Είναι πιθανό ότι αποκρύπτονται σημαντικές πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη πιθανών, εμφανών, βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων κινδύνων από τα εμβόλια COVID-19.
Παρ 22 Ιανουαρίου 2021
LifeSiteNews
Από τον Robert L. Kinney III
22 Ιανουαρίου 2021 (LifeSiteNews) - Προηγούμενα άρθρα μας ανέφεραν την πιθανότητα οι κατασκευαστές εμβολίων για τον COVID-19, το FDA, το CDC και τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH), να συγκαλύπτουν πληροφορίες που δείχνουν ότι τα εμβόλια COVID-19 θα μπορούσαν είναι πολύ πιο επιβλαβή από ό, τι αρχικά αναφέρθηκε. Νέες πληροφορίες - και η έλλειψη δημοσιευμένων πληροφοριών - που ανακαλύφθηκαν μετά από μια πιο εμπεριστατωμένη ανασκόπηση των δημοσιεύσεων του FDA, του CDC, της Moderna, του NIH και της Pfizer-BioNTech, υποδηλώνουν ότι δεν αποκαλύπτονται σημαντικές πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη προφανών και πιθανών βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων κινδύνων από τα εμβόλια για τον COVID-19.
Πριν προσεγγίσουμε αυτές τις πληροφορίες, είναι απαραίτητο να αναφέρουμε ένα ακόμη μεγάλο ψέμα που διαδίδεται από το CDC. Αρκετοί σχολιαστές ανέφεραν την πιθανότητα ότι το CDC υπερεκτιμά ψευδώς τους αριθμούς των θανάτων από τον COVID-19 σε μια προσπάθεια να τρομάξει και να εξαναγκάσει τους Αμερικανούς να αποδεχθούν τα lockdown ή να κάνουν εμβόλια. Αυτό το θέμα, αν και εξακολουθεί να είναι σχετικό, δεν πρόκειται να συζητηθεί εκτενώς εδώ.
Πρόσφατα ανακαλύφθηκε άλλο ένα παρόμοιο μεγάλο ψέμα από το CDC. Σε μια παρουσίαση σε κλινικούς γιατρούς για το εμβόλιο της Pfizer-BioNTech για τον COVID-19, το CDC ανέφερε τα εξής:
« Όπως ισχύει για όλα τα εμβόλια, τα εμβόλια COVID-19 mRNA έχουν ελεγχθεί αυστηρά ως προς την ασφάλεια πριν εγκριθούν για χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες. (Διαφάνεια 4)»
Πρόκειται για μια έντονα ψευδή δήλωση. Τα εμβόλια για τον COVID-19 δεν έχουν «ελεγχθεί αυστηρά» ως προς την ασφάλεια. Ακόμη και το FDA το παραδέχεται σιωπηρά. Για παράδειγμα, το FDA δηλώνει ότι «τα αποτελέσματα του επί της εγκυμοσύνης είναι άγνωστα αυτή τη στιγμή» - πράγμα που σημαίνει, προφανώς, ότι η ασφάλεια των εμβολίων COVID-19 κατά την εγκυμοσύνη είναι άγνωστη (σελίδες 42–43). Εάν «οι επιπτώσεις πάνω στην εγκυμοσύνη είναι άγνωστες» αυτό εννοεί πως παρά την έγκριση των εμβολίων COVID-19, τα εμβόλια δεν έχουν «δοκιμαστεί αυστηρά ως προς την ασφάλεια πριν εγκριθούν για χρήση στις ΗΠΑ», όπως αναφέρει ψευδώς το CDC. Είναι μια εξαιρετικά ψευδής υπερεκτίμηση του εμβολίου από το CDC. Και μία πλήρως κατασκευασμένη δήλωση, λαμβάνοντας υπόψιν την έκταση των δοκιμών ασφαλείας των εμβολίων COVID-19 προτού εγκριθούν για χρήση στις Η.Π.Α.
Ας συγκρίνουμε τώρα τις δύο ψευδείς δηλώσεις: Την υπερεκτίμηση του αριθμού των θανάτων από COVID-19, έναντι του ψευδούς ισχυρισμού ότι «τα εμβόλια COVID-19 δοκιμάζονται αυστηρά ως προς την ασφάλεια», την υπερεκτίμηση της ασφάλειας στις δοκιμές. Η μία από τις δηλώσεις - ότι «τα εμβόλια COVID-19 έχουν δοκιμαστεί αυστηρά για την ασφάλεια» - μπορεί εύκολα να αποδειχθεί ότι είναι ψευδής, ενώ δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι τα ποσοστά θανάτων από COVID-19 είναι πλήρως κατασκευασμένα. Και οι δύο πάντως περιλαμβάνουν σημαντικές ψευδείς υπερεκτιμήσεις αριθμών και πιθανώς συνολικά κατασκευασμένα στοιχεία. Είναι επίσης πιθανόν ότι το CDC μπορεί σκόπιμα να υπερεκτιμά και να κατασκευάζει τον αριθμό των θανάτων από COVID-19 ως μια μέθοδο για να τρομάξει ή να εκβιάσει τους Αμερικανούς.
Όπως όμως αναφέρθηκε στην αρχή, υπάρχουν ακόμη περισσότερες ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι το CDC, το FDA, η Pfizer-BioNTech και η Moderna /με το NIH καλύπτουν σημαντικές πληροφορίες που είναι χρήσιμες για την πρόβλεψη προφανών, πιθανών σοβαρών και απειλητικών για τη ζωή βλαβών, που μπορεί να προκαλούνται από τα εμβόλια COVID- 19 και ίσως να μην ανακαλυφθούν παρά αρκετά χρόνια μετά τη λήψη τους.
Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητη η εξήγηση με απλή τεχνική γλώσσα για το πώς λειτουργούν τα εμβόλια COVID-19. Και τα δύο εμβόλια COVID-19 που έχουν λάβει προσωρινή έγκριση για χρήση στις ΗΠΑ, (αλλά δεν έχουν πιστοποιηθεί κανονικά από το FDA), μερικές φορές αποκαλούνται και «εμβόλια mRNA». Τα εμβόλια COVID-19 mRNA εγχέονται στον ανθρώπινο μυ («ενδομυϊκά»). Μετά την ένεση των εμβολίων COVID-19 στους ανθρώπινους μύες, οι ουσίες του εμβολίου μετακινούνται από τον μυ, διασπείρονται σε διαφορετικές θέσεις μέσα στο σώμα και εισέρχονται στα ανθρώπινα κύτταρα.
Εδώ είναι το σημείο που φαίνεται να καλύπτονται σημαντικές πληροφορίες για τα εμβόλια που μπορεί να προβλέψουν προφανείς κινδύνους: το FDA, το CDC, η Moderna / NIH και η Pfizer-BioNTech δεν αναφέρουν ακριβώς σε ποια ανθρώπινα κύτταρα εισέρχεται το εμβόλιο mRNA. Για παράδειγμα, το εμβόλιο mRNA θα μπορούσε να εισέλθει στον εγκέφαλο, στον νωτιαίο μυελό, στο ήπαρ, στα νεφρά, στην καρδιά, στους πνεύμονες ή στα βλαστικά κύτταρα, ή σε άλλα ανθρώπινα κύτταρα, αλλά αυτό το γεγονός προφανώς είτε αγνοείται, είτε συγκαλύπτεται.
Αυτό είναι σημαντικό, γιατί από τη στιγμή που το εμβόλιο mRNA εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα, ακολούθως τα ανθρώπινα κύτταρα παράγουν μια πρωτεΐνη την οποία όμως δεν παράγουν κανονικά. Η πρωτεΐνη ανευρίσκεται στον ιό SARS-CoV-2 και μετά την παραγωγή της κατευθύνεται στην επιφάνεια των ανθρώπινων κυττάρων στα οποία παρήχθη. Έτσι, εάν τα εμβόλια mRNA εισέρχονται σε πολλαπλά ανθρώπινα κύτταρα (όπως του εγκεφάλου, καρδιάς, ήπατος, νεφρών κ.λπ.), η πρωτεΐνη αυτή προφανώς θα σχηματισθεί και στη συνέχεια θα έχει κάποια συνέπεια για αυτά τα ανθρώπινα κύτταρα όπου παράγεται, και στην επιφάνεια των οποίων καταλήγει.
Το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου θα μπορούσε να προσβάλει τα κύτταρα του δικού του εγκεφάλου (ή της καρδιάς, του ήπατος, του νωτιαίου μυελού, των νεφρών κ.λπ.) εφόσον αυτά έχουν τη νέα πρωτεΐνη στην επιφάνειά τους. Αυτή η επίθεση στα ανθρώπινα κύτταρα μπορεί να προκαλέσει μια προβλέψιμη βλάβη στο ανθρώπινο σώμα, που μπορεί να μην γίνει αντιληπτή για κάποιο χρονικό διάστημα, ενδεχομένως για χρόνια, μετά τη λήψη του εμβολίου COVID-19. Αυτές οι πληροφορίες, που είναι βασικές για τα περισσότερα αν όχι για όλα τα φάρμακα και τα βιολογικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ή την πρόληψη ασθενειών, θα πρέπει να είναι γνωστές και να δημοσιεύονται πριν από την ευρεία χρήση τους, και εν προκειμένω πριν τη χρήση των εμβολίων COVID-19. (Άλλες βλάβες, όπως ο καρκίνος, είναι επίσης μια ανησυχία που δεν θα συζητηθεί σε αυτό το άρθρο.)
Αυτές οι πληροφορίες θα έπρεπε να έχουν γίνει γνωστές έως σήμερα, αλλά δεν έχουν αναφερθεί. Είναι απαραίτητες προκειμένου να δώσουν «ενημερωμένη συγκατάθεση» όσοι σκέπτονται να λάβουν το εμβόλιο COVID-19, αλλά είναι απαραίτητες πληροφορίες και για τους κλινικούς ιατρούς που συμβουλεύουν τους ασθενείς. Επίσημα θεωρημένα άρθρα προερχόμενα από τη Moderna / NIH και την Pfizer-BioNTech φαίνεται να αγνοούν τη συζήτηση για αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές πληροφορίες και το ίδιο κάνουν και τα κύρια έγγραφα του FDA που διαπραγματεύονται τις άδειες έκτακτης ανάγκης.
Προφανώς, τα μόνα έγγραφα που πλησιάζουν στην αναφορά αυτών των πληροφοριών είναι ένα έγγραφο από τη Moderna ( https://www.fda.gov/media/144452/download ) και ένα έγγραφο από την Pfizer-BioNTech (https://www.fda.gov/media/144246/download ).
Η Pfizer-BioNTech γράφει:
Το εμβόλιο Pfizer-BioNTech COVID-19, BNT162b2 (30 µg), κωδικοποιεί τον παράγοντα P2 S (P2S) ο οποίος διαμορφώνεται σε LNPs (λιπιδικά νανοσωματίδια). Η ενσωμάτωση σε LNPs επιτρέπει τη διείσδυση του RNA στα κύτταρα του ξενιστή μετά από ενδομυϊκή ένεση (IM)… Μετά την ένεση, τα LNPs αναλαμβάνονται από τα κύτταρα και το RNA απελευθερώνεται στο κυτταρόπλασμα. Στο κυτταρόπλασμα το RNA μεταφράζεται στην κωδικοποιημένη ιική πρωτεΐνη. Το αντιγόνο P2S ενσωματώνεται κατόπιν στις κυτταρικές μεμβράνες και προκαλεί την προσαρμοσμένη ανοσοαπόκριση. (σελ. 11)
Η τεχνική γλώσσα μπορεί να αγνοηθεί. Η Pfizer-BioNTech δεν περιγράφει σε ποια «κύτταρα-ξενιστές» «διαχέεται » ή «απορροφάται» το mRNA . Αυτό είναι η μεγάλη υπόθεση.
Το έγγραφο της Moderna συζητά το ίδιο θέμα με τον παρακάτω τρόπο :
Το εμβόλιο mRNA-1273 χορηγείται μέσω ενδομυϊκής ένεσης και στη συνέχεια το mRNA κατανέμεται στα κύτταρα, κυρίως κύτταρα επιφορτισμένα με το να παρουσιάζουν το αντιγόνο, στη θέση της ένεσης και στους επιχώριους λεμφαδένες. Μετά την διανομή του, το mRNA χρησιμοποιεί το μεταφραστικό σύστημα του κυττάρου για να παράγει την πρωτεΐνη ακίδας, η οποία μετά τη σωστή συναρμολόγηση και επεξεργασία της, μεταφέρεται στην κυτταρική μεμβράνη του κυττάρου για παρουσίασή της στο ανοσοποιητικό σύστημα. (σελ. 19)
Εδώ είναι που ενδεχομένως υπάρχει κάποια συγκάλυψη: το έγγραφο αναφέρει ότι το mRNA «μεταφέρεται» «κυρίως στα κύτταρα παρουσίασης αντιγόνου» και όχι αποκλειστικά στα κύτταρα παρουσίασης αντιγόνου. Η λέξη «κυρίως» φαίνεται να υπονοεί ότι η Moderna και το NIH γνωρίζουν ότι το mRNA επιπρόσθετα «μεταφέρεται» και σε άλλα ανθρώπινα κύτταρα εκτός από τα κύτταρα που παρουσιάζουν το αντιγόνο. Οι Moderna και το NIH εύκολα "παραβλέπουν" να περιγράψουν του συνόλου των ανθρώπινων κυττάρων στα οποίο εισέρχεται το εμβόλιο mRNA.
Μελέτες σε ζώα μετά από ενδομυϊκή ένεση παρόμοιων ουσιών που χρησιμοποιήθηκαν στα εμβόλια COVID-19 έδειξαν «συστηματική εξάπλωση» των ουσιών εφόσον έγινε ανίχνευσή τους και στο ήπαρ. Επιπλέον ουσίες παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται στα εμβόλια COVID-19, και μερικές φορές τεχνικά αναφέρονται ως «στερεά νανοσωματίδια λιπιδίων», μπορούν να περάσουν στον εγκέφαλο. Μία μελέτη που χρησιμοποίησε αυτές τις ουσίες για να στοχεύσει συγκεκριμένα τα εγκεφαλικά κύτταρα «έδειξε συσσώρευση αυτών των νανοσωματιδίων που στόχευσαν στον εγκέφαλο και σε άλλα όργανα του σώματος (π.χ., ήπαρ, καρδιά, πνεύμονες κ.λπ.)», υποδηλώνοντας ότι η χρήση νανοσωματιδίων λιπιδίων μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη σε άλλα όργανα.
Πράγματι, αυτές οι πληροφορίες - σε ποια ανθρώπινα κύτταρα και ιστούς εισέρχονται ή εντοπίζονται τα εμβόλια COVID-19 είναι βασικές για τον προσδιορισμό της βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ασφάλειας των εμβολίων COVID-19. Συνήθως αυτές οι πληροφορίες που ορίζονται ως «κλινική φαρμακολογία» είναι προαπαιτούμενες για τον χαρακτηρισμό των εγκεκριμένων από τον FDA φαρμάκων και βιολογικών προϊόντων. Η «εξουσιοδότηση έκτακτης ανάγκης» από το FDA (και όχι η κανονική έγκριση) μπορεί να είναι ένας τρόπος να αγνοηθεί η δημοσίευση τέτοιων ζωτικών πληροφοριών που ενδέχεται να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα σχέδια του CDC και των άλλων φορέων δημόσιας υγείας για τον εμβολιασμό των πολιτών.
Επειδή προϊόντα που χρησιμοποιούν παρόμοιες τεχνολογίες και εγχέονται στον ανθρώπινο μυ έχουν αποδειχθεί ότι εξαπλώνονται σε όλο το σώμα, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί εύλογα εάν και τα εμβόλια COVID-19 δρουν παρόμοια. Και εάν τα εμβόλια COVID-19 εισέλθουν πράγματι στον εγκέφαλο, στον νωτιαίο μυελό, στην καρδιά, στα νεφρά, στο ήπαρ ή σε άλλους ιστούς, θα μπορούσε κανείς να προβλέψει προφανείς σοβαρούς κινδύνους που μπορεί να μην ανακαλυφθούν μέχρι αρκετά χρόνια αργότερα, αφού εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν ήδη λάβει το εμβόλιο για τον Covid19.
Καταλήγοντας, προβληματιζόμαστε: Το FDA, το CDC, η Moderna και το NIH και η Pfizer-BioNTech δεν έχουν εξηγήσει με σαφήνεια σε ποια ανθρώπινα κύτταρα και ιστούς εισέρχονται τα εμβόλια COVID-19. Αυτές οι πληροφορίες είναι βασικές, απαραίτητες για τον προσδιορισμό τόσο της βραχυπρόθεσμης όσο και της μακροπρόθεσμης ασφάλειας, και συνήθως προσδιορίζονται πρώιμα κατά την ανάπτυξη των θεραπευτικών ουσιών. Μήπως η αποσιώπηση αυτών των βασικών φαρμακολογικών πληροφοριών αποτελεί ένδειξη για συγκάλυψη δυνητικά γνωστών ή προβλέψιμων σοβαρών βλαβών, που ενδέχεται να μην ανιχνευθούν έως ότου είναι πολύ αργά για πολλούς ανθρώπους;
Πηγή: lifesitenews.com
