Σε ένα τμήμα του Προτεσταντισμού παρουσιάζεται το φαινόμενο της «Γλωσσολαλιάς». Ομάδες Πεντηκοστιανών και λοιπών δήθεν χαρισματούχων ασκούν διάφορες μορφές «Γλωσσολαλιάς». Τι είναι αυτό το φαινόμενο; Έχει σχέση με την Γλωσσολαλιά της Αποστολικής εποχής ή είναι δαιμονικό φαινόμενο; Αυτά είναι τα ερωτήματα που πραγματεύεται το άρθρο αυτό.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ :
Υπάρχουν διάφορες ομάδες αιρετικών «Γλωσσολαλούντων». Μάλιστα οι διάφορες αυτές ομάδες διέπονται αρκετές φορές από διαμετρικά αντίθετα θρησκευτικά δόγματα ! Για παράδειγμα, υπάρχουν «Γλωσσολαλούντες» Προτεστάντες που αρνούνται το δόγμα της Αγίας Τριάδος!!! Επίσης υπάρχουν «Γλωσσολαλούντες» Προτεστάντες που δέχονται την Τριαδικότητα του Θεού. «Γλωσσολαλούν» οι μεν…. «Γλωσσολαλούν» και οι δε…! Είναι δυνατόν και οι δύο αυτές «Γλωσσολαλιές» να προέρχονται από τον Θεό; Και αν η μία από τις δύο δεν προέρχεται από τον Θεό, αυτό δεν είναι απόδειξη ότι και ο Διάβολος κάνει τα αφελή θύματά του να «Γλωσσολαλούν»; Και αν υπάρχει «Γλωσσολαλιά» δαιμονική, γιατί ορισμένοι «Γλωσσολαλούντες» Προτεστάντες (που μπορεί να πιστεύουν μεν στο Τριαδικό Δόγμα αλλά πλανόνται σε πλήθος άλλα ζητήματα), να θεωρήσουμε ότι εκ του Θεού Γλωσσολαλούν ; Μπορεί κάποιος να «Γλωσσολαλεί» και ταυτόχρονα να διαδίδει ψευδοπροφητείες εσχατολογικού για παράδειγμα περιεχομένου; Αν «Γλωσσολαλεί» από το Πονηρό Πνεύμα είναι πιθανόν…
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΑ
«Καί ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι· καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι. ῏Ησαν δὲ ἐν ῾Ιερουσαλὴμ κατοικοῦντες ᾿Ιουδαῖοι, ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παντὸς ἔθνους τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόν· γενομένης δὲ τῆς φωνῆς ταύτης συνῆλθε τὸ πλῆθος καὶ συνεχύθη, ὅτι ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ λαλούντων αὐτῶν. ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ ἐθαύμαζον λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· οὐκ ἰδοὺ πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι; καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν, Πάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ ᾿Ελαμῖται, καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Μεσοποταμίαν, ᾿Ιουδαίαν τε καὶ Καππαδοκίαν, Πόντον καὶ τὴν ᾿Ασίαν, Φρυγίαν τε καὶ Παμφυλίαν, Αἴγυπτον καὶ τὰ μέρη τῆς Λιβύης τῆς κατὰ Κυρήνην, καὶ οἱ ἐπιδημοῦντες Ρωμαῖοι, ᾿Ιουδαῖοί τε καὶ προσήλυτοι, Κρῆτες καὶ ῎Αραβες, ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ;» Πράξεις 2:1 – 11.
Τι μας αποκαλύπτει το χωρίο Πράξεις 2:1 – 11; Ιδού:
1) Κατά την λήψη του Αγίου Πνεύματος «ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας». Έχουμε τέτοιο φαινόμενο κατά τις «Γλωσσολαλιές» των αιρετικών Προτεσταντών ; Όχι δεν έχουμε! Και αν δεν έχουμε, τότε γιατί οι Πεντηκοστιανοί λέγουν ότι λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα όπως την ημέρα της Πεντηκοστής ; Γιατί ψεύδονται;
2) Όταν οι Απόστολοι Γλωσσολαλούσαν «ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ», οι ακούοντες άκουγαν ο καθένας την Γλώσσα που μιλούσε – «ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν….ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις». Έχει αυτό το φαινόμενο καμία σχέση με τις άναρθρες κραυγές, τους γρυλισμούς και το χαώδες ανακάτεμα ξένων λέξεων, ακατανόητων φράσεων, των Πεντηκοστιανών και λοιπών ψευτοχαρισματούχων ;
3) Κατά την λήψη του Αγίου Πνεύματος «ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν». Έχει παρατηρηθεί ποτέ στις Πεντηκοστιανές συνάξεις κάτι τέτοιο ; Και αν όχι, τότε γιατί οι Πεντηκοστιανοί λέγουν ότι λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα όπως την ημέρα της Πεντηκοστής ; Γιατί ψεύδονται τόσο προκλητικά;
Ας δούμε και άλλα εδάφια της Αγίας Γραφής.
« καὶ δεηθέντων αὐτῶν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγμένοι, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος ῾Αγίου, καὶ ἐλάλουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ μετὰ παρρησίας» Πράξεις 4:31.
Όταν οι διάφοροι αιρετικοί ισχυρίζονται ότι λαμβάνουν το Πνεύμα το Άγιον στις συνάξεις τους γίνεται σεισμός ; Έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο; Όχι ασφαλώς!
« εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου πάντων ὑμῶν μᾶλλον γλώσσαις λαλῶν» Α Κορινθίους 14:18.
Ο Απ. Παύλος λέγει ότι μιλούσε περισσότερες Γλώσσες από τους άλλους Χριστιανούς. Αυτό σημαίνει ότι οι Γλώσσες που μιλούσε ο Παύλος μπορούσαν να μετρηθούν. Οι «Γλωσσολαλούντες» Πεντηκοστιανοί και λοιποί αιρετικοί μπορούν να μετρήσουν τις «Γλώσσες» που μιλούν με την δήθεν από Θεού «Γλωσσολαλιά» τους;
« ῎Ετι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ρήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον. καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἐκκέχυται· ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τὸν Θεόν. τότε ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος· μήτι τὸ ὕδωρ κωλῦσαι δύναταί τις τοῦ μὴ βαπτισθῆναι τούτους, οἵτινες τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἔλαβον καθὼς καὶ ἡμεῖς; προσέταξέ τε αὐτοὺς βαπτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου» Πράξεις 10: 44- 48.
Οι Εθνικοί πρώτα λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα και μετά Βαπτίζονται.
« Πέτρος δὲ ἔφη πρὸς αὐτούς· μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ λήψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. ὑμῖν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν καὶ πᾶσι τοῖς εἰς μακράν, ὅσους ἂν προσκαλέσηται Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν» Πράξεις 2: 38-39.
Εδώ έχουμε διαφορετική σειρά : Πρώτα Βάπτισμα και κατόπιν λήψη του Αγίου Πνεύματος.
Το Βάπτισμα γίνεται «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν». Το Χριστιανικό Βάπτισμα καθαρίζει από αμαρτίες δεν είναι συμβολικό μόνο όπως νομίζουν οι αιρετικοί.
Η λήψη του Αγίου Πνεύματος κατόπιν του Βαπτίσματος δεν αφορά μόνο τους ενήλικες αλλά και τα παιδία –«ὑμῖν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν». Πού είναι οι πολέμιοι του Νηπιοβαπτισμού Προτεστάντες ; Στο Ματθαίος 2:16 ονομάζονται «παιδία» τα νήπια «ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω»- «Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσατὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν». Αν τα νήπια εξαιρούνταν του Βαπτίσματος και της λήψεως του Αγίου Πνεύματος θα το δήλωνε αυτό ο Απόστολος Πέτρος που ομίλησε για «τέκνα».
Τα τέκνα των αιρετικών Πεντηκοστιανών Βαπτίζονται ; Λαμβάνουν Άγιο Πνεύμα ; Και αν όχι γιατί ; Ορίζει η Γραφή ηλικιακό όριο για την Βάπτιση των τέκνων και την λήψη του Αγίου Πνεύματος ; Όχι !
Όπως η Γραφή αναφέρει περίπτωση που πρώτα γίνεται η λήψη του Αγίου Πνεύματος και κατόπιν ακολουθεί το Βάπτισμα (Πράξεις 10: 44- 48) και περίπτωση που πρώτα γίνεται το Βάπτισμα και μετά ακολουθεί η λήψη του Αγίου Πνεύματος (Πράξεις 2: 38-39), έτσι αναφέρει η Γραφή και την σειρά «ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται» Μάρκος 16:16 για τους ενήλικες , αλλά και την αντίθετη σειρά – «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» Ματθαίος 28: 19-20 για τα νήπια.
Στο εδάφιο Ματθαίος 28: 19-20ο Ιησούς δίνει εντολή στους Αποστόλους να εκχριστιανίσουν τον κόσμο. Ο εκχριστιανισμός του κόσου θαγίνει με δύο τρόπους που εκφράζονται με δύο τροπικές μετοχές. Την μετοχή «βαπτίζοντες» και την μετοχή «διδάσκοντες». Η μετοχή «βαπτίζοντες» όμως προηγείται της μετοχής «διδάσκοντες». Όμως οι αιρετικοί κάνουν πως δεν βλέπουν την σειρά των λέξεων σε αυτό το εδάφιο και μας τονίζουν μόνο την σειρά των λέξεων του εδαφίου Μάρκος 16:16 ! Είναι ασυνεπείς. Εφαρμόζουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην ερμηνεία τους. Μερικοί εξ αυτών, για να δικαιώσουν την πεπλανημένη άρνηση του Νηπιοβαπτισμού, λέγουν ότι η έννοια της διδασκαλίας στο εδάφιο Ματθαίος 28: 19-20 υπάρχει και στην λέξη «μαθητεύσατε» που προηγείται της λέξεως «βαπτίζοντες» ! Λάθος !«μαθητεύσατε» δεν σημαίνει διδάξατε αλλά κάντε Μαθητές= Χριστιανούς, εκχριστιανίσατε δηλαδή. Η έννοια της διδασκαλίας περιέχεται στην λέξη «διδάσκοντες».
Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η σημασία της λέξεως «μαθητεύσατε» παραθέτω σχετικό εδάφιο από τις Πράξεις των Αποστόλων : «Εὐαγγελισάμενοί τε τὴν πόλιν ἐκείνην καὶ μαθητεύσαντες ἱκανοὺςὑπέστρεψαν εἰς τὴν Λύστραν» Πράξεις 14:21.
Οι Απόστολοι «Εὐαγγελισάμενοί τε τὴν πόλιν ἐκείνην», δίδαξαν το Ευαγγέλιο σε όλη την πόλη και «μαθητεύσαντες ἱκανοὺς» , έκαναν Μαθητές (Χριστιανούς) αρκετούς, όχι όλους. Σε αυτό το εδάφιο είναι ξεκάθαρη η έννοια του «μαθητεύω»= εκχριστιανίζω. Όλη η πόλη άκουσε το Ευαγγέλιο (εδιδάχθη δηλαδή), αλλά δεν έγιναν Μαθηταί όλοι.
Ερωτούμε λοιπόν και πάλι : Τα τέκνα των Πεντηκοστιανών Βαπτίζονται, λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα ;
ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ
«ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν» Εφεσίους 4: 4-6
«Ὁμολογῶ ἕν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» Σύμβολο της Πίστεως.
Η Αγία Γραφή και το Σύμβολο της Πίστεως, που υποτίθεται ότι αποδέχονται οι Πεντηκοστιανοί, ομιλούν ξεκάθαρα για ΕΝΑ Βάπτισμα όχι για περισσότερα. Οι αιρετικοί όμως δέχονται δύο βαπτίσματα – ένα στο νερό και ένα άλλο στο Άγιο Πνεύμα !Διαστρέφουν την Αγία Γραφή, διδάσκουν αντίθετα από τον λόγο του Θεού και μετά παριστάνουν τους Χριστιανούς που ακολουθούν «μόνο την Γραφή» !
Οι αιρετικοί διδάσκουν ότι το βάπτισμα στο νερό είναι μόνο μια συμβολική πράξη αφιέρωσης στον Χριστό, ότι δεν υπάρχει κατά την βάπτιση στο νερό Άγιο Πνεύμα που καθαρίζει από αμαρτίες, οτι δηλαδή δεν είναι Μυστήριο το Βάπτισμα κατά το οποίο γίνεται θαύμα – καθαρίζονται οι αμαρτίες. Γιαυτό την λήψη του Αγίου Πνεύματος την αντιλαμβάνονται ως δεύτερο βάπτισμα χαρακτηριστικό του οποίου υποτίθεται ότι είναι η «Γλωσσολαλιά». Η Γραφή όμως άλλα διδάσκει :
«ἓν βάπτισμα» Εφεσίους 4:5
Ένα Βάπτισμα υπάρχει, όχι δύο !
« ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Νικόδημος· πῶς δύναται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέρων ὤν; μὴ δύναται εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὐτοῦ δεύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ἐὰν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» Ιωάννης 3: 3-5
Γεννάται κανείς άνωθεν (ΜΙΑ φορά) «ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος». ΔΥΟ είναι τα στοιχεία της άνωθεν γεννήσεως – το Ύδωρ και το Πνεύμα. Το ορατό στοιχείο και το αόρατο που καθαρίζει τις αμαρτίες θαυματουργικώς.
«βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν»Πράξεις 2:38.
« καὶ νῦν τί μέλλεις; ἀναστὰς βάπτισαι καὶ ἀπόλουσαι τὰς ἁμαρτίας σου, ἐπικαλεσάμενος τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου» Πράξεις 22:16
«κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος ῾Αγίου»Τίτον 3:5
Το Βάπτισμα καθαρίζει από αμαρτίες, δεν είναι μόνο συμβολικό, Βαπτιζόμενος κανείς , αναγεννώμενος «ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος» δηλαδή, καθαρίζεται από την αμαρτία.
ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ
Το Άγιο Πνεύμα λαμβάνεται με άλλο Μυστήριο το ΧΡΙΣΜΑ. Όταν λέμε λήψη του Αγίου Πνεύματος εννοούμε την λήψη των δωρεών- χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα στο Βάπτισμα καθαρίζει από τις αμαρτίες και στο Χρίσμα δίδει τα χαρίσματά του.
«᾿Ακούσαντες δὲ οἱ ἐν ῾Ιεροσολύμοις ἀπόστολοι ὅτι δέδεκται ἡ Σαμάρεια τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς αὐτοὺς τὸν Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην· οἵτινες καταβάντες προσηύξαντο περὶ αὐτῶν ὅπως λάβωσι Πνεῦμα ῞Αγιον· οὔπω γὰρ ἦν ἐπ᾿ οὐδενὶ αὐτῶν ἐπιπεπτωκός, μόνον δὲ βεβαπτισμένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ. τότε ἐπετίθουν τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐλάμβανον Πνεῦμα ῞Αγιον. ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδοται τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον, προσήνεγκεν αὐτοῖς χρήματα λέγων· δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας λαμβάνῃ Πνεῦμα ῞Αγιον. Πέτρος δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτᾶσθαι» Πράξεις 8: 14- 20.
Αρχικώς το Άγιο Πνεύμα ελαμβάνετο δια της επιθέσεως των χειρών των Αποστόλων (και όχι δια Βαπτίσματος που λέγουν οι αιρετικοί)-«τότε ἐπετίθουν (=τότε έβαζαν ) τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτούς, καὶ ἐλάμβανον Πνεῦμα ῞Αγιον» . Αργότερα όταν οι Χριστιανοί έγιναν πολλοί και δεν προλάβαιναν οι Απόστολοι να πηγαίνουν αυτοπροσώπως παντού, έγινε χρήση Ελαίου αντί της επιθέσεως των χειρών.
Σημείωση : Η Αγία Γραφή λέγει ότι οι Απόστολοι ΤΟΤΕ έβαζαν («ἐπετίθουν»/«ἐπετίθεσαν» κατά το κριτικό κείμενο- Παρατατικός) τα χέρια τους πάνω στους πιστούς και αυτοί λάβαιναν («ἐλάμβανον»- Παρατατικός ) Πνεύμα Άγιον. Δεν λέγει ότι έβαλαν τα χέρια και έλαβαν οι πιστοί Άγιο Πνεύμα, αλλά ότι ΕΒΑΖΑΝ τα χέρια στους πιστούς και αυτοί ΛΑΒΑΙΝΑΝ. Αυτό μας φανερώνει ότι ΑΡΧΙΚΩΣ οι Απόστολοι έβαζαν τα χέρια επί των πιστών (ΤΟΤΕ)….αργότεραοι ανάγκες της ολοένα αυξανόμενης σε πιστούς Εκκλησίας επέβαλε το Χρίσμα.
« ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν» Β Κορινθίους 1: 21-22
« καὶ ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ ἁγίου, καὶ οἴδατε πάντα. ….καὶ ὑμεῖς, τὸ χρῖσμα ὃ ἐλάβατε ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἐν ὑμῖν μένει, καὶ οὐ χρείαν ἔχετε ἵνα τις διδάσκῃ ὑμᾶς, ἀλλ᾿ ὡς τὸ αὐτὸ χρῖσμα διδάσκει ὑμᾶς περὶ πάντων, καὶ ἀληθές ἐστι καὶ οὐκ ἔστι ψεῦδος» Α Ιωάννου 2: 20,27, Βλέπε και :
«ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα» Ιωάννης 14:26.
Με το Χρίσμα λαμβάνει λοιπόν κάποιος σήμερα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και όχι με τον τρόπο που υποθέτουν ότι λαμβάνουν οι Πεντηκοστιανοί. Οι Πεντηκοστιανοί Πονηρό Πνεύμα λαμβάνουν όχι Άγιο !
ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΝΑ ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΟΥΝ ;
«῾Εκάστῳ δὲ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρὸς τὸ συμφέρον. ᾧ μὲν γὰρ διὰ τοῦ Πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, ἑτέρῳ δὲ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δὲ χαρίσματα ἰαμάτων ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δὲ ἐνεργήματα δυνάμεων, ἄλλῳ δὲ προφητεία, ἄλλῳ δὲ διακρίσεις πνευμάτων, ἑτέρῳ δὲ γένη γλωσσῶν, ἄλλῳ δὲ ἑρμηνεία γλωσσῶν· πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται» Α Κορινθίους 12: 7-11
Ο Απ. Παύλος λέγει ότι η «φανέρωσις τοῦ Πνεύματος» δεν είναι ομοιόμορφη σε όλους. Δεν είναι υποχρεωτικό όλοι να έχουν τα αυτά χαρίσματα. Δεν Γλωσσολαλούν όλοι. Δεν είναι ένδειξη η Γλωσσολαλιά ότι κάποιος έχει το Άγιο Πνεύμα. Μπορεί κάποιος να έχει ΑΛΛΟ ή ΑΛΛΑ χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Επίσης μπορεί κάποιος να «Γλωσσολαλεί» από τον Διάβολο ! Γιαυτό άλλωστε ο Παύλος αναφέρει το χάρισμα της «διάκρισης πνευμάτων».Αυτός που είχε αυτό το χάρισμα έκανε διάκριση. Έλεγε για παράδειγμα : «αυτός Γλωσσολαλεί από το Άγιο Πνεύμα- ο άλλος Γλωσσολαλεί από το Πονηρό Πνεύμα» κτλ.
Ο αρχαίος αιρετικός Μοντανός «Γλωσσολαλούσε» - «εν κατοχή τινι και παρεκστάσει γενόμενον ενθουσιάν αρξασθαί τε και λαλείν και ξενοφωνείν, παρά το κατά παράδοσιν και κατά διαδοχήν άνωθεν της εκκλησίας έθος προφητεύοντα»(Εύσεβίου, Έκκλ. Ιστορία, V, 16,7).
Να σημειωθεί ότι οι οπαδοί του Μοντανού βάπτιζαν «εις το όνομα του Πατρός, του Υιού, Μοντανού και Πρισκίλλης» !!! Δηλαδή ταύτιζαν τον αιρετικό Μοντανό και την επίσης αιρετική Πρίσκιλλα με το Άγιο Πνεύμα !!! Και όμως αυτοί οι διαβολάνθρωποι που άλλαξαν τον τύπο του Χριστιανικού Βαπτίσματος από «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος» σε «εις το όνομα του Πατρός, του Υιού, Μοντανού και Πρισκίλλης», αυτοί που δίδασκαν άλλο Ευαγγέλιο …. «Γλωσσολαλούσαν» σαν τους σύγχρονους αιρετικούς Πεντηκοστιανούς !
« μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι;» Α Κορινθίους 12: 29-30
Δεν Γλωσσολαλούσαν όλοι οι Χριστιανοί σύμφωνα με τον Απ. Παύλο, όπως για παράδειγμα δεν είχαν όλοι χάρισμα ιάσεως ασθενειών. Οι αιρετικοί που λέγουν ότι οπωσδήποτε πρέπει να «Γλωσσολαλήσει» κάποιος για να είναι σίγουρος ότι έλαβε το Άγιο Πνεύμα είναι αντίθετοι με τον Απόστολο ! Διδάσκουν άλλο Ευαγγέλιο. «τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς καὶ θέλοντες μεταστρέψαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» Γαλάτας 1: 7-8.
«εἴτε γλώσσῃ τις λαλεῖ, κατὰ δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ μέρος, καὶ εἷς διερμηνευέτω· ἐὰν δὲ μὴ ᾖ διερμηνευτής, σιγάτω ἐν ἐκκλησίᾳ» Α Κορινθίους 14: 27-28
Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι αν δεν υπάρχει «διερμηνευτής» στην σύναξη της Εκκλησίας να μην Γλωσσολαλούν οι Χριστιανοί. Επίσης λέγει ότι η Γλωσσολαλιά πρέπει να γίνεται «κατὰ δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ μέρος», δηλαδή σε κάθε σύναξη της Εκκλησίας να Γλωσσολαλούν ( αν υπάρχει διερμηνέας) 2 ή το πολύ 3 άτομα και μάλιστα ένας –ένας !Εφαρμόζουν οι δαιμονόπληκτοι «Γλωσσολαλούντες» Πεντηκοστιανοί τα παραπάνω ;
« ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται» Α Κορινθίους 13: 8-10
Η Γλωσσολαλιά η οποία πολλά προσέφερε στην αρχή του Χριστιανισμού για να Ευαγγελιστούν τα έθνη από τους ολιγογράμματους Αποστόλους, προφητεύεται ότι θα παύσει να υπάρχει. Και πράγματι βλέπουμε ότι η Γλωσσολαλια στην έκταση που υπήρε την Αποστολική εποχή δεν υπάρχει πλέον.
Οι πονηροί αιρετικοί για να μας πείσουν ότι δήθεν και σήμερα υπάρχει η Γλωσσολαλιά όπως την Αποστολική εποχή, διαστρέφουν το χωρίο Α Κορινθίους 13: 8-10. Λέγουν συγκεκριμένα ότι η Γλωσσολαλιά θα καταργηθεί «ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον» δηλαδή η Δευτέρα Παρουσία ! Αυτή η ερμηνεία είναι χαρακτηριστική του πρόχειρου τρόπου που διαβάζουν την Βίβλο οι αιρετικοί !
Διότι ο Παύλος λέγει ότι «ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται». Η Γλωσσολαλιά όμως δεν ανήκει στο «ἐκ μέρους» που θακαταργηθεί «ὅταν ἔλθῃ τὸ τέλειον». Στο «ἐκ μέρους» ανήκει σύμφωνα με τον Παύλο η Προφητεία και η Γνώση όχι η Γλωσσολαλιά ! Πως είναι δυνατόν άλλωστε να Γλωσσολαλεί κανείς μερικώς - «ἐκ μέρους» ;;; Ή Γλωσσολαλεί κανείς ή δεν Γλωσσολαλεί…μέση οδός δεν υπάρχει ! – «εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται». Δεν λέγει ο Παύλος πουθενά «εκ μέρους γλωσσολαλούμεν».
«θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις,μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε· μείζων γὰρ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ, ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ» Α Κορινθίους 14:5.
Το εδάφιο Α Κορινθίους 14:5 είναι ένα από αυτά που παρερμηνεύουν μερικοί Πεντηκοστιανοί για να μας πείσουν ότι η Γλωσσολαλιά υπάρχει ακόμη. Ισχυρίζονται αυτοί οι διαστρεβλωτές ότι η Γλωσσολαλιά είναι απαραίτητη για να προφητεύει κάποιος ! Παραφράζουν εν τη αμαθεία τους τον σύνδεσμο «ἵνα» του εδαφίου. Αποδίδουν δηλαδή το εδάφιο ως εξής : « Θέλω όλοι εσείς να μιλάτε σε γλώσσες περισσότερο δε ΓΙΑ ΝΑ προφητεύετε».
Ο σύνδεσμος «ἵνα» στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τελικός , εκφράζει σκοπό και μεταφράζεται πράγματι «για να». Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν οι αμαθείς αιρετικοί είναι ότι ο σύνδεσμος «ἵνα» ΔΕΝ έχει πάντα τελικό χαρακτήρα ! Δεν σημαίνει πάντοτε «για να», ειδικά όταν το «ἵνα» εξαρτάται από το ρήμα ΘΕΛΩ δεν σημαίνει «για να» . Υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις στην Γραφή, αλλά συν τοις άλλοις οι νωθροί στην μελέτη του θείου λόγου Πεντηκοστιανοί έχουν μεσάνυχτα από Αρχαία Ελληνικά!
Παραδείγματα χρήσης του συνδέσμου «ἵνα» στην Αγία Γραφή :
«Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» Ματθαίος 7:1
Μην κατακρίνετε ΓΙΑ ΝΑ μην κατακριθήτε.
«τότε οὖν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς παρρησίᾳ· Λάζαρος ἀπέθανε, καὶ χαίρω δι' ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλ' ἄγωμεν πρὸς αὐτόν» Ιωάννης 11: 14-15
Ο Χριστός λέγει : «Χαίρομαι για σας ΔΙΟΤΙ θα πιστεύσετε». Ο Ιησούς χαίρονταν διότι οι Μαθηταί θα πίστευαν, δεν έχαιρε για να πιστεύσουν !
Όταν το «ἵνα» εξαρτάται από το ρήμα «θέλω» αδυνατίζει ο τελικός χαρακτήρας του συνδέσμου και δεν σημαίνει « για να» αλλά απλώς «να» - «θέλω να» :
«καὶ εἰσελθοῦσα εὐθέως μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν βασιλέα ᾐτήσατο λέγουσα· Θέλωἵνα μοι δῷς ἐξαυτῆς ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ» Μάρκος 6:25.
Θέλω ΝΑ μου δώσεις αμέσως σε πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή.
«Πάντα οὖν ὅσα ἄν θέλητεἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται» Ματθαίος 7:12
«Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις γνῷ» Μάρκος 9:30
«Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· Διδάσκαλε, θέλομενἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν» Μάρκος 10:35
«θέλω δὲ πάντας ὑμᾶς λαλεῖν γλώσσαις, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε· μείζων γὰρ ὁ προφητεύων ἢ ὁ λαλῶν γλώσσαις, ἐκτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ, ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ» Α Κορινθίους 14:5.
Θέλω δε όλοι εσείς να ομιλήτε γλώσσες, περισσότερο όμως ΝΑ προφητεύετε.
Επίσης στο εδάφιο αυτό σαφώς διαχωρίζεται «ὁ προφητεύων» από τον «λαλούντα γλώσσαις».
Τέλος οι αιρετικοί δεν προσέχουν την λέξη «μᾶλλον» που υπάρχει στο κείμενο και σημαίνει «περισσότερο».
Ο Παύλος ήθελε να μιλούν σε γλώσσες οι χριστιανοί, περισσότερο όμως ήθελε να προφητεύουν διότι η προφητεία είναι ανώτερη από την γλωσσολαλιά.
ΓΛΩΣΣΑ ΑΓΓΕΛΩΝ
«Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον» Α Κορινθίους 13:1
Οι γρυλίζοντες αγρίως ως κτήνη Πεντηκοστιανοί για να δικαιολογήσουν την ακατανόητη «Γλωσσολαλιά» τους ισχυρίζονται ότι μιλούν Αγγελική Γλώσσα !!!
Ουδέν ψευδέστερον ! Οι Άγγελοι δεν ομιλούν όπως οι άνθρωποι εκτός και αν ομιλούν προς ανθρώπους. Αν οι Άγγελοι μιλούσαν όπως εμείς παράγουμε ήχο με την γλώσσα μας θα τους ακούγαμε !
Οι Άγγελοι είναι πνεύματα δεν έχουν σώμα – «πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα» Εβραίους 1:14
«πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει» Λουκάς 24:39 άρα ούτε Γλώσσα !
« ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ πατρός.» Φιλιππησίους 2:10-11
Όπως οι επουράνιες δυνάμεις ως ασώματες δεν έχουν «γόνατο», έτσι δεν έχουν και «γλώσσα» ! Η φράση του Αποστόλου για «Γλώσσες Αγγέλων» είναι σχήμα λόγου όπως η φράση για «γόνατο επουρανίων».
Εν κατακλείδι λέγουμε ότι οι ποικίλοι «γλωσσολαλούντες» αιρετικοί με τις διάφορες πλάνες τους ( εσχατολογικές, Εκκλησιολογικές, Θεολογικές, λειτουργικές, με την Εικονομαχία τους και την άρνηση της Ειδικής Ιερωσύνης) ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να αποτελούν κανάλια του Αγίου Πνεύματος αλλά μόνο του Πονηρού Πνεύματος το οποίο υπηρετούν. Στην καλύτερη περίπτωση η «Γλωσσολαλιά» των αιρετικών είναι αποτέλεσμα αυθυποβολής, έκστασης και παραλήρημα. Στην χειρότερη περίπτωση είναι εκδήλωση Δαιμονικού πνεύματος. «Γλωσσολαλιά» παρουσίαζαν και αρχαίοι ειδωλολάτρες (Μαντείο Δελφών), αρχαίοι αιρετικοί σαν τους Μοντανιστές, Σαμάνοι, Δερβίσηδες κτλ.
Πηγή: Σαλταούρας Χρήστος, Ακτίνες
