Πολλές εἶναι οἱ ἀνοικτές πληγές πού δέν λέγουν νά ἐπουλωθοῦν εἰς τό ὄνομα τῆς ταλαίπωρης ἐκκλησιαστικῆς «οἰκονομίας», ὅπως τό ὅτι κάποιοι πνευματικοί ἐπιτρέπουν τίς προγαμιαῖες σχέσεις, τήν ἀποφυγήν τεκνογονίας, τήν ἄμβλωσιν τῶν πρώτων ὡρῶν-ἡμερῶν-μηνῶν τῆς κυήσεως, δηλαδή τόν φοβερόν φόνον καί διάφορα ἄλλα ἀνεπίτρεπτα. Εἶναι κολάσιμος ἡ ὑπακοή εἰς αὐτούς τούς πνευματικούς εἰς τοιαῦτα θέματα καί δή εἰς τάς ἀμβλώσεις. Εἶναι ὑπεύθυνοι καί ὑπόλογοι ὅλοι, καί ἡ μητέρα καί γενικῶς τό ζεῦγος, ἀλλά καί οἱ ὑπόλοιποι συμμετέχοντες. Διά τόν εἰδεχθῆ φόνον τῶν ἀμβλώσεων, ἔλεγε ὁ μακαριστός Γέρων Γαβριήλ ὁ Διονυσιάτης: «Εἶναι προτιμώτερον νά γεννηθῇ τό παιδί, νά βαπτισθῇ καί μετά νά τό σκοτώσῃ ἡ ἴδια ἡ μητέρα, παρά νά γίνῃ ἄμβλωσις».
Ἄλλη μεγάλη δέ ἀνοικτή πληγή, ὄζουσα καί πυορροοῦσα, ἡ ὁποία οὐδόλως εἶναι δυνατόν νά ἐπουλωθῇ ἕνεκεν «οἰκονομίας», εἶναι τά «κωλύμματα ἱερωσύνης».
Ἀποτελεῖ πρᾶξιν «οἰκονομίας» τό νά κυκλώνουν τό Ἱερόν Θυσιαστήριον μονάδες, πού θά ἔπρεπε νά εὑρίσκωνται εἰς τάς τάξεις τῶν «προσκλαιόντων»; Χειρίζονται τήν εὐλογημένην «οἰκονομίαν» ὅσοι θέτουν τάς χεῖρας των εἰς ἄτομα τά ὁποῖα χρῄζουν ἀκόμη καί εἰδικῆς ψυχικῆς θεραπείας καί πού ἔχουν ξεφύγει ἀπό τά ἀνθρώπινα ὅρια; Εἰς τά Ἱερά Θυσιαστήριά μας, πού θά ἔπρεπε νά εὐωδιάζουν τά κρίνα τῆς ἁγιότητος καί τά μῦρα τῆς Χάριτος, διατί νά πραγματοποιῆται τό φρικτόν ὅραμα τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου; Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ σου, Κύριε!
Ὑπάρχει «οἰκονομία» εἰς τά τῆς Ἱερωσύνης μόνον ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν ἡλικίαν τῶν κληρικῶν, ἀλλά καί αὐτό ὑπό ὅρους καί εἰς εἰδικάς περιπτώσεις.
Ὅμως, κατά τήν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν καί τήν Πατερικήν Παράδοσιν, τό νά ἐφαρμόσῃ ἕνας ποιμήν ἀκόμη καί τήν κατά περίπτωσιν ἐπιτρεπτήν «οἰκονομίαν», ἡ ὁποία φυσικά δέν θά προσκρούῃ εἰς τούς Ἱερούς Κανόνας καί εἰς τό Ὀρθόδοξον ἦθος, εἶναι ἀνάγκη ὁ ἴδιος νά ἔχῃ ὑπερβῆ τό ἐπίπεδον τῆς καθάρσεως καί νά εὑρίσκεται, εἴτε εἰς τό ἐπίπεδον τοῦ φωτισμοῦ, εἴτε εἰς ἐκεῖνο τῆς θεώσεως. Ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει, ἡ ἀνοικονόμητος «οἰκονομία» καί ἡ οἱαδήποτε κατάλυσις τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί Δογμάτων ἐπιφέρουν τήν δικαίαν ὀργήν τοῦ Θεοῦ εἰς τούς ὑπευθύνους καί ὁδηγοῦν εἰς τόν αἰώνιον θάνατον.
Πηγή: Χριστοΰφαντος
