Το κίνημα του Ιησού (Jesus Movement) εμφανίστηκε στον προτεσταντικό χώρο των Η.Π.Α. τη δεκαετία του 1960 και κατάφερε να αναπτυχθεί και να δραστηριοποιηθεί με ιδιαιτέρως έντονο τρόπο τις δεκαετίες 1970 και 1980. Επιπλέον, κατάφερε να εισχωρήσει ως υπερομολογιακή κίνηση σε διαφορετικούς προτεσταντικούς κλάδους και να επεκταθεί εντός και εκτός των Η.Π.Α.
Πρόκειται για μία ακόμα μορφή προτεσταντικής αναζωπύρωσης, ένα ξεχωριστό είδος αφύπνισης και ενεργούς μαρτυρίας για τον Ιησού, όπως αυτοπροσδιορίζονταν. Επίκεντρό του δεν είχε κάποια προσωπικότητα, που επέδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωση της ταυτότητάς του, αλλά σε αντίθεση με το παρελθόν, το εύρος των θέσεών του και των δράσεών του και ο συμμετοχικός χαρακτήρας του, συνέβαλαν καθοριστικά στη γρήγορη διάδοση και αποδοχή του.
Η εποχή της εμφάνισης του Κινήματος του Ιησού συμπίπτει με την εποχή, που στις Η.Π.Α. εμφανίζεται δυναμικά στο ιστορικό και κοινωνικό προσκήνιο το κίνημα των Hippies, με όλα τα αντικομφορμιστικά και αντισυμβατικά χαρακτηριστικά του, που το διέκριναν.
Πολλοί νέοι άνθρωποι από διαφορετικούς προτεσταντικούς κλάδους αποδέχθηκαν αυτή την επί μέρους μορφή προτεσταντικής αφύπνισης. Εντάχθηκαν στο Κίνημα του Ιησού υιοθετώντας ταυτοχρόνως, υπό την επίδραση των Hippies, διάφορες μορφές δράσης, που δεν ήταν συμβατές με τα παραδοσιακά και τα κοινωνικά στερεότυπα του συντηρητικού αμερικανικού προτεσταντικού κόσμου, για να εκφράσουν την αφοσίωσή τους στον Ιησού.
Μεταξύ των άλλων, οι οπαδοί του Κινήματος του Ιησού υιοθέτησαν τη χρήση αυτοκόλλητων κονκάρδων (συνήθως πορτοκαλί χρώματος), που έγραφαν Ιησούς, κουμπιά με την αναγραφή του ιδίου ονόματος, κυκλοφόρησαν χριστιανικά κόμικς και εκδόθηκε η Καινή Διαθήκη σε σχήμα τσέπης με τον τίτλο «Το Βιβλίο του Ιησού». Επιπλέον, συγκροτήθηκαν χριστιανικά ροκ συγκροτήματα, χριστιανικά καφέ-μπαρ, κλαμπ που συγκεντρώνονταν για συζητήσεις, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιζε η μαρτυρία του δρόμου.
Τη δεκαετία του 1970 στην Ευρώπη (Ηνωμένο Βασίλειο) και στις Η.Π.Α. διοργανώθηκαν από εκπροσώπους του Κινήματος του Ιησού τοπικά και διεθνή φεστιβάλ, με σκοπό την προβολή της χριστιανικής πίστης και των χριστιανικών αξιών, στοχεύοντας, ταυτοχρόνως, να διαδώσουν τις αρχές του Κινήματος σε όσο το δυνατόν ευρύτερα πληθυσμιακά στρώματα.
Το Κίνημα του Ιησού υπήρξε πολυσυλλεκτικό ως προς τη συγκρότησή του και υπερδογματικό ως προς τις αρχές του. Τροφοδοτήθηκε αρχικά με ενθουσιώδεις οπαδούς και πάστορες, που προέρχονταν από διαφορετικούς προτεσταντικούς κλάδους και ήταν ανικανοποίητοι από την τυπική προτεσταντική θρησκευτικότητα, ενώ ο κυρίαρχος κορμός του Κινήματος ήταν νέοι άνθρωποι, που τους συγκινούσε ο ακτιβιστικός τρόπος μαρτυρίας, που το Κίνημα είχε υιοθετήσει.
Το θεολογικό περιεχόμενο της διδασκαλίας του Κινήματος του Ιησού ήταν ένα ετερόκλητο μείγμα. Μία σύνθεση που περιελάμβανε την κατά γράμμα θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, θεωρία των Οικονομιών, πεντηκοστιανικές θέσεις, χιλιαστικές δοξασίες, αναβίωση αρχαίων αιρετικών χριστολογικών δοξασιών, την ψευδαίσθηση της στιγμιαίας σωτηρίας, ομολογία προσωπικής ενοχής, αποδοχή του Ιησού ως Κυρίου κ.ά.
Από το Κίνημα του Ιησού επηρεάστηκε, αφού θήτευσε για λίγο σ’ αυτό, ο David Berg (1919-1994) ιδρυτής της σέκτας «Τα Παιδιά του Θεού» (σήμερα η σέκτα ονομάζεται «Οικογένεια»), αντιγράφοντας πρακτικές του Κινήματος για τη διάδοση των θέσεών του π.χ. τα κόμικς. Επίσης, από το Κίνημα του Ιησού εμπνεύστηκε και βασίστηκε και μια άλλη αιρετική κίνηση, που είναι γνωστή ως «Jesus People USA».
Από τη δεκαετία του 1990 και μετά η επιρροή του Κινήματος σημείωσε σημαντική κάμψη.
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος,26/09/2014, Ακτίνες
