Η Πατρότητα αποτελεί για τον άνδρα ένα ευλογημένο, χαρούμενο βίωμα, είναι ο καιρός  να ανατρέξει  στις πραγματικές αξίες του, να αντικρύσει  την ελπίδα, να γιορτάσει τη ζωή μέσα από τον ερχομό του γιου ή της κόρης του. Μερικές φορές όμως, η πατρότητα κλέβεται από τους άνδρες, κι αυτές τις στιγμές είναι κάθε άλλο παρά χαρά.

Η έκτρωση και οι πολλοί νόμοι που την υποστηρίζουν, έχουν γίνει αιτία οι άνδρες να στερηθούν πολλά από την σχέση τους με τα παιδιά τους.

Οι άνδρες έχουν δημιουργηθεί, ώστε να είναι οι προστάτες, οι παροχείς, οι σύμβουλοι, οι πνευματικοί οδηγοί μέσα στο σπίτι τους. Όλες αυτές οι ικανότητές τους απαξιώνονται  από την άμβλωση.

Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι, με τους οποίους οι άνδρες εμπλέκονται στην άμβλωση και αναλόγως υποφέρουν στο μέλλον.

Μερικές φορές ο πατέρας του παιδιού συμμετέχει στην έκτρωση εκβιάζοντας ή απλά ενθαρρύνοντας τη μητέρα να τερματίσει την εγκυμοσύνη της, άλλοτε πληρώνει γι’ αυτή, μπορεί επίσης να συνοδεύσει τη μητέρα στο ραντεβού της.

Με τις συγκεκριμένες πράξεις του παραδίδει ή μάλλον προδίδει το δώρο που του έγινε να αποκτήσει ένα δικό του παιδί. Προδίδει την πατρότητα του. Πολλές φορές αυτοί οι άντρες έρχονται αργότερα σε συναίσθηση μέσα από τις συνθήκες που διαμορφώνονται στη ζωή τους και βιώνουν βαθύ συναισθηματικό πόνο και ειλικρινή μετάνοια έναντι του Θεού γι’ αυτές τις επιλογές τους.

Άλλη κατάσταση, κατά την οποία προσβάλλεται ο άνδρας, αποτελεί η λεγόμενη κλεμμένη πατρότητα. Αυτή η απώλεια αφορά τις περιπτώσεις που ο πατέρας δεν πληροφορείται εγκαίρως από τη σύντροφό του ότι λαμβάνει χώρα η έκτρωση του παιδιού τους. Άλλοτε δεν μαθαίνει ποτέ ότι υπήρξε εγκυμοσύνη. Συμβαίνει, επίσης, ο άνδρας να ενημερώνεται για την εγκυμοσύνη, αλλά στη συνέχεια η εγκυμοσύνη να τερματίζεται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του και μάλιστα χωρίς καν να υπάρξει μια απλή συζήτηση πάνω στο μέλλον του κυοφορούμενου παιδιού του.

Η αίσθηση της κλεμμένης πατρότητας δημιουργείται όταν αφαιρείται από τον πατέρα η  δυνατότητα να συμβάλλει με οποιοδήποτε τρόπο στη ζωή του αγέννητου παιδιού του.

Η κλεμμένη πατρότητα  δεν είναι αίσθημα που μπορεί να αγνοηθεί. Ακόμη και αν ο πατέρας δεν συμμετέχει στην άμβλωση, το συναισθηματικό πλήγμα που συνοδεύει την απώλεια της πατρότητας είναι μεγάλο. Οι άνδρες που δεν συμφωνούν με την έκτρωση του παιδιού τους, πενθούν από την απώλειά του, θρηνούν και έχουν ανάγκη συμπαράστασης.

Η κλεμμένη πατρότητα εκφράζει μια ανεκπλήρωτη προσδοκία, την άρνηση της γυναίκας να αναγνωρισθούν οι εσωτερικές επιθυμίες του πατέρα, ένα κενό στη ζωή ενός άνδρα.

Αν ο πατέρας σε αυτή την κρίσιμη περίοδο παραμείνει χωρίς πνευματική συμπαράσταση, αυτή η θλίψη του μπορεί να εξελιχθεί σε επιθετικότητα, εθισμούς, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή ψυχιατρικών φαρμάκων και στην πορνογραφία. Η προσωπικότητά του προσβάλλεται συνολικά και σε βάθος χρόνου. Η σχέση του με τη μητέρα του χαμένου παιδιού διαταράσσεται ή καταστρέφεται, ο δε γάμος του ενίοτε διαλύεται.

Η πραγματική λύτρωση για τους πατεράδες στις περιπτώσεις που υπήρξαν οι πρωταίτιοι της άμβλωσης, έρχεται μόνο μέσα από τη μετάνοια και την εξομολόγηση της αμαρτίας τους στον Πνευματικό. Στις υπόλοιπες δε περιπτώσεις, όπου οι άνδρες υπήρξαν οι ίδιοι θύματα και πάλι είναι καλό για εκείνους να βρουν το κουράγιο να μιλήσουν, να λάβουν συμβουλή από έναν πνευματικό Πατέρα της Εκκλησίας μας, ώστε μέσα από τον άλλο τρόπο ζωής που θα τους προτείνει εκείνος, να βρουν νόημα και αξία στη ζωή τους μετά την απώλεια.

Συχνά οι άνδρες αυτοί που βίωσαν τον πόνο του χαμένου παιδιού, τη ματαίωση της τιμής που τους έγινε από το Θεό και την περιφρόνηση από το δικό τους άνθρωπο, γίνονται οι αυθεντικότεροι κήρυκες της αξίας της Αγέννητης Ζωής και της Πατρότητας.

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν από το «Αφήστε με να Ζήσω!»:

https://pregnancyhelpnews.com/abortion-and-the-heartache-of-stolen-fatherhood

https://clinicquotes.com/category/personal-stories/men-and-abortion/page/2/

Πηγή: Αφήστε με να ζήσω!