Στὸ ἔγκριτο περιοδικὸ «Διάλογος» πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ δημοσιεύθηκε ἐκτενὲς ἄρθρο μὲ τὸν παραπάνω τίτλο, ὅπου μεταξὺ ἄλλων διαβάζουμε:

«Ἐξωτερικὰ μοιάζουν ἀθῶες. Ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴ φύση καὶ τὸ περιβάλλον, προβάλλονται ὡς πολιτιστικές, ἔχουν διασκεδαστικὸ καὶ συνάμα οἰκολογικὸ χαρακτήρα κτλ. Συνηθίζουν δὲ νὰ αὐτοαποκαλοῦνται ‘‘φεστιβὰλ’’ ἢ καὶ ‘‘ἐναλλακτικὰ φεστιβάλ’’! Ἔτσι ἡ ‘‘δουλειὰ’’ γίνεται μὲ τὸ γάντι! Στὸ βάθος τους ὅμως κρύβεται ἡ προσπάθεια ἀναβίωσης ἀρχαίων εἰδωλολατρικῶν... μεγαλείων!»

«Τὸ 6ο ἀπ’ τὰ 10 ἄρθρα τοῦ ‘‘Πιστεύω’’ τῆς ‘‘Νέας Ἐποχῆς’’ ἀναφέρει: ‘‘Τὴ θεὰ Γαία θὰ τὴν λατρεύεις μὲ πίστη’’!

Ἀκριβῶς σ’ αὐτὴ τὴν κατεύθυνση, δηλαδὴ τῆς λατρείας τῆς ‘‘θεᾶς Γαίας’’, εἶναι δρομολογημένες διάφορες ἑορτὲς οἱ ὁποῖες καὶ ἀποκαλοῦνται ‘‘Ἑορτὲς τῆς Γῆς’’, οἱ ὁποῖες συνήθως διοργανώνονται, ὑποστηρίζονται καὶ προβάλλονται ἀπὸ οἰκολογικὲς ὀργανώσεις, τὸ μέγα μέρος τῶν ὁποίων (ἂν ὄχι ὅλες) ἐκεῖ ἀποβλέπουν: Στὴ λατρεία τῆς Γαίας-Γῆς, τῆς... μητέρας πάντων τῶν θεῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ τροφοῦ τους! Οἱ παγανιστὲς μάλιστα τὴν ἐκλαμβάνουν ὡς ζωντανὴ ὕπαρξη, ἡ ὁποία καὶ ἀπαιτεῖ λατρεία!

Ὅλα αὐτὰ ὑπάγονται στὶς ‘‘σύγχρονες’’ ἀντιλήψεις τοῦ Νεοπαγανισμοῦ ποὺ μὲ διάφορους τρόπους καὶ διαδικασίες θέλει νὰ τὶς προωθήσει στὴν παγκόσμια κοινωνία καὶ ἰδιαίτερα στὴ δική μας ὡς Ὀρθόδοξη ποὺ εἶναι» (Τεῦχος 66/ Ὀκτ.-Δεκ. 2011).

Ἀπὸ τὰ στοιχεῖα ποὺ παραθέτει στὴ συνέχεια ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου διαπιστώνουμε ὅτι οἱ «Ἑορτὲς τῆς Γῆς» ξεκίνησαν στὴ χώρα μας τὸ καλοκαίρι τοῦ 2001 στὸ ὀρεινὸ χωριὸ Βλάστη τῆς Κοζάνης καὶ προβάλλονται «ὡς ‘‘ἡ ἄλλη πρόταση τοῦ καλοκαιριοῦ’’ (...), ἐκεῖνοι δὲ ποὺ μποροῦν νὰ τὶς παρακολουθήσουν εἶναι μόνο ‘‘σκεπτόμενοι ἄνθρωποι’’!». Σήμερα, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ τὸ «Ὑπουργεῖο Ἀγροτικῆς Ἀνάπτυξης καὶ Τροφίμων», παρόμοιες ἑορτὲς πραγματοποιοῦνται σὲ διάφορα μέρη τῆς Ἑλλάδος.

Τὸ ἀξιόλογο ἄρθρο καταλήγει ὡς ἑξῆς: «Τελικά, λοιπόν, τί γίνεται; Μὰ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ καταργοῦνται, ἢ ἔστω περιθωριοποιοῦνται οἱ ἐκκλησιαστικές μας ἑορτὲς καὶ μάλιστα μὲ τρόπους καὶ διαδικασίες ποὺ δὲν τοὺς ἀντιλαμβανόμαστε καὶ πολύ (καὶ πολλοί!), μὲ ὅ,τι αὐτὸ σημαίνει».

Τὰ τεκμηριωμένα στοιχεῖα ποὺ παραθέτει λεπτομερῶς ὁ ἀρθρογράφος μᾶς βεβαιώνουν ὅτι οἱ ἐχθροὶ τῶν ἑλληνορθόδοξων παραδόσεών μας βρίσκονται «ἐντὸς τῶν τειχῶν»!  Ἀντιλαμβανόμαστε τὴν εὐθύνη ποὺ φέρουμε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τοῦ ἔθνους μας;

Περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ»

Οι φετινές Εκλογές στις 6 Μαϊου 2012 είναι οι πιο δύσκολες. Ο πολιτικός χάρτης και τα δεδομένα αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Κομματικοί πληθυσμοί μετακινούνται από το ένα κόμμα σε κάποιο άλλο. Και στο καινούριο κόμμα που πηγαίνουν, όλο και κάτι σαθρό κι εκεί ανακαλύπτουν. «Ουδείς καθαρός από <πολιτικού> ρύπου».

Κάθε πρωί και ένα νέο στοιχείο προστίθεται στη διαδικασία ωρίμανσης της τελικής αποφάσεως του εκλογικού σώματος.

Άλλοτε θετικό άλλοτε αρνητικό.

–    Πολλοί βλέπουν τα πράγματα παραδοσιακά.

Θα ψηφίσουν για λόγους ανταποδοτικούς.

Ίσως και για λόγους επενδυτικούς.

Για το μέλλον. Δεν ξέρεις τι γίνεται…

–    Πλείστοι ψηφίζουν ή θα ψηφίσουν «κληρονομικώ δικαίω».

–    «Κατά μάνα κατά κύρη».

–    Άλλοι θα ψηφίσουν με θυμό έστω κι αν κάνουν κάποια αβαρία στη συνείδησή τους. Δεν πειράζει όποιος και νάναι, αρκεί να μη έχει υπογράψει και δεσμευτεί στους ξένους.

–    Αρκετοί θα πιάσουν τα άκρα. Έχουν απογοητευτεί πλέον.

–    Όχι λίγοι μιλάνε για τη μέση οδό και εννοούν τον συμβιβασμό.

–    Μια μερίδα που δεν έχει πληγεί πολύ από το Μνημόνιο, θα συνεχίσουν όπως ήξεραν.

–    Κάποιοι σκέφτονται μόνο την επόμενη μέρα και διστάζουν να κάνουν μια αλλαγή.

Σε όλο αυτό το ανακάτεμα ιδεών, ιδεολογιών, προσώπων, συμφερόντων και σκοπιμοτήτων, η Πατρίδα πάει πίσω. Τα κριτήρια είναι μόνο οικονομικά. Ο λαός είναι τυπωμένος μόνο στα προεκλογικά κομματικά έντυπα. Σε όλα! «Εν ονόματι του λαού», όλοι! Ψηφίζονται και ψηφίζουν. Το βασικό όμως ερώτημα είναι: Που υπάρχει η Αλήθεια; Η αλήθεια ελευθερώνει τον άνθρωπο από προκαταλήψεις και δεσμεύσεις. Εξασφαλίζει ορθή κρίση και απόφαση. Ποια είναι η αλήθεια περί της ζωής του τόπου. Περί του λαού και του λαϊκού συμφέροντος. Κάνει εντύπωση: Η εξουσία, ή όποια εξουσία, δεν ενδιαφέρεται για την Αλήθεια. Δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες. Χαρακτηριστικός εκπρόσωπός της ο Πιλάτος και το Ιουδαϊκό Ιερατείο. Ο πρώτος ενδιαφέρεται για τη θέση του, αδιαφορώντας για την Αλήθεια. Οι δεύτεροι συσκοτίζουν την αλήθεια με ψευδομάρτυρες. Δυστυχώς τα παραμορφωτικά γυαλιά του κομματισμού, αλλοιώνουν την αγαθή έννοια της πολιτικής και δεν αφήνουν τον λαό να ψηφίσει σωστά και κατά συνείδηση. Πατριωτικά.

Λοιπόν. Θα ήταν πολύ εύκολα τα πράγματα, αν μας λεγόταν:

–    Ήταν αναγκαίο το Μνημόνιο;

–    Έπρεπε να μπούμε στο ΔΝΤ;

–    Δεν μπορούσαμε από αλλού να βρούμε λεφτά;

–    Γιατί δεν δανειστήκαμε με μικρότερο επιτόκιο;

–    Τι υπογράψαμε;

–    Ξεπουλάμε την Πατρίδα για να ανταποκριθούμε;

–    Ποιός έχει δίκηο;

–    Γιατί έρχονται τώρα οι ένοχοι; Να μας πούν τί;

–    Ξέρουμε αν θα πάνε καλύτερα τα πράγματα;

–    Πόσο θα κρατήσει όλος αυτός ο γύρος του θανάτου;

–    Υπήρχε; Υπάρχει εναλλακτική πρόταση;

–    Γιατί οι μέν ψήφισαν το πρώτο και όχι το δεύτερο;

–    Γιατί οι δε δεν ψήφισαν το πρώτο, αλλά μόνο το δεύτερο.

–    Γιατί κάποιοι ψήφισαν και τα δύο;

–    Αλλοι γιατί κανένα;

–    Θα υπάρξει τρίτο μνημόνιο;

–    Οι αντιμνημονιακοί θα απορρίψουν ή  θα υπηρετήσουν το μνημόνιο;

–    Οι μνημονιακοί θα διαπραγματευθούν;

–    Γιατί δεν τόκαναν πρίν;

–    Ποιος είναι πίσω από όλα αυτά; Η Αμερική; Η Γερμανία;

–    Μήπως θέλουν να μας τσιπάρουν όλους;

–    Την Ορθοδοξία θέλουν να χτυπήσουν;

–    Θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία;

–    Αν δεν πάνε καλά τα πράγματα, τι θα γίνει;

–    Τι σημαίνει πτώχευση;

–    Γιατί όμως παρά ταύτα δεν μειώθηκαν οι βουλευτικές αποζημιώσεις;

(Αποζημιώσεις; Για τη ζημιά που μας έκαναν, δηλαδή.

Κουράστηκαν να μας σώσουν)

–    Γιατί δεν τα ξέρουμε καλά όλα αυτά; Ασφαλώς μέσες – άκρες κάτι έχουμε ακούσει, διαβάσει, δεί… Δηλ. «άκρες λύπες».

–    Γιατί όμως να μη ξέρουμε καθαρά την Αλήθεια, για να ψηφίσουμε;

–    Τι έγινε στα άλλα Κράτη με το μνημόνιο;

–    Γιατί θέλουν τόσο πολύ κάποιοι να κυβερνήσουν;

–    Γιατί κάποιοι άλλοι είναι τόσο γαντζωμένοι στην εξουσία και κάνουν το παν για να μη τη χάσουν;

«Αχ, Πατρίδα μου γλυκειά…»

Στο διαδίκτυο γίνεται παρέλαση ιδεών και απόψεων. Στην Τηλεόραση προσώπων. Σύγχυση φρενών.

–    Πολλοί αναιρούν τώρα τους εαυτούς τους.

–    Λένε ότι τους παρέσυρε ο Αρχηγός τους και έκαναν λάθη.

–    Άλλοι αθωώνουν τον ηγέτη και επικαλούνται το σύνολο του κόμματος.

–    Όσοι δεν υπέγραψαν, τώρα ξαναμπήκαν πάλι στο κομματικό μαντρί.

Αυτοί είναι οι ασπόνδυλοι. Οι καιροσκόποι.

–    Πολλοί κατεβαίνουν τώρα στις εκλογές για να λύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα. Στην πλάτη του λαού.

Βέβαια ένα είναι το αποτέλεσμα και είναι φανερό: Ο λαός μας καταστρέφεται.

Οι γέροντες φυτοζωούν. Ως λύτρωση βλέπουν μόνο τα κυπαρίσια.

Οι μεσήλικες αγωνιούν. Δεν τολμούν να σκεφθούν λίγο πιο χαλαρά.

Οι νέοι αδυνατούν. Απαγορεύεται να ονειρεύονται.

Οι ευάλωτοι αιχμαλωτίζονται στο κακό.

Οι αδύναμοι αυτοκτονούν.

Η γενική κατήφεια και η γενικευμένη ανέχεια καθημερινά παρελαύνουν. Αραγε γιατί να μη υπάρχει κάποιος να μας πεί με απλά λόγια την αλήθεια; Όποιος πεί την αλήθεια, αυτός θα κερδίσει το λαό. Όμως, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι: «δυσθήρατος η αλήθεια». Σήμερα είναι αδύνατο να βρεί κάποιος την αλήθεια. Αλήθεια λόγων, προθέσεων, απόψεων, διαβεβαιώσεων… Είναι τόσο μπερδεμένα τα οικονομικά θέματα που και οι καλύτεροι εγκέφαλοι δυσκολεύονται. Η ανικανότητα των αναλυτών – υποψηφίων οδηγεί σε αμηχανία τους ψηφοφόρους. Τότε πως θα ψηφίσουν οι εχέφρονες; Κατά προσέγγιση; Κατά τη διαίσθησή τους; Το έδαφος μιας τέτοιας προσεγγίσεως είναι πολύ ολισθηρό. Γι’ αυτό είναι τόσο επικίνδυνο!

Θα χρειαζόμασταν έναν άγιο με διορατικό και προορατικό χάρισμα, να μας υποδείξει περί του πρακτέου. Ο π. Παϊσιος έλεγε να διαλέγουμε τις ελιές με το λιγότερο δάκο. Ακόμη φοβόμαστε και την προπαγάνδα και τη νοθεία και την αποχή. Φοβόμαστε και τους έξω, αλλά και τους μέσα. Πιστεύουμε βέβαια στο Άγιο Πνεύμα! Μόνο το άγιο Πνεύμα μπορεί να μας «οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν». Αυτό ερευνά τα βάθη των καρδιών όλων μας. Αυτό θα συνταιριάσει τις ψήφους, τις προθέσεις και τις αποφάσεις όλων των βαπτισμένων Ορθοδόξων, για να βγεί ο κατάλληλος και να λάμψει η Αλήθεια. Μέσα από τις πολιτικές συμπληγάδες και τα πολιτικά εκλογικά διλήμματα μόνο ένας Θεός τώρα μπορεί να μας γλυτώσει και οδηγήσει. Με μια προϋπόθεση: να αδειάσουμε το μυαλό μας από τον στείρο κομματισμό. Τουλάχιστον αυτή τη φορά. Να πιστέψουμε ότι με την ψήφο μας πρέπει να υπηρετήσουμε την Πατρίδα και το λαό μας. Τουλάχιστον αυτή τη φορά. Και να παρακαλέσουμε το Θεό στην βραδυνή μας προσευχή, να μας φωτίσει. Να φωτίσει τους Έλληνες να κάνουν το σωστό.

Τουλάχιστον αυτή τη φορά.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΜΙΑΣ  - 2012

Πόσοι ἄραγε ἀπό μᾶς τούς ὑποτιθέμενους εὐσεβεῖς χριστιανούς γονατίζουμε γιά νά προσευχηθοῦμε πρίν ρίξουμε τήν ψῆφο μας;

Τοῦ κ. Λυκούργου Νάνη

 Δυστυχῶς ἐξ ὅσων συνάγεται ἄπ τό βιβλίο τοῦ ἀειμνήστου διευθυντῆ τοῦ ἐκλεκτοῦ περιοδικοῦ ΕΝΟΡΙΑ Ἀνδρέα Κεραμίδα μέ τίτλο “ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ” ἡ σχέση τῶν τελευταίων μέ τήν Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ εἶναι μᾶλλον τυπική,ἐθιμική, χαλαρή καί ὑποτυπώδης πλήν φυσικά ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων ὅπως π.χ. ὁ ἀοίδιμος Ἰωάννης Καποδίστριας. Πιθανότατα οἱ πολιτικοί μας ἐκλαμβάνουν καί θεωροῦν τήν Ἐκκλησία σάν ἕναν κοινωνικό καί πολιτιστικό θεσμό ἀπαραίτητο γιά τή διατήρηση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί τῆς ἐθνικῆς καί πολιτιστικῆς μας ὁμοιογένειας. Ἕνα σχῆμα μέ ἐγκοσμιοκρατική προέλευση, ἀποστολή καί προορισμό. Ἐπιπλέον καί μία εὐρύχωρη δεξαμενή ἀντλήσεως προσωπικῶν καί κομματικῶν κερδῶν ἀπότοκό της καπηλείας γιά ψηφοθηρικούς λόγους τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων του λαοῦ μας.

Ὑπάρχει βέβαια καί μία ὄλενα καί διογκούμενη ἀριθμητικά μερίδα πολιτικῶν πού γιά λόγους πολιτικοιδεολογικούς διατηροῦν ἐχθρική στάση ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία καί προωθοῦν παντί σθένει τήν περιθωριοποίησή της ἀπ’ τή δημόσια ζωή τῶν νεοελλήνων. Αὐτοί εἶναι φανεροί καί δέν μποροῦν νά καμουφλαρισθοῦν ὅπως κάποιοι θρησκειοκάπηλοι πού ἐπί ἔτη ἐλάμβαναν τίς ψήφους πολλῶν πιστῶν χριστιανῶν καί ἀπό τήν ἄλλη νομοθετοῦσαν ἀπαίσια νομοθετήματα, ὅπως γιά παράδειγμα αὐτά τοῦ.... αὐτομάτου διαζυγίου, τῆς ἀόπλου θητείας τῶν χιλιαστῶν, τοῦ ἐνταφιασμοῦ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί προσφάτως τῆς ὑπερψηφίσεως τοῦ ἰσλαμικοῦ τεμένους.

Καί τί πρέπει νά γίνει λοιπόν; Ποιά τά κριτήρια τῆς ψήφου τῶν χριστιανῶν; Φρονῶ ὅτι μονοσήμαντη καί γενικόλογη ἀπάντηση δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει. Πρωτίστως ἐπιβάλλεται πρό τῆς προσφυγῆς στίς κάλπες ἡ καταφυγή στό Θεό διά τῆς θερμῆς προσευχῆς. Πόσοι ἄραγε ἀπό μᾶς τούς ὑποτιθέμενους εὐσεβεῖς χριστιανούς γονατίζουμε γιά νά προσευχηθοῦμε πρίν ρίξουμε τήν ψῆφο μας στήν ψηφοδόχο; Ἀπό κεῖ καί πέρα θά πρέπει τά κριτήρια τῆς ψήφου μας νά εἶναι ἀμιγῶς πνευματικά καί ὄχι ὠφελιμιστικά-χρησιμοθηρικά. Τό σύνθημα ψηφίστε Σούλα γιά μία θεσούλα δέν πρέπει νά ἀποτελεῖ τήν κινητήρια γραμμή τῶν χριστιανῶν στό ὑπεύθυνο ζήτημα τῆς ψήφου.

Αὐτονόητο ἐπίσης τυγχάνει ὅτι σχηματισμοί πού ἔχουν σάν κοσμοθεωριακή ἀφετηρία τούς τόν ἀθεισμό καί τό διεθνισμό πρέπει ἀσυζητητί νά ἀπορρίπτονται ἄπ τή χριστιανική συνείδηση. Ἐπίσης ἔχω τή γνώμη ὅτι δέν πρέπει νά κυριαρχήσουν οἱ συμπάθειες καί οἱ συναισθηματισμοί σέ πρόσωπα καί σχήματα εἰς βάρος τοῦ ρεαλισμοῦ, τουτέστιν θεωρῶ ὅτι θά πρέπει νά ἔχουμε πειστεῖ μέσα μας ὅτι ἡ ψῆφος σέ κάποιο σχηματισμό θά ὠφελήσει ὄντως τήν πατρίδα μας καί δέ θά ἀποτελέσει μόνο μία ψῆφο ἀποκλειστικῶς ἑδραζόμενη στό θυμικό μας καί τήν ἀγανάκτησή μας ἱκανή ὅμως νά περιπλέξει τά προβλήματα τῆς χώρας μας.

anastasiosk

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2012/04/blog-post_629.html 

Το 1821 απ' την κόψη του σπαθιού την τρομερή...

του Σαράντου Ι. Καργάκου

ΤΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ένας ιστορικός να «κλείσει» σε ένα βιβλίο -πολυσέλιδο και πολύτομο έστω- όλο το '21 είναι τόσο δύσκολο όσο και το να προσπαθήσει να κλείσει σ' ένα μπουκάλι ένα αγριεμένο πέλαγος. Το '21 ήταν ένας πολυετής, πολυεπίπεδος, πολύπλευρος και πολυσύνθετος αγώνας. Δεν ήταν ένα μονοδιάστατο γεγονός. Ούτε περιορίστηκε αποκλειστικά στον ελλαδικό χώρο ούτε και αφορά αποκλειστικά τον ελληνικό κόσμο. Για τα τότε δεδομένα -παρά την έλλειψη των σημερινών μέσων επικοινωνίας- ήταν ένα γεγονός με οικουμενικό βεληνεκές.

Στη Μολδοβλαχία

Η προεργασία για την προετοιμασία του Αγώνα έγινε εκτός του μητροπολιτικού ελλαδικού χώρου, στην Οδησσό, την αρχαία Ορδησσό που μνημονεύουν οι Πτολεμαίος και Αρριανός. Και η έναρξη του Αγώνα δεν άρχισε από τον ελλαδικό χώρο, άρχισε από τη Μολδοβλαχία και συγκεκριμένα από το Ιάσιο (Γιάσι), στις 22 Φεβρουαρίου, από την ηγεσία του πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη. Τον επίλογο της έγραψε ο αδερφός του αρχηγού, ο Δημήτριος Υψηλάντης, με τη μάχη της Πέτρας, στις 12 Σεπτεμβρίου 1829. Άρα, είναι λάθος να λέμε ότι η Επανάσταση τελείωσε χάρη στη ναυμαχία του Ναβαρίνου (8/20-10-1827). Κράτησε μία διετία ακόμα. Στο δεκαετές αυτό διάστημα βρήκαν τον θάνατο περίπου 800.000 Έλληνες, επί ενός συνόλου -αν περιορισθούμε στον νυν ελλαδικό χώρο- 2.500.000 ψυχών. Άρα, την Ελληνική Επανάσταση, για να την ορίσεις, πρέπει να τη γνωρίσεις «απ' την κόψη του σπαθιού την τρομερή».

Η ομιλία της Χαράς Νικοπούλου στην Καβάλα για την 25η Μαρτίου 1821.

Το Σάββατο 24 Μαρτίου 2012 η Χριστιανική Ορθόδοξη Αδελφότητα "ΖΩΗ" Καβάλας διοργάνωσε εορταστική εκδήλωση για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου, με προσκεκλημένη ομιλήτρια τη δασκάλα Χαρά Νικοπούλου.
Στην ομιλία της, που είχε τίτλο "Η Δωρικότητα τριών Ελλήνων", αναφέρθηκε στην απλότητα - λιτότητα - ταπείνωση των Λακεδαιμονίων.
α) Από αυτούς προερχόταν ο Λεωνίδας, που επέλεξε να θυσιαστεί για την πατρίδα του δίπλα στο στρατό του!
β) Με αυτήν ζούσε ο Σωκράτης και έτσι δεν ήθελε χρήματα για να μεταδώσει στους μαθητές του τη γνώση, μιας και είχε απλοποιήσει τη ζωή του τόσο πολύ που δεν τα είχε ανάγκη. Όταν, μάλιστα, τον κατηγόρησαν γιʼ αυτό, είπε στους άλλους δασκάλους ότι και εκείνοι πρέπει να κάνουν τη ζωή τους λιτή και να μην χρειάζονται τα χρήματα. Η ομιλήτρια τόνισε ακόμη ότι το μεγαλύτερο μάθημα που έδωσε ο Σωκράτης ήταν ότι κάλεσε όλους τους μαθητές τους και υπακούοντας ήπιε μπροστά τους το κώνειο!
γ) Από το Δεσποτάτο του Μυστρά καταγόταν και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο οποίος, αν και αυτοκράτορας, ζούσε τόσο λιτά ώστε, όταν ο εχθρός έφτασε στα τείχη, έκανε την προσευχή του, έβγαλε την βασιλική του στολή και ντύθηκε στρατιώτης για να πολεμήσει στο πλευρό των ανδρών του!

Απόφαση σταθμός για τα blogs από το Εφετείο Θράκης!

Δικαιώνονται τα ιστολόγια από την Ελληνική Δικαιοσύνη

Απόφαση σταθμός για τα blogs, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Παρατηρητής της Θράκης», όπου ο Νίκος Βαβατσικλής απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες εις βάρος του για διαχείριση του blog Piazza del Popolo. Η αγωγή που κατέθεσε ο Γιώργος Καρανίκας, απορρίφθηκε τόσο πρωτόδικα, όσο και στο Εφετείο.

Το ρεπορτάζ του «Παρατηρητή της Θράκης», έχει ως εξής:

«Στην Κομοτηνή η πρώτη δικαστική απόφαση για τα blogs. Απορρίφθηκε η αγωγή του Γιώργου Καρανίκα εναντίον του Νίκου Βαβατσικλή.
Η εξάπλωση των blogs συντελέστηκε με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ενώ η επιρροή τους παρατηρείται συνεχώς αυξανόμενη. Εκτός από το να ανοίγουν ένα ακόμη «παράθυρο» στην ενημέρωση και στον δημόσιο διάλογο, ολοένα και συχνότερες εμφανίζονται οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα με τη Δικαιοσύνη.

Γι' αυτό τουμπάραμε....

Αηδόνι

Γράφει ο Σαράντος Καργάκος, ιστορικός – συγγραφέας

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ότι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας αποδύθηκαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων». παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν.

Γι' αυτό τουμπάραμε....

Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ξευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλά όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White collar workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.

Επιστολή ενός λεβέντη δασκάλου προς την Υπουργό Παιδείας

Άλικα, 01/02/2012

Προς:

Την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων,

κα Άννα Διαμαντοπούλου – Αθήνα.

ΚΟΙΝ.:

1. Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας

κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο

2. Υφυπουργό Παιδείας

κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου

3. Δ.Ο.Ε.

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Είθισται να μονοπωλούν τις συζητήσεις, τις διαμαρτυρίες, τα ψηφίσματα, και τις απεργιακές κινητοποιήσεις θέματα ακραιφνώς οικονομικού περιεχομένου. Ίσως είναι η ώρα να ασχοληθούμε και με υψηλά και βαθύτερα ζητήματα.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός της μη αποστολής χαιρετιστήριου-εορταστικού μηνύματος από μέρους σας επί τη εορτή των Τριών Ιεραρχών, την εορτή των γραμμάτων όπως την αποκαλεί ο λαός μας. Κι αυτό διότι μας έχετε συνηθίσει ακόμη και σε παγκόσμιες ημέρες να συντάσσετε ανάλογα μηνύματα. Αρχίζω να πιστεύω πως εάν υπήρχε Παγκόσμια ημέρα Μπαταρίας, κάτι θα εφευρίσκατε για να γράψετε. Σε αντίθεση με εσάς, η Κίνηση των Νεοδιορισθέντων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Λακωνίας, διένειμε 1.200 εικόνες των σεπτών Ιεραρχών σε Λάκωνες μαθητές.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο (Εθνικής το εξάλειψε η πονηρία) Παιδείας, ό,τι του μυρίζει πατρίδα,

Θέλουν να κλείσουν ξανά τα σύνορα τους στην Ελλάδα -και όχι μόνο!

Το απύθμενο θράσος των …και καλά εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει όρια! Δεν φτάνει η ξεφτίλ στην οποία υποβάλλει το λαό και τη χώρα ο άξονας Γερμανίας-Γαλλίας-Αυστρίας-Βρυξελλών -σχετικά με το επαχθές χρέος, που παρά το ότι ακριβώς είναι επαχθές και θα έπρεπε για πολλούς να σταματήσουμε να το εξυπηρετούμε τουλάχιστον έως ότου ξεκαθαρίσει νομικά ποιος έχει την ευθύνη για τη γιγάντωσή του- οι …ευρωεταίροι μας αναγκάζουν να ξαναδανειστούμε με ληστρικά επιτόκια και μνημόνια της ντροπής και της εξαθλίωσης ώστε να το ξεπληρώσουμε, τώρα μας απειλούν και με συνοριακό αποκλεισμό!

Ανήκουστο; Και όμως! Δεν πέρασαν παρά λίγες εβδομάδες από όταν γράφαμε πως η ΕΕ αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει μέρος του κόστους για τον φράχτη στον Εβρο, ο οποίος θα αποτελούσε άλλωστε και φράχτη συνόρων της ίδιας της ΕΕ, για να τολμήσουν χθες να βγουν σε συντονισμένη επίθεση κατά της ασφάλειας των συνόρων μας ο Γερμανός υπουργός δικαιοσύνης Χανς-Πέτερ Φρίντριχ και η υπουργός εσωτερικών της Αυστρίας Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ και να ζητήσουν να ενταθούν οι έλεγχοι διαφορετικά θα κλείσουν τα σύνορά τους προς τη χώρα μας!