Ἀφήσαμε τήν Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας ἀθωράκιστη.Ἔτσι σύν τῷ χρόνῳ ἐπῆλθε ἰσχυρή ἀλλοτρίωση τῆς ταυτότητάς μας. Ἐξ αὐτῆς ἡ ἐπακολουθοῦσα κρίση καί φθορά. Ἀπό τό Κοινοβούλιο καί τήν οἰκογένεια ἕως τό σχολειό καί τήν ἀγορά.

Οι Ταλιμπάν έχουν κάνει την ζωή των Αφγανών κόλαση, αλλά το Ιράν και το Πακιστάν που έχουν δεχτεί εκατομμύρια Αφγανούς μετανάστες, έχουν ξεκινήσει μαζικές απελάσεις.

Ακριβώς στην καρδιά της πρωτεύουσας των Η.Π.Α. έγινε προ καιρού μια τρομακτική αποκάλυψη. Αποκαλύφθηκε πως κάποια μωρά που εκτρώθηκαν στην περιοχή της Columbia,  μεταφέρθηκαν κατόπιν στη Βαλτιμόρη για να καούν, με στόχο να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.

Τίποτε δεν προκαλεί μεγαλύτερη σύγχυση όσο η πολυλογία και τίποτε δεν είναι πιο πρόστυχο από τη γλώσσα που δεν συγκρατείται, γιατί αυτή μπορεί να καταστρέψει την ήρεμη κατάσταση της ψυχής.

Έλεγαν για τον αββά Τιθόη, ότι αν δεν κατέβαζε γρήγορα τα χέρια όταν στεκόταν για να προσευχηθεί, ο νους του αρπαζόταν προς τον ουρανό σε έκσταση. Όταν λοιπόν συμπροσευχόταν με αδελφούς, φρόντιζε να κατεβάζει γρήγορα τα χέρια του, για να μην αρπαγεί ο νους του και ξεχαστεί στην προσευχή.

Αν κάποιος θεληματικά παρέλειπε τον Γέροντα Συμεώνη και την ανάμνηση της πνευματικής του ζωής παρέδιδε στη λήθη, φυσικά δεν θ’ απέφευγε την κατηγορία της αδικίας και του φθόνου σαν άνθρωπος που δεν θέλει να επαινεί αυτά που αξίζει να επαινεθούν, ούτε να παρουσιάσει για μίμηση τα αξιαγάπητα σ’ αυτούς που θέλουν να ωφεληθούν. Εγώ βέβαια όχι από τον φόβο μήπως κατηγορηθώ, αλλά από την επιθυμία να επαινεθώ θα διηγηθώ τη ζωή του.

Την ιστορία μας την διηγήθηκε ο αββάς Κυριακός και αφορά τον αββά Στέφανο, τον Γέροντα του. Όταν ασκήτευε στον Μαλωχά* – είναι ένας τόπος σε χαράδρα, δύσβατος, σχεδόν αδιάβατος· πήγα κάποτε κι εγώ, απέχει από το άγιο Όρος σαράντα φοβερά δυσκολοπέραστα μίλια – έσπειρε, λέει, ο Γέροντας βότανα** για να συντηρείται· τίποτε άλλο δεν έτρωγε. Έρχονταν όμως οι σκίουροι*** και τα έτρωγαν και τα ρήμαζαν.

To ελληνικό κράτος ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με την εκπόνηση συνεπούς αμυντικής πολιτικής. Ο στρατός του 19ου αιώνα ήταν ένας καχεκτικός και με πτωχή εκπαίδευση οργανισμός. Καθώς η πολεμική τέχνη με τη βοήθεια της τεχνολογίας εξελισσόταν σε περισσότερο επιστημονική βάση, η διοίκηση ενός στρατεύματος κατέστη πολύπλοκη, απαιτώντας τη μελέτη πλήθους παραμέτρων και τεχνικών ζητημάτων που έπρεπε να λυθούν.

Μετά την αποκλιμάκωση της κρίσης των Ιμίων, ακολούθησε έντονη πολιτική διαμάχη στη Βουλή. Ο πρόεδρος της ΝΔ Μιλιτιάδης Έβερτ χαρακτήριζε της στάση της κυβέρνησης ως προδοσία. Το κλίμα έγινε εκρηκτικό, όταν στο βήμα ανέβηκε ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ευχαρίστησε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τη βοήθεια που προσέφεραν στην αποκλιμάκωση της κρίσης των Ιμίων, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στα βουλευτικά έδρανα....

Πηγή: Μηχανή του χρόνου

«Ου θέλομεν δε υμάς αγνοείν, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα: ει γαρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του Ιησού άξει συν αυτώ. τούτο γαρ υμΐν λέγομεν εν λόγω Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, οι περιλειπόμενοι εις την παρουσίαν του Κυρίου, ου μη φθάσωμεν τους κοιμηθέντας ότι αυτός ο Κύριος, εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι Θεού καταβήσεται απ’ ουρανού, και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι, άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις, εις απάντησιν του Κυρίου εις αέρα, και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα» (Α’ Θεσ. 4, 13-17).