Γι' αυτό τουμπάραμε....

Αηδόνι

Γράφει ο Σαράντος Καργάκος, ιστορικός – συγγραφέας

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ότι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας αποδύθηκαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων». παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν.

Γι' αυτό τουμπάραμε....

Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ξευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλά όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White collar workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.

Επιστολή ενός λεβέντη δασκάλου προς την Υπουργό Παιδείας

Άλικα, 01/02/2012

Προς:

Την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων,

κα Άννα Διαμαντοπούλου – Αθήνα.

ΚΟΙΝ.:

1. Αναπληρωτή Υπουργό Παιδείας

κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο

2. Υφυπουργό Παιδείας

κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου

3. Δ.Ο.Ε.

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Είθισται να μονοπωλούν τις συζητήσεις, τις διαμαρτυρίες, τα ψηφίσματα, και τις απεργιακές κινητοποιήσεις θέματα ακραιφνώς οικονομικού περιεχομένου. Ίσως είναι η ώρα να ασχοληθούμε και με υψηλά και βαθύτερα ζητήματα.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός της μη αποστολής χαιρετιστήριου-εορταστικού μηνύματος από μέρους σας επί τη εορτή των Τριών Ιεραρχών, την εορτή των γραμμάτων όπως την αποκαλεί ο λαός μας. Κι αυτό διότι μας έχετε συνηθίσει ακόμη και σε παγκόσμιες ημέρες να συντάσσετε ανάλογα μηνύματα. Αρχίζω να πιστεύω πως εάν υπήρχε Παγκόσμια ημέρα Μπαταρίας, κάτι θα εφευρίσκατε για να γράψετε. Σε αντίθεση με εσάς, η Κίνηση των Νεοδιορισθέντων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Λακωνίας, διένειμε 1.200 εικόνες των σεπτών Ιεραρχών σε Λάκωνες μαθητές.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο (Εθνικής το εξάλειψε η πονηρία) Παιδείας, ό,τι του μυρίζει πατρίδα,

Θέλουν να κλείσουν ξανά τα σύνορα τους στην Ελλάδα -και όχι μόνο!

Το απύθμενο θράσος των …και καλά εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει όρια! Δεν φτάνει η ξεφτίλ στην οποία υποβάλλει το λαό και τη χώρα ο άξονας Γερμανίας-Γαλλίας-Αυστρίας-Βρυξελλών -σχετικά με το επαχθές χρέος, που παρά το ότι ακριβώς είναι επαχθές και θα έπρεπε για πολλούς να σταματήσουμε να το εξυπηρετούμε τουλάχιστον έως ότου ξεκαθαρίσει νομικά ποιος έχει την ευθύνη για τη γιγάντωσή του- οι …ευρωεταίροι μας αναγκάζουν να ξαναδανειστούμε με ληστρικά επιτόκια και μνημόνια της ντροπής και της εξαθλίωσης ώστε να το ξεπληρώσουμε, τώρα μας απειλούν και με συνοριακό αποκλεισμό!

Ανήκουστο; Και όμως! Δεν πέρασαν παρά λίγες εβδομάδες από όταν γράφαμε πως η ΕΕ αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει μέρος του κόστους για τον φράχτη στον Εβρο, ο οποίος θα αποτελούσε άλλωστε και φράχτη συνόρων της ίδιας της ΕΕ, για να τολμήσουν χθες να βγουν σε συντονισμένη επίθεση κατά της ασφάλειας των συνόρων μας ο Γερμανός υπουργός δικαιοσύνης Χανς-Πέτερ Φρίντριχ και η υπουργός εσωτερικών της Αυστρίας Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ και να ζητήσουν να ενταθούν οι έλεγχοι διαφορετικά θα κλείσουν τα σύνορά τους προς τη χώρα μας!

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

Διαβάστε τον συγκλονιστικό βίο του αγίου που αγαπήθηκε όσο λίγοι από τους πιστούς όλων των εποχών ...

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.

Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών και εξοντωτικών κατά της Χριστιανικής Πίστεως. Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα. Ήτο κόμης και διακρινόταν σ' όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για την γενναιότητά του και την ανδρεία του.

Παρ' όλη τη δόξα όμως και τις τιμές δεν αρνήθηκε να θυσιάση τα πάντα και να ομολογήση με παρρησία ενώπιον του αυτοκράτορος και πολλών αρχόντων την χριστιανική του πίστιν. Υπέμεινε βασανιστήρια πολλά και φρικτά που στο τέλος τον ανέδειξαν Μεγαλομάρτυρα.

Πολλά είναι τα θαύματα του Αγίου Γεωργίου. Όχι μόνον αυτά που αναφέρονται στο μικρό αυτό φυλλάδιο, αλλά και πολλά άλλα που πάντοτε και σήμερα εκτελεί σ' όσους προσφεύγουν με πίστι στις πρεσβείες του. Πολλοί ναοί τιμώνται επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, δείγμα κι' αυτό της αγάπης του λαού προς τον Άγιον, και πολλοί φέρουν το όνομά του. Δείγμα τιμής από μέρους μας προς τον Άγιον, αγαπητέ αναγνώστα, είναι βέβαια και ο εορτασμός της μνήμης του και αι πανηγύρεις, αλλά πιο μεγάλο δείγμα τιμής είναι η μίμησις της αγίας ζωής του, γιατί «τιμή μάρτυρος» είναι η «μίμησις μάρτυρος». Μίμησις της ομολογίας, της μαρτυρικής, της αγίας ζωής του.

Ομολογητής ο κόμης Γεώργιος

Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία από ευσεβείς γονείς, και έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικίαν δέκα ετών. Η μητέρα του τον έφερε μαζί της στην Παλαιστίνη όπου ήταν η Πατρίδα της και είχε και τα κτήματά της. Ο Γεώργιος καίτοι νεαρός κατατάχθηκε στο στρατό, όπου μάλιστα προήχθη σε μεγάλα αξιώματα, ώστε να παίρνη μέρος και στις συνελεύσεις των ανωτάτων αξιωματούχων του Κράτους. Ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Η  ΜΕΓΑΛΗ  ΚΡΙΣΗ  ΚΑΙ  Η ΨΗΦΟΣ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ   ΑΠΟ  ΤΟ  ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Δρ Φιλόλαος  Δημητρίου.

«Ει τα παρεληλυθότα μνημονεύης

άμεινον περί των  μελλόντων βουλεύσει»

Ευριπίδης

Η Πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια ζεί μια βαθειά κρίση.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι εστιάζουν την κρίση μόνον εις την οικονομική σφαίρα της καθημερινής ζωής.Ισως διότι αυτή μας στοιχίζει και μας πονάει πιό πολύ!

Το γεγονός ότι η κρίση έχει κτυπήσει όλους σχεδόν τους τομείς της εθνικής και κοινωνικής ζωής, σαν κρίση πνευματική, κρίση αξιών, με διάχυτη την αναξιοκρατία και την διαφθορά να έχει διεισδύσει εις ολόκληρο τον κοινωνικ  ό ιστόν της ΅Ελληνικής Κοινωνίας, δεν θα μας επροβλημάτιζε αν δεν βιώναμε την οικονομική κρίση, την επάρατη  λιτότητα, την ανέχεια, που ένα μεγάλο τμήμα του Λαού μας ζεί σαν στην εποχή του 1941-44, στά χρόνια της κατοχής!                          Όπως ακριβώς δεν μας επροβλημάτιζε τις τελευταίες μετά την μεταπολίτευση δεκαετίες! Και δεν μας επροβλημάτιζε γιατί σαν πλειονότητα κατακρακυλίσαμε, δυστυχώς, σε ένα τρόπο υλιστικής ζωής.

Παραμερίσαμε ή ξεχάσαμε τα Ιδανικά της Πατρίδος μας…

Θέσαμε σαν ιδανικό «επιτυχημένης ζωής» τον μαμμωνά, το χρήμα,  το:

“Φάγωμεν και πίωμεν αύριον γαρ αποθνήσκωμεν!

Το παράδειγμα βέβαια το έδωσαν οι λεγόμενοι «πολιτικοί ηγέτες» μας.Και όχι μόνο οι  «πολιτικοί», αλλά και οι διάφοροι «ηγετίσκοι» σε κάθε βαθμίδα και θεσμόν της διοικήσεως!  Γι’αυτό και σε όλους τους τόνους (σε σαλόνια, καφενεία, τόπους εργασίας και κοινωνικών αναστροφών) ακούγεται η παροιμιώδης πλέον φράση:                                              «Σάποιο πολιτικό κατεστημένο», που λέγεται με οργή και θυμό και εκδικητικό πνεύμα!

Τώρα όμως εφθάσαμε εις την «Ωρα του Λαού»!Θα μιλήσει ο Λαός με την γλώσσα της ΨΗΦΟΥ!

Και τίθεται το ερώτημα: ΠΩΣ θα μιλήσει; ΠΩΣ θα ψηφίσει; ΠΩΣ θα επιλέξει αυτούς, στη ΚΡΙΣΗ και ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ των οποίων θα εμπιστευθεί τις τύχες του;

Εχει μεγάλη σημασία το «ΠΩΣ» θα σκεφθεί ο κάθε Ελληνας και η κάθε Ελληνίδα πρίν φθάσει στο «Παραβάν» για να θέσει τον σταυρόν προτιμήσεως!

1^ον ) Εχει μεγάλη σημασία, με «Ποιά Κριτήρια» θα επιλέξει το ΕΝΑ από τα…32 (!) κόμματα! Και

2^ον ) Εχει μεγάλη σημασία με «Ποιά Κριτήρια» θα ζυγίσει  το «Βάρος», «την ικανότητα» του υποψηφίου. Στόχος πρέπει να είναι και όχι  μ ό ν ο ν ΠΩΣ θα τιμωρήσει τους αναξίους και ανικάνους καταστροφείς της Ελληνικής Κοινωνίας!ΟΧΙ μόνονΑΡΝΗΣΗ αλλά και ΘΕΣΗ: Ποιός θα ΚΥΒΕΡΝΉΣΕΙ!

Εχει μεγάλη σημασία ΠΩΣ θα διοικηθεί από εδώ και πέρα η Ελλάδα και με ποιές ηθικές αρχές! Αξίζει να ακούσουμε μια ισχυρή φωνή από το…παρελθόν!

Αυτό μας «συμβουλεύει» άλλως τε και ο Ευριπίδης, λέγοντας:

«Μελέτησε σωστά τα παρελθόντα για να διδαχθείς

και (έτσι)  θα κρίνεις σωστά για τά μέλλοντα»

Είναι, λοιπόν, μια φωνή από την εποχή του Ησιόδου του Βοιωτού, γιατί η αναξιοκρατία και η διαφθορά των διοικούντων είναι «αρρώστεια ενδημική από το παρελθόν». Και φαίνεται ότι στην εποχή του Ησιόδου (750-700 π.Χ.) ήταν σε έξαρση, αφού σε «Πνευματικό Αθλημα» που ετέθηκε στους Αθλητικούς Αγώνες που έλαβαν χώρα στην Χαλκίδα, προς τιμήν του βασιλέως  Αμφιδάμαντος, το θέμα ήταν:

“Πως άν άριστ’ οικοίντο πόλεις και εν ήθεσι ποίοις ?”.

(Κατά ποίον τρόπον ημπορεί να διοικηθούν άριστα οι πολιτείες-τα κράτη και με ποιές ηθικές αρχές).

Εις τον διαγωνισμόν  επί του θέματος τούτου, έλαβε μέρος και ο Ησίοδος, ο οποίος και ανεδείχθη νικητής, με την πιό επιτυχημένη απάντηση πού έδωσε.                                Ο Ησίοδος απάντησε θαυμάσια τονίζοντας επιγραμματικά:

“Ει μη κερδαίνειν από των αισχρών εθέλειεν,

οι δε αγαθοί τιμώντο, δίκη δ’  αδίκοισιν επείη.”

(Εάν (οι άρχοντες) αποφεύγουν να αποκτούν κέρδη από αισχρές συναλλαγές (διαφθορά), οι ενάρετοι τιμώνται και αναδεικνύονται (αξιοκρατία), εις τους παρανομούντας δε απονέμεται δικαία τιμωρία (υγιής δικαιοσύνη)!
 

OMΩΣ, Hγέτης που:

1^ον. Αποφεύγει την διαφθοράν (Χρηματισμόν)-Δηλαδή: ΔΕΝ μπαίνει φτωχός  και

βγαίνει πλούσιος από την Πολιτική σκηνή. ΑΛΛΑ το αντίθετο!

2^ον. Θυσιάζει το άξιο παιδί του χάριν της Πατρίδος και ΟΧΙ την Πατρίδα χάριν του

αναξίου παιδιού του! (Αναξιοκρατία-Νεποτισμός).

3^ον.  ΔΕΝ θέλει την Δικαιοσύνη θεραπαινίδα των όποιων συμφερόντων (ατομικών,

οικογενειακών, κομματικών κλπ.) ΑΛΛΑ την Λειτουργία της θεμέλιο της

Κοινωνικής Συνοχής και Αξιοκρατίας.Τέτοιος Ηγέτης :

ΔΕΝ είναι ο «λαοπλάνος», ο «λαϊκιστής», ο «βίαιος και υβριστής».

Ο αποτυχημένος εις την οικογενειακήν του ζωήν. Ο «μη φοβούμενος – μη σεβόμενος Θεόν και μη εντρεπόμενος τους ανθρώπους». Ο ανήθικος εις την προσωπικήν του ζωήν,  άστοργος εις την οικογενειακήν και ανέντιμος εις την κοινωνικήν και επαγγελματικήν του ζωήν!

Είσαι, αγαπητέ Συν- Ελληνα. Είσαι αγαπητέ Συμ-Πατριώτη ετοιμασμένος να ρίξεις την ψήφον σου με βάση τα κριτήρια αυτά, που από το απώτερο παρελθόν βροντοφωνούν οι σοφοί Πρόγονοί σου; Θα μπορέσεις να υπερβείς τον εαυτό σου, τούς μικροϋπολογισμούς και τα μικροσυμφέροντά σου και να ΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ, να ΨΑΞΕΙΣ, να  ΒΡΕΙΣ:  Το κόμμα που σέβεται και ασπάζεται τα Ιδανικά μας, τα Ιδεώδη των Ελλήνων για να εκλέξεις;

Να ΒΡΕΙΣ  τους ΑΞΙΟΥΣ και  ΕΝΤΙΜΟΥΣ για να ΨΗΦΙΣΕΙΣ!

Γνώριζε ότι οι Αξιοι και Εντιμοι και Ικανοί ΔΕΝ φωνασκούν! Δεν εκλιπαρούν!

ΔΕΝ διαφημίζονται! Τά «άδεια ντεπόζιτα κάνουν θόρυβο.Οχι τα γεμάτα»!

Γι’αυτό : Ψάξε, ερεύνησε, πληροφορήσου με σιγουριά για να τους βρείς!

Γνώριζε, τέλος, ότι από τον τρόπον που θα ψηφίσεις εξαρτάται το μέλλον ΟΧΙ μόνον το δικό σου αλλά και των παιδιών και των εγγόνων σου!

Εξαρτάται το μέλλον της Ελλάδος μας!

Σού εύχομαι Καλόν Φωτισμόν!

Δρ Φιλόλαος  Δημητρίου.  2012

Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Κωνσταντῖνος Χολέβας-Πολιτικός Ἐπιστήμων

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἔγινε τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1826. Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ παρουσία τοῦ Ὀρθοδόξου Κλήρου καί ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση πού ἦταν ἔμφυτη στούς ἀγωνιστές διεδραμάτισαν συμβολικό καί συνάμα οὐσιαστικό ρόλο στή μεγάλη αὐτή στιγμή τοῦ Νεωρτέρου Ἑλληνισμοῦ. Ὁ Κοζανίτης λόγιος καί ὁπλαρχηγός Νικόλαος Κασομούλης περιγράφει ὡς ἑξῆς τήν πίστη τῶν πολιορκημένων Μεσολογγιτῶν στή Θεία Πρόνοια:

«Στίς 22 Μαρτίου οἱ βεζύρηδες ἔκαμαν νέες προτάσεις γιά συνθήκη στούς Μεσολογγίτες. Οἱ καπεταναῖοι συνάχτηκαν νά συντάξουν τήν ἀπάντηση.

-Γράφε, πρόσταξε τόν Κασομούλη ὁ Ραζικότσικας.

-Ἀφῆστε νά τοῦ πῶ ἐγώ τί θά γράψει καί, ἄν δέν σᾶς ἀρέσει, τό χαλᾶμε., εἶπςε ὁ γερο-Νότης.

Ὅλοι σώπασαν. Καί ὁ ἀσπρομάλλης πολέμαρχος ὑπαγόρευσε:

- «...Πήραμε τό γράμμα σας σήμερα.

-Ἐμεῖς ἀγάδες, κουβέντα δέ ζητήσαμε νά κάμουμε. Ἐσεῖς στείλατε πρῶτοι καί τή ζητήσατε.

-Βλέπουμε στό γράμμα σας νά ζητᾶτε ἄρματα καί ἀποροῦμε πῶς τολμήσατε νά ζητήσετε ὀχτώ χιλιάδες ἄρματα, τά ὁποῖα ἀχνίζουν ἀπό τό αἷμα σας καί νά σᾶς τά δώσουμε μέ τά χέρια μας.

-Τώρα βλέπουμε ὅτι ἐκεῖνο πού θέλετε ἐσεῖς δέ γίνεται, οὔτε ἐκεῖνο πού θέλουμε ἐμεῖς. Καί θά γίνει ἐκεῖνο πού ὁ Θεός ἀποφάσισε.».

Ἐν Μεσολογγίῳ τῇ 22 ᾳ Μαρτίου 1826.

Η φρουρά τοῦ Μεσολογγίου.

(Νικολάου Κασομούλη, Ἐνθυμήματα Στρατιωτικά)

Η Έξοδος του Μεσολογγίου και η σημερινή κρίση

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Την Κυριακή των Βαίων του 1826 οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου απετόλμησαν την θρυλική Έξοδο και πέρασαν στην αιωνιότητα. Με πίστη στον Θεό, με τον Ορθόδοξο κλήρο επικεφαλής, με σώφρονα πατριωτισμό, με αυτοθυσία και με στρατηγική σκέψη οι έγκλειστοι αποφάσισαν να σπάσουν τον κλοιό των Τουρκοαιγυπτίων και να αποδείξουν ότι είναι συνεχιστές των μεγάλων ΟΧΙ της ελληνικής ιστορίας. Το Μεσολόγγι ήταν ο φράχτης που γκρέμισε την αλαζονεία του Ιμπραήμ και του Κιουταχή. Ήταν η εστία του παγκοσμίου θαυμασμού και μία από τις ενδοξότερες σελίδες της Ελληνικής Επαναστάσεως. Οι πολιορκημένοι άντεξαν τον πόλεμο και την πείνα σε σημείο που ο Διονύσιος Σολωμός να διαπιστώνει: «Δεν τους βαραίνει ο πόλεμος, μα έγινε πνοή τους». Τους χτυπούσαν αλύπητα επί μήνες «Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπι Άγγλου», αλλά δεν παραδόθηκαν. Σε κάθε πρόταση για παράδοση απαντούσαν με το αγέρωχο ΟΧΙ της Ελληνικής Διάρκειας.

«Τότε, ἀφοῦ πῆγε στοὺς ἀρχιερεῖς ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα, ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, εἶπε, τί θέλετε νὰ μοῦ δώσετε γιὰ νὰ σᾶς τὸν παραδώσω;»[…]

(πιέστε ἐπάνω στή φωτογραφία γιά τό video)

Τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Στέργιος Σάκκος, ὁμότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου ΑΠΘ καί διδάσκαλος τῶν ἀδελφοτήτων "Ἀπολύτρωσις" καί "Χριστιανική Ἐλπίς".

Ὁ Κύριος τόν κάλεσε κοντά Του ἀνήμερα τοῦ Πάσχα, μέσα στό άναστάσιμο φῶς !

Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τελέσθηκε στόν Ἱερό Ναό Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀδελφότητος "Χριστιανική Ἐλπίς"

στό Φίλυρο Θεσσαλονίκης, τήν Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου.

Τό video πού παραθέτουμε συνοψίζει σέ λίγα λεπτά τή ζωή του, τήν προσφορά του καί τό πολυσχιδές ἔργο του.

Ὁ Θεός νά τόν ἀναπαύσει ἔν σκηναῖς δικαίων.

Τράπεζα Ἰδεῶν