Μία από τις πιο πρόσφατες και αρκετά δυσδιάκριτες αιρέσεις, που δρουν στην Ελλάδα, είναι η Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης, η γνωστή ως Χ.Ο.Ε.
Η Οργάνωση αυτή ξεκίνησε από τα Χανιά της Κρήτης με αρχηγό της τον κ. Στυλιανό Γιαννετάκη και βοηθό του τον γαμβρό του κ. Νικόλαο Μουτσάκη κ.α. Πολύ σύντομα εξαπλώθη σε όλη την Ελλάδα και ίδρυσε παραρτήματα σε πολλές πόλεις.

Οι Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες των περιοχών, όπου έδρασαν και δρουν οι άνθρωποι της Χ.Ο.Ε., εξέδωσαν Εγκυκλίους προς προφύλαξη του ποιμνίου τους από τον νέον προβατόσχημο λύκο, που ενέσκηψε στην ποίμνη της Αγίας Εκκλησίας μας. Την δε 7ην Ιουλίου 1989 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απέστειλε Εγκύκλιο, την υπ' αριθμόν 2490, προς όλους τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, στην οποίαν τονίζει ότι, μετά από επισταμένη μελέτη του όλου θέματος της Χ.Ο.Ε., «διεπίστωσε σοβαράς δογματικάς αποκλίσεις αναφερόμενας κυρίως εις το Χριστολογικόν, το Σωτηριολογικόν και το Εσχατολογικό δόγμα της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, ως αύται προκύπτουν εκ της μελέτης αυθεντικών κειμένων της εν λόγω οργανώσεως»1. Την Εγκύκλιο υπογράφουν ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Σεραφείμ ως Πρόεδρος και οι εξης Συνοδικοί Μητροπολίτες: Σιδηροκάστρου Ιωάννης, Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανός, Φλωρίνης Αυγουστίνος, Λαγκαδά Σπυρίδων, Ελασσώνος Σεβαστιανός, Βεροίας και Ναούσης Παύλος, Ηλείας Γερμανός, Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος, Κερκύρας και Παξών Τιμόθεος, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Αλέξανδρος, Θήρας Παντελεήμων και Αργολίδος Ιάκωβος. Σημειώνουμε δε εδώ προκαταβολικώς ότι η Εγκύκλιος αυτή, παρά τις σχετικές ενέργειες και διαβεβαιώσεις προς την Σύνοδον των υπευθύνων της Χ.Ο.Ε., δεν ανεκλήθη, αλλά ισχύει στο ακέραιο μέχρι και σήμερα.

Πλην των ανωτέρω Μητροπολιτών, πολλοί από τους οποίους εξέδωσαν και Εγκυκλίους προς τους Χριστιανούς των Μητροπόλεων τους για την Χ.Ο.Ε., ασχολήθησαν με το θέμα και εξέδωσαν και Εγκυκλίους, από όσα τουλάχιστον γνωρίζομεν, και οι εξής Μητροπολίτες: Κυδωνιάς και Αποκορώνου (Χανίων) Ειρηναίος, Κασσανδρείας Συνέσιος, Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος, Λαρίσης και Πλαταμώνος κύρος Σεραφείμ, Τρίκκης και Σταγών Αλέξιος, Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Διονύσιος, Σερρών και Νιγρίτης Μάξιμος, Κίτρους και Κατερίνης Αγαθόνικος, Λεμεσού Χρύσανθος.

Αναφέραμε τα ανωτέρω ονόματα, ζητώντας μάλιστα συγγνώμη για τυχόν παραλείψεις, για να τονίσωμεν την έκτασιν, που έλαβε το θέμα της Χ.Ο.Ε. στην Πατρίδα μας.

Ο τρόπος, με τον οποίον ειργάσθη και εργάζεται η Χ.Ο.Ε., είναι παραπλανητικός. ΟΙ άνθρωποι της παρουσιάζονται ως Ορθόδοξοι και αποκρύπτουν τις κακοδοξίες τους. Εκκλησιάζονται, κοινωνούν και κάμνουν «κύκλους» και συγκεντρώσεις σε σπίτια και αίθουσες, όπως κάμνουν πολλές Ενορίες και οι Ορθόδοξοι θρησκευτικοί Σύλλογοι, οι οποίοι όμως δρουν με τις ευλογίες της Εκκλησίας μας. Επισήμως διεκηρύχθη ότι «κινούνται ύπουλα... για να μη αποκαλυφθούν... οι κακοδοξίες των και εννοήσουν οι πιστοί ότι πρόκειται περί προβατοσχήμων λύκων» (Εγκύκλιος Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών ύπ' άριθ. 892/67η)2.

Βασική πλάνη της Χ.Ο.Ε., από την οποίαν ξεκινούν και όλες οι άλλες, είναι ότι ο αρχηγός της θεώρησε τον εαυτόν του ως εκπρόσωπο του Θεού με ειδική αποστολή στον κόσμο. Ποία η αποστολή του; «Η επανίδρυση της Εκκλησίας της Αποκαλύψεως, η συμπλήρωση των 144.000 εκλεκτών του Θεού και η δημιουργία των αξιωματούχων, που χρειάζονται για να ιδρυθεί το κράτος του Θεού πάνω στη γη» (Εγκύκλιος ύπ' άριθ. 479/24.3.1986 Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης)3.

Θεωρεί δηλαδή ο κ. Γιαννετάκης τον εαυτόν του υπεσταλμένο του Θεού, με σκοπό να οργάνωση, να ετοιμάσει και να εκπαιδεύσει τις 144.000 εκλεκτές ψυχές, που θα συμθασιλεύουν αιωνίως με τον Κύριον στους ουρανούς μετά την Δευτέρα Παρουσία!

Έγραψε μάλιστα και βιβλίον με τίτλον: «Το ανέσπερον Ελληνοχριστιανικόν Φως», στο οποίον ομιλεί για παγκόσμιον δόξαν της Ελλάδος. Στο βιβλίο αυτό, μεταξύ των άλλων πλανών, περιέχονται και τα εξής για το Αναμάρτητο Πρόσωπο του Θεανθρώπου στην σελίδα 62: «Πολλάκις εις την ζωήν του ο Κύριος ημών Ιησούς ευρέθη εγκαταλελειμμένος εκ της θεότητος, Ίνα ως απλούς άνθρωπος (θνητός) διεξαγάγη τον σκληρόν κατά της αμαρτίας και του θανάτου αγώνα. Εις την μεγάλην δε αυτήν Απελπισίαν του κατέφευγεν εις την προσευχήν και μετά κραυγής και δακρύων απευθύνετο προς τον πατέρα αυτού να τον σώση από την αμαρτίαν και τον θάνατον...»3. Απόψεις δηλαδή όχι απλώς εσφαλμένες, αλλά βλάσφημες. Ο Κύριος ήτο ο απολύτως και τελείως αναμάρτητος. Ποτέ δεν ευρέθη σε απελπισίαν ούτε εκινδύνευσε να αμαρτήση, όπως νομίζει ο κ. Γιαννετάκης. Μήπως άραγε είναι επηρεασμένος από τον βλάσφημον συμπατριώτην του Ν. Καζαντζάκην; (Ιδέ και Ιωάν. η' 46, Α' Πέτρ. β' 22).

Κακοδοξίες

Από την Εισήγηση του αειμνήστου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας και Ναούσης κυρού Παύλου προς την Διαρκή Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά την Συνεδρίαν της 9ης Δεκεμβρίου 1988, βάσει της οποίας εξεδόθη και η προαναφερθείσα Συνοδική Εγκύκλιος της 7ης Ιουλίου 1989, σημειώνουμε τις εξής πλάνες της Χ.Ο.Ε.:

Αρχικώς αναφέρει ο Σεβασμιώτατος ότι οι άνθρωποι της Χ.Ο.Ε. «κρύβουν το δηλητήριον κάτω από τα ωραία λόγια τους, όπως το φίδι κρύβει τούτο κάτω από τους οδόντας του. Είναι πολύ φοβεροί... Εργάζονται με δαιμονικόν πνεύμα και φανατισμόν ίνα θύσουν και απολέσουν και επιφέρουν ταχύτατα την αλλοίωσιν της Χριστιανικής και Εθνικής ταυτότητος των Ορθοδόξων Ελλήνων...». Νομίζουν, προσθέτει, ότι «έχουν την εντολήν από τον Χριστόν και διαχειρίζονται έκτακτα χαρίσματα και εξουσίας, ανάλογους προς τον υψηλόν ρόλον, που τους ανετέθη με αποκαλύψεις. Ένα από αυτά είναι και η εξουσία να μεταδίδουν εις όποιον θέλουν δι' επιθέσεως των χειρών τους τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, της θαυματουργικής θεραπείας των ασθενών και της γλωσσολαλίας. Η Χ.Ο.Ε. είναι αίρεσις όμοια με την αίρεσιν των Μορμόνων και των Κουακέρων, διότι και αύται αι δύο αιρέσεις έχουν αποκαλύψεις και ατομικάς εμπνεύσεις...». Οικειοποιούνται δηλαδή εξουσίαν, την οποίαν παρέδωσεν ο Κύριος μόνον στους Αγίους Αποστόλους και στους διαδόχους τους, και νομίζουν ότι μεταδίδουν χαρίσματα. (Ιδέ και Πράξ. ιθ' 6).

ΟΙ άνθρωποι της Χ.Ο.Ε. λέγουν ότι «οι Απόστολοι που έγραψαν την Γραφήν, την έγραψαν δια Πνεύματος αγίου, ενώ δεν την κατενόησαν... επιβάλλεται», λέγουν, «να μη μελετούμε την Γραφήν από διάφορες ερμηνείες (π.χ. Τρεμπέλα, Κολιτσάρα και λοιπών), διότι ο μεταφραστής εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις γύρω από την ερμηνεία και δεν δύναται να αποδώση σωστά...». Το λέγουν αυτό για να μπορούν να δίνουν τις δικές τους αυθαίρετες ερμηνείες στα διάφορα εδάφια της Αγίας Γραφής και όχι τις ερμηνείες των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, που περιέχονται στις ερμηνευτικές εργασίες των αειμνήστων Τρεμπέλα και Κολιτσάρα, που έχουν την έγκρισι και ευλογία όλων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων.

Ως προς την εξομολόγησιν oι άνθρωποι της Χ.Ο.Ε. συμβουλεύουν τους οπαδούς τους: «Όταν ανεβήτε πνευματικά, εξομολογείστε άπ' ευθείας στον Θεό». Παρακάμπτουν δηλαδή και υποτιμούν τους Πνευματικούς, τα όργανα της Χάριτος του Θεού, που έχει ορίσει η Αγία μας Εκκλησία εν Πνεύματι Αγίω.

Πείθουν επίσης με διαφόρους τρόπους τα μέλη τους «ότι ο αρχηγός έχει επικοινωνία με τον Θεό και ότι αυτός θα υπόδειξη στην κάθε ελεύθερη κοπέλα, ποιόν υπέδειξε ο Θεός για ταίρι της».
ΟΙ ηγέται επί πλέον της Χ.Ο.Ε. διακηρύσσουν και τα εξής: «Θα συμβασιλεύσουμε», γράφουν, «μετά του Χριστού 1.000 έτη. Η βασιλεία του Θεού θα είναι επίγειος και θα πραγματοποιηθή εις το ανατολικόν ημισφαίριον. Σε 5-7 χρόνια αρχίζει η χιλιετία. Πάντως το αργότερο μέχρι το 2000 μ.Χ. θα γίνη ο πόλεμος του αντίχριστου και το όνομά του είναι Γουλιέλμος Β'. Ο αντίχριστος θα είναι Γερμανός και θα εμφανισθή με πολιτικήν έξουσίαν. Η Γερμανία είναι η φυλή του ΔΑΝ. Είναι βέβαιον, ότι η επίθεσις θα γίνη από την Γερμανία»5.

Όλα αυτά όμως είναι αυθαίρετα και ασυνάρτητα. Η Αγία Γραφή μας λέγει ότι «περί της ημέρας εκείνης και ώρας ουδείς οίδε...» (Ματθ. κδ' 36). Κανείς άνθρωπος δεν γνωρίζει πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία με όλα τα σχετικά, που θα την συνοδεύουν. Αυτοί όμως, όπως και οι Χιλιασταί, ορίζουν ημερομηνίες και αναφέρουν ονόματα και τοποθεσίες, που δεν υπάρχουν στην Αγία Γραφή.
Η Άγια Γραφή επίσης ελέγχει και την πλάνην τους ως προς την διδασκαλίαν τους περί αθανασίας και αφθαρσίας. Κορυφαία στελέχη τους υποστηρίζουν: «Εμείς δεν θα πεθάνουμε, διότι έχουμε την αφθαρσία από τον Θεόν»6. Η Αγία Γραφή όμως μας λέγει ότι ό άνθρωπος αποστρέφει εις την γην, εξης ελήφθη» (Γεν. γ' 19) και ότι «απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθάνειν» (Εβρ. θ' 27). Όλοι μας είμεθα θνητοί και θα πιούμε το πικρόν ποτήριον του θανάτου. Δεν εξαιρείται κανείς. Το σώμα μας θα αφθαρτοποιηθή μόνον στην μέλλουσαν ζωήν, κατά την ανάστασιν των νεκρών. Τότε και μόνον «το φθαρτόν» θα ενδυθή «αφθαρσίαν και το θνητόν... αθανασίαν» (Α' Κορ. ιε' 52-53) και θα αλλάξουν φανερά όσοι θα ζουν επί γης τότε που θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία. ΟΙ άνθρωποι βεβαίως της Χ.Ο.Ε. νομίζουν ότι θα ζουν έως τότε. Δικαίωμα τους!

Η Χ.Ο.Ε. θεωρεί τον εαυτόν της ως «στράτευμα του Προφήτου Ιωήλ» με σκοπόν υπάρξεως «την επανίδρυση της Εκκλησίας της Φιλαδέλφειας της Αποκαλύψεως και την συμπλήρωση των 144.000 εκλεκτών του Θεού»7, με τους οποίους θα συμβασιλεύη ο Χριστός. Όλα αυτά όμως «είναι αστεία και μωρολογίες φουντωμένης φαντασίας»8. Ο αριθμός 144.000, που υπάρχει στην «Αποκάλυψι» (κεφ. ζ' και ιδ'), όπως σημειώνει ο υπομνηματιστής της «Αποκαλύψεως», αείμνηστος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκός Παναγιώτης Μπρατσιώτης, είναι «σχηματικός» και «συμβατικός». Πρόκειται «περί απάντων των εκλεκτών, των αδιακρίτως φυλής αποτελούντων την αληθινή Εκκλησία των εσχάτων ημερών προ της Β' του Κυρίου παρουσίας»9. Δεν είναι λοιπόν εγωισμός το να θεωρή ο αρχηγός της Χ.Ο.Ε. τον εαυτόν του επιτελάρχην όλων αυτών των εκλεκτών τέκνων της Εκκλησίας, από περάτων έως περάτων της Οικουμένης, πράγμα που δεν τόλμησεν ούτε καν να διανοηθή κανείς Άγιος ή άλλος πιστός έως σήμερα;

Το ότι αναγκάσθηκε να αναιρέσει η Χ.Ο.Ε. ορισμένες κακοδοξίες της και έκαμε μακροσκελή δήλωσιν προς την Ιερά Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Πρόεδρός της, αναγνωρίζοντας ορισμένα λάθη του, δεν σημαίνει ότι έληξε το θέμα. Και οι Χιλιαστές έχουν αλλάξει κατά καιρούς τις θεωρίες τους και ανεγνώρισαν ότι έκαμαν και λάθη ως προς τον προσδιορισμό των ημερομηνιών της ελεύσεως του Χριστού στην γη ως Κριτού και Νικητού. Δεν παύουν όμως να είναι αιρετικοί.

Όπως μάλιστα σημειώνει ο Αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Ι. Ραπτόπουλος, το ότι αναίρεσε η Χ.Ο.Ε. ορισμένες δοξασίες της μετά από πίεσιν «πανταχόθεν», δεν είναι δείγμα της ειλικρίνειάς της. «Γιατί δεν το έπραξε πριν 17 χρόνια; Τότε που κυκλοφόρησε το κακόδοξο βιβλίο του Προέδρου της; Μπορεί η Χ.Ο.Ε. να αναλογισθεί πόσο κακό έκανε το αιρετικό αυτό βιβλίο;...» «Η Χ.Ο.Ε.», συνεχίζει ο ίδιος Κληρικός, ο οποίος ησχολήθη όσον ολίγοι με αυτήν την ύποπτη οργάνωση, «με τις έγγραφες ομολογίες της σε όλες τις Εκκλησιαστικές Αρχές είναι ορθοδοξότερη των ορθοδόξων. Με την ζωή της όμως, με την πράξη της, με όσα διδάσκει και ενεργεί ανάμεσα στα στελέχη της, είναι η αιρετικότερη των αιρετικών»10.

Και κλείνουμε την περί της Χ.Ο.Ε. αναφορά μας, με τον τρόπον που έκλεισε την σχετικήν με την Χ.Ο.Ε., ύπ' άριθ. 422, εγκύκλιόν του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Αυγουστίνος την 7ην Απριλίου 1986: «Άνδρες και γυναίκες! Σταθήτε μακράν της κινήσεως της Χ.Ο.Ε., εάν θέλετε να μείνετε πιστά και αφοσιωμένα τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Μη απατάσθε από την εξωτερικήν εμφάνισιν, από τα καλά λόγια, από το ψεύδος... Εάν δε κάποιος έχη επηρεασθή από την διδασκαλίαν της Χ.Ο.Ε., καλείται να έλθη εις την Ιεράν Μητρόπολιν, δια να λάβη περισσότερος πληροφορίας...»11.

Μακάρι να προσεχθούν από όλους τα πατρικά αυτά λόγια του «καλού ποιμένος» προς ωφέλεια του λογικού ποιμνίου της Εκκλησίας μας. Τελευταίος λόγος μας: Μακριά από ανθρώπους που, όπως αναφέρει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνιάς και Αποκορώνου (Χανίων) κ. Ειρηναίος, είναι «άνευλόγητοι»12 από την Εκκλησίαν μας.

1. Εφημ. «Ορθόδοξος Τύπος» 4.8.1989.
2. Ραπτοπούλου, Διάλογος..., σελ. 156.
3. Ραπτοπούλου, Διάλογος..., σελ 151.
4. Ε.σ... σελ. 121
5. Περ. «Όσιος Αντώνιος ο Νέος» Δεκέμβριος 1991.
6. Περ. «Αντιχιλιαστικό Περισκόπιο, 1988, σελ. 1.
7. Ραπτοπούλου, Διάλογος..., σελ. 93, 95.
8. Μαδενλίδη, σελ. 13.
9. Μπρατσιώτου, σελ. 146, 220.
10. Ραπτοπούλου, Απάντηση..., σελ. 36.
11. Ραπτοπούλου, Διάλογος..., σελ. 143-144.
12. Ραπτοπούλου, Διάλογος..., σελ. 163.

Πηγή: Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον