Κάθε αριστερό αφήγημα βασίζεται στην ενσυναίσθηση. Κάπου υπάρχει μια καταπιεσμένη ομάδα για να απελευθερωθεί. Και αυτός, αυτή ή αυτοί (σ.σ. οι αριστεροί) είναι που θα αγωνιστούν για την απελευθέρωσή τους.

Ἔμελλεν ἄρα πολλὰς ἡμῖν ὑποθέσεις τῶν λόγων ἀεὶ προθεὶς ὁ μέγας Βασίλειος, καὶ γὰρ ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς οὔπω τοῖς ἑαυτοῦ τῶν πάντων οὐδείς, ἑαυτὸν νῦν ἡμῖν προθήσειν, ὑπόθεσιν ἀγώνων μεγίστην τοῖς περὶ λόγους ἐσπουδακόσιν.

Με αφορμή τα 50 χρόνια της άθλιας τουρκικής κατοχής διοργανώνονται τις τελευταίες μέρες σε Κύπρο και Ελλάδα διάφορες εκδηλώσεις. Ο αυτονόητος, βαθύτερος σκοπός όλων αυτών των εκδηλώσεων είναι να διατρανώσουν τόσο οι συντελεστές όσο και οι παρευρισκόμενοι την Αντίθεση - Αντίστασή τους στην άθλια και προδοτική ΔΔΟ που οδηγεί αναπόφευκτα στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου μας.

Βροχή οι μηνύσεις... Μέγας ντόρος! Ο Γενικός Εισαγγελέας του Κάνσας των ΗΠΑ μηνύει την Pfizer για «Εξαπάτηση σχετικά με τα εμβόλια COVID».

Η Καλιφόρνια επεκτείνει το δικαίωμα να διενεργούν αμβλώσεις και οι μη γιατροί, χωρίς ιατρική επίβλεψη

Είναι γνωστό ότι τα αστυνομικά τμήματα είναι υποστελεχωμένα, καθώς μεγάλος αριθμός αστυνομικών, φρουρεί πολιτικά πρόσωπα, μεγαλοδημοσιογράφους και άλλες προσωπικότητες, με συνέπεια η εγκληματικότητα να έχει χτυπήσει κόκκινο και οι απλοί πολίτες να αισθάνονται απροστάτευτοι.

Ο Άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου το 1896 στο χωριό Αντάμοβκα της επαρχίας Χαρκώβ της Νότιας Ρωσίας. Ήταν απόγονος της αριστοκρατικής οικογένειας Μαξίμοβιτς που ένα μέλος αυτής της οικογένειας ανακηρύχτηκε Άγιος του 1916 και είναι ο ιεράρχης Ιωάννης Μαξίμοβιτς Μητροπολίτης Τομπόλσκ που το λείψανό του παραμένει άφθαρτο μέχρι σήμερα στο Τομπόλσκ.

Ὁ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, αὐ­τὸς δηλαδὴ ποὺ δὲν συναισθάνεται τὶς ἁμαρτίες του καὶ δὲν μετανοεῖ ―γιατὶ ὅ­λοι εἴμεθα ἁμαρτωλοί, ἀλλὰ ἄλλος μετανοεῖ καὶ ἄλλος δὲν μετανοεῖ―, ὁ ἁμαρτωλὸς λοι­πὸν ποὺ δὲν μετανοεῖ κατὰ τὴν ἁγία Γραφὴ μοιάζει μὲ ἕνα χωράφι χέρσο καὶ ἀκαλλιέργητο, ποὺ εἶνε γεμᾶτο ἄγρια χόρτα, ἀγκάθια καὶ φίδια.

Μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό κίνημα της 5ης Μαρτίου 1933 ο Νικόλαος Πλαστήρας για να αποφύγει την σύλληψη, φυγαδεύτηκε στην Γαλλία μέσω της Ιταλοκρατούμενης Πάτμου, χάρις την προσωπική βοήθεια του Ελευθέριου Βενιζέλου. Εκεί, παρέμεινε ως τον Δεκέμβριο του 1944, συντηρούμενος από την βοήθεια επιφανών Βενιζελικών οικονομικών παραγόντων (ανάμεσα τους και η Πηνελόπη Δέλτα με την οποία τηρούσε τακτική αλληλογραφία).

Ἡ αἰφνιδιαστικὴ βουλγαρικὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν καὶ σερβικῶν τμημάτων προκάλυψης, στὶς 16 Ἰουνίου 1913, σήμανε τὴν ἔναρξη τοῦ Δεύτερου Βαλκανικοῦ Πολέμου καὶ ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς κλήθηκε νὰ ὑπερασπιστεῖ τὰ ἐδάφη τῆς Μακεδονίας ποὺ μόλις εἶχαν ἀπελευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν τουρκικὴ κατοχή. Τὸν πόλεμο αὐτὸ χαρακτήρισε ἡ ταχύτητα διεξαγωγῆς τοῦ -διήρκεσε μόνο ἕνα μήνα- ἡ σκληρότητα τῶν μαχῶν καὶ οἱ μεγάλες ἀπώλειες.  Κορυφαία μάχη αὐτὴ τοῦ Κιλκὶς-Λαχανὰ (9-21 Ἰουνίου), ὅπου οἱ Βούλγαροι ἡττήθηκαν καὶ ὑποχώρησαν σχεδὸν ἄτακτα πρὸς τὰ ὑψώματα τῆς Δοϊράνης καὶ πέρα ἀπὸ τὴ γέφυρα τοῦ Στρυμονικοῦ πρὸς τὴν πεδιάδα τῶν Σερρῶν.

Στὶς 28 Ἰουνίου 1913, ἡ VII Μεραρχία ποὺ ἦταν στὸ δεξιό της διάταξης τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, ἔλαβε διαταγὴ τοῦ Γενικοῦ Στρατηγείου νὰ κατευθυνθεῖ πρὸς τὶς Σέρρες καὶ νὰ ἀπελευθερώσει τὶς Σέρρες, τὴ Δράμα καὶ τὸ Σιδηροκάστρο.  Μετὰ ἀπ’ αὐτὸ ἡ Μεραρχία διέταξε τὰ τμήματά της ποὺ ἦταν στὸ χ. Χείμαρρος (19ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καὶ 1ο Σύνταγμα Πεδινοῦ Πυροβολικοῦ) καθὼς καὶ αὐτὰ ποὺ ἦταν στὸ Δασοχώρι (Στρατηγεῖο Μεραρχίας, 21ο Σύνταγμα Πεζικοῦ καὶ πεδινὴ πυροβολαρχία) νὰ συγκεντρωθοῦν στὸ Στρυμονικό, ὥστε ὁλόκληρη ἡ Μεραρχία νὰ διέλθει ἀπὸ τὶς γέφυρες Στρυμονικοὺ καὶ Κουμαριᾶς καὶ νὰ προελάσει πρὸς τὰ βόρεια.

Τὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο, στὸ μεταξύ, ἐπιθυμώντας τὴν ἐπίσπευση τῆς προέλασης στὸ ἐσωτερικό της Βουλγαρίας, ἐξέδωσε στὶς 1600 τῆς 29ης Ἰουνίου τοῦ 1913 νέα διαταγή, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ VII Μεραρχία ἔπρεπε νὰ προελάσει μὲ τὸν ὄγκο τῆς δυνάμής της πρὸς τὸ Νευροκόπι, ἀποστέλλοντας ταυτόχρονα ἕνα ἀπόσπασμα συντάγματος πρὸς τὴ Δράμα. Η VII Μεραρχία ἔλαβε τὴ διαταγὴ αὐτὴ στὴν Πεντάπολη τὴν ἑπομένη μέρα καὶ ἀμέσως, διέταξε τὸ 21ο Σύνταγμα Πεζικοῦ μὲ μιὰ μοίρα Πυροβολικοῦ νὰ κατευθυνθεῖ στὴ Δράμα, ἐνῶ ἡ ὑπόλοιπη δύναμή της νὰ ἐπανέλθει στὶς Σέρρες, γιὰ νὰ προελάσει μέσω Βροντοὺς πρὸς τὸ Νευροκόπι.

Ἡ φάλαγγα τοῦ 21ου Συντάγματος Πεζικοῦ μὲ μιὰ μοίρα Πεδινοῦ Πυροβολικοῦ (Ἀπόσπασμα Δράμας) ὑπὸ τὴ διοίκηση τοῦ Ἀντισυνταγματάρχη Πεζικοῦ Μιχαλόπουλου – Ἀρκαδικοῦ Νικολάου, κινήθηκε ἀπὸ τὴν Πεντάπολη στὶς 08:00 τῆς 30ης Ἰουνίου καὶ ἔφθασε ἀνεμπόδιστα τὶς βραδινὲς ὧρες στὸ σιδηροδρομικὸ σταθμὸ Ἀγγίστας ὅπου καὶ διανυκτέρευσε.  Στὶς 05:00 τῆς 1ης Ἰουλίου τὸ Ἀπόσπασμα συνέχισε τὴν κίνησή του, πρὸς τὰ βορειοανατολικά. Περίπου ἕνα χιλιόμετρο μετὰ τὴν Ἀλιστράτη, ἡ ἐμπροσθοφυλακὴ τοῦ ἐξουδετέρωσε εὔκολα ἐνέδρα κομιτατζήδων καὶ συνέχισε τὴν πορεία της. Στὴ συνέχεια τὸ Ἀπόσπασμα ἔτρεψε σὲ φυγή, μετὰ ἀπὸ σύντομο ἀγώνα, βουλγαρικὴ φάλαγγα συνοδείας μεταγωγικῶν ποὺ ἐγκατέλειψε συνολικὰ 75 ὀχήματα γεμάτα μὲ διάφορα ὑλικὰ καὶ προέλασε πρὸς τὴ Δράμα. Τὴν ἴδια μέρα τὰ ἑλληνικὰ τμήματα εἰσῆλθαν στὴν πόλη, τὴν ὁποία πρόλαβαν νὰ σώσουν ἀπὸ βέβαιο ἐμπρησμό. Δὲν ἔγινε ὅμως τὸ ἴδιο στὴν κωμόπολη τοῦ Δοξάτου τὴν προηγούμενη, ὅταν οἱ Βούλγαροι ὑποχωρώντας διέπραξαν μεγάλης ἔκτασης βανδαλισμούς, τὴν πυρπόλησαν καὶ ἔσφαξαν περισσότερους ἀπὸ 3000 κατοίκους της, ἀνάμεσά τους πολλοὺς ἱερεῖς, γυναῖκες καὶ παιδιά. Οἱ κάτοικοι τοὺς ἐπιφύλαξαν ἐνθουσιώδη ὑποδοχή, πανηγυρίζοντας γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή τους.

Πηγή: Θέματα Στρατιωτικής Ιστορίας

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, ἀνοίξουμε τὸ Λευϊτικὸ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, θὰ δοῦμε πῶς οἱ Ἰσραηλῖτες λάτρευαν τὸ Θεό, τί θυσίες ἔπρεπε νὰ προσφέρουν στὸ θυσιαστήριό τους. Θυσίαζαν ἀπαρχὲς καρπῶν καὶ ζῷα ποὺ τὰ ἔσφαζαν (περιστέρια, τρυγόνια, πρόβατα, ἐρίφια, βόδια), καὶ τὰ ἔκαιγαν στὴ φωτιὰ οἱ ἱερεῖς. Μία λοιπὸν ἀπ᾽ τὶς θυσίες τους ἦταν καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα.

Στην ταραγμένη εποχή του 20ου αιώνα, με τα συγκλονιστικά γεγονότα τόσο καθοριστικά για την ανθρώπινη ιστορία, ένα λαμπρό αστέρι πρόβαλε στο στερέωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος

Μετά την απελευθέρωση των Σερρών, το 21ο Σύνταγμα της 7ης Μεραρχίας διατάσσεται να κατευθυνθεί προς τη Δράμα και να συνεχίσει την καταδίωξη των Βουλγάρων, που κατείχαν την περιοχή από τον Οκτώβριο του 1912.

Τι είναι οι ανθρώπινες νίκες; Τίποτε. Όλες οι ανθρώπινες νίκες, αν δεν νικούν τον θάνατο, είναι ήττες. Τι είναι όλες οι νίκες, τις οποίες πολλοί βασιλιάδες και ισχυροί αυτού του κόσμου, επέτυχαν και επιτυγχάνουν; Τι είναι οι ευρωπαϊκοί πόλεμοι: πρώτος, δεύτερος, τρίτος, δέκατος και πεντηκοστός; Τι είναι; Είναι ήττες, ήττα μετά την ήττα. Δεν είναι νίκες. Οι άνθρωποι σκοτώνουν, επενόησαν τον πόλεμο και τους φόνους σαν μέσο, για να νικήσουν το κακό σ’ αυτόν τον κόσμο.

Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, ὁ μεγάλος ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ ἱδρυτὴς τῶν πρώτων ἐκκλησιῶν τῆς Ἑλλάδος, ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Καὶ πρὸς αὐτόν, τὸν «πρῶτο μετὰ τὸν Ἕνα», τὴν κολοσσιαία αὐτὴ φυσιογνωμία τοῦ Χριστιανισμοῦ ποὺ ἀκτινοβολεῖ λαμπρὰ τὸ φῶς τοῦ Λυτρωτοῦ καὶ φωτίζει τοὺς αἰῶνες, στρέφονται σήμερα μὲ εὐγνωμοσύνη οἱ καρδιὲς τῶν Χριστιανῶν Ἑλλήνων.

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου, ἱστορεῖ τὴν ἄθλησι καὶ τὰ μαρτύρια τῶν ἁγίων Πάντων.

Με συγκλονιστικές μαρτυρίες  από κατοίκους που έζησαν τις αγριότητες των Βουλγάρων κατά τη γερμανοβουλγαρική κατοχή.

Η έρευνά μου για το θέμα αυτό πρωτο-δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή» την Παρασκευή, 15 Αυγούστου 2008, και έκτοτε αναδημοσιεύθηκε διαχρονικά ως επίσης η γράφουσα την κάλυψε στο Ράδιο Πρώτο, Πρώτη Εκπομπή Λάζαρου Μαύρου/Μάριου Πούλλαδου, 12.6.2013. Την ανα-δημοσιεύουμε και σήμερα συντομευμένη. Να μην ξεχνιούνται τα τουρκικά εγκλήματα και η βρετανική πολιτική…

Απορώ και εξίσταμαι, πώς οι άγιοι Απόστολοι που εορτάζουμε σήμερα, κατόρθωσαν τέτοια μεγάλα και εξαίσια θαύματα! Και πώς κανείς να μη θαυμάσει και να μην απορήσει;

Δήλωση θέσεων του American College of Pediatricians: «Οι νεαροί ασθενείς με δυσφορία φύλου αξίζουν βοήθεια στο να αποδεχτούν και να αγαπήσουν τον εαυτό τους όπως είναι, να αντιμετωπίσουν την υποκείμενη ψυχική ασθένεια, τα άσχημα βιώματα και την οικογενειακή δυσλειτουργία. Δεν χρειάζονται παρεμβάσεις που καταστρέφουν το υγιές σώμα τους και τους θέτουν σε τροχιά ιατρικής εξάρτησης για μια ζωή».