Μεσαίωνας. Αναχρονισμός. Τεχεράνη 2020. Μερικά μόνο από τα σχόλια για την τοποθέτηση αφισών στο Μετρό. Σε θέση μάλιστα που ο άλλος πρέπει να πληρώσει για να τοποθετηθεί. Οι γνωστοί-άγνωστοι των social media, όπως ήταν αναμενόμενο, φόρεσαν στολή παραλλαγής και ξεκίνησαν τον πόλεμο. Θυμήθηκαν φυσικά και το πρωτοσέλιδο του Sportime.
Αφού πρώτα περιγράφουν το περιεχόμενο των αφισών σαν μια αναπαράσταση των αμερικανικών επιχειρήσεων στη Βαγδάτη, κατάφεραν με τις αναρτήσεις του να «επιβάλλουν» και το… τέλος τους. Με τη γνωστή ρητορική περί δικαιωμάτων της κάθε γυναίκας στο σώμα της, η οποία φτάνει πια στο όρια της καπηλείας, πέτυχαν τον σκοπό τους. Το να γίνουμε όντως ένα μη δημοκρατικό κράτος.
Αφίσες Μετρό
Οι ωρολογιακές βόμβες με τη μορφή αφίσας που προκαλούσαν το δημόσιο αίσθημα και απειλούσαν τη χώρα να… γυρίσει πολλά χρόνια πίσω και να μην είναι δημοκρατική (ή πιο σωστά… προοδευτική) έγραφαν τα εξής: «Ήξερες ότι από την 18η ημέρα χτυπά η καρδιά του; Από την 42η μέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύματα; Από την 8η εβδομάδα όλα τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί; Από την 10η εβδομάδα νοιώθει πόνο. Διάλεξε τη ζωή. Κίνημα υπέρ της Ζωής».
Είναι προφανές από τα παραπάνω λόγια πως σκοπός του Κινήματος ήταν η ενημέρωση. Τα πομπώδη και βαρύγδουπα επίθετα φυσικά σε έναν απαίδευτο λαό που πιάνεται από ατάκες τύπου: «προπαγανδιστικές αφίσες που επιχειρούν να καταστρατηγήσουν ένα νομοθετημένο γυναικείο δικαίωμα» λειτούργησαν. Ας εξηγήσει ένας από όλους τους πολέμιους της ενημέρωσης, που είναι το κακό στο να ξέρει μια γυναίκα πως κατά τη διάρκεια της άμβλωσης δεν αφαιρείται ένα κύτταρο, αλλά μια ανθρώπινη ζωή.
Ας μας πει κάποιος, για ποιο λόγο ένας προβληματισμός, μια κραυγή αγωνίας να συνεπάγεται και αλλαγή νομοθετικού δικαιώματος;
Ο Υπουργός Μεταφορών Κώστας Καραμανλής, ωστόσο, αποφάσισε να κατέβουν! Η εξήγηση που δόθηκε ήταν η εξής: «Ο έλεγχος και η έγκριση του περιεχομένου των διαφημίσεων που αναρτώνται στους χώρους του Μετρό, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της διοίκησης της ΣΤΑΣΥ. Την αρμοδιότητα αυτή οφείλει να την ασκεί με υπευθυνότητα και κοινωνική συνείδηση.
Η καμπάνια που ξεκίνησε σήμερα εναντίον των αμβλώσεων για την οποία το αρμόδιο Υπουργείο και η Κυβέρνηση δεν είχαν την παραμικρή ενημέρωση, ανεξάρτητα από την προσωπική άποψη που δικαιούται ο καθένας να έχει, στρέφεται εναντίον ενός απολύτως κατοχυρωμένου και αναμφισβήτητου δικαιώματος των γυναικών. Οι καμπάνιες που γίνονται στους δημόσιους χώρους δεν πρέπει να διχάζουν την κοινή γνώμη ούτε ασφαλώς να προσβάλουν γυναίκες που έχουν αναγκαστεί να κάνουν μια τέτοια δύσκολη επιλογή στη ζωή τους.
Για το λόγο αυτό, το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών κάλεσε τη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ να εξηγήσει το σκεπτικό με το οποίο επέτρεψε μια τέτοια καμπάνια και ζήτησε να εξαντληθεί κάθε περιθώριο για να κατέβουν το συντομότερο οι αφίσες από τους χώρους του Μετρό».
Ήξερες ότι από την 18η ημέρα χτυπά η καρδιά του; Εγώ δεν το ήξερα κ. Υπουργέ, αλλά μάλλον προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Ήξερες ότι από την 42η μέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύματα; Εγώ δεν το ήξερα κ. Υπουργέ, αλλά μάλλον προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Ήξερες ότι από την 8η εβδομάδα όλα τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί; Εγώ δεν το ήξερα κ. Υπουργέ, αλλά μάλλον προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Ήξερες ότι από την 10η εβδομάδα νοιώθει πόνο; Εγώ δεν το ήξερα κ. Υπουργέ, αλλά μάλλον προκαλεί το δημόσιο αίσθημα.
Το να μην υπάρχει η δυνατότητα κάποιος να στηρίξει μία θέση, να ενημερώσει, να διαφημιστεί, καταστρατηγεί ένα και μόνο δικαίωμα. Του να ζει κανείς σε μια δημοκρατική χώρα και να μην του επιτρέπεται να έχει το θάρρος της γνώμης του, την ελευθερία στον λόγο του. Αυτός είναι Μεσαίωνας. Αυτό είναι ένας προοδευτικός φασισμός.
Πηγή: sportime.gr
