Το NHS στην Αγγλία, αναζήτησε την αλήθεια για την αντιμετώπιση των παιδιών με δυσφορία φύλου και συνέταξε τη “Cass Review”. Εμείς ακόμη θα υποστηρίζουμε το ιδεολόγημα της «επιλογής του φύλου» και θα εγκαταλείπουμε τα παιδιά στο έλεος της αυθαιρεσίας;

Από το «Μαμά, Μπαμπά και Παιδιά»

Τον Απρίλιο του 2024, δημοσιεύθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο η έκθεση «Cass Review».  Πρόκειται για μια εξαιρετικής σημασίας έκθεση αξιολόγησης των υπηρεσιών που λαμβάνουν από το NHS τα παιδιά που εκδηλώνουν δυσφορία φύλου. Υπεύθυνη της έκθεσης αξιολόγησης είναι η Dr. Hilary Cass, βρετανίδα παιδίατρος με πλούσια επιστημονική και κλινική δράση, πρώην πρόεδρος του Royal College of Paediatrics and Child Health και νυν σύμβουλος σε μεγάλο αριθμό ανωτάτων Παιδιατρικών Ιδρυμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου ⁽¹⁾. Η έμπειρη επιστήμων υπέβαλε την τελική της έκθεση και τις συστάσεις της προς το NHS England, ως πρόεδρος της «Ανεξάρτητης αρχής Επιθεώρησης των υπηρεσιών Ταυτότητας Φύλου προς τα παιδιά και τους νέους στο Ηνωμένο Βασίλειο».

Η έκθεση, «The Cass Review» ⁽²⁾ είναι το προϊόν της έρευνας που της ανατέθηκε από το NHS England, την Εθνική Υπηρεσία Υγείας της Βρετανίας, το Φθινόπωρο του 2020.Ο στόχος της ανάθεσης ήταν ώστε η παιδίατρος και οι συνεργάτες της να κάνουν συστάσεις για τον τρόπο βελτίωσης των υπηρεσιών ταυτότητας φύλου εκ μέρους του NHS, και να διασφαλισθεί ότι τα παιδιά και οι νέοι που αμφισβητούν την ταυτότητα φύλου τους ή αντιμετωπίζουν δυσφορία φύλου, θα λαμβάνουν υψηλού επιπέδου περίθαλψη, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους, είναι ασφαλής, ολιστική και αποτελεσματική.

Η έκθεση καταγράφει όλα όσα είναι γνωστά για τους νέους που ζητούν τη υποστήριξη του NHS για θέματα ταυτότητας φύλου και καθορίζει τη κατάλληλη κλινική προσέγγιση, υποστήριξη και φροντίδα που πρέπει να περιμένουν, τις παρεμβάσεις που θα πρέπει να είναι διαθέσιμες και τον τρόπο οργάνωσης των σχετικών υπηρεσιών σε ολόκληρη τη χώρα. Κάνει επίσης συστάσεις για βελτίωση της ποιότητας και της ερευνητικής υποδομής ώστε να ενισχυθεί η βάση των αποδεικτικών στοιχείων στα οποία βασίζεται η φροντίδα προς τα συγκεκριμένα παιδιά.

   
Dr. Hilary Cass

Για να κάνει τις συστάσεις της, η Dr. Cass βασίστηκε σε όλα τα τρέχοντα διαθέσιμα στοιχεία, προκειμένου να διασφαλίσει ότι το NHS μπορεί να ανταποκριθεί με ασφάλεια, αποτελεσματικότητα και κατανόηση, ενώ άφησε ορισμένα ζητήματα για ευρύτερη κοινωνική συζήτηση.

Διαπιστώσεις για τη δυσφορία του φύλου ⁽³⁾

Η εξερεύνηση της ταυτότητας του ανθρώπου είναι μια απόλυτα φυσική διαδικασία κατά την παιδική και εφηβική ηλικία και σπάνια απαιτεί κάποια κλινική υποστήριξη. Ωστόσο, τα τελευταία πέντε έως δέκα χρόνια ο αριθμός των παιδιών και των νέων που παραπέμπονται για υποστήριξη προς το NHS σχετικά με την ταυτότητα φύλου τους έχει αυξηθεί ραγδαία.

Ως αποτέλεσμα της αυξημένης ζήτησης αυτών των υπηρεσιών, οι νέοι περιμένουν αρκετά χρόνια για να λάβουν κλινική υποστήριξη και κατά τη διάρκεια αυτής της αναμονής, οι ίδιοι και οι οικογένειές τους προσπαθούν να κατανοήσουν τις ατομικές τους περιστάσεις, αντιμετωπίζοντας συχνά σημαντικές προκλήσεις και ανατροπές.

Παρόμοιο μοτίβο διαπιστώνεται και σε άλλες δυτικές χώρες, με τους κλινικούς γιατρούς να σημειώνουν όχι μόνο τον αυξανόμενο αριθμό, αλλά και μια αλλαγή στα χαρακτηριστικά των περιστατικών των νέων που αναζητούν υποστήριξη.

Συγκεκριμένα τώρα πρόκειται κυρίως για γυναίκες οι οποίες παραπέμπονται στην εφηβεία τους, γεγονός που μετατοπίζει από το πληθυσμό που παραδοσιακά έβλεπαν αυτές οι υπηρεσίες. Ο πληθυσμός ως τώρα ήταν κυρίως άρρενες που ζητούσαν βοήθεια κατά την παιδική τους ηλικία, περιστατικά στα οποία είχε βασιστεί και η προηγούμενη κλινική προσέγγιση και αντιμετώπιση.

Οι κλινικοί γιατροί επιπλέον διαπίστωσαν ότι αυτοί οι νέοι είχαν συχνά και άλλα προβλήματα που έπρεπε να διαχειριστούν παράλληλα με τη δυσφορία που σχετίζεται με το φύλο τους.

Η Ανεξάρτητη Επιθεώρηση είχε ως στόχους να κατανοήσει τα αίτια για την αύξηση των παραπομπών για δυσφορία φύλου, για την αλλαγή στα χαρακτηριστικά των νέων περιστατικών και να προσδιορίσει την κλινική προσέγγιση και το μοντέλο υπηρεσιών που θα εξυπηρετούσε καλύτερα αυτόν τον πληθυσμό.

Για να παράσχει μια τεκμηριωμένη βάση πάνω στην οποία θα έκανε τις συστάσεις της, η Επιθεώρηση ανέθεσε στο University of York να πραγματοποιήσει μια σειρά από ανεξάρτητες συστηματικές ανασκοπήσεις των υπαρχόντων αποδεικτικών στοιχείων και νέα ποιοτική και ποσοτική έρευνα, προκειμένου να δημιουργήσει μια σύγχρονη επιστημονική βάση δεδομένων.

Η Dr. Cass διεξήγαγε επίσης ένα εκτεταμένο πρόγραμμα επικοινωνίας με νέους, γονείς, κλινικούς γιατρούς και άλλους σχετικούς επαγγελματίες.

Επισκόπηση των ευρημάτων της Cass Review ⁽³⁾

• Δεν υπάρχει απλή εξήγηση για την αύξηση του αριθμού των -κατά κύριο λόγο- νέων και νεαρών ενηλίκων που δηλώνουν τρανς ή διαφορετική έμφυλη ταυτότητα, αλλά υπάρχει ευρεία συναίνεση ότι είναι αποτέλεσμα μιας πολύπλοκης αλληλεπίδρασης βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων. Αυτή η συμμετοχή παραγόντων είναι διαφορετική σε κάθε άτομο.
• Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την κλινική αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών, ενώ η προσδοκόμενη αντιμετώπιση κάποιες φορές απέχει από τη συνήθη κλινική πράξη. Αυτό κάνει ορισμένους κλινικούς γιατρούς να φοβούνται να εργαστούν με νέους που αμφισβητούν το φύλο τους, παρόλο που η κλινική τους εικόνα είναι παρόμοια με πολλών παιδιών και νέων που παρουσιάζονται σε άλλες υπηρεσίες του NHS.
• Μια αξιολόγηση των διεθνών κατευθυντήριων γραμμών για τη φροντίδα και τη θεραπεία παιδιών και νέων με δυσφορία φύλου κατέληξε ότι καμία ενιαία κατευθυντήρια γραμμή δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στο σύνολό της από το NHS στην Αγγλία.
• Ενώ έχει δημοσιευθεί σημαντικός αριθμός ερευνών σε αυτόν τον τομέα, οι συστηματικές ανασκοπήσεις των αποδεικτικών στοιχείων έδειξαν την κακή ποιότητα των δημοσιευμένων μελετών, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη βάση αποδεικτικών στοιχείων, ούτε για τη λήψη κλινικών αποφάσεων εκ μέρους των γιατρών, ούτε για τα παιδιά και τις οικογένειές τους, ώστε να μπορούν να κάνουν επιλογές μετά από σωστή ενημέρωση.
• Τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της τεκμηριωμένης βάσης για τη φροντίδα των παιδιών και των νέων, συχνά παραποιούνται και υπερεκτιμώνται, τόσο στις επιστημονικές δημοσιεύσεις όσο και στις κοινωνικές συζητήσεις.
• Η διαμάχη που υπάρχει γύρω από τη χρήση ιατρικών θεραπειών, έχει μετατοπίσει την εστία του ενδιαφέροντος που οφείλει να είναι η εξατομικευμένη φροντίδα και η θεραπεία, προς τα άτομα που αναζητούν υποστήριξη από τις υπηρεσίες φύλου του NHS.
• Η λογική της πρώιμης καταστολής της εφηβείας παραμένει ασαφής, με πτωχή επιστημονική στήριξη ως προς τον αντίκτυπό της στη δυσφορία φύλου, στην ψυχική ή τη ψυχοκοινωνική υγεία του παιδιού. Η επίδρασή της καταστολής της εφηβείας στη γνωστική και ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη ενός παιδιού παραμένει άγνωστη.
• Η χρήση ορμονών αρρενοποίησης / θηλεοποίησης σε άτομα κάτω των 18 ετών παρουσιάζει πολλές άγνωστες συνέπειες παρά τη μακροχρόνια χρήση τους στον ενήλικο τρανς πληθυσμό. Η έλλειψη δεδομένων μακροχρόνιας παρακολούθησης για όσους ξεκινούν θεραπεία σε μικρότερη ηλικία, σημαίνει ότι έχουμε ανεπαρκείς πληροφορίες σχετικά με το είδος της έκβασης για αυτήν την ομάδα.
• Οι κλινικοί γιατροί δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν με βεβαιότητα ποια παιδιά και νέοι θα συνεχίσουν να έχουν σταθερά τρανς ταυτότητα.
• Για τους περισσότερους νέους, η ιατρική οδός δεν θα αποτελέσει τον καλύτερο τρόπο για να διαχειριστούν την δυσκολία τους που σχετίζεται με το φύλο. Για εκείνους τους νέους για τους οποίους ενδείκνυται κλινικά η ιατρική αντιμετώπιση, αυτή δεν θα είναι επαρκής όταν παρέχεται χωρίς να αντιμετωπίζονται επιπρόσθετα και τα ευρύτερα προβλήματα ψυχικής υγείας ή/και οι ψυχοκοινωνικοί αιτιολογικοί παράγοντες/προβλήματα.
• Η καινοτομία είναι σημαντική για να προχωρήσει η ιατρική, αλλά πρέπει να υπάρχουν και τα κατάλληλα επίπεδα παρακολούθησης, επίβλεψης και ρύθμισης στην έρευνα, όχι για να παρεμποδίζουν τη πρόοδο, αλλά για να αποτρέπουν τη διολίσθηση σε μη αποδεδειγμένες προσεγγίσεις στην κλινική πράξη. Η καινοτομία πρέπει να αντλεί και να συμβάλλει στη βάση των αποδεικτικών στοιχείων.

Οι συστάσεις της «Cass Review» ⁽³⁾

Οι συστάσεις της Έκθεσης, ορίζουν μια διαφορετική προσέγγιση στην υγειονομική περίθαλψη, στενότερα ευθυγραμμισμένη με τη συνήθη κλινική πρακτική του NHS, η οποία αντιμετωπίζει το νεαρό άτομο ολιστικά και όχι αποκλειστικά ως ένα άτομο με δυσφορία φύλου. Ο κεντρικός στόχος της αντιμετώπισης των νέων πρέπει να είναι να βοηθηθούν να προοδεύσουν και να επιτύχουν τους στόχους της ζωής τους.

• Οι υπηρεσίες φύλου πρέπει να λειτουργούν με τα ίδια πρότυπα που λειτουργούν και οι άλλες υπηρεσίες που περιθάλπουν παιδιά και νέους με περίπλοκη συμπτωματολογία ή/και επιπρόσθετους παράγοντες κινδύνου.
• Πρέπει να επεκταθούν οι υπηρεσίες αντιμετώπισης των παιδιών μέσω ενός μοντέλου κατανεμημένων υπηρεσιών, που θα βασίζεται στις παιδιατρικές υπηρεσίες, αλλά θα αναπτύξει επίσης ισχυρότερους δεσμούς με τις δευτεροβάθμιες και τις εξειδικευμένες υπηρεσίες.
• Τα παιδιά/νέοι που παραπέμπονται στις υπηρεσίες φύλου του NHS πρέπει να έχουν μια ολιστική αξιολόγηση των αναγκών τους με στόχο την δημιουργία εξατομικευμένου σχεδίου βοήθειας. Το σχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει έλεγχο για νευροαναπτυξιακές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του φάσματος του αυτισμού, καθώς και αξιολόγηση της ψυχικής τους υγείας.
• Οι τυπικές προσεγγίσεις της ψυχολογικής και ψυχοφαρμακολογικής υποστήριξης θα πρέπει να χρησιμοποιούνται επιπρόσθετα, ώστε να αντιμετωπίζεται το στρες από τη δυσφορία φύλου και οι συνυπάρχουσες καταστάσεις. Στις υπηρεσίες υποστήριξης πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και η υποστήριξης προς τους γονείς/φροντιστές και τα αδέρφια ανάλογα με την περίπτωση.
• Οι υπηρεσίες θα πρέπει να δημιουργήσουν ξεχωριστές υπηρεσίες για τα παιδιά προεφηβικής ηλικίας και τις οικογένειές τους. Αυτά τα παιδιά θα έχουν προτεραιότητα ώστε οι γονείς να μπορούν να υποστηρίξουν καλύτερα το παιδί τους, με ισορροπημένο και μη επικριτικό τρόπο. Όταν οι οικογένειες/φροντιστές παίρνουν αποφάσεις για κοινωνική μετάβαση των παιδιών τους πριν την εφηβεία, οι υπηρεσίες θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι θα μπορέσει να τα δει όσο το δυνατόν νωρίτερα ένας κλινικός επαγγελματίας με σχετική εμπειρία.
• Το NHS της Αγγλίας θα πρέπει να διασφαλίσει ότι κάθε περιφερειακό κέντρο αντιμετώπισης θα διαθέτει υπηρεσία παρακολούθησης για νέους 17–25 ετών ώστε να υπάρχει συνέχεια στη παρακολούθησή τους. Αυτή η παρακολούθηση θα επιτρέψει τη συλλογή κλινικών και ερευνητικών δεδομένων και για αξιολόγηση του εφαρμοσθέντος προγράμματος
• Χρειάζεται να υπάρχει πρόνοια για άτομα που σκέφτονται να κάνουν από-μετάβαση (detransition), αναγνωρίζοντας ότι μπορεί να επιθυμούν να μήν λάβουν τις υπηρεσίες detrans από εκείνους που τους ανέλαβαν προηγουμένως.
• Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα πλήρες ερευνητικό πρόγραμμα για να εξετάζονται τα χαρακτηριστικά, οι παρεμβάσεις και τα αποτελέσματά τους, επί κάθε νεαρού ατόμου που αναζητεί βοήθεια από τις υπηρεσίες φύλου του NHS.
• Η δοκιμαστική χρήση των αποκλειστών της εφηβείας που είχε εφαρμοστεί προηγουμένως από το NHS England, θα πρέπει να αποτελεί μέρος ενός ερευνητικού προγράμματος το οποίο θα αξιολογεί επίσης και τα αποτελέσματα των ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων και των δράσεων των ορμονών αρρενοποίησης ή θηλεοποίησης.
• Η επιλογή να χορηγηθούν ορμόνες αντιθέτου φύλου (αρρενοποίησης/θηλεοποίησης) από την ηλικία των 16 είναι διαθέσιμη, αλλά η Cass Review συνιστά εξαιρετική προσοχή. Θα πρέπει να υπάρχει σαφής κλινική ένδειξη για την παροχή αυτών των ορμονών σε αυτό το στάδιο, αντί να περιμένει κανείς μέχρι να φτάσει στο παιδί στα 18 του. Κάθε περίπτωση υποψήφια για ιατρική θεραπεία θα πρέπει να συζητείται από μια εθνική διεπιστημονική ομάδα (MDT).
• Οι συνέπειες της ιδιωτικής υγειονομικής αντιμετώπισης και η μελλοντική διεκδίκηση βοήθειας από το NHS, η παρακολούθηση, η συμμετοχή στην έρευνα, και οι ευθύνες της εκτέλεσης ιδιωτικών συνταγών εκ μέρους των φαρμακοποιών πρέπει να ρυθμιστούν με διαφανείς τρόπους.

Η Hillary Cass και το επιτελείο της στοχοποιούνται ⁽⁴⁾

Μετά την έκθεση που υπέβαλε, η Hilary Cass, η 66χρονη γιατρός που διηύθυνε την ομάδα του Cass Review των 366 σελίδων, έγινε στόχος αντιδράσεων  τρανς ακτιβιστών καθώς οι διαπιστώσεις της έκθεσης ταρακούνησαν το πολιτικό και ιατρικό κατεστημένο. Το bullying  δεν περιορίστηκε μόνο στο Διαδίκτυο ούτε σε κατηγορίες για κακή επιστημονική τακτική. Έφτασε ως προληπτικό για την δική της ασφάλειά της να της συσταθεί να μην χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Η ίδια, Η  Hillary Cass μίλησε για την αξία της έκθεσης, τις δυσκολίες της, και για όσα την κατηγόρησαν σε συνέντευξή της στο έντυπο «The Times»

Επεσήμανε ότι οι επικριτές της έκθεσης θέτουν τα παιδιά «σε κίνδυνο» διαδίδοντας «παραπληροφόρηση» ενώ οι κριτικές είναι μέχρι στιγμής «εντελώς λανθασμένες». Ως απάντηση σε κατηγορία βουλευτή των Εργατικών που την κατηγόρησε ότι αγνόησε «100 μελέτες για τα τρανς παιδιά», απάντησε: πως οι 100 εργασίες που φέρεται να αγνοήθηκαν από την έκθεση, εξετάστηκαν η κάθε μία ξεχωριστά από την ομάδα των ερευνητών της, οι οποίοι «έλαβαν υπόψη τα αποτελέσματα όσων ήταν υψηλής και μέτριας ποιότητας, δηλ. από τις 60 στις 103.» Οι άλλες εργασίες απορρίφθηκαν για μεθοδολογικά σφάλματα.

Το έγκλημα είναι, συνεχίζει στους Times, ότι η έκθεση απομυθοποιεί τους ισχυρισμούς για τα τρανς παιδιά. Ο αντίκτυπος της έκθεσής της ήταν θετικός από πολλές απόψεις, και αυτό είναι ενθαρρυντικό για τα παιδιά– αλλά η αντίδραση που προκλήθηκε από τρανς ακτιβιστές ήταν «αρκετά επιθετική» και αυξανόταν κάθε φορά που το Cass Review ανέφερε κάτι «που δεν άρεσε στους ανθρώπους»

«Υπάρχουν μερικά πολύ βάναυσα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αυτή τη στιγμή», σχολίασε για τις βωμολοχίες που της απευθύνονται. «Αυτό όμως που με απογοητεύει είναι πόσο παιδιάστικη μπορεί να γίνει η συζήτηση. Αν δεν συμφωνώ με κάποιον, τότε αυτός με αποκαλεί τρανσφοβική ή TERF [trans-exclusionary radical feminist]».

«Ωστόσο, συνέχισε, είμαι πολύ περισσότερο αναστατωμένη και απογοητευμένη από την παραπληροφόρηση παρά από την κακοποίηση. Αυτό που με κάνει να αντιδρώ είναι η παραπληροφόρηση. Αποφεύγω τα μέσα μαζικής μεταφοράς αυτή τη στιγμή, ακολουθώντας τις συμβουλές ασφαλείας, και αυτό δεν είναι εξυπηρετικό.

Όπως δήλωσε, έξι κλινικές, αρνήθηκαν να παραχωρήσουν στοιχεία για την έρευνα σχετικά με τον αντίκτυπο των αναστολέων εφηβείας. Σύμφωνα με την Cass η  αντίδρασή τους ήταν «συντονισμένη» και «ιδεολογικά καθοδηγούμενη» και οι άνθρωποι «δεν ήταν ιδιαίτερα φιλικοί με μας όταν  τους πλησιάσαμε».

Το ότι αυτά τα ιατρικά ιδρύματα αρνήθηκαν να συνεργαστούν σε μια μελέτη για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της θεραπείας που οι ίδιες παρέχουν στα παιδιά είναι όπως καταλαβαίνει κάθε λογικός παρατηρητής μια κόκκινη σημαία – και υπήρξαν και άλλα. Η Tavistock αρνήθηκε επίσης να παραδώσει δεδομένα για τους detransitioners  το οποίο η Cass χαρακτήρισε «πολύ απογοητευτικό». Όταν ρωτήθηκε για την ιδεολογική παγίδευση, είπε στους Times ότι «υπήρχαν σίγουρα ένα ή δύο άτομα… που θα τα περιέγραφα ως ακτιβιστές μεταξύ του προσωπικού», αν και πρόσθεσε ότι «η πλειοψηφία του προσωπικού πίστευε ότι αυτό που έκανε ήταν το σωστό».

Η αξία της «Cass Review»

Η έκθεση, αποτελεί μια άριστη επιστημονική και ρεαλιστική προσέγγιση του θέματος των παιδιών που έχουν δυσκολία με το φύλο τους. Η άρνηση της πραγματικότητας του φύλου, του πλέον σταθερού χαρακτηριστικού της ταυτότητας ενός ατόμου, δεν μπορεί να αφήνει κανέναν αδιάφορο, ούτε να χαρακτηρίζεται επιπόλαια ως φυσιολογική κατάσταση. Πώς μπορεί ένας υπεύθυνος γιατρός, γονέας, παιδαγωγός, νομικός, πολιτικός,  να αποδεχθούν τη κατάσταση ενός δυσφορικού παιδιού χωρίς να προβληματισθούν για τα υποκείμενα αίτια;

Όταν εκείνο φτάνει να αρνείται το εμφανές και αυτονόητο, τότε πρέπει να αναζητηθούν οι συνθήκες που το οδήγησαν εκεί, και να βοηθηθεί με τρόπο που δεν θα αποβεί καταστροφικός για το ίδιο στο μέλλον. Οι έφηβοι, ζώντας τη πιο μπερδεμένη και συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο της ζωής τους,  πίστεψαν σε ένα λάθος μήνυμα ότι η πηγή της δυσφορίας τους είναι το φύλο τους.

Η έκθεση αναφέρει πως δεν υπάρχουν σαφής αποδείξεις για τη χρήση των αναστολέων εφηβείας και καμία απόδειξη ότι η καταστολή της εφηβείας οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα για τους τρανς νέους. Λόγω της έλλειψης μακροχρόνιας παρακολούθησης, κανείς δεν γνωρίζει το τρόπο που οι αναστολείς των ορμονών επηρεάζουν τελικά τη «γνωστική και ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού». Τα παιδιά πρέπει να προσεγγίζονται ολιστικά, να βοηθιέται η οικογένεια και να υποστηρίζεται και η επαναφορά στο αρχικό φύλο.

Οι διαπιστώσεις της έκθεσης αξίζει να γίνουν παγκόσμια πρωτοσέλιδα και να διεκδικήσουν τις επίσημες απαντήσεις που δικαιούνται από κάθε σχετικό ιατρικό ίδρυμα, πολιτικό φορέα, κυβερνήσεις, εκπαιδευτικούς και ΜΚΟ που αλώνουν το χώρο της εκπαίδευσης και διδάσκουν πως το φύλο είναι επιλογή…..  Φυσικά, δεν είναι εύκολο αφού δεν εναρμονίζεται με το αφήγημα της υπεράσπισης των τρανς παιδιών με κάθε κόστος. Όλα τα προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης του Υπουργείου Παιδείας,  βασισμένα στις ξεπερασμένες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, διατείνονται πως το να αμφισβητείς το φύλο σου είναι φυσιολογικό και όποιος αντιδρά, πρέπει να λογοδοτεί.

«Τα παιδιά γνωρίζουν ποια είναι», δηλώνουν οι υπερασπιστές της πρώιμης μετάβασης. Προφανώς ξέχασαν πως όταν ήταν μικροί οι ίδιοι πίστευαν πως είναι ο Superman, η Barbie, πως είναι άτρωτοι, πως θα φέρουν στο κόσμο τα πάνω- κάτω και άλλα τέτοια….Αλλά μετά κατάλαβαν την πραγματικότητα και δεν το νομίζουν πια…..

Η επιστημονική πολεμική στην έκθεση είναι γεγονός. Η Αμερικανική Ακαδημία Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων (AACAP) δεν έχει ενημερώσει ακόμη τα μέλη της για τη μελέτη, την πιο πρωτοποριακή δημοσίευση της δεκαετίας στην ιατρική του φύλου.⁽⁵⁾

Η Παγκόσμια Επαγγελματική Ένωση για την Υγεία των Διαφυλικών, (The World Professional Association for Transgender Health, WPATH), κινούμενη στο δικό της ρυθμό, συνιστά να γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις μετάβασης φύλου από την ηλικία των 15 ετών, αλλά οι μαστεκτομές «επιβεβαίωσης φύλου» μπορούν να γίνονται σε ακόμη μικρότερες ηλικίες. Ένα νοσοκομείο π.χ το  Kaiser Permanente Oakland Hospital , στις ΗΠΑ, πραγματοποίησε 70 μαστεκτομές, σε έφηβες ηλικίας 13-18 ετών το 2019, μια αύξηση 1.300% από τις 5 επεμβάσεις που έγιναν το 2013.

Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ψυχιατρική Εταιρεία Παιδιών και Εφήβων, European Society of Child and Adolescent Psychiatry (ESCAP) προέτρεψε σε δήλωσή της ⁽⁶⁾ όσους προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη στα παιδιά και τους εφήβους με δυσφορία φύλου, «να μην προωθούν πειραματικές και άσκοπα επεμβατικές θεραπείες με αναπόδεικτες ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις»⁽⁷⁾

Η αλήθεια αναδεικνύεται αργά ή γρήγορα. Όσο και αν επιβάλλεται ένα ψέμα, καταρρέει τελικά μαζί με το σαθρό σύστημα που το τροφοδοτεί. Το φύλο είναι δυαδικό. Ο καθένας ζει το φύλο του με δικό του τρόπο αλλά μέσα στην βιολογική του πραγματικότητα και προδιαγραφές. Τα παιδιά που το αμφισβητούν στέλνουν μήνυμα πως η ταυτότητα και η βιολογική τους ύπαρξη κλονίζονται μέσα τους. Τους οφείλουμε συμπαράσταση με τον επιστημονικότερο τρόπο. Όχι με ιδεολογικά επιβαλλόμενους πειραματισμούς. Οι detransitioners έχουν γίνει ένα τεράστιο κύμα, οι καταγγελίες εις βάρος των «ειδικών του φύλου» αμέτρητες, οι μαρτυρίες των ακρωτηριασμένων παιδιών γεμίζουν το διαδίκτυο, οι γονείς αντιδρούν.

Το Cass Review ήλθε να αποτυπώσει αυτή τη πραγματικότητα. Το NHS ζήτησε και έλαβε πληροφόρηση για την νεότητα της χώρας.  Οι επιστήμονες και η πολιτεία της πατρίδας μας θα θελήσουν άραγε να καταλάβουν πριν να είναι αργά;

_________________________________

Πηγές:

1. https://cass.independent-review.uk/about-the-review/the-chair/
2. https://cass.independent-review.uk/wp-content/uploads/2024/04/CassReview_Final.pdf
3. https://cass.independent-review.uk/home/publications/final-report/
4. https://www.lifesitenews.com/blogs/transgender-activists-are-threatening-the-author-of-scathing-uk-report-on-child-sex-changes/
5. https://wng.org/opinions/malpractice-against-children-1714521290
6. https://link.springer.com/epdf/10.1007/s00787-024-02440-8?sharing_token=ERjNJOHSy4YhqGvWoQ1ipve4RwlQNchNByi7wbcMAY4C72yZjIv0u-RHIPy5vJO4vtqh3xa9D5_dq1-s5bgSPJBBnEKujp5A863TwFoUaTi4thoQjUA5kDlciSbSy2wwfkhB8BqJDpUhjFEj1xHWxIM_l5EepHv5RJdeXRm2lzk%3D
7. https://www.lifesitenews.com/news/european-psychiatrists-warn-against-experimental-and-harmful-transgender-medicine

  

Πηγή: Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά