Οἱ Ἰνδοὶ εἶναι ἔξυπνος λαός, ἐνῷ ἔχουν μεταφυσικὲς ἀνησυχίες καὶ πολλὴ καρδιά, ἀσχολοῦνται μὲ τὴ δῆθεν φιλοσοφία, μὲ πλάνες καὶ μὲ μαγεῖες. Τοὺς Εὐρωπαίους τοὺς ἁλωνίζουν μὲ τὶς θεωρίες τους. Οἱ ἀρχηγοὶ τους εἶναι σὰν ταῦροι καὶ οἱ ἄλλοι ἐκεῖ στὶς Ἰνδίες πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πεῖνα.

Ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει τὸ θαῦμα καὶ τὴ θεία χάρη. Ὁ ἰνδουισμὸς ἔχει τὴ μαγεία καὶ τὴ φιλοσοφία. Ἀντικαθιστᾶ τὸ θαῦμα μὲ τὴ μαγεία καὶ τὴ θεία χάρη μὲ τὴ φιλοσοφία. Ὁ διάβολος δίνει στοὺς Γκουρού, στοὺς μάγους δυνάμεις, ἐπειδὴ τοῦ δίνουν δικαιώματα. Ἔτσι μποροῦν νὰ κάνουν κάτι δῆθεν θαύματα καὶ ὁ ἄλλος ποὺ τοὺς βλέπει τοὺς θαυμάζει.

Ἡ ζωὴ τῶν μάγων δὲν εἶναι καθαρή, εἶναι μπερδεμένη, ἐνῷ στὴν Ὀρθοδοξία βρίσκουν ζωὴ καθαρὴ καὶ ἀνωτερότητα. Βρίσκουν ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἁγιότητα καὶ κάνουν ἀληθινὰ θαύματα. Ἡ ὀρθόδοξη ἐγκράτεια καὶ γενικὰ ἡ πνευματικὴ ἄσκηση ἀποβλέπει πάντα σὲ ἀνώτερο πνευματικὸ σκοπό, στὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς.

Ἡ σατανικὴ κοσμικὴ ἄσκηση τῶν ἰνδουιστῶν γίνεται γιὰ νὰ κάνουν εὐλύγιστο κορμό, νὰ γυρίζουν χέρια καὶ πόδια σὰν τὸν χάρτινο Καραγκιόζη, νὰ τοὺς καμαρώνουν μερικοὶ ἀνόητοι ἄνθρωποι καὶ νὰ τοὺς κοροϊδεύουν οἱ γελοῖοι δαίμονες.

Στὴν Ὀρθοδοξία ἡ καλωσύνη εἶναι τὸ ξεχείλισμα τῆς ἀγάπης τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν πλησίον.
Ἂν κάποιος κινδυνεύη νὰ πνιγῆ στὴν θάλασσα καὶ ζητᾶ βοήθεια, ὁ ἰνδουιστὴς θὰ μείνη ἀδιάφορος, δὲν θὰ κουνηθῆ ἀπὸ τὴν θέση του, γιὰ νὰ μὴν στερηθῆ τὴν ἡδονὴ ποὺ νοιώθει. Ἐνῷ, ἂν βρισκόταν ἐκεῖ ἕνας ὀρθόδοξος μοναχὸς καὶ ἔλεγε τὴν εὐχή, θὰ ἄφηνε τὸ κομποσχοίνι καὶ θὰ ἔπεφτε στὴν θάλασσα γιὰ νὰ τὸν σώση.

Ὁ σημερινὸς παράξενος ἄνθρωπος στὰ παράξενα ἀναπαύεται, ὄχι στὰ σωστά. Τὴν Ἰνδία, ποὺ εἶναι στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, τὴν ξέρουν ἀπὸ τὴν μα γεία της καὶ πηγαίνουν. Τὸ Ἅγιον Ὅρος ποὺ εἶναι στὴν πατρίδα τους, πολὺ κοντά τους, μὲ τὴν ἀληθινὴ μυστικὴ ἐν Χριστῷ ζωή, τὸ ἀγνοοῦν.

Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη, Αβέρωφ