Το Παπικό δόγμα του «αλαθήτου», θεσπίστηκε κατά την Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, με τη σημείωση «εκ καθέδρας». Όμως «το αλάθητο επεκτάθηκε σε κάθε απόφαση του Πάπα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, δηλαδή όχι μόνο όταν αποφαίνεται ο Πάπας, αλλά όποτε αποφαίνεται.
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει ότι «δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα εις την πραγματικότητα ο πάπας ανεκηρύχθη εις Εκκλησίαν και ο πάπας-άνθρωπος, κατέλαβε τη θέση του Θεανθρώπου».
Μάλιστα στη Β΄ Σύνοδο του Βατικανού, υποδείχθηκε ότι όποιος «αντείπει, ανάθεμα έστω», με αποτέλεσμα κάποιοι παπικοί θεολόγοι να λέγουν ότι και λάθος να πεί ο Πάπας, ως ορθό πρέπει τούτο να εκληφθεί. Και ως είναι φυσικό το «αλάθητον», καθίσταται σοβαρός λόγος για την εμμονή, σε ότι πλάνο παρεισέφρησεν στον Παπισμό, καθότι δεν είναι εύκολο ο «αλάθητος πρώτος», να παραδεχθεί ότι λαθεύει.
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει ότι «το αλάθητον είναι φυσικόν θεανθρώπινον ιδίωμα και φυσική θεανθρώπινη λειτουργία της Εκκλησίας ως Θεανθρωπίνου Σώματος του Χριστού, του οποίου αιωνία Κεφαλή είναι η Αλήθεια, η Παναλήθεια, η Δευτέρα Υπόστασις της Υπεραγίας Τριάδος, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός».
To Παπικό αλάθητο σχετίζεται με την πλάνη του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου. Το Παπικό αλάθητο επαυξάνει το Παπικό εξουσιαστικό πρωτείο. Σε αυτές τις δύο Παπικές πλάνες διαπιστώνει μια αλληλοσυμπλήρωση, καθότι και η μία φανερώνει της άλλης το άτοπον.
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρει ότι «αυτός είναι ο τελικός θρίαμβος του ουμανισμού, αλλά συγχρόνως και ‘’ο δεύτερος θάνατος’’ (Αποκ. 20,14. 21,8) του παπισμού, μέσω δε αυτού και του κάθε ουμανισμού. Όμως κατά την Αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, η οποία από της εμφανίσεως του Θεανθρώπου Χριστού υπάρχει εις τον επίγειον κόσμον ως θεανθρώπινον σώμα, το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα είναι όχι μόνο αίρεσις, αλλά παναίρεσις. Διότι καμμία αίρεσις δεν εξηγέρθη τόσον ριζοσπαστικώς και τόσον ολοκληρωτικώς κατά του Θεανθρώπου Χριστού και της Εκκλησίας Του, ως έπραξε τούτο ο παπισμός δια του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα – ανθρώπου. Δεν υπάρχει αμφιβολία· το δόγμα αυτό είναι η αίρεσις των αιρέσεων, μία άνευ προηγουμένου ανταρσία κατά του Θεανθρώπου Χριστού».
Αυτός ο μεγάλος σύγχρονος Ομολογητής της Ορθόδοξης Πίστης, ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αγνοείται παντελώς από τους οικουμενιστές. Καμμιά αναφορά στις ομιλίες των οικουμενιστών, καμμιά αναφορά στα συγγράμματά των. Ούτε καν και το όνομά του δεν αναφέρουν. Αυτό είναι πολύ λυπηρό.
Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, υπέδειξε με τις Ορθόδοξες Εκκλησιολογικές θέσεις του, όχι μόνο την παπική πλάνη του ‘’αλαθήτου’’ αλλά και το γεγονός ότι ο Παπισμός δεν αποτελεί εκκλησία. Θα επαναλάβω και πάλι ότι, ούτε καν και το όνομά του δεν αναφέρουν οι οικουμενιστές στις ομιλίες και στα συγγράμματά τους. Αυτό δεν προβληματίζει;
Πηγή: Ακτίνες
