Η Ρεβέκκα Κίσλινγκ είναι δικηγόρος και ιδρύτρια του οργανισμού «Conceived in rape», ο οποίος αγωνίζεται για τo δικαίωμα στη ζωή των παιδιών που συνελήφθησαν μετά από βιασμό της μητέρας τους.
Παραθέτουμε παρακάτω κάποιες προσωπικές της σκέψεις, όπως έχουν αναρτηθεί στην προσωπική της ιστοσελίδα.
Είναι όντως αξιοθαύμαστο το τι μπορεί να κάνει η στενομυαλιά, όταν ασχολούμαστε με αυτό το θέμα – όπως υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουμε στη νομική σχολή – και σκεφτείτε για το ποιά πραγματικότητα μας απασχολεί. Για το ότι υπάρχουν ζωές που δεν υφίστανται σήμερα επειδή έχουν εκτρωθεί.
Είναι σαν το παλιό ρητό: «Αν ένα δέντρο πέσει στο δάσος, και κανείς δεν είναι γύρω για να το ακούσει, κάνει καθόλου θόρυβο;». Λοιπόν, ναι! Και αν ένα μωρό εκτρωθεί και κανένας άλλος δεν είναι γύρω για να το μάθει, έχει σημασία; Η απάντηση είναι ναι! Η ζωή του έχει σημασία. Η ζωή μου έχει σημασία. Η ζωή σας έχει σημασία και μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας πει διαφορετικά! Ο κόσμος είναι διαφορετικός, επειδή ήταν παράνομο για τη φυσική μου μητέρα να με κάνει έκτρωση τότε. Η ζωή σας είναι διαφορετική, γιατί δεν θα μπόρεσε τότε νομίμως να με σκοτώσει, έτσι κάθεστε και διαβάζεται τα λόγια μου σήμερα! Αλλά δεν χρειάζεται να επηρεάζετε κάποιο κοινό για να έχει αξία η ζωή σας. Υπάρχουν πολλά που στερούμαστε σήμερα, λόγω των γενεών που έχουν σκοτωθεί με έκτρωση.
Ένα από τα σπουδαιότερα πράγματα που έχω μάθει είναι ότι ο βιαστής δεν είναι ο δημιουργός μου, όπως μερικοί άνθρωποι προσπάθησαν να με κάνουν να πιστέψω. Η αξία μου και η ταυτότητά μου δεν ορίζονται με τις λέξεις «προϊόν βιασμού», αλλά με τον ορισμό «Το παιδί του Θεού»! Το ψαλτήριο αναφέρει: «Αν και ο πατέρας μου και η μητέρα με εγκαταλείψουν, ο Κύριος θα με δεχθεί».
Ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα άξιο μομφής στην υιοθεσία. Μαθαίνουμε στην Καινή Διαθήκη ότι γινόμαστε παιδιά του Θεού υιοθετούμενοι μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Από αυτό και μόνο συνειδητοποιούμε πως για τον Θεό η υιοθεσία έχει μεγάλη αξία προκειμένου να τη χρησιμοποιήσει ως εικόνα της αγάπης Του για μας!
Το πιο σημαντικό, που έχω μάθει, και που θα μπορέσω να διδάξω στα παιδιά μου και ήδη το διδάσκω στους άλλους, είναι ότι η αξία μας δεν βασίζεται στις συνθήκες της σύλληψής μας, στους γονείς, στα αδέρφια, στο σύντροφό μας, στο σπίτι, στα ρούχα μας, την εμφάνισή μας, το IQ μας, τους βαθμούς του σχολείου, τα αποτελέσματα των διαγωνισμών, τα χρήματα, την περιοχή που μένουμε, τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες μας ή τις ικανότητες ή τις αναπηρίες μας , αυτά όλα είναι ψέματα που διαιωνίζονται στην κοινωνία μας.
Αυτά όλα είναι που οι περισσότεροι ομιλητές λένε στο ακροατήριό τους, για να τους εμψυχώσουν, ότι δηλαδή εάν μπορούσαν απλά να κάνουν κάτι από αυτά για τον εαυτό τους προκειμένου να ανταποκριθούν στο συγκεκριμένο κοινωνικό πρότυπο, τότε κι αυτοί θα μπορούσαν να γίνουν «κάποιος». Η αλήθεια όμως είναι ότι κανείς δεν μπορεί ποτέ να ανταποκριθεί σε όλα αυτά τα γελοία πρότυπα, και πολλοί άνθρωποι το καταλαβαίνουν αργά ή γρήγορα, και λοιπόν τί; Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι «κάποιος» ή ότι είναι «ένα τίποτα»; Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να αποδείξετε την αξία σας σε κανέναν και αν πραγματικά θέλετε να μάθετε ποια είναι η αξία σας, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κοιτάξετε στο Σταυρό, γιατί αυτή είναι η τιμή που καταβλήθηκε για τη ζωή σας! Αυτή είναι η άπειρη αξία που έδωσε ο Θεός στη ζωή σας!
Ο Χριστός κρίνει ότι Του είστε πολύτιμοι, και το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Δεν θα μου συμπαρασταθείτε λοιπόν στον αγώνα μου για την επιβεβαίωση της αξίας και των άλλων τόσο μέσα από τις ομιλίες μου όσο και μέσα από την δραστηριότητά μου; Για όσους από εσάς θα λέγατε: «Λοιπόν, δεν πιστεύω στο Θεό και δεν πιστεύω στη Βίβλο, γι’ αυτό είμαι “pro choice”», παρακαλώ να διαβάσετε το δοκίμιό μου: «Το Δικαίωμα του Αγέννητου του Παιδιού να μή σκοτωθεί άδικα – μια προσέγγιση του δικαιώματός του από την φιλοσοφική πλευρά». Σας διαβεβαιώνω ότι αξίζει τον κόπο σας.
Για τη ζωή,
Ρεβέκκα
