Από τη Sarah Terzo,
LifeNews.com, 9 Απρ 2021
Ουάσιγκτον, DC
Ένα άρθρο που γράφτηκε πρόσφατα από τους David Daleiden & Jon Shields* και εμφανίστηκε στο «The Weekly Standard», διαπραγματεύεται το φαινόμενο των γιατρών και λοιπών εργαζομένων σε κλινικές εκτρώσεων που εγκατέλειψαν αυτό το χώρο. Το άρθρο αφού καταρχήν σχολιάζει μελέτες που δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι σε αυτές τις κλινικές συχνά εξαντλούνται συναισθηματικά από τη δουλειά τους, συνεχίζει:
«Τέτοιες μελέτες είναι λίγες. Γενικά, οι πάροχοι αμβλώσεων λογοκρίνουν το δικό τους συναισθηματικό τραύμα, γιατί έχουν την έγνοια να προστατεύσουν τα δικαιώματα της άμβλωσης. Το 2008, ωστόσο, η γυναικολόγος Lisa Harris αποπειράθηκε να ξεκινήσει να «σπάει τη σιωπή» μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «Reproductive Health Matters», («Ζητήματα Αναπαραγωγικής Υγείας»). Όταν η ίδια η Dr. Harris ήταν έγκυος 18 εβδομάδων, έκανε μια άμβλωση D&E (Διαστολής και Εκκένωσης) σε ένα έμβρυο ηλικίας 18 εβδομάδων. Η Harris ένιωσε το παιδί της να κλωτσάει ακριβώς τη στιγμή που έσπαζε το ένα πόδι του εμβρύου με τις λαβίδες της:
«Την ίδια ακριβώς στιγμή, τα δάκρυα άρχισαν να ρέουν από τα μάτια μου, χωρίς εγώ - και εννοώ τον συνειδητό εγκέφαλό μου - να έχω ακόμη καταλάβει τι συνέβαινε. Ένιωσα σαν η αντίδρασή μου να προήλθε εξ ολοκλήρου από το σώμα μου, παρακάμπτοντας εντελώς τη συνήθη γνωστική μου επεξεργασία. Ένα μήνυμα φάνηκε πως ταξίδευσε από το χέρι και τη μήτρα μου προς τους δακρυϊκούς αδένες μου. Ήταν ένα συναίσθημα που με κατέκλυσε - μια βίαιη απάντηση μέσα από τα σπλάγχνα μου, ολόψυχη και ανεπηρέαστη από την εκπαίδευσή μου ή τη φεμινιστική μου πολιτική της "επιλογής". Ήταν μια από τις πιο ωμές στιγμές της ζωής μου.»
Η Dr. Harris ολοκλήρωσε τη μαρτυρία της, κατηγορώντας το κίνημα "υπέρ της επιλογής" πως έχει εγκαταλείψει τους παρόχους εκτρώσεων να υποφέρουν σιωπηρά, καθώς το κίνημα «δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα της ζωντάνιας του εμβρύου ούτε την πραγματικότητα των κομματιών του εμβρυικού σώματος». Αντί για αυτό, οι οπαδοί της «επιλογής» συχνά επιμένουν ότι οι εικόνες των εμβρύων που χρησιμοποιούνται από το κίνημα «υπέρ της ζωής» είναι κατασκευασμένες.
Οι υπέρμαχοι της επιλογής επιμένουν επίσης ότι οι αμβλώσεις του δεύτερου τριμήνου περιορίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε τραγικές «σκληρές» περιπτώσεις όπως είναι κάποια δυσπλασία του εμβρύου. Ωστόσο, μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στο τεύχος του Απριλίου 2009 του «American Journal of Obstetrics and Gynecology», κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι περισσότερες αμβλώσεις που πραγματοποιούνται μετά το πρώτο τρίμηνο γίνονται για τους ίδιους ακριβώς λόγους που γίνονται και οι αμβλώσεις του πρώτου τριμήνου, απλά το αίτημα για αυτές είναι καθυστερημένο. Αυτή η πραγματικότητα εντείνει ακόμη περισσότερο τις ενοχές των παρόχων των αμβλώσεων.
Παρά αυτήν την ενοχλητική εμπειρία, η Dr. Harris δεν σταμάτησε να κάνει αμβλώσεις….
*David Daleiden and Jon A. Shields, «Mugged by Ultrasound: Why so many abortion workers have turned pro-life», «Ταπεινωμένοι από τους υπερήχους: Γιατί τόσοι πολλοί εργαζόμενοι στην άμβλωση έχουν μετατραπεί σε υποστηρικτές της ζωής» The Weekly Standard, JAN 25, 2010, VOL. 15, NO. 18.
Πηγή: hlifenews.com, Αφήστε με να ζήσω!
