Ο Dr Michael Laidlaw, ένας ενδοκρινολόγος από την Καλιφόρνια, εξηγεί τις καταστροφικές συνέπειες που μπορεί να έχουν οι αναστολείς της εφηβείας (puberty blockers), οι ορμόνες αντιθέτου φύλου (cross sex hormones) και οι χειρουργικές τροποιητικές επεμβάσεις, όταν εφαρμόζονται «θεραπευτικά» στα αναπτυσσόμενα σώματα των παιδιών που πάσχουν από Δυσφορία Φύλου .
Dr Michael Laidlaw
Ενδοκρινολόγος.
Ονομάζουμε Δυσφορία Φύλου την κατάσταση κατά την οποία το σωματικό, το βιολογικό φύλο ενός ατόμου είναι, ας υποθέσουμε αγόρι, αλλά στο μυαλό του το πρόσωπο αυτό, πιστεύει πως στην πραγματικότητα είναι κορίτσι, ή το αντίθετο.
Δεν είναι κάτι που μπορείς να το διαγνώσεις με κάποια αντικειμενική εξέταση.
Δεν υπάρχει π.χ. εξέταση αίματος.
Δεν μπορείς να κάνεις κάποια Μαγνητική Τομογραφία.
Δεν μπορείς να κάνεις γενετικό έλεγχο.
Έτσι ώστε να αναγνωριστεί αυτή η ασυμφωνία στη ταυτότητα φύλου.
Το όνομά μου είναι Dr Michael Laidlaw, είμαι ενδοκρινολόγος στο Rocklin, California.
Αυτή η «ταυτότητα φύλου», κατά την οποία ένα παιδί υποστηρίζει: «Πιστεύω πως είμαι αυτό, πιστεύω πως είμαι αγόρι, Πιστεύω πως είμαι κορίτσι»,
κάτι αντίθετο στην πραγματικότητα του σώματός τους…
Από τη στιγμή που θα το υποστηρίξουν, παίρνουν το δρόμο της θεραπείας επιβεβαίωσης του «νέου φύλου».
Ο δρόμος αυτός συνίσταται καταρχήν στην κοινωνική μετάβαση, δηλαδή στο να φορά το παιδί ρούχα που ανήκουν στο αντίθετο φύλο, για να υποδύεται πως ανήκει στο αντίθετο φύλο, κατόπιν στους αναστολείς της εφηβείας, κατόπιν ορμόνες αντιθέτου φύλου, και ακολούθως, τελικά, χειρουργικές τροποποιήσεις στο σώμα, που προσπαθούν να κάνουν το άτομο να εμφανίζεται σαν να ανήκει στο αντίθετο φύλο.
Οι αναστολείς της εφηβείας είναι πανίσχυρες ορμόνες.
Δρουν πάνω σε ένα μικρό αδένα στον εγκέφαλο που ονομάζεται υπόφυση,
ο οποίος ελέγχει τα όργανα που σχετίζονται με το φύλο.
Για παράδειγμα οι όρχεις παράγουν τεστοστερόνη,
οι ωοθήκες παράγουν οιστρογόνα,
και η υπόφυση ασκεί τον έλεγχο της λειτουργικότητάς τους.
Οι εν λόγω αναστολείς σταματούν αυτή τη δράση.
Για παράδειγμα, ένα κορίτσι που είναι 9 ετών και αρχίζει ή συνεχίζει να αναπτύσσεται στην εφηβεία,
και θα έπρεπε να συνεχίσει, ώστε να γίνει μια τέλεια ενήλικη γυναίκα,
σταματά να αναπτύσσεται.
Και από τη στιγμή που θα σταματήσεις την πορεία αυτή,
παρουσιάζονται πολλές ζημιές και προβλήματα που προκύπτουν αργότερα.
Δυστυχώς, πολλοί από τους επαγγελματικούς μας οργανισμούς υποστηρίζουν αυτή την τακτική, περιλαμβανομένης της Ενδοκρινολογικής Εταιρίας.
Είναι σημαντικό να έχει κανείς κατά νου, πως υπάρχει μια πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων, που ελέγχουν αυτές τις Εταιρίες.
Μικρές ομάδες ανθρώπων διαμορφώνουν αυτές τις επιστημονικές θέσεις,
και κατόπιν όταν οι γιατροί θέλουν να πληροφορηθούν ποιά είναι η καλύτερη ιατρική πρακτική, βρίσκουν αυτές τις οδηγίες…
Δεν έχει γίνει αυστηρή έρευνα, καθόλου μελέτες με ομάδα ελέγχου, είναι μια κακής ποιότητας έρευνα, αλλά υποθέτω πως είναι πολιτικά σωστό, το να ακολουθήσει κανείς αυτό το δρόμο, κατά την άποψη αυτών των οργανισμών.
Οι γιατροί αισθάνονται υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν τις οδηγίες των επιστημονικών τους εταιριών, χωρίς στην πραγματικότητα και κατ΄ ανάγκην να εξετάζουν τα αποδεικτικά στοιχεία.
Υπάρχει βασικά πολύ δυνατή, συνεχιζόμενη, προπαγάνδα.
Οι κλινικές φύλου ξεφυτρώνουν και πολλαπλασιάζονται σε όλη τη χώρα.
Οι αριθμοί αυξάνονται σε όλο το κόσμο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Καναδά, εδώ (ΗΠΑ), σε άλλα μέρη.
Όλο και περισσότερα παιδιά διαγιγνώσκονται με αυτό, και θα λέγαμε πως υπάρχει το στοιχείο της κοινωνικής «μετάδοσης».
Ο κόσμος, τα παιδιά, επισκέπτονται το YouTube, τοTumblr και τα σχετικά, και έτσι τα περιστατικά αυξάνονται.
Αποτελεί μείζον πρόβλημα πώς θα πρέπει να το σημειώσουμε.
Στην άσκηση της ιατρικής μου πρακτικής, πάντοτε εξετάζω τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων πριν χορηγήσω οτιδήποτε σε κάποιον ασθενή.
Για τους διαβητικούς, ας πούμε, τους λέω πάντοτε: «Εάν μπορείτε εφαρμόστε καταρχήν τη δίαιτά σας και κάνετε σωματική άσκηση, προτιμώ να κάνετε πρώτα αυτό», παρά να τους πω, «πάρετε αυτά τα φάρμακα, διότι υπάρχουν ανεπιθύμητες ενέργειες, υπάρχουν προβλήματα τα οποία είναι πιθανό να εμφανιστούν, αλλά εάν το χρειάζεστε, τότε τελικά θα πρέπει να το πάρετε».
Σε αυτή την περίπτωση δεν βλέπω καμιά ανάγκη να πάρουν αυτά τα φάρμακα. Βλέπω πως ο κίνδυνος από αυτά είναι πολύ υψηλός, θεωρώ τα παιδιά ως μια πολύ ευπαθή ομάδα, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της, και οι γονείς τους πέφτουν πολύ συχνά θύματα της προπαγάνδας αυτού του κινήματος.
Έχω συναντήσει πολλούς από αυτούς τους γονείς, η καρδιά μου πάσχει μαζί τους. Έχω δει τα παιδιά τους, φωτογραφίες των παιδιών τους, και ειλικρινά με απασχολεί να βοηθήσω αυτά τα παιδιά.
Πηγή: youtube.com
