επάρκεια στην πολιτική διορατικότητα,  σε μια άλλη Ευρώπη - μια Ευρώπη κλασσικής παιδείας, ταπεινωμένης και φρόνιμης  μετά από τις καταστροφές του Β παγκοσμίου πολέμου,  που φαινόταν πρόθυμη να γίνει ακόμη και Ορθόδοξη χριστιανική – αλλά  άλλη  Ευρώπη μας προέκυψε.

Αυτή η υπαρκτή σήμερα Ευρώπη είναι  επικίνδυνη ως συνοθύλευμα πολιτικών και στρατιωτικών-αστυνομικών  δυνάμεων, είναι τυραννική για όλους ως οικονομικό μέγεθος, και είναι ανύπαρκτη ως πολιτισμικό μέγεθος. Είναι βαρβαρότητα. Νεκρή ψυχή και ισχυρό σώμα με δαιμονική-ειδωλολατρική κινητήρια δύναμη.  Όπως πάντα ήταν η Ευρώπη χωρίς την Ορθοδοξία και χωρίς, πραγματικά, την Ελλάδα.

Την Ευρώπη, την  ξαναφτιάχνουμε από την αρχή, και σε σωστή βάση, αρκεί να υπάρχει η Ορθόδοξη Ελλάδα. Την Ορθόδοξη Ελλάδα όμως, αν συνεχισθεί αυτή η μεθοδευμένη κρίση και ολοκληρωθεί η οικονομικά προγραμματισμένη εθνική καταστροφή μας, και περιέλθουμε εκ νέου στην κατάσταση του «υπόδουλου γένους», και δη σε διασπορά, και δη με αλλόδοξους μετανάστες ως πλειοψηφία στην ίδια την πατρίδα μας, είναι πολύ αμφίβολο, κατ’ άνθρωπον αδύνατον, να μπορέσουμε να την ξαναφτιάξουμε από την αρχή.

Πρέπει  επομένως, να ξυπνήσουμε αμέσως, όσο οδυνηρή και αν μας φαίνεται η αφύπνιση, και να πάψουμε επί τέλους να θεωρούμε την Ευρώπη στρατηγική επιλογή μας, να πάψουμε να τελούμε σε σύγχυση: Η Ευρώπη, είναι μία τακτική επιλογή μας πλέον, όπως έδειξε η έλλειψη αλληλεγγύης  μεταξύ των ισχυρών χωρών της και ημών,  στην υπόθεση της υπερχρεώσεώς  μας από αυτές  και τις Τράπεζές τους, και της εν συνεχεία προσπάθειάς τους για αποικιοποίηση   της πατρίδας μας.

Σε ορατό βάθος χρόνου όμως, αν η Ευρώπη δεν αλλάξει άμεσα και δεν γίνει όπως ονειρεύονταν εκείνοι που μας οδήγησαν στην Ευρωπαϊκή (Οικονομική) Ένωση πρέπει  να φύγουμε. Χρονικά περιθώρια έχουμε λίγα,  διότι η υπερβολική καθυστέρηση εγκυμονεί κινδύνους αναφλέξεως, για την οποία ενδέχεται οι «φίλοι» μας να χρησιμοποιήσουν τρίτους, προκειμένου να μας υποτάξουν ως κοινή αποικία τους.  Να φύγουμε από αυτήν την πανούκλα που λέγεται Ευρώπη, το συντομότερο,  οργανωμένα και συντεταγμένα. Σύνταγμα έχουμε, σθένος έχουμε, δυνατότητες έχουμε, και άλλους Εφιάλτες δεν θέλουμε. Καλλίτερα πιο μακρυά και αγαπημένοι, παρά τόσο κοντά και  εμείς  υπόδουλοι και εκείνοι αφέντες.  Γίνεται φιλία μεταξύ αφ’ ενός μεν προβάτων,  άντε και κατσικιών, άντε και κάμποσων μικροτρωκτικών,  και αφ’ ετέρου πεινασμένων λεόντων και ύαινων; Δεν γίνεται.

Μόλις προλαβαίνουμε να αφυπνισθούμε και να κρατήσουμε την πατρίδα μας δικιά μας. Είναι οδυνηρό να σκέπτεται κανείς ότι οι τουρίστες που μας ερχόντουσαν από εκεί δεν θαύμαζαν απλώς  τις ομορφιές της Ελλάδας, αλλά τις εποφθαλμιούσαν κιόλας. Βλέποντας δε οι αδίστακτες ηγεσίες τους τις αυξημένες  τεχνικές και λοιπές δυνατότητες εκμεταλλεύσεως του ορυκτού μας πλούτου,, είναι πλέον έτοιμες  να «ξεσαλώσουν» - και τούτο,  ανεξαρτήτως πολιτικών τους αποχρώσεων.

Υστερόγραφο: Τα ανωτέρω  εγράφησαν από έναν άνθρωπο που ήτανε υπέρ της Ευρώπης επί δεκαετίες, μέχρι τον Σεπτέμβριο-Νοέμβριο  του 2009, οπότε αντιλήφθηκε  την πρόθεση των ισχυρών Ευρωπαίων (Γάλλων, Πάπα, Γερμανών) α) να αποκόψουν ολότελα από την Ευρώπη την ορθόδοξη χριστιανική Ανατολική Ευρώπη,  (ακόμη και η χρήση του γεωγραφικού όρου Ευρώπη, είχε αλλάξει στα εκεί ΜΜΕ) β) προκειμένου να υποτάξουν την Ρωσία, να συμμαχήσουν ακόμη και με τον διάβολο (να θυμηθούμε πώς παρουσίαζαν τα «ευρωπαϊκά» ΜΜΕ τις επιθέσεις των φονταμενταλιστών της Τσετσενίας κατά της Ρωσίας) ),  και γ) να απορροφήσουν τα κυρίως ορθόδοξα χριστιανικά Βαλκάνια και να  υποτάξουν ως αποικία την Ελλάδα (εδώ δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τίποτα, αρκεί να δούμε τα πρόσωπα  της κας Μέρκελ και του κυρίου Σόϊμπλε, όταν μιλάνε για την Ελλάδα ή τους Έλληνες, ή να προσέξουμε πώς ο κατά τα λοιπά απλός πολίτης κύριος Ολλάντ απέφυγε να δεί ομόδοξό του αρχηγό Ελληνικού κόμματος με πρόσχημα  ότι δεν το προβλέπει το πρωτόκολλο) .                                                                                                            

… Τώρα, δὲν τοὺς βλέπεις, καὶ τὰ δύο τὰ κόμματα, διὰ ποίων μέσων προσπαθοῦν νὰ κερδήσουν τὴν ἐκλογήν; Δὲν βλέπεις τὰ δύο πρακτορεῖά των ἀνοικτά, φανερῶς ἐνεργοῦντα, δὲν ἀκούεις κρυφομιλήματα ὄπισθεν πάσης θύρας καὶ πάσης γωνίας τῆς ὁδοῦ, δὲν βλέπεις τὰ τρεξίματα καὶ τοὺς ἱδρῶτας τῶν ὀργάνων των, δὲν ἀκούεις τὸν κρότον τῶν χαλκίνων κερμάτων ὄπισθεν τῶν λογιστηρίων; Δὲν βλέπεις ἁπλοϊκοὺς ἐκλογεῖς νὰ βαδίζουν καὶ νὰ κοντοστέκωνται, νὰ ἐξάγουν τὴν χεῖρα ἀπὸ τὴν τσέπην καὶ νὰ μετροῦν δεκάρες;

Καὶ ὁ λαλῶν ἔδειξεν εἰς τὸν ἀκροατήν του γέροντα χωρικόν, ὅστις ἐξελθὼν τοῦ πρακτορείου τῶν Χαλασοχώρηδων, εἶχε σταθῆ ἐνώπιόν των κρατῶν φυσέκιον τεσσάρων δραχμῶν, τὸ ὁποῖον ἔσχισε κ᾽ ἐμέτρει διὰ νὰ ἰδῇ ἂν ἦσαν σωστὲς οἱ δεκάρες. Ἐφαίνετο οἰνοβαρὴς καὶ ἠκούετο ὁ μονόλογος καὶ οἱ ψιθυρισμοί του: «Τέσσερες δραχμὲς βάσταξ᾽ ἡ ψυχή του;… τέσσερες, ὄχι παραπάνω… Ἔχουμε καὶ λέμε, μία, δυό, τρεῖς, τέσσερες, πέντε, ἕξ, ἑφτά, ὀχτώ… ἑφτά, ὀχτώ, ἐννιά… μία δραχμή… Ἔχουμε καὶ λέμε…» Κ᾽ ἐπειδὴ εὐκόλως ἔχανε τὸν λογαριασμόν, ἤρχιζεν ἐξ ἀρχῆς πάλιν.

― Τοὺς βλέπεις ἢ ὄχι; ἐπανέλαβεν ὁ λαλῶν.

― Τοὺς βλέπω, ἀπήντησεν ὁ ὁμιλητής του.

― Λοιπόν, αὔριο, νὰ ἔχῃς ὄρεξιν ν᾽ ἀκούῃς τὰ παράπονα τῶν ἡττημένων. Ὅσοι θὰ εἶναι ἐν ἀποτυχία, θὰ χαλάσουν τὸν κόσμον μὲ τὲς φωνές, θὰ κατηγοροῦν τοὺς νικητὰς ἐπὶ χρήσει αἰσχρῶν μέσων, θὰ ὑποβάλουν φοβερὰς ἐνστάσεις, θὰ προσβάλουν τὸ κῦρος τῆς ἐκλογῆς λόγῳ ὅτι τὸ ἀποτέλεσμα ἐπετεύχθη διὰ δωροδοκίας. Οὔτε θὰ τοὺς τύπτῃ ἡ συνείδησις ἐπὶ τῷ ὅτι καὶ αὐτοὶ μετῆλθον τὸ αὐτὸ μέσον. Οὐδὲ φοβοῦνται τὸν Θεὸν ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματί εἰσι.

― Δι᾽ αὐτὸ λοιπὸν σὺ δὲν πηγαίνεις νὰ ψηφοφορήσῃς; ἠρώτησεν ὁ ἄλλος.

Ὁ οὕτως ἐρωτήσας ἦτο ξένος παρεπιδημῶν πρὸς καιρὸν ἐν τῇ νήσῳ. Ὁ δ᾽ ἐξαρχῆς ὁμιλῶν ἐκαλεῖτο Λέανδρος Παπαδημούλης, καὶ κατήγετο ἐκ τοῦ τόπου. Εἶχε κατέλθει μετὰ πολλὰ ἔτη, νοσταλγὸς ἐξ Ἀθηνῶν, ὅπου συνήθως διέτριβεν ἀσχολούμενος εἰς ἔργα οὐχὶ παραδεδεγμένης χρησιμότητος. Ἦτο ὑψηλός, ὑπερτριακοντούτης, μὲ μαύρην κόμην καὶ γένειον, μελαψός, μὲ ἁδροὺς χαρακτῆρας, πενιχρὸς τὴν ἀναβολήν, πτωχαλαζών, τρέφων ἀλλοκότους ἰδέας. Περὶ τὸ δειλινόν, ὁ ξένος φίλος του, περίεργος ὡς πᾶς ἄνθρωπος, τὸν εἶχε παρακαλέσει καὶ μετέβησαν ὁμοῦ ἀντικρὺ τοῦ σχολείου, ὅπου σταθέντες παρά τινα γωνίαν ἐθεῶντο τὴν ἐκλογικὴν κίνησιν.

―Ὄχι δι᾽ αὐτό, ἀνένευσεν ἐντόνως ὁ Λέανδρος Παπαδημούλης. Αἱ ἀτομικαὶ ἰδέαι μου, φίλε, δὲν φαίνονται νὰ ἔχωσι τίποτε τὸ πρακτικόν, καὶ διὰ τοῦτο δὲν ἀγαπῶ νὰ τὰς ἐκθέτω. Σέβομαι ἄλλως τοὺς νόμους καὶ τὸ πολίτευμα τῆς πατρίδος μου, καὶ δὲν θέλω νὰ ὁμολογήσω ὅτι εἶμαι ἀπολυταρχικὸς καὶ ὅτι δὲν πρεσβεύω τὴν καθολικὴν ψηφοφορίαν. Ἀλλὰ καὶ ἂν σοῦ ἔλεγα τοιοῦτόν τι, θὰ ἐχρειάζετο νὰ σοῦ ἀναπτύξω διὰ μακρῶν τὸ θέμα, νὰ δαπανήσω μάτην πολλὰς λέξεις, νὰ σοῦ κλέψω τὸν πολύτιμον καιρόν σου, χωρὶς ἐλπίδα ὄχι νὰ πεισθῇς, ἀλλ᾽ οὐδὲ νὰ μ᾽ ἐννοήσῃς καὶ μοῦ ἀποδώσῃς ἐν μέρει δίκαιον, τοὐλάχιστον. Ἁπλῶς σοῦ λέγω, ὅτι παραιτοῦμαι δικαιώματος, τὸ ὁποῖον δὲν μὲ ὠφελεῖ, οὔτ᾽ ἐμὲ οὔτε τοὺς ἄλλους.

Ὅσον ἀφορᾷ τὴν δωροδοκίαν, μὴ πιστεύῃς ὅτι τὴν βδελύττομαι τόσον, ὅσον φαίνομαι. Εἶναι ἄλλαι πολὺ χειρότεραι ἐκλογικαὶ διαφθοραί. Τὸ κατ᾽ ἐμέ, φρονῶ ὅτι ἡ δωροδοκία εἶναι τὸ μικρότερον κακόν.

― Τὸ μικρότερον κακόν; ἐπανέλαβεν ἔκπληκτος ὁ ξένος.

― Ναί, φρονῶ, εἶπεν, ὅτι ἡ δωροδοκία εἶναι τὸ μικρότερον κακόν. Μὴν ἀκούῃς μερικοὺς φαρισαίους, οἵτινες σχίζουν διὰ κάθε τι τὰ ἱμάτιά των, μήτε μερικοὺς ἄλλους ψιττακοὺς ἠθικολόγους τῶν ἐφημερίδων, οἵτινες ρηγνύουν ὑπερβολικὰς φωνὰς μὲ τόσην ἀφέλειαν καὶ ἀγαθοπιστίαν δι᾽ ὅλα τὰ πράγματα. Οἱ πρῶτοι ὁμοιάζουσι τοὺς ἡττημένους τῆς αὔριον, οἵτινες θὰ ζητήσουν τὴν ἀκύρωσιν τῆς παρούσης ἐκλογῆς ὡς διεξαχθείσης τῇ βοηθείᾳ τῆς δωροδοκίας. Οἱ δεύτεροι οὐδόλως ἐνεβάθυναν εἰς τὰ πράγματα καὶ δὲν ἀντελήφθησαν τὴν ἔννοιαν ἥτις εἶναι παντὸς ζητήματος ὁ πυρήν. Πετῶντες ἀπὸ γενικότητος εἰς γενικότητα, περιέδρεψαν συλλογήν τινα ἠθικῶν ἀξιωμάτων, τὴν ὁποίαν νομίζουσιν ἀλάνθαστον πανάκειαν πρὸς θεραπείαν πάσης πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς νόσου. Ὅπου γενικότης, ἐκεῖ καὶ ἐπιπολαιότης. Διὰ νὰ εἶναί τις ἐμβριθής, πρέπει νὰ ἐγκύπτῃ εἰς βαθεῖαν τῶν πραγμάτων μελέτην.

Διατί δέ, καί τινες τῶν νεαρῶν πολιτευομένων ἐν Ἑλλάδι, δι᾽ οὓς φαίνεται ὅτι πληροῦται, δευτέραν φοράν, εἰς βάρος μας, ἡ κατάρα τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς κατηράσθη διὰ τοῦ προφήτου Ἡσαΐου τὸν Ἰσραήλ, λέγων: Καὶ οἱ νεανίσκοι ἄρξουσιν ὑμῶν· ― διατί, λέγω, τόσον κακοζήλως, ἂν ὄχι καὶ κακοπίστως, κραυγάζουσι κατὰ τῆς πλουτοκρατίας; Τί τοὺς κακοφαίνεται; qui veut la fin, veut les moyens*. Ἡ ἠθικὴ δὲν εἶναι ἐπάγγελμα, καὶ ὅστις ὡς ἐπάγγελμα θέλει νὰ τὴν μετέλθῃ, πλανᾶται οἰκτρῶς καὶ γίνεται γελοῖος. Ὅστις πράγματι φιλοσοφῇ, καὶ ἀληθῶς πονῇ τὸν τόπον του, καὶ ἔχει τὴν ἠθικὴν ὄχι εἰς τὴν ἄκραν τῆς γλώσσης ἢ εἰς τὴν ἀκωκὴν τῆς γραφίδος, ἀλλ᾽ εἰς τὰ ἐνδόμυχα αὐτὰ τῆς ψυχῆς, βλέπει πολὺ καλὰ ὅτι εἶναι ἀδύνατον νὰ πολιτευθῇ. Κυάμων ἀπέχεσθαι.

Ὁ Χριστὸς εἶπεν:

Οὐ δύνασθε Θεῷ λατρεύειν καὶ Μαμωνᾷ. Διατί δὲν ἔλαβεν ὡς ὅρον ἀντιθέσεως ἄλλο τι βαρβαρικὸν εἴδωλον; Διατί δὲν εἶπε Θεῷ καὶ Μολὼχ ἢ Θεῷ καὶ Ἀσταρὼθ ἢ Θεῶ καὶ Βάαλ; Διότι ὁ Μαμωνᾶς εἶναι ὁ ἰσχυρός, ὁ κραταιότερος, ὅστις ὑποτάσσει πᾶν ἄλλο εἴδωλον, καὶ τὸν Μολὼχ καὶ τὸν Ἀσταρὼθ καὶ τὸν Βάαλ. Ἡ πλουτοκρατία ἦτο, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ διαρκὴς ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾷ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς. Αὕτη παράγει τὴν κοινωνικὴν σηπεδόνα. Αὕτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγεῖς.

― Καὶ ὕστερον λέγεις ὅτι ἡ δωροδοκία εἰς τὰς ἐκλογὰς εἶναι μικρὸν κακόν; παρετήρησεν ὁ ξένος.

― Ναί, διότι κινδυνεύω νὰ πάθω τὸ αὐτὸ πάθημα ἐφ᾽ ᾧ κατέκρινα τοὺς εὐθηνοὺς ἠθικολόγους τῶν ἡμερῶν μας, ἀπήντησεν ὁ Λέανδρος Παπαδημούλης. Νὰ πέσω δηλαδὴ εἰς τὸ ἐσπαρμένον σκοπέλους πέλαγος τῶν γενικοτήτων. Ἀλλ᾽ ἰδοὺ ἐπανέρχομαι εἰς τὸ προκείμενον. Ὁ λόγος δι᾽ ὃν θεωρῶ τὴν δωροδοκίαν ὡς τὸ μικρότερον κακὸν εἶναι ὅτι, ὡς εἶδος ἐκλογικῆς διαφθορᾶς, τὴν ὑπάγω εἰς τὸ γένος τῆς συναλλαγῆς. Συναλλαγὴ εἶναι ἡ ἐν πρυτανείῳ σίτησις, αἱ ἐκ τοῦ δημοσίου ταμείου παροχαί, τὰ ρουσφέτια. Συναλλαγὴ εἶναι καὶ ἡ εἰς παρανόμους δίκας προστασία. Συναλλαγὴ εἶναι καὶ ἡ πρὸς παραγραφὴν ὀφειλομένων φόρων συνδρομὴ καὶ ἡ παράνομος ἐξαίρεσις κληρωτῶν. Συναλλαγὴ εἶναι καὶ ἡ δωροδοκία. Τώρα, ποῖος προστάτης, ποῖος πολιτευόμενος, ποῖος βουλευτὴς, εἶναι ἱπποτικώτερος; Ἐκεῖνος ὅστις ἐκ τοῦ ἰδίου ταμείου ἀγοράζει τὰς ψήφους τῶν ἐκλογέων, ἢ ἐκεῖνος ὅστις τὰς ἀγοράζει ἐκ τοῦ δημοσίου θησαυροῦ; Ἐκεῖνος ὅστις πληρώνει ἐκ τοῦ θυλακίου του ἢ ἐκεῖνος ὅστις πληρώνει ἐκ τῶν χρημάτων τοῦ ἔθνους, χρημάτων ξένων, τὰ ὁποῖα εἰς τὴν Ἑλλάδα μάλιστα ἐσυνηθίσαμεν ὅλοι νὰ θεωροῦμεν ἔρμα καὶ σκοτεινά; Ποῖος εἶναι πλέον γαλαντόμος;

― Βεβαίως, ἐκεῖνος ποὺ πληρώνει ἀπὸ τὴν τσέπη του, ἀπήντησεν ἀδιστάκτως ὁ ξένος.

― Βλέπεις; Ἰδοὺ διατὶ μισῶ τὰς γενικότητας κ᾽ ἐπιθυμῶ νὰ εἰδικεύω. Ὁμιλῶ σχετικῶς καὶ ὄχι ἀπολύτως. Δὲν λέγω ὅτι ἡ δωροδοκία εἶναι καλόν τι, λέγω ὅτι εἶναι τὸ ὀλιγώτερον κακόν. Καὶ σημείωσαι ὅτι οὐδεὶς ποτὲ ἐκλέγεται βουλευτὴς διὰ τῆς δωροδοκίας. Ὅλοι ἐκλέγονται τῇ βοηθείᾳ τῆς δωροδοκίας. Ἀπάνθρωπος τοκογλύφος, ὅσας καὶ ἂν ἀγοράσῃ ψήφους, ποτὲ δὲν θὰ ἐκλεχθῇ. Πρὶν κατέλθῃ εἰς τὸν ἀγῶνα, θὰ ὑποδυθῇ τὴν φιλανθρωπίαν, ὡς προσωπεῖον, θὰ φορέσῃ τὴν δημοτικότητα, ὡς κόθορνον. Θὰ φροντίσῃ ν᾽ ἀποδώσῃ μέρος τῶν ὅσα ἥρπασεν εἰς τοὺς ἐκλογεῖς. Καὶ μεταξὺ δύο ἀντιπάλων, μετερχομένων τὴν αὐτὴν διαφθοράν, θὰ ἐπιτύχῃ ἐκεῖνος ὅστις εὐπρεπέστερον φορεῖ τὸ προσωπεῖον κ᾽ ἐπιδεξιώτερον τὸν κόθορνον.

Ἂς ἐξετάσωμεν τώρα, ἐξηκολούθησεν ὁ Λέανδρος Παπαδημούλης, πόθεν καὶ πῶς, ἀφοῦ ἡ πλουτοκρατία εἶναι δεδομένον τι καὶ ἀναπόδραστον κακόν, ἂς ἐξετάσωμεν πῶς ἐγεννήθη, πῶς γεννᾶται φυσικῶς, ἡ δωροδοκία.

Ὑπόθεσε, φίλε, ὅτι σ᾽ ἐκυρίευσε καὶ σὲ ἔξαφνα ἡ φιλοδοξία τοῦ Γιαννάκου τοῦ Χαρτουλαρίου, ὅτι ἐπεθύμησες νὰ γίνῃς βουλευτής, διὰ νὰ ὑπηρετήσῃς τὸ ἔθνος. Διὰ νὰ ἐπιθυμήσῃς τοῦτο, σημείωσαι, πρέπει νὰ εἶσαι χορτᾶτος. Ἡ φιλοδοξία εἶναι ἡ νόσος τῶν χορτάτων, ἡ λαιμαργία εἶναι τῶν πεινασμένων τὸ νόσημα. Ἐξέρχεσαι εἰς τὴν ἀγοράν, βγάζεις λόγον, καὶ παρακαλεῖς τοὺς προσφιλεῖς συμπολίτας νὰ σὲ τιμήσωσι διὰ τῆς ψήφου των. Ἀλλ᾽ εἶσαι ἆρα εἰς θέσιν νὰ ἠξεύρῃς πόσοι ἐκ τῶν προσφιλῶν συμπολιτῶν σου εἶναι χορτᾶτοι, καὶ πόσοι δὲν εἶναι; Μὴν ἀμφιβάλλῃς ὅτι οἱ πλεῖστοι εἶναι πεινασμένοι, διότι ἂν δὲν ἦσαν, ὅλοι θὰ ἔβγαζαν κάλπας διὰ νὰ γίνουν βουλευταί! Ἀλλὰ μεταξὺ τῶν ἀκροατῶν σου, μεταξὺ τῶν προσφιλῶν σου συμπολιτῶν, δυνατόν, πιθανόν, βέβαιον μάλιστα ὅτι εὑρίσκονταί τινες, εἷς, δύο, τρεῖς, πέντε, δέκα, κατὰ γράμμα πεινασμένοι. Τώρα, τὴν ἡμέραν τῆς ἐκλογῆς, πῶς ἀπαιτεῖς νὰ ὑπάγῃ ἄνθρωπος πεινασμένος, ἄνθρωπος ὅστις θὰ ψαύῃ τὴν κοιλίαν του ὡς ἔγχορδον ὄργανον, ἄνθρωπος ὅστις δὲν θὰ ἔχῃ τὴν δύναμιν νὰ ἵσταται καὶ νὰ βαδίζῃ, πῶς ἀπαιτεῖς τοιοῦτος ἄνθρωπος νὰ ὑπάγῃ νὰ ψηφοφορήσῃ εἰς τὴν κάλπην σου, καὶ νὰ σοῦ δώσῃ μάλιστα λευκὴν ψῆφον; Φυσικὸν εἶναι, ἀφοῦ θὰ λάβῃ τὸν κόπον πρὸς χάριν σου, νὰ τοῦ δώσῃς τοὐλάχιστον νὰ φάγῃ, δι᾽ ἐκείνην τὴν ἡμέραν.

Ἐὰν δὲν τοῦ δώσῃς χρήματα, θὰ τοῦ προσφέρῃς γεῦμα. Καὶ τοῦτο δωροδοκία δὲν εἶναι; Ἢ θὰ τοῦ στείλῃς κατ᾽ οἶκον βακαλιάρον καὶ σαρδέλες καὶ οἶνον; Δωροδοκία καὶ τοῦτο. Ἐὰν δὲν σπεύσῃς ἐγκαίρως σύ, θὰ σὲ προλάβῃ ὁ ἀντίπαλός σου, ὅστις θὰ φορῇ τὸν κόθορνον τῆς φιλανθρωπίας ἀμφιδεξιώτερον.

Ἰδοὺ πόθεν ἐγεννήθη ἡ δωροδοκία. Πῶς θέλεις νὰ ἐνδιαφέρηται ὁ ἀγρότης, ὁ βοσκός, ὁ πορθμεύς, ὁ ναύτης, ὁ ἐργάτης, ὁ ἀχθοφόρος, πῶς θέλεις νὰ ἐνδιαφέρωνται διὰ τὸν Καψιμαΐδην καὶ Γεροντιάδην, ἂν θὰ γίνωσι βουλευταὶ ἢ ὄχι; Ἐκεῖνοι εἶναι χορτᾶτοι καὶ τρέφουσιν ὄνειρα φιλοδοξίας, οὗτοι πεινῶσι καὶ θέλουν νὰ φάγωσι. Δὲν ἔχουσιν οἱ πτωχοὶ μεγάλας ἀξιώσεις. Δὲν περιμένουν διορισμοὺς καὶ παχέα ρουσφέτια ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν. Ἀλλ᾽ ἀφοῦ θητεύουσιν ἐπιπόνως καὶ δὲν ἐπαρκοῦν νὰ τραφῶσιν ἐκ τοῦ ἱδρῶτός των, ἀφοῦ οἱ λεγόμενοι ἀντιπρόσωποί των δὲν παύουν νὰ ψηφίζωσιν ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ φόρους καὶ φόρους καὶ πάλιν φόρους, ἂς τοὺς θρέψωσιν ἐπὶ μίαν ἡμέραν ἐκ τοῦ βαλαντίου των.

Ἀνέκαθεν τὰ ἀξιώματα ἦσαν ἀγοραστά! Καὶ ἀφοῦ ἡ ἐπάρατος πλουτοκρατία εἶναι ἄφευκτον κακόν, κατὰ ποῖον ἄλλον τρόπον θ᾽ ἀποκτῶνται τὰ ἀξιώματα; Πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον ἔχασε πρὸ πολλοῦ πᾶσαν ἠθικὴν ἀξίαν, μόνον διὰ χρημάτων εἶναι κτητόν. Καὶ οὕτως ἑπόμενον ἦτο νὰ καταντήσουν τὰ πράγματα. Οὐδὲν κακὸν ἄμεικτον καλοῦ!Εὐτύχημα μάλιστα νομίζω ὅτι δὲν ἀνεφάνη ἐπιφανής τις πολιτευτὴς εἰς τὰ μέρη ταῦτα.

― Πῶς εἶπες; ἠρώτησεν ἀπορήσας ὁ ξένος.

― Λέγω ὅτι λογίζομαι ὡς εὐτύχημα τὸ ὅτι δὲν ἀνεφάνη τις ἐκ τῶν λεγομένων ἐπιφανῶν πολιτευτῶν εἰς τὰς νήσους ταύτας. Ἐνθυμοῦμαι τί συνέβη πρὸ πολλῶν ἐτῶν, ὅταν εἶχε γίνει τις ὑπουργὸς βουλευτὴς γείτονος ἐπαρχίας. Οἱ κουρεῖς ἔκλεισαν τὰ κουρεῖά των, οἱ καφεπῶλαι τὰ καφενεῖά των, οἱ ὑποδηματοποιοὶ ἐπώλησαν τὰ καλαπόδια των. Δὲν ὑπῆρξε βοσκὸς ὅστις νὰ μὴ διωρίσθη τελωνοφύλαξ, οὔτε ἀγρότης ὅστις νὰ μὴ προχειρισθῇ εἰς ὑγειονομοσταθμάρχην. Τότε εἴδομεν πρώτην φορὰν κ᾽ ἐδῶ εἰς τὴν νῆσον λιμενάρχην φουστανελάν. Ὁ ἐκ τῆς γείτονος ἐπαρχίας ὑπουργὸς μᾶς τὸν εἶχε στείλει ὡς δεῖγμα περίεργον ὑπαλλήλου. Ὁ Θεὸς μᾶς ἐλυπήθη καὶ δὲν παρεχώρησε νὰ γεννηθῇ ἐπιφανής τις ἐδῶ, ἐσκλήρυνε δὲ τὴν καρδίαν μας καὶ δὲν ἐδέχθημεν εἰσβολὴν ξένου ὑποψηφίου. Ἰλιγγιῶ νὰ φαντασθῶ τί θὰ ἐγίνετο. Ὅλοι οἱ πορθμεῖς θὰ ἐγκατέλειπον τὰς λέμβους των, οἱ κυβερνῆται θὰ ἔρριπτον ἔξω τὰ πλοῖά των, οἱ ναυπηγοὶ θὰ ἐπετοῦσαν τὰ ἐργαλεῖά των καὶ θὰ ἐζήτουν δημοσίας θέσεις. Διότι μὴ νομίσῃς ὅτι ἡ θεσιθηρία γεννᾶται μόνη της. Τὰ δύο κακὰ ἀλληλεπιδρῶσιν. Ἡ ἀκαθαρσία παράγει τὸν φθεῖρα καὶ ὁ φθεὶρ παράγει τὴν ἀκαθαρσίαν. Τὸ τέρας τὸ καλούμενον ἐπιφανὴς τρέφει τὴν φυγοπονίαν, τὴν θεσιθηρίαν, τὸν τραμπουκισμόν, τὸν κουτσαβακισμόν, τὴν εἰς τοὺς νόμους ἀπείθειαν. Πλάττει αὐλὴν ἐξ ἀχρήστων ἀνθρώπων, στοιχείων φθοροποιῶν, τὰ ὁποῖα τὸν περιστοιχίζουσι, παρασίτων τὰ ὁποῖα ἀποζῶσιν ἐξ αὐτοῦ παχυνόμενα ἐπιβλαβῶς, σηπόμενα, ζῳύφια βλαβερά, ὕδατα λιμνάζοντα, παράγοντα ἀναθυμιάσεις νοσηράς, πληθύνοντα τὴν ἀκαθαρσίαν. Εὐτυχῶς δὲν ὑπῆρξεν ἐνταῦθα ἔδαφος κατάλληλον διὰ νὰ γεννηθῇ τὸ θρέμμα τὸ καλούμενον ἐπιφανής, καὶ οὕτως ἀπηλλάγημεν τῆς τοιαύτης ἀθλιότητος μέχρι τῆς ὥρας. Ἡ δωροδοκία δέ, τὴν ὁποίαν βλέπεις τόσον γενικευμένην ὡς ἐκλογικὸν ὅπλον, εἶναι κατ᾽ ἐμὲ τὸ μικρότερον κακόν. Ὅστις ὅμως δυσφορῇ ἐπὶ ταύτῃ, ἂς μὴ μετέχῃ τοῦ ἐκλογικοῦ ἀγῶνος, μήτε ὡς ἐκλογεύς, μήτε ὡς ἐκλέξιμος. Κυάμων ἀπέχεσθαι…

(1892)

Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Άπαντα, Τόμος Δεύτερος, Κριτική Έκδοση, Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, εκδ. Δόμος, Αθήνα 1982

Πηγή: www.pemptousia.gr