Σε πρόσφατη έρευνα Βρετανών επιστημόνων από το Ινστιτούτο Francis Crick του Λονδίνου, επιστήμονες κατόρθωσαν να μετατρέψουν το αρσενικό φύλο ενός ποντικιού σε θηλυκό, διαγράφοντας την περιοχή του DNA που έδινε πρωτεΐνη για ανάπτυξη ανδρικών οργάνων. Το ενδιαφέρον όμως της είδησης, στο οποίο δεν δόθηκε σημασία από τη μεταφορά της στα ΜΜΕ, είναι ότι η περίπτωση εμφάνισης θηλυκών γεννητικών οργάνων σε αρσενικό ον χαρακτηρίστηκε ως «διαταραχή φύλου» και όχι ως «μία από τις πολλές ποικιλίες που μπορεί να έχει το φύλο», όπως χαρακτηρίζεται από διάφορους ακτιβιστές του ομοφυλοφιλικού κινήματος.
Υπάρχει βέβαια μια διαμάχη για τη χρήση του όρου, του οποίου το ομοφυλοφιλικό κίνημα θέλει να επιβάλει την κατάργηση όχι με επιστημονικά αλλά με κοινωνικά επιχειρήματα. Ο όρος όμως είναι υπαρκτός στην επιστήμη και χρησιμοποιείται ευρέως (βλ. σχετικά: https://en.wikipedia.org/wiki/Disorders_of_sex_development).
Θυμίζουμε ότι πριν μερικούς μήνες στην Ελλάδα έγινε μέγα θέμα με τη χρήση του όρου «διαταραχή ταυτότητας φύλου» σε επιστημονική ημερίδα του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» (η οποία βέβαια αφορούσε θέματα ταυτότητας φύλου και όχι ανάπτυξης χαρακτηριστικών, βλ. σχετικά: https://www.tideon.org/index.php/2012-01-20-15-27-29/2012-02-28-20-52-17/11790-2017-12-25-22-14-16). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι επιστήμονες κατόρθωσαν να κάνουν το ζώο θηλυκό και σε εμφάνιση και στα γεννητικά του όργανα, διαγράφοντας την περιοχή «ενισχυτή 13» του DNA, η οποία έδινε πρωτεΐνη για ανάπτυξη ανδρικών οργάνων. Θα μπορούσε να γίνει και το αντίστροφο, αν δεν διαγραφόταν η περιοχή, αλλά ενισχυόταν η συγκεκριμένη πρωτεΐνη.
Ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε πώς αντιμετωπίζουν οι υπέρμαχοι της «φυσιολογικότητας» αυτών των περιπτώσεων (όπως οι περιπτώσεις ερμαφροδιτισμού στα intersex άτομα) τέτοιου είδους επεμβάσεις, που λύνουν το πρόβλημα εν τη γενέσει του, καθώς το επιχείρημα που χρησιμοποιείται είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί έτσι γεννήθηκαν και υποφέρουν από το κοινωνικό στίγμα και επομένως θα πρέπει η κοινωνία να αποδεχθεί τη διαφορετικότητά τους και να θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να έχει κάποιος άνθρωπος γεννητικά όργανα διαφορετικά του βιολογικού του φύλου. Ασχέτως του αντιφατικού χαρακτήρα του επιχειρήματος (από τη μια λέγεται ότι οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν και από την άλλη ότι πρόκειται για κάτι φυσιολογικό), οι υπέρμαχοι της φυσιολογικότητας θα πρέπει να μας πουν εάν θεωρούν θεμιτές τέτοιες επεμβάσεις σε ανθρώπους, ώστε να μη βασανίζονται και οι ίδιοι και να μην υποφέρουν από το κοινωνικό στίγμα. Μάλλον όχι, γιατί πρόθεσή τους του κινήματός τους δεν είναι να δώσει μια λύση στο πρόβλημα αυτών των ανθρώπων, αλλά να διαδώσουν την κατάστασή τους ως φυσιολογική (παρά το ότι η επιστήμη τη χαρακτηρίζει ως «διαταραχή φύλου») και να πολλαπλασιάσουν τα άτομα αυτά στις τάξεις τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι κάθε προσπάθεια αναστροφής των καταστάσεων αυτών χαρακτηρίζεται ως «θεραπεία μεταστροφής», με στόχο τη νομοθετική της απαγόρευση και έχουμε φτάσει στο σημείο να απειλείται με φυλάκιση για παράβαση του αντιρατσιστικού νόμου όποιος τολμήσει να θεωρεί μη φυσιολογικές τέτοιες καταστάσεις, ακόμα και όποιος επιστήμονας παρέχει σχετικές συμβουλευτικές υπηρεσίες στα άτομα αυτά (βλ. σχετικά: https://www.tideon.org/index.php/2012-01-20-15-27-29/2012-02-28-20-52-17/12944-lgbt-356356).
Ξένη πηγή: https://www.theguardian.com/science/2018/jun/14/sex-change-mice-research-could-help-humans-say-scientists
Ελληνική αναφορά: http://www.iefimerida.gr/news/423940/epistimoniki-ereyna-rihnei-fos-stis-diatarahes-fyloy
Πηγή: Profamily news, Αβέρωφ