Ο Billy δεν είναι ο πρώτος που στράφηκε στη ταυτότητα του αντίθετου φύλου για να ξεφύγει από τον πόνο και το τραύμα. Ήρθε η ώρα οι ψυχοθεραπευτές να αντιμετωπίσουν σοβαρά τις ατομικές περιπτώσεις δυσφορίας  φύλου για  κάθε άνθρωπο, προτού τον ενθαρρύνουν να ακολουθήσει το πρόγραμμα με τις ορμόνες και  τη χειρουργική επέμβαση.

Η ιστορία του Billy Β. δεν είναι η εξαίρεση, ούτε η μοναδική. Η σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική ηλικία είναι μια κοινή εμπειρία πολλών από εκείνους που μου γράφουν μετανοημένοι για την αλλαγή του  φύλου τους. Ιστορίες όπως αυτή, έχουν γεμίσει τα εισερχόμενα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μου τα τελευταία δέκα χρόνια. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που τον ρώτησα αν θα μπορούσα να τη  μοιραστώ μαζί σας.

Ο Billy θυμάται, ως μικρό παιδί, ότι ήταν περίεργος να μάθει  τις διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, μεταξύ εκείνου και της αδελφής του. Στην πρώτη τάξη, καθώς κοίταζε τα παιδιά της τάξης του, αναρωτιόταν πού ανήκε: με τα αγόρια ή με τα κορίτσια; Ο Billy σκέφτηκε ότι το σώμα του τού έλεγε ότι ανήκε στα αγόρια, αλλά οι σκέψεις του,  ότι ανήκε στα κορίτσια.

Ο Billy υπέθεσε ότι η ερώτηση προέκυψε γι’ αυτόν επειδή ντυνόταν ως κορίτσι στο σπίτι, βάζοντας το μακιγιάζ και τα σκουλαρίκια της αδελφής του από περιέργεια. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί καλοήθης συμπεριφορά, που εξαλείφεται, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εξελιχθεί για αυτά ως μια διαφυγή σε έναν κόσμο φαντασίας.

Ο Billy ήταν ένα μικρό αγόρι με διαταραγμένο λόγο. Συχνά τον κορόιδευαν τα άλλα  παιδιά. Τον κριτίκαραν, λέγοντας: «Τί μου είπες;» και «Δεν μπορώ να σε καταλάβω…», όταν προσπαθούσε να μιλήσει. Ο Billy δεν ήταν σωματικά ανεπτυγμένος και ο προφορικός του λόγος υστερούσε, έτσι κατάπινε τα συναισθήματά του και προοδευτικά αποσύρθηκε στον εαυτό του.

Πάνω στην απελπισία του, βρήκε τρόπο να ξεφύγει από το κοκαλιάρικο σώμα του και την δυσκολία του λόγου. Στη βραδινή προσευχή του, πρίν τον  ύπνο, ικέτευε τον Θεό να τον μετατρέψει σε κορίτσι, έτσι ώστε τα άλλα παιδιά να μην κάνουν πλάκα μαζί του. Αλλά όπως καθένας καταλαβαίνει, η επιλογή αυτού του συναισθηματικού κρησφύγετου του Billy δεν τον έκανε ένα κορίτσι - ή ένα «διαφυλικό παιδί», όπως λένε οι ειδικοί. Ήταν ένα προσβεβλημένο αγόρι που απλά προσπαθούσε να επιζήσει.

Κακοποίηση, ντροπή και πόνος

Το καλοκαίρι μετά την έκτη τάξη, ο κόσμος του Billy κατέρρευσε. Στο καλοκαιρινό πρωτάθλημα κολύμβησης, ο νέος εκπαιδευτής κατάδυσης του Billy, τον στοχοποίησε για σεξουαλική κακοποίηση. Οι βιαστές έχουν μια ικανότητα να ξεχωρίζουν τα πιο αδύναμα παιδιά. Ο Billy θυμάται: «Ο προπονητής έπαιζε μαζί μου». Με άλλα λόγια, ο προπονητής κατάδυσης διέπραξε ένα φρικτό έγκλημα απέναντι σε ένα ευάλωτο παιδί.

Όπως και οι εκατοντάδες γυναίκες αθλήτριες που πρόσφατα εξέφρασαν διστακτικά τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν πριν από χρόνια από το αθλίατρο Larry Nassar, ο Billy ήταν τόσο τραυματισμένος που δεν είπε τίποτα σε κανέναν για πολύ καιρό .Έκανε τα συναισθήματά του πέρα, ακολουθώντας ένα πρόγραμμα έντονης σωματικής δραστηριότητας – ποδηλασία, κολύμπι και τρέξιμο. Ο Billy σκεφτόταν ότι θα το κάνει αυτό «μέχρι ο πόνος στο σώμα του να γίνει μεγαλύτερος από τον πόνο στο μυαλό του». Επίσης δραπέτευε χρησιμοποιώντας το μακιγιάζ και τα σκουλαρίκια της αδελφής του. Μετά από τη σεξουαλική του κακοποίηση δήλωνε πως «τόσο πολύ μισούσα το εξάρτημά μου», δηλαδή τα άρρενος τύπου γεννητικά όργανά του.

Ο Billy δεν είναι ο πρώτος που στράφηκε σε μια  διαταραγμένη ταυτότητα φύλου, για να ξεφύγει από τον πόνο και την τραυματική εμπειρία. Στην πραγματικότητα, η ιστορία του Billy δεν είναι και τόσο διαφορετική από τη δική μου. Και στις ιστορίες που λαμβάνω από άλλους μετανιωμένους ανθρώπους, που επιχείρησαν αλλαγή φύλου, η σεξουαλική κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία περισσεύει.

Η ντροπή και ο πόνος που προκαλείται εξαιτίας του παιδόφιλου, είναι πέρα από κάθε φαντασία. Τα περισσότερα κακοποιημένα παιδιά πιέζουν τα συναισθήματα βαθιά μέσα τους και αποκλείουν τις αναμνήσεις τους. Ο πόνος, η ντροπή, η ενοχή και ο φόβος, συχνά τα συγκρατούν, ώστε να μην πουν σε κανέναν για την κακοποίηση, μέχρι πολύ αργότερα στη ζωή (αν το κάνουν ποτέ).

Πολλά θύματα σεξουαλικής κακοποίησης - όπως ο Billy, εγώ και άλλοι που γράφουν σε μένα - μαθαίνουν από LGBT θεραπευτές  ότι η σωστή θεραπεία είναι να ξεκινήσουν με ισχυρές ορμόνες του  αντίθετου  φύλου, που ακολουθούνται από τη χειρουργική επέμβαση που εγκαθιστά το επιθυμητό φύλο. Το πρόβλημα είναι ότι οι ορμόνες και η χειρουργική επέμβαση δεν θα είναι αποτελεσματικές στο να προσφέρουν σε βάθος χρόνου παρηγοριά για  τη κατάθλιψη ή  τις άλλες παθήσεις που προκαλούνται από τη σεξουαλική κακοποίηση.

Πάρα πολλοί θεραπευτές βιάζονται να συνταγογραφήσουν ριζοσπαστικά ορμονικά και χειρουργικά μέτρα, πριν διαγνώσουν και χωρίς να θεραπεύσουν τις ψυχιατρικές διαταραχές που εμφανίζονται και συνυπάρχουν στην πλειονότητα των ασθενών τους με διαταραχή ταυτότητας φύλου:  την κατάθλιψη, τις φοβίες και τις διαταραχές προσαρμογής. Η ιστορία του Billy υποδεικνύει τη σημασία του να ερευνά ο ιατρός γιατί ένας άνθρωπος φτάνει να θέλει να αλλάξει χειρουργικά το σώμα του (ή το σώμα της) και το λάθος του να διαγιγνώσκει «ελαφρά τη καρδία» και με επιπολαιότητα, ότι η ένδυση ή η συμπεριφορά του αντίθετου φύλου, σημαίνει ότι τα παιδιά χρειάζονται απαραίτητα αλλαγή φύλου.

Όπως πολλοί άνδρες που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες και θέλουν να αφαιρεθούν χειρουργικά τα γεννητικά όργανά τους, έτσι και ο Billy συνέχιζε να ελκύεται από γυναίκες. Στο κολλέγιο, μάλιστα, ερωτεύτηκε μια γυναίκα και η ένταση των συναισθημάτων του έσπασε τις κλειδαριές στις πόρτες που είχαν κρατήσει τα συναισθήματά του κλειδωμένα μέσα του. Συντετριμμένος, ζήτησε από την αδελφή του συμβουλή και εκείνη τον βοήθησε να βρει έναν θεραπευτή σεξουαλικότητας. Ο Billy λέει: «Πέρασα τα πρώτα χρόνια της θεραπείας μου προσπαθώντας να μάθω γιατί ήμουν έτσι».

Η ανάλυση ενός τρόπου συμπεριφοράς, που διαμορφώνεται  μέσα από τραυματικά γεγονότα, δεν είναι ποτέ γρήγορη ή εύκολη υπόθεση, ιδιαίτερα στην αρχή της  διαδικασίας. Ο Billy είπε στον θεραπευτή του για τη σεξουαλική κακοποίηση, αλλά αυτή η εμπειρία  διερευνήθηκε σε βάθος. Η έμφαση δόθηκε στην αίσθηση του Billy οτι ήταν γυναίκα.

Ο Billy διάβασε όλα τα βιβλία που μπορούσε να βρει σχετικά με το θέμα  αυτό και πείσθηκε ότι μόλις άλλαζε φύλο όλα θα ήταν εντάξει. Με την διαβεβαίωση από τους  θεραπευτές του και με την αυτοπεποίθηση ότι γνώριζε το τί έπρεπε να κάνει, αποφάσισε να αλλάξει χειρουργικά τα άρρενα γεννητικά όργανά του, ώστε να ομοιάζουν με  γυναίκας.

Ο θεραπευτής του Billy, τον παρέπεμψε σε ένα γιατρό στη Νέα Ορλεάνη, ο οποίος θα συνταγογραφούσε την ορμονική θεραπεία για να ξεκινήσει η μετάβαση. Στη συνέχεια ήρθε η  αισθητική πλαστική σώματος και γεννητικών οργάνων, η δίαιτα ώστε να χάσει τη μυϊκή μάζα του και η αλλαγή στο όνομά του από Billy σε Billie. Συνέχισε την εργασία του, αλλά δεν ήταν μιά εύκολη ιστορία. Ο Billy είχε καριέρα υψηλών προδιαγραφών ως μηχανικός.

Αλλά, σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Billy, «όλη η προσπάθεια, ο πόνος και τα έξοδα ήταν για το μηδέν». Αφού έζησε επτά με οκτώ χρόνια ως γυναίκα, ο Billy άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία. Καθώς μεγάλωνε η πίστη του στο Θεό, συνειδητοποίησε ότι η ζωή του ήταν ένα ψέμα, που δεν μπορούσε πλέον να αντέξει. Ο Billy άρχισε να σκέφτεται σοβαρά  να επανέλθει ξανά στο φύλο, που ο Θεός είχε αρχικά αποφασίσει για εκείνον.

Έτσι, μετά από προσευχή, η Billie πλησίασε τους διευθυντές στην εργασία του για να τους ενημερώσει για την απόφασή του να ξαναγίνει Billy. Ήταν γεμάτοι κατανόηση, συμπάθεια και υποστήριξη. Αργότερα, όταν οι αρσενικές ορμόνες άρχισαν να κάνουν την Billie να φαίνεται περισσότερο άρρεν παρά θήλυ, ο διευθυντής έπρεπε να πει στους συναδέλφους του για την νέα αλλαγή της Billie σε Billy. Απίστευτα και κατά θαυμαστό τρόπο, εκείνοι τον υποστήριξαν  και αρκετοί τον βοήθησαν με ενθαρρυντικά λόγια σ’αυτή τους τη συνάντηση. Όπως λέει ο Billy, «ο Θεός άνοιξε το δρόμο!».

Η Billie ξανάγινε με επιτυχία Billy και συνάντησε μια όμορφη κοπέλα, που είχε δύο κόρες από έναν προηγούμενο γάμο. Έγιναν φίλοι, ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν το 2011.

"Είμαι άλλος ένας"

Όταν ο Billy μου έστειλε e-mail για πρώτη φορά, η θεματική του γραμμή ήταν: «Είμαι  άλλος ένας», που σημαίνει είμαι άλλος ένας από τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων, μικρών και μεγάλων, οι οποίοι προηγουμένως προσδιορίζονταν μεν ως τρανσέξουαλ και οι οποίοι τώρα έχουν αποκατασταθεί στη ζωή τους ξανά ως το αρχικό φύλο τους. Είναι επίσης «άλλος ένας» από τους ανθρώπους που διαγνώστηκαν με δυσφορία φύλου, οι οποίοι κακοποιήθηκαν σεξουαλικά σε νεαρή ηλικία και ψευδώς διαβεβαιώθηκαν από τους ιατρούς ότι τα προβλήματά τους θα εξαφανιστούν με διασταυρούμενες ορμόνες φύλου και χειρουργική επέμβαση.

Είναι αξιοσημείωτο να δούμε την πρόσφατη προσοχή που έδωσαν τα μέσα ενημέρωσης σχετικά με το κίνημα «επίσης και εγώ» κίνημα για γυναίκες που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά, αλλά αυτό είναι μόνο το ήμισυ της ιστορίας. Αγόρια όπως ο Billy, που είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά από ηλικιωμένους άντρες πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν. Ίσως ήρθε η ώρα για ένα καινούργιο κίνημα – «Είμαι άλλος ένας» – για ανθρώπους που υπέφεραν από διπλή κακοποίηση. Να υποστούν σεξουαλική κακομεταχείριση και στη συνέχεια να ακρωτηριαστούν χειρουργικά. Μαθαίνουν τον σκληρό τρόπο, όπως το θέτει ο Billy, ότι ήταν «όλα για το τίποτα», αφού έπεισαν  όλους τους άλλους να χρησιμοποιούν τα σωστά ονόματα και αντωνυμίες και να αποκτήσουν πρόσβαση σε λουτρά για διαφυλικούς.

Ο Billy μου λέει: «Ναι, έχω προβλήματα,αλλά είναι στο χέρι μου, είτε να ζήσω μια ευτυχισμένη, παραγωγική ζωή είτε να αφήσω τα προβλήματά μου να πάρουν ό,τι καλύτερο έχω». Ο ίδιος τελικά επέλεξε να πάρει δύναμη,γαλήνη και συγχώρεση από τον Θεό και τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και να ζήσει με τη δική Του χαρά.

Δουλεύω με ανθρώπους που έρχονται σε επαφή μαζί μου επειδή μετάνιωσαν για την  προσπάθεια να αλλάξουν το φύλο τους. Με εντυπωσιακή σαφήνεια και αυτογνωσία, διατυπώνουν αυτό που προκάλεσε τον αυτοπροσδιορισμό τους ως τρανσέξουαλ. Μπορούν πάντοτε να υποδείξουν  κάποιο περιστατικό – συχνά, αλλά όχι πάντα, σεξουαλική κακοποίηση - στο παρελθόν, που τους έκανε να θέλουν να ξεφύγουν από αυτό που ήταν και να γίνουν κάποιος άλλος, αντ' αυτού.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζοναι ως τρανσέξουαλ πάσχουν από κάποια από τη μεγάλη ποικιλία αδιάγνωστων ψυχικών διαταραχών. Δυστυχώς, οι ειδικοί  θεραπευτές πολύ συχνά επιβεβαιώνουν την ταυτότητα trans, παρέχοντας πρόσβαση στις ορμόνες και στη χειρουργική επέμβαση, ενώ αγνοούν τα υποκείμενα αίτια, τα οποία πρέπει καταρχάς να αντιμετωπίζονται με ειλικρινή και  αποτελεσματική ψυχοθεραπεία.

Ήρθε η ώρα οι ψυχοθεραπευτές να αντιμετωπίσουν με υπευθυνότητα τις μοναδικές αιτίες της δυσφορίας φύλου κάθε ξεχωριστού ατόμου, παρά να το κατευθύνουν σε μια επιπόλαια λύση αλλαγής φύλου, που αποτελεί την απαρχή νέων δεινών για τον ήδη πάσχοντα άνθρωπο.

Πηγή: thepublicdiscourse.com, Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά