Σχόλιο Τ.Ι.: Εναντίον τού Θεού τών Ορθοδόξων, στρέφονται μόνο άνθρωποι που έχουν πλήρη φιλοσοφική άγνοια και πολλές προκαταλήψεις και εμμονές. Συνήθως αυτοί οι τελευταίοι, παπαγαλίζουν τα λόγια φιλοσόφων αθεϊστών, χωρίς όμως να γνωρίζουν τις βάσεις αυτών τών λόγων, για να καταλάβουν ότι δεν στρέφονται κατά τού Χριστιανικού Θεού, αλλά κατά τού θεού τής Δύσης.

Στο ακόλουθο κείμενο τού Rich Deem μπορούμε να δούμε με στατιστικές και ντοκουμέντα, όχι μόνο το άτοπο τού αθεϊστικού ισχυρισμού, ότι "η θρησκεία είναι η βασική αιτία αιματοχυσίας", όχι μόνο την πραγματική αιτία τής αιματοχυσίας, αλλά και την ίδια τη βαρύτατη ευθύνη τού Αθεϊσμού στα εγκλήματα τής ιστορίας.

Εισαγωγή

Πολλοί αθεϊστές ισχυρίζονται πως η θρησκεία είναι κακό πράγμα και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να είναι εκ Θεού.

Είναι αλήθεια, πως υπάρχουν πολλά παραδείγματα κακών που έχουν διαπραχθεί εν ονόματι του Χριστιανισμού. Στο παρελθόν, όσοι διαφωνούσαν με την "επίσημη" εκκλησιαστική διδασκαλία  - όπως για παράδειγμα ο Γαλιλαίος - διώκονταν ή θανατώνονταν.  Πολλοί άλλοι Χριστιανοί σύρθηκαν ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης επειδή δίδασκαν από την Αγία Γραφή αντί της "επίσημα εγκεκριμένης" ύλης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.  Επί πλέον, οι Σταυροφορίες κατέληξαν σε "ιερούς" πολέμους ανάμεσα σε "Χριστιανούς", Εβραίους και Μουσουλμάνους.  Σε πιο σύγχρονες εποχές, έχουν γίνει πόλεμοι ανάμεσα σε Καθολικούς (Σημ. δική μας: εννοεί Παπικούς) και Προτεστάντες στην Βόρειο Ιρλανδία, καθώς και ανάμεσα σε Εβραίους και Άραβες στην Μέση Ανατολή. Ωστόσο, κοινό γνώρισμα σε όλη αυτή τη βία ήταν κατά βάθος ένας αγώνας για εξουσία. Σήμερα, ορισμένοι άνθρωποι σκοτώνουν υποστηρικτές των αμβλώσεων εν ονόματι του Θεού. Αυτοί όλοι είναι στ' αλήθεια απρόθυμα πιόνια της θρησκείας, ή μήπως χρησιμοποιούν την θρησκεία προκειμένου να δικαιολογήσουν τα ιδιαίτερα, πονηρά σχέδιά τους;

Η Ιστορία των ανθρωπίνων θηριωδιών

Οπότε, θα συμφωνήσω απόλυτα με τους αθεϊστές που λένε πως έχουν γίνει πολλές θηριώδεις πράξεις στο όνομα του Θεού, και ακόμα και στο όνομα του Χριστιανισμού.  Όμως οι θηριωδίες αυτές δεν είχαν διαπραχθεί από τον Θεό, παρά μόνο από πονηρά ανθρώπινα πλάσματα.  Αν παρατηρήσουμε την Ιστορία των δημοκτονιών (όπου συμπεριλαμβάνονται οι γενοκτονίες, πολιτικοκτονίες, και μαζικοί φόνοι) προ του 20ου αιώνα, θα διαπιστώσουμε πως εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί από ομάδες ανθρώπων που απλώς ήθελαν να αφανίσουν κάποιες άλλες ομάδες ανθρώπων. Σημειώστε πως οι αριθμοί αυτοί ΔΕΝ συμπεριλαμβάνουν όσους σκοτώθηκαν σε πολέμους.

Ποιο ποσοστό αυτών των φόνων οφειλόταν στην θρησκευτική δημοκτονία;  Ήταν λιγότερο του 3% των συνόλων.  Αυτό που εκπλήσσει είναι πως οι φόνοι αυτοί συνέβησαν σε μια χρονική περίοδο όπου σχεδόν όλοι οι άνθρωποι του κόσμου συμμετείχαν σε κάποιου είδους θρησκεία.  Ακολουθούν τα δεδομένα για τον 20ο αιώνα:

Η Vox Day, στο The Irrational Atheist (ο Παράλογος Αθεϊστής) καταγράφει 22 αθεϊστικά καθεστώτα που έχουν διαπράξει 153,368,610 φόνους μέσα στον 20ο αιώνα αποκλειστικά:

Ποσοστά δημοκτονίας βασισμένα σε κυβερνητικό έλεγχο

Τι ποσοστό αυτής της δημοκτονίας οφείλεται σε θρησκευτικές διαμάχες;  Αποδεικνύεται πως η θρησκευτική δημοκτονία δεν βρίσκεται καν ανάμεσα στους πρώτους 20 λόγους (αν και είμαι σίγουρος πως θα ενυπάρχει ως ένα βαθμό και στην κατηγορία των "μικρότερων δολοφόνων").  Αλλά και πάλι, το ποσοστό των θρησκευτικών δολοφονιών είναι λιγότερο από 2%. Μάλιστα, οι 2 κορυφαίοι δολοφόνοι ήταν ειδικά αθεϊστικά κράτη (που δεν είχαν ποτέ προϋπάρξει στην ανθρώπινη Ιστορία). 

Θα πρέπει λοιπόν να κατηγορηθεί ο αθεϊσμός για περισσότερο από 50% των θηριωδιών που διαπράχθηκαν κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα;  Η απάντηση είναι βέβαια ΟΧΙ!  Αν κανείς εξετάσει την φύση των καθεστώτων που είχαν διαπράξει αυτές τις θηριωδίες (ακόμα και των θρησκευτικών), το στοιχείο-κλειδί είναι η απόλυτη εξουσία (Πίνακας 1, δεξιά στήλη).  Σύμφωνα με τον καθηγητή R.J. Rummel, κατά την περίοδο μεταξύ 1816 και 2005 έχουν γίνει 205 πόλεμοι ανάμεσα σε μη-δημοκρατίες, 166 πόλεμοι ανάμεσα σε μη-δημοκρατίες και δημοκρατίες, και 0 πόλεμοι ανάμεσα σε δημοκρατίες.

Το ρητό του Λόρδου Ακτον, ότι "η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα" μοιάζε να είναι περισσότερο από ένα απλό κοινότυπο ρητό.

Και οι Χριστιανοί που διαπράττουν το κακό;

Ο Ίδιος ο Ιησούς είχε επιληφθεί του θέματος των "Χριστιανών" που διαπράττουν το κακό, με μια Του ανατριχιαστική προφητεία:

22 πολλοί ερούσι μοι εν εκείνη τη ημέρα· Κύριε Κύριε, ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν, και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και τω σω ονόματι δυνάμεις πολλάς εποήσαμεν; 23 και τότε ομολογήσω αυτοίς ότι ουδέποτε έγνων υμάς· αποχωρείτε απ' εμού, οι εργαζόμενοι την ανομίαν. (Ματθ. 7:22-23).

(Μετάφραση στη Δημοτική: "Πολλοί θα μου πουν σ' εκείνη την ημέρα: Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο όνομά σου εκβάλλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου εξασκήσαμε πολλές δυνάμεις; Και τότε θα τους ομολογήσω ότι: Ουδέποτε σας γνώρισα. Φύγετε απ' Εμένα οι εργαζόμενοι την ανομία.)

Πρέπει να παρατηρήσει κανείς ότι ο Ιησούς είπε πως "πολλοί" άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό Του θα απορριφθούν από τον Ίδιον, όταν την Ημέρα της Κρίσεως θα προσπαθήσουν να τονίσουν πως είναι μαθητές Του.  Όμως ΔΕΝ είναι πραγματικοί μαθητές Του, όσοι επικαλούνται το Όνομά Του.  ...  Ο Χριστιανισμός πρέπει να κριθεί με βάση του τι είχε πει ο Ιησούς, και ΟΧΙ με βάση των ενεργειών των ανθρώπων που απλώς δηλώνουν ότι είναι Χριστιανοί.  Το βιβλίο του Foxe, "Βιβλίο Μαρτύρων", δίνει λεπτομέρειες για τον θάνατο Χριστιανών που είχαν θανατωθεί εξ αιτίας της πίστης τους στον Χριστό, σε πολλές περιπτώσεις δε, από ανθρώπους που κατά δήλωσή τους ήταν Χριστιανοί.

Πώς ξέρεις αν ένα άτομο είναι ή δεν είναι Χριστιανός;

Δεν μπορούμε με σιγουριά να γνωρίζουμε αν κάποιος είναι ή δεν είναι αληθινός Χριστιανός (μόνο ο Θεός μπορεί να καθορίσει κάτι τέτοιο). Όμως, η Αγία Γραφή δίνει μια περιγραφή για την φύση του προσώπου στο οποίο ενοικεί το Άγιο Πνεύμα (που συμβαίνει την στιγμή που το άτομο αποδέχεται τον Ιησού ως Κύριο και Σωτήρα):

22 ο δε καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, 23 πραότης, εγκράτεις· κατά των τοιούτων ουκ έστι νόμος. (Προς Γαλάτας 5:22-23)

(Μετάφραση στη Δημοτική: Αλλά ο καρπός τού Πνεύματος είναι: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Ενάντια σ' αυτά δεν υπάρχει νόμος.)

Επί πλέον, ο αληθινός πιστός κάνει αυτό που είναι σωστό, και αποδεικνύει την αγάπη του προς τους άλλους.  Ακόμα και οι μη-πιστοί μπορούν άμεσα να αντιληφθούν ποιοι είναι οι πραγματικοί Χριστιανοί.  Σε τελευταία ανάλυση, η συμπεριφορά εκείνων που δηλώνουν πως είναι Χριστιανοί αλλά εργάζονται το πονηρό δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν, όταν ερευνάται αν οι δηλώσεις του Χριστού είναι ή δεν είναι αληθινές.

Συμπέρασμα

Nαι, οι "Χριστιανοί" έχουν όντως διαπράξει θηριωδίες σε βάρος άλλων - θρήσκων και άθρησκων - λαών.  Όμως οι αθεϊστές έχουν διαπράξει αισθητά περισσότερες θηριωδίες απ' ότι το σύνολο όλων των θρησκευτικών ομάδων μαζί*. Αλλά και έτσι ακόμα, το στοιχείο-κλειδί στις θηριωδίες αυτές υπήρξε η ολοκληρωτική εξουσία (και όχι η θρησκεία), με αποτέλεσμα αυτούς τους φόνους εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων.  Η Αγία Γραφή λέει μεν πως οι άνθρωποι είναι πονηροί (και οι στατιστικές αυτής της σελίδας υποστηρίζουν αυτή την δήλωση), όμως λέει επίσης πως μπορούν να μεταμορφωθούν με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, για να ζήσουν ζωές με αγάπη, χαρά και ειρήνη.

*Σημ. ΟΟΔΕ:  Είναι επειδή ο Αθεϊσμός είναι στην πραγματικότητα μια άκρως εξτρεμιστική μορφή θρησκείας. Religion does not have to be a faith in a personal God. Atheists have faith in natural forces.  Their fanatic desire to exterminate every other form of faith is unprecedented in history, as shown above.

Πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας