ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΚΕ Η ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΝΤΑΝΙΕΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ.

Πολλές φορές τυχαίνει όλοι μας να αναρωτηθούμε, “υπάρχουν άραγε Αγιοι στην σύγχρονη εποχή;”. Η απάντηση είναι μία. Αγιοι του Θεού θα αναδεικνύονται πάντα και για πάντα. Η ύπαρξή τους είναι συνυφασμένη με την ζωοποιό ύπαρξη του 3ου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον λοιπόν το Αγιο Πνέυμα του Θεού ενεργεί και κυριαρχεί στον κτιστό κόσμο μας, οι Αγιοί Του θα εμφανίζονται για να μας δίνουν δύναμη αλλά και να ταπεινώνουν τον αντίχριστο διάβολο και τους οπαδούς του, που κινούνται γύρω μας. Πολλές φορές ακόμα και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια, όσο κι αν αυτό ακούγεται τρομερό.
Η απιστία ή η ελαφρότητα των γονέων πολλές φορές παιδεύουν τους νέους και τις νέες που θέλουν να βρίσκονται κοντά στον Θεό. Οι γονείς με εγωϊσμό και μην αναγνωρίζοντας ότι το σπλάχνο τους είναι ένα Θεϊκό δώρο προσπαθούν, πολλές φορές (με ολέθρια συνήθως αποτελέσματα) να ξεριζώσουν την κλήση προς τον Θεό που η Θεία Χάρις δίνει επιλέκτικά σε νέους και νέες με αρετές και αδαμάντινους χαρακτήρες.

Στην σύγχρονη εποχή που όλα ισοπεδώνονται, που η αγνότητα ισοδυναμεί με ανοησία και γραφικότητα, που έχουμε μαθει να αναγνωρίζουμε το διαφορετικό μόνο όταν έχει σχέση με την ανωμαλία και την διαστροφή, υπάρχει γύρω μας και σε μερικούς απο εμάς μέσα μας, μια άλλη διαφορετικότητα. Μια διαφορετικότητα που σκοπό έχει την ανύψωση του ανθρώπου. Μια διαφορετικότητα που οδηγεί τον άνθρωπο σε πνευματικές καταστάσεις άγνωστες στους πολλούς. Τον κάνει να μοιάζει με τον Χριστό. “Μιμητής Χριστού” όπως λένε και οι Πατέρες μας.
Μια τέτοια ιστορία που συνέβει δίπλα μας στην γειτονική Ρουμανία. Μια ιστορία που διαδραματίστηκε στα χρόνια μας, θα δούμε παρακάτω.
Μια απάντηση για όσους νομίζουν ότι οι μάρτυρες της Πίστης μας έπαψαν να υπάρχουν.
Κι όμως υπάρχουν και τα μαρτύριά τους όπως θα δείτε δεν είναι πλέον ένας ολιγόλεπτος αποκεφαλισμός ή ένας πολύωρος βασανισμός, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία και τον στέφανο της δόξης των αρχαίων και παλαιοτέρων μαρτύρων. Η σύγχρονη επιστήμη μετατρέπει τον βασανισμό του σώματος αλλά και του πνεύματος σε πολύχρονη διαδικασία. Ισως γι αυτό λέγεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας ότι οι μάρτυρες των εσχάτων καιρών και της εποχής του Αντιχρίστου θα είναι ίσως, οι μεγαλύτεροι των Αιώνων της Πίστης μας.
Η μάρτυς Ντανιέλα (1967-2004).
Αυτό το εκλεκτό λουλούδι άνθισε στη ρουμανική γη το 1967. Από μικρή ήταν πολύ κοντά στο Θεό. Όταν έβγαινε από το σχολείο περνούσε πάντοτε από την εκκλησία. Γι’ αυτό ο πατέρας της την μάλωνε πολύ σκληρά. «Πού ήσουν; Όλη μέρα στην εκκλησία πας με τους παπάδες σου; Τι σου πρόσφερε ο Θεός;» Ενώ αυτή δεν έλεγε τίποτα, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Ήταν ευλαβής και προσευχόταν πολλές ώρες. Στο σχολικό χορό, όταν τελείωσε το λύκειο, δεν ήθελε να πάει. Η καθηγήτριά της την παρακαλούσε να πάει κι αυτή μαζί τους, ενώ εκείνη έλεγε «Δεν μπορώ. Ξέρετε ότι σας αγαπώ όλους πολύ, αλλά συγχωρήστε με, δεν μπορώ να έρθω στο τραπέζι».
Είχε χαρακτήρα πράο και ήταν καλή με όλους. Βοηθούσε τους συμμαθητές της στα μαθήματα και καθόνταν τη νύχτα και έγραφε γι’ αυτούς. Ήταν πολύ καλή μαθήτρια τόσο στο σχολείο όσο και στο πανεπιστήμιο. Ήταν πολύ εργατική. Όλα τα ρούχα της τα έφτιαχνε μόνη της. Ήταν πνευματικό τέκνο του μεγάλου πνευματικου π. Σοφιανού από τη μονή Αντίμ.
Όταν ήταν φοιτήτρια περιποιούνταν μια παράλυτη γριά την οποία είχαν ξεχάσει όλοι, την κυρα-Ιωάννα. Η Ντανιέλα πήγαινε καθημερινά, το πρωί πριν το πανεπιστήμιο και το βράδυ. Ήταν αρκετά μακριά και ο κόπος μεγάλος. Την έπλενε, την περιποιούνταν, της έκανε τις αγορές, της τραγουδούσε και της διάβαζε και έφερνε χαρά στην ψυχή της γριάς. Μια φορά κάποιος την χτύπησε πολύ την οσία Ντανιέλα αν και ήταν αθώα. Αφού υπέμεινε εν σιωπή το ξύλο, γονάτισε και φίλησε το πόδι που με αγριότητα την είχε χτυπήσει. Ήταν πολύ πράος χαρακτήρας και ελεούσε τους άλλους. Ποτέ δεν κατηγορούσε κανεναν και πάντα έριχνε το φταίξιμο στον εαυτό της.
Κάποια προσωπα από την οικογένειά της προσπαθούσαν να την πείσουν να παντρευτεί. «Όχι, όχι, εγώ θέλω να μείνω με το Θεό» έλεγε. «Μπορείς να είσαι με το Θεό και παντρεμένη» της έλεγαν. Κι αυτή απαντούσε «Ναι, αλλά αν θα παντρευτώ σημαίνει ότι θα βάλω λίγο το Θεό στην άκρη και εγώ δεν το θέλω αυτό. Θέλω να δώσω το παν στο Θεό». Τη νύχτα προσευχόταν πολλές ώρες. Ποτέ δεν έπεφτε για ύπνο χωρίς να κάνει τον κανόνα της. Τ΄ αδέλφια της της φώναζαν «Τι σου δίνει ο Θεός, τι μας ζαλίζεις με τους παπάδες σου, τι σου δίνει η πίστη σου; Αφού ο πατέρας σού δίνει φαγητό. Γιατί πήγες στο πανεπιστήμιο, για να μπεις σε μοναστήρι;»
Όταν τελείωσε το πανεπιστήμιο πήγε στο μοναστήρι. Ο πατέρας της την έψαχνε για πολύ καιρο και αφού την έφερε σπίτι την χτύπησε φριχτά. Μια φορά, την τελευταία βραδιά πριν την τελευταία αναχώρησή της για το μοναστήρι, έκλαψε και προσευχήθηκε ασταμάτητα. Έκανε χίλιες μετάνοιες ζητώντας φωτισμό από την Παναγία. Ξημερώματα αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε πήρε την εικονίτσα της Παναγίας που της είχε χαρίσει ο π. Σοφιανός. Έκανε το σταυρό της, φίλησε την εικονίτσα και αποφασισμένη μάζεψε τα πράγματά της κι έφυγε. Έπειτα έδωσε ένα γράμμα σε μία φίλη της για να το δώσει στον π. Σοφιανό. Να το περιεχόμενό του: «Πάτερ, είδα στο όνειρό μου την εικόνα της Παναγίας. Και είδα την εικόνα να ζωντανεύει και η Παναγία με κοίταζε προσεχτικά και εγώ τη ρωτούσα, τι να κάνω. Και είδα ότι με κοίταζε με πολύ πόνο. Και είδα δάκρυα στο μάγουλό της. Ξαφνικά άπλωσε τα χέρια της να προσευχηθεί και ένα δάκρυ έσταξε στο χέρι μου. Όταν μ΄ ακούμπησε το δάκρυ Της ξύπνησα και αποφάσισα να φύγω. Κι έφυγε. Στο δρόμο του Σταυρού, στο δρόμο του Σωτήρος Χριστού.
Όμως ο πατέρας της τη βρήκε και αυτήν την φορά. Όταν την έφερε από το μοναστήρι τη χτύπησε πάλι φριχτά. Της έσχισε την μοναχική ενδυμασία μ΄ ένα ψαλίδι και την πέταξε στα σκουπίδια. Της έβγαλε από το λαιμό το σταυρό και της φώναξε «Οι παπάδες σου και η εκκλησία.». Τότε εκείνη λιποθύμησε. Όταν ξύπνησε είπε στον πατέρα της «Σε παρακαλώ άφησέ μου τις εικόνες, δεν μπορώ να ζήσω χωρις αυτές». Τότε ο πατέρας της έβαλε τις εικόνες κάτω, τις πάτησε και τις πήρε όλες. Τότε αυτή του είπε «Καλά, μου τα πήρες, όλα αλλά την ψυχή δεν μπορείς να μου την πάρεις». Και από τότε προσευχόνταν μόνο έτσι «Παναγία, βοήθησέ με, Κύριε Ιησού Χριστέ μη με αφήνεις».
Βλέποντας ο πατέρας της ότι δεν μπορεί να την κάνει να παρεκκλίνει από την ορθόδοξη ζωή, σκέφτηκε κάτι διαβολικό. Βρήκε κάποιους συναδέλφους του γιατρούς και της έβγαλαν διάγνωση «παρανοϊκή σχιζοφρένεια συνοδευόμενη από μυστικιστικό ντελίριο». Μέχρι το τέλος της ζωής της ήταν υποχρεωμένη να παίρνει φάρμακα «για να ησυχάσει». Τα δυο τελευταία χρόνια της τα πέρασε στο νοσοκομείο με σωληνάκια στη μύτη. Εξαιτίας των φαρμάκων ήταν σχεδόν πάντα αναίσθητη.
Ο πατέρας της τη φύλαγε από το πρωί μέχρι το βράδυ, μην τυχόν και έρθει σε επαφή με ευσεβή και πιστά πρόσωπα. Η ακινησία της στο κρεββάτι και τα φάρμακα που της έδινε ο ψυχίατρος της προκάλεσαν παράλυση και απόφραξη του αυλού του εντέρου. Έτσι βασανισμένη πέθανε την Τρίτη 6 Απριλίου 2004, τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Αυτό έγινε περίπου στις 22.00. Επειδή ο πατέρας της δε θα δεχόταν να έρθει ιερέας, κατά θαυμαστό τρόπο έμαθε για το θάνατό της ο π. Κωνσταντίνος και κατά τις 23.00 ετέλεσε την ακολουθία εις κεκοιμημένους. Ο πατέρας της για πρώτη φορά έλειπε, αν και προηγουμένως τον είχαν δει στο νοσοκομείο.
Στον τάφο της άρχισαν να γίνονται θαύματα. Το πρώτο θαύμα έγινε την Τετάρτη 12 Μαΐου 2004, κάνοντας καλά ένα νέο που επί 8 χρόνια έπασχε από την ίδια μ΄ αυτήν ασθένεια. Το 2004 έκανε καλά έναν φοιτητή που έπασχε από μια ασθένεια των αγγείων και το 2005 έναν νεαρό που είχε κρίση σκωληκοειδιτιδος. Ο τάφος της οσίας Ντανιέλας βρίσκεται στο κοιμητήριο Αντρονάκε στη συνοικία Κολεντίνα στο Βουκουρέστι.
Αρθρο του Ιοάν Βλαντούκα για το περιοδικό ATITUDINI.

 http://oparadeisos.wordpress.com

            Ἡ οἰκονομική κρίση πού βιώνουμε ἔχει σαφῶς πνευματικά καί ήθικά αἴτια. Κάτι ἔλειψε κατά τά τελευταῖα χρόνια ἀπό τήν κοινωνία μας καί μᾶς ὁδήγησε ὡς ἄτομα καί ὡς ἔθνος σέ ὑπερδανεισμό, ὑπερκατανάλωση, εὐδαιμονισμό, ὑλισμό καί τελικά σέ κατάρρευση καί ἀδιέξοδο. Τώρα που ἀναζητοῦμε λύσεις και προτάσεις γιά ἕνα καλύτερο μέλλον καλό θά ἦταν νά προβληματισθοῦμε γιά τά ἐσφαλμένα πρότυπα πού δώσαμε στούς νέους μας καί γιά τήν ἀνάγκη ἀναπροσανατολισμοῦ τῆς παιδείας καί τῆς κοινωνίας μας.

            Ἔχω τήν αἴσθηση ὅτι ἐδῶ καί χρόνια ὑποβαθμίζουμε τό πρόσωπο κάι θεοποιοῦμε τούς ἀριθμούς. Χάσαμε τόν σεβασμό πρός τά πρότυπα, τά ὁποῖα ἐνέπνεαν ἐπί αἰῶνες τόν λαό μας καί εἰδικότερα τούς νέους μας. Τά σχολικά βιβλία, ἡ τηλεόραση, τά ἄλλα ΜΜΕ, οἱ κυριαρχοῦσες ἰδεολογίες. ὁ ψευδοπροοδευτισμός καί τά συμπλέγματα «μοντερνισμοῦ» ταλαιπώρησαν ἐπί χρόνια τήν κοινωνία μας καί τήν ἀπέκοψαν ἀπό ρίζες αἰὠνων καί ἀπό τούς ἑλληνορθόδοξους χυμούς πού μᾶς κράτησαν στά δύσκολα. Ἡ νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση καί ὁ μαρξισμός βασίσθηκαν στόν ὑλισμό, στήν ἀποθέωση τῆς οἰκονομίας καί στήν ὑποβάθμιση τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας. Ἡ διαφήμιση, ἡ ὁποία εἶναι χρήσιμη μόνον ὅταν σέβεται κανόνες καί ὅρια, καλλιέργησε τήν μανία γιά κατανάλωση καί γιά ἀγορά ἄχρηστων πραγμάτων. Ὁ Ἕλληνας τῶν τελευταίων δεκαετιῶν διδάχθηκε νά θαυμάζει τούς ἀνθρώπους πού ἔχουν χρήματα καί ὄχι αὐτούς πού ἔχουν ἦθος καί πνευματική καλλιέργεια. Κι ὅμως ἡ παράδοση  τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος καί τῆς Ὀρθοδοξίας δίνουν προτεραιότητα στόν ἄνθρωπο καί στό πρόσωπο ὄχι στούς ἀριθμούς. Τόν «καλόν κἀγαθόν» πολίτη ἤθελε νά διαπλάσει ἡ ἀρχαία Ἀθήνα. Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνον ζήσεται ἄνθρωπος, διδάσκει τό Εὑαγγέλιο. Τόν ἥρωα Ἀχιλέα εἶχε ὡς πρότυπο ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, τόν ἅγιο προβάλλει ὡς πρότυπο ἡ Ἐκκλησία μας.

            Σήμερα βλέπουμε νά χλευάζεται ὁ ἅγιος καί ὁ ἥρωας ἀπό τήν μοντέρνα καί μεταμοντέρνα παιδεία καθώς και ἀπό τά ΜΜΕ. Τά σχολικά βιβλία καταβάλλουν ἐργώδη προσπάθεια γιά νά ἐξαφανίσουν τούς ἁγίους ἀπό τά πρότυπα τῶν νέων. Τά Θρησκευτικά μετατρέπονται σέ ἕνα θρησκειολογικό χυλό μακρυά ἀπό τήν Ὀρθόδοξη παράδοση. Στά βιβλία Γλώσσας καί Λογοτεχνίας ἀντί γιά τούς ἁγίους προβάλλεται ἡ μάγισσα Φρικαντέλλα, ἡ παραθρησκεία καί ὁ ἐρωτισμός. Στά βιβλία Ἱστορίας ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἐμφανίζεται ὡς εὐρωπαῖος διαφωτιστής καί σπανίως γίνεται ἀναφορά στήν ἁγιότητά του καί στήν ἰδιότητά του ὡς Ἱερομονάχου. Κόμματα πού κόπτονται γοιά τόν προοδευτισμό τους δίνουν μάχη γιά νά ἀπομακρύνουν ἀπό τίς αἴθουσες τίς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἁγίων ἐνῷ βαρύγδουποι θεσμοί –συνήθως κενοί περιεχομένου- ὅπως ὁ Συνήγορος τοῦ Πολίτη  γιά νά θυμίσουν τήν παρουσία τους ἀπαγορεύουν τήν παρουσία κληρικῶν ἐξομολόγων στά σχολεῖα.

            Ἡ ἔννοια τοῦ ἡρωισμοῦ καί τό «ἀμύνεσθαι περί πάτρης» ἀπαλείφονται ἤ καί χλευάζονται ἀπό τούς θεσμούς πού ἔχουν ἀναλάβει τήν διαπαιδαγώγηση τῶν νέων. Μπορεῖ στό μάθημα τῆς Ἱστορίας τό παιδί νά μαθαίνει πόσες σταφίδες ἐξήγαγε ἡ Πελοπόννησος μετά τό 1821 ἤ πόσες καμινάδες εἶχε ὁ Πειραιᾶς τό 1900, ἀλλά ἐλάχιστα θά ἀκούσει γιά τούς ἀγωνιστές ἄνδρες καί γυναῖκες πού ἔπεσαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος.   Οἱ ἀριθμοί καί τά οίκονομικά μεγέθη προβάλλονται ὡς σκοπός ζωῆς ἐνῶ τά πρόσωπα πού θυσιάσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία καί τήν πρόοδο αὐτοῦ τοῦ τόπου διαγράφονται ἤ καί χαρακτηρίζονται μέ μειωτικούς χαρακτηρισμούς. Οἰ σχεδιαστές τῆς μεταμοντέρνας ἄθεης καί ἀφελληνισμένης παιδείας ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν παρουσία ἡρώων στά σχολικά βιβλία καί στίς σχολικές ἑορτές. Ἐπιθυμοῦν νά μᾶς μετατρέψουν σέ ἔνα παγκοσμιοποιημένο πολτό, ἄβουλο καί ἄνευρο, χωρίς ταυτότητα καί ἐθνική συνείδηση γιά νά γίνουμε πειθήνιοι ὑπάλληλοι τῶν δανειστῶν μας καί τῶν πολυεθνικῶν. Οἱ Μαραθωνομάχοι, ὁ Παλαιολόγος, ὁ Κολοκοτρώνης καί ὁ Παλληκαρίδης σβήνονται σιγά –σιγά ἀπό τά σχολικά προγράμματα και στή θέση τους θά μπεῖ ἡ τρίτη ξένη γλῶσσα, οἱ ὑπολογιστές, οἱ διαδραστικοί πίνακες, τό Μάρκετιγκ καί ὁ Κώδικας καλῆς συμπεριφορᾶς τοῦ ὑπακουου ὑπαλλήλου τῶν ξένων ἑταιριῶν.

            Οἱ ἀριθμοί εὐδοκιμοῦν καί τά σωστά πρότυπα ὑποχωροῦν στά ΜΜΕ καί κυρίως στήν Τηλεόραση. Χάσαμε τό πρότυπο τῆς σωστῆς χριστιανικῆς οἰκογένειας πού περιλάμβανε πολλάπαιδιά καί ζοῦσε μέ τόν παπποῦ καί τή γιαγιά. Σήμερα προβάλλεται ὡς πρότυπο τό διαζύγιο, ἡ μοιχεία, ἡ συμβίωση ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου. Ὁ φιλότιμος πατέρας, ἡ στοργική μητέρα , τά μελετηρά καί ἐργατικά παιδιά ἀντικαταστάθηκαν ἀπό πρότυπα προβληματικῶν γονέων καί παραβατικῶν νέων.

            Ἡ συζήτηση γιά δωροδοκίες καί «λαδώματα» πολιτικῶν προσώπων φέρνει στό προσκήνιο πάλι ἀριθμούς καί τεράστια ποσά πού κάνουν κάθε ταλαίπωρο μισθωτό καί συνταξιοῦχο νά ἀγανακτεῖ. Ποῦ εἶναι τό πρότυπο τοῦ Ἐθνικοῦ Εὐεργέτη; Ποῦ εἶναι ἡ προβολή προσώπων, τα ὁποῖα δούλεψαν, μόχθησαν καί βοήθησαν τήν πατρίδα μας μέ τά χρήματα πού τιμιίως συγκέντρωσαν; Παλαιότερα θυμοῦμαι ὅτι τά Ἀναγνωστικά τοῦ Δημοτικοῦ καί τά Λογοτεχνικά Κείμενα τοῦ Γυμνασίου  παρουσίαζαν τά παιδικά χρόνια Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν ὅπως τοῦ Ζώη Καπλάνη καί τοῦ Εὑαγγέλη Ζάππα. Σήμερα τέτοιες μορφές εἶναι ἀγνοημένες καί ἀπό τά σχολικά βιβλία καί ἀπό τά ΜΜΕ. Τό ἐπιχειρηματικό δαιμόνιο τοῦ Ἕλληνα κατηγορεῖται καί βάλλεται ἀπό ἀπηρχαιωμένες  ἰδεολογίες καί οἱ ἄνθρωποι πού θά ἤθελαν νά βοηθήσουν σέ ἔργα φλανθρωπικά καί ἐθνικά πολλάκις ἀποθαρρύνονται ἤ δέχονται προσβολές.

            Ἀναζητοῦμε, λοιπόν, τό πρόσωπο, τό πρότυπο, τήν προσωπικότητα γιά νά πλάσουμε μία νέα γενιά καλύτερη ἀπό τή δική μας καί χωρίς τά δικά μας λάθη. Ἀναζητοῦμε ἕνα νέο ἦθος και μία νέα πολιτιστική πνοή στήν κοινωνία μας, ἡ ὁποία ἔμαθε δυστυχῶς νά θαυμάζει τούς ἀετονύχηδες, τούς τυχοδιῶκτες, τούς ἀθεμίτως πλουτίζοντες καί αὐτούς πού πατοῦν ἐπί πτωμάτων γιά νά ἀναριχηθοῦν κοινωνικά. Ἀναζητοῦμε τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου, τοῦ Ἡρωος, τοῦ ἀγωνιστῆ, τοῦ οίκογενειάρχη, τοῦ Ἐθνικοῦ Εὐεργέτη. Καί πρωτίστως ἀναζητοῦμε τό πρόσωπο τοῦ δασκάλου. Τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος σέβεται τό λειτούργημά του καί διδάσκει ὄχι μόνο μέ τά λόγια ἀλλά καί μέ τό ἦθος του. Εὐτυχῶς δέν χάθηκαν αὐτοί οἱ δάσκαλοι. Μπορεῖ κάποιοι νά ἀσχολοῦνται μόνο μέ τόν συνδικαλισμό, τόν κομματισμό καί τήν ἥσσονα –λιγότερη προσπάθεια, ἀλλά οἱ πολλοί εἶναι ἐδῶ καί ἀγωνίζονται γιά καλύτερη παιδεία. Γι’ αὐτό αἰσιοδοξῶ. Διότι ἡ κοινωνία μας βγάζει ἀκόμη καλούς δασκάλους καλούς οἰκογενειάρχες, καλούς ἱερεῖς. Καί ἄν χρειασθεῖ θά βγάλει πάλι ἁγίους καί ἥρωες. Αὐτός ὁ λαός πάντα ἐλπίζει, διότι πιστεύει βαθειά ὅτι ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 Κωνσταντῖνος Χολέβας-Πολιτικός Ἐπιστήμων    18.4.2012

Αφού χιλιάδες  υπάλληλοι έμειναν ουσιαστικά ανασφάλιστοι  με την διακοπή των συμβάσεων ιατρών και εργαστηρίων, διαβάσατε την επιστολή που τσακίζει κόκκαλα από μία συνταξιούχο στον κο Λοβέρδο  ...

 Επικοινωνώ μαζί σας γνωριζοντας εκ των προτερων οτι κινδυνευω να χαρακτηρισθω ως προβοκατορας (λογω των ημερων) αλλα απλα αυτες τις ημερες ετυχε να ζησω την κορυφωση της ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ που επιτυχως (για εσας) και αποτελεσματικως (για τους προϊσταμενους σας) επιβαλλατε στη ζωη των ανθρωπων που εχουν αναγκη των υπηρεσιων υγειας.
Ειμαι 80 ετων,συνταξιουχος του ΙΚΑ (μηνιαια συνταξη 520 ευρω) και πασχω απο αυτοανοσο νοσημα απο την νεαρη μου ηλικια,το συγκεκριμενο νοσημα δεν θετει σε κινδυνο τη ζωη μου αλλα υποβαθμιζει τραγικα την ποιοτητά της  η..φαρμακευτικη αγωγη που μεχρι σημερα ακολουθουσα βοηθουσε στο να αντιμετωπιζω και να διεκπεραιωνω την  καθημερινοτητα μου και πιο συγκεκριμενα ο αρμοδιος γιατρος του ΙΚΑ μου συνταγογραφουσε σκευασμα το οποιο προμηθευομουν απο το φαρμακειο (χωρις συμμετοχη λογω ανιατου νοσηματος) και στη συνεχεια στα πλαισια συμμετοχης μου στη διασωση της χωρας με συμμετοχη 25% επι των 60 ευρω που κοστιζει το σκευασμα.
Στις 26-4-2012 ο γιατρος μου μου συνταγογραφησε (στο βιβλιαριο του ΙΚΑ) και παλι το ιδιο φαρμακο και εκει αρχιζει…………..ΤΟ ΔΡΑΜΑ-ΤΟ ΧΑΟΣ-Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ-Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
Ο φαρμακοποιος με πληροφορει οτι αυτο πια…χορηγειται στο κεντρικο φαρμακειο του ΙΚΑ (Πλατεια Ομονοιας) κουβαλωντας τα 80 χρονια μου πηγαινω αλλά?……………απο το κεντρικο φαρμακειο του ΙΚΑ με πληροφορουν ότι το φαρμακο αυτο χορηγειται πια………απο το φαρμακειο του Νοσοκομειου Ανδρεας Συγγρος,απο την Ομονοια λοιπον με συντροφια τα 80 μου χρονια πηγαινω στο υποδειχθεν………………αλλά? απο το φαρμακειο του νοσοκομειου με πληροφορουν οτι για να μου χορηγηθει πρεπει να τους προσκομισω γνωματευση (μαζι με την συνταγη του ΙΚΑ) αλλα απο τους γιατρους του Νοσοκομειου Ανδρεας Συγγρος.Ετσι την επομενη το πρωι πηγαινω και παλι στο νοσοκομειο προκειμενου να παρω την γνωματευση που απαιτειτο για να προμηθευτω το ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Με την απορια στο μυαλο μου……………..γιατι ηταν αναγκαια η γνωματευση των γιατρων του νοσοκομειου αφου στα χερια μου κρατουσα συνταγη γιατρου του καταστηματος ΙΚΑ Παγκρατιου και στο σωμα μου τα εμφανη σημαδια της ασθενειας παρεα και παλι με τα 80 χρονια μου φθανω 7 το πρωι της 3ης-5-2012 στο νοσοκομειο οπου πριν απο εμενα περιμεναν περιπου 300 ανθρωποι για εξεταση και περιπου 150 για να πληρωσουν τα 5 ευρω………….ΤΗΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ……………..!δηλαδη ειχα σειρα μετα απο 450 επισης δυστυχεις-ταλαιπωρημενους-αγανακτισμενους-εξευτελισμενους και πρωτιστως ΑΣΘΕΝΕΙΣ……!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! σαν και εμενα.
Οπως αντιλαμβανεσθε η ηλικια μου και η υγεια μου δεν μου επετρεπαν να παραμεινω ………..επεστρεψα σπιτιμου αποφασισμενη να υλοποιησω την ειλικρινη σας προθεση…………………….ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΑ 60 ΕΥΡΩ
και να μη τολμησω να ξανασκεφτω να χρησιμοποιησω ΠΑΡΟΧΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ξερω πως ολα αυτα σας αφηνουν αδιαφορο ,αλλος ο σκοπος και ο προρισμος σας………………….! και πιθανον να περιμενετε και να σας ζητησω ΣΥΓΝΩΜΗ γιατι ζω ακομη και καταναλωνω συνταξεις και ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη,αλλα
απο τοτε που η συγνωμη ξεστομιστηκε απο χειλη συνοδοιπορων σας με περισση θεατρικοτητα και σκοπιμοτητα εγω   δεν προτιθεμαι να τη ζητησω και θα προσπαθησω να ζω με 520 ευρω πληρωνοντας φαρμακα-χαρατσια-για το 2012 και φορους λογω εισοδηματος  ετησιου ανω των 5000 ευρω  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! και σας δινω ενα ραντεβου για την Κυριακη 6 ΜΑ’ΙΟΥ μια και την μοναδικη ενδιαφερουσα για εσας ιδιοτητά μου ξεχασα να σας την γνωστοποιησω,ειμαι ψηφοφορος της Β Αθηνων ,ειμαι επισης γιαγια ενος λαμπρου επιστημονα τον οποιο τον διωξατε απο την χωρα του και μητερα δυ παιδιων που αφου δουλεψαν αξιοπρεπως 35 χρονια τους αποκαλεσατε κοπριτες και τους υφαρπαζετε σταθερα και αδιαλλειπτα τα χρηματα που κατεβαλλαν για 70 χρονια (συνολικα και οι δυο) προκειμενου να τα αποδωσετε στα αφεντικα σας!

ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΠΡΟΒΟΔΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ ‘Η να παει στο καλο (μαζι με τα υπαρχοντά μας που μας έκλεψε)…………..

Τά βύσσινα εἶναι λίγο στιφά, ἀλλά ὕστερα ἀφήνουν στό στόμα ὡραία γεύση. Ἔτσι καί τά ἀποτελέσματα τῶν προσφάτων ἐκλογῶν: Εἶναι στιφά για ὅλους, ἀλλά ἐλπιδοφόρα.

Οἱ ἐκλογές δέν γίνονται «γιά νά ἐκλεγῆ Κυβέρνηση», ὅπως χονδροειδῶς, ἀστόχως καί κατά κόρον λέγεται στα ΜΜΕ.  Οἱ ἐκλογές γίνονται γιά δύο λόγους: 1. Πρῶτον, γιά νά ὑπάρξῃ γνήσια ἐκπροσώπηση τοῦ λαοῦ καί κατ’ ἐπέκταση νομιμοποίηση τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας πού ἀσκεῖται μέ τήν θέσπιση τῶν νόμων, καθώς καί μέ κυβερνητικές καί διοικητικές ἀποφάσεις  -  Ἡ ἀπόδοση δικαιοσύνης δέν ἀντλεῖ την νομιμοποίησή της ἀπό τίς πολιτικές ἐκλογές, ἀλλά ἀπό ἀξιοκρατικές ἐπιλογές προσώπων καί ἀπό τό (ἀτελές μέν ἀλλά κατά το ἀνθρωπίνως δυνατόν) δίκαιο περιεχόμενο τῶν ἀποφάσεων τῶν δικαστῶν. -

2. Καί δεύτερον, γιά νά ἀναδειχθῆ Κυβέρνηση ἡ ὁποία τόσο ὡς πρός τά πρόσωπα πού θά τήν ἀπαρτίζουν, ὅσον και ὡς πρός τήν ἄσκηση τῶν καθηκόντων της, δηλαδή ὡς πρός την κατεύθυνση και τό περιεχόμενο τῶν πολιτικῶν της ἐπιλογῶν, θά ἀνταποκρίνεται στήν ἐντολή ἐκπροσωπήσεως πού ἔλαβε ἀπό τον λαό.  

Ἀντίστοιχα εἶναι καί τά μηνύματα τῶν κάθε ἐκλογῶν, ἰδίως ὅμως τῶν τελευταίων, τῆς 6^ης Μαϊου 2012.

Πρῶτον, ὁ Ἑλληνικός λαός ἀποδοκίμασε κόμματα και πρόσωπα πού θεώρησε ὅτι πρόδωσαν την ἐμπιστοσύνη του μέ ἀνεύθυνες καί ἄδικες ἐπιλογές . Θέλει δηλαδή νά πᾶνε σπίτι τους. Θέλει να γίνουν ἁπλοί πολίτες χωρίς δημόσια ἐξουσία στα χέρια τους. Και τοῦτο, παρά το ὅτι, συνεχῶς ἐπί δύο χρόνια, τά ΜΜΕ προέβαλλαν θετικά καί μέ δουλοπρεπῆ προπαγάνδα, ὡς «μονοδρόμους» τίς ἐπιλογές τῶν ἐν λόγῳ προσώπων και κομμάτων.

Δεύτερον, ὁ Ἑλληνικός λαός ἐπέλεξε κόμματα καί πρόσωπα πού θέλει νά τόν ἐκπροσωπήσουν και να ἐπιλέξουν την Κυβέρνησή του. Διότι δεν θέλησε ὁ ἑλληνικός λαός να ἐπιλέξῃ μόνος του τήν ίδια την  Κυβέρνησή του. Για πρώτη φορά, ξεπερνώντας τά διλλήματα τοῦ καλπονοθευτικού ἐκλογικοῦ συστήματος, δεν ἐπέλεξε ἡγέτη και παράταξη πού θά τόν ἐκπροσωπήσῃ ὡς κυβερνητική.  Ἐπέλεξε ὅμως προδήλως, και αὐτό εἶναι πρωτοφανές ὅσο και δύσκολο ὅσο και σπάνιο, ἀληθινό πολιτικό θαῦμα, ποιά πρέπει να εἶναι ἡ πολιτική τῆς Κυβερνήσεως την ὁποία ὀφείλει νά ἐπιλέξῃ ἡ Βουλή, ἄρα τί εἴδους ἤθους και πεποιθήσεων πρόσωπα πρέπει να μετάσχουν στην  Κυβέρνηση, και ποιά ἡ κατεύθυνση τῶν νομοθετικῶν μέτρων πού πρέπει νά λάβῃ καί νά λαμβάνῃ ἡ Βουλή. 

Εἰδικώτερα, ὁ λαός δέν ἐπέλεξε Βουλή, ἄρα καί Κυβέρνηση, οὔτε τῆς ἀριστερᾶς, οὔτε τῆς δεξιᾶς. Συνεπῶς, εἶναι λάθος να ἐπιδιώξῃ ἡ ἀριστερά να κυβερνήσῃ μόνη της μέ τήν ἀνοχή τῶν ἄλλων, ὅπως εἶναι καί λάθος νά ἀποποιηθῆ τις εὐθύνες της καί νά μήν  θελήσῃ να κυβερνήσῃ. Λάθος εἶναι και τό νά ἐπιδιώξῃ ἡ δεξιά αὐτοδύναμη Κυβέρνηση προκαλώντας ἄμεσα ἤ ἔμμεσα νέες ἐκλογές.  Ἄλλωστε, τό πιθανώτερο εἶναι οἱ νέες ἐκλογές, σύντομα, να φέρουν το ἴδιο ἐκλογικό ἀποτέλεσμα.  Συμπέρασμα: Πρέπει ἡ πολιτική και ἄρα και ἡ σύνθεση τῆς νέας Κυβερνήσεως να ἔχουν χαρακτηριστικά και ἀπό δεξιά και ἀπό ἀριστερά. Χαρακτηριστικά ὄχι ἰδεολογικά, οὔτε συγκυριακά και περιστασιακά. Ποια χαρακτηριστικά; Αὐτά πού ἐξέφρασε ὁ ἑλληνικός λαός με την ψῆφο του. Ἤτοι:

Α)  Ὄχι πλέον ἄλλο μνημόνιο. Ὄχι πλέον ἰσχύς ὑπογραφῶν σέ μέτρα πού στεροῦν ἐθνική κυριαρχία. Και ὄχι ἐξόφληση χρεῶν πού δεν ὀφείλει ὁ λαός, ἀλλά οἱ ὅποιοι τυχόν παραδόπιστοι πολιτικοί του, πού διά τοῦτο πρέπει να εἶναι ὑπόλογοι και ἐνώπιον τῆς Δικαισύνης. Αὐτοί  και τά κόμματά τους εἰσέπραξαν «μίζες», ἐχρέωσαν τον Ἑλληνικό Λαό ὑπερμέτρως αγοράζοντας ἀκριβά και χωρίς πραγματικό λόγο δημοσίου συμφέροντος για να αὐξήσουν τις «μίζες»τους, και τώρα ἀπολαμβάνουν παρανόμως τόν καρπό τῶν δωροδωκιῶν τῆς Ζῆμενς και, προδήλως, και ἄλλων.  Ὅσοι λοιπόν εἶναι στις λίστες  Χριστοφοράκου, πρέπει να ἀποδώσουν τά κλεμμένα. Καί  να ἀπαλλαγῆ το δημόσιο χρέος ἀπό ὅσα δεν ὀφείλονται πράγματι. Πράγματι ὀφείλονται μόνον ὅσα ἀντιστοιχοῦν σέ εἰσκομισθέντα στήν Ἑλλάδα πλοῦτο, ἀπό τά ὁποῖα πλούτισε κάποια δημόσια περιουσία. Π.χ. τά βαγόνια τοῦ μετρό ἀποτελοῦν μία τέτοια περίπτωση, ἀλλά ὀφείλεται πράγματι ἡ ἀξία κόστους τους, ἀφοῦ τό ἐπί πλέον κατέστη δημόσιο χρέος παρανόμως (μέ δωροδοκίες, τις ὁποῖες δικαιοῦται ὁ καθένας νά θεωρῆ ὡς δεδομένες ὅσο δεν γίνονται γνωστές οἱ λίστες Χριστοφοράκου). 

Β) Εὐρώπη και εὐρώ ναί, ἀλλά ὄχι κατά προτεραιότητα ἔναντι ὄσων ἀναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο καί πού ἀποτελοῦν τόν βαθύτερο πυρῆνα καί τό μόνιμο γιά δεκαετίες νόημα, σχεδόν παρενέργεια, τῶν προσφάτων ἐκλογῶν. Διότι για πρώτη φορά ἐμμέσως πλήν σαφῶς, καίτοι δεν ἐτέθη εὐθέως τέτοιο ζήτημα, ὁ Ἑλληνικός λαός προέκρινε τήν ἐθνική κυριαρχία ἔναντι τῆς Εὐρώπης και τοῦ εὐρώ. Ἐάν δηλαδή ἡ Εὐρώπη ἐπιμένει νά ζητάει τήν ἐξόφληση τέτοιου ἀνυπόστατου χρέους, το ὁποῖο ὁ Ἑλληνικός λαός με την ψήφο του ἔδειξε ὅτι κατ’ἀρχήν δέν τό ἀναγνωρίζει, τότε ἡ ἔξοδος ἀπό την Εὐρώπη και ἀπό τό εὐρώ εἶναι προτιμώτερη. (Δεν τίθεται θέμα παραμονῆς στην Εὐρώπη χωρίς το εὐρώ. Κάτι τέτοιο, ὑπό τις σημερινές και εἰδικές για την Ἑλλάδα συνθῆκες, και λόγῳ τοῦ δικαίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, θα ἀποτελοῦσε  ὅπλο καθυποτάξεως τῆς Ἑλλάδος και ἁρπαγῆς τοῦ δημοσίου πλούτου της ἀπό πολυεθνικές ἑταιρεῖες). Χρειάζεται ἑπομένως, ίσχυρή Κυβέρνηση με στήριξη ἀπό μεγάλο φάσμα βουλευτῶν, προκειμένου να δυνηθῆ να ἀντιμετωπίσῃ την νέα πολιτική και οἰκονομική διαπραγμάτευση πού μοιραία ἔρχεται.  Ὄχι ὡς ἀναθεώρηση ἤ ὡς ἀναδιαπραγμάτευση τοῦ μνημονίου και τῶν δανειακῶν δεδομένων, ἁπλῶς, ἀλλά ὡς πολιτική και οἰκονομική ἔκφραση τῆς τοποθετήσεως νέων θεμελιακῶν προτεραιοτήτων καί τῆς πολιτικῆς και οἰκονομικῆς θέσεως τῆς Ἑλλάδας μέσα στόν μεταβαλλόμενο σύγχρονο κόσμο – καί κατ’ἐπέκταση μέσα ἤ ἔξω ἀπό την Εὐρώπη, ἤ πλησίον αὐτῆς καί πόσο πλησίον αὐτῆς, ἤ ὑπό ποιές ἀδιαπραγμάτευτες προϋποθέσεις - καί πάντως, μέ ποιές ἀπαραίτητες ἤ ἐθνικῶς ἐπωφελεῖς ἐξισορροπήσεις προς την κατεύθυνση τῆς Ρωσσίας ἤ ἄλλων χωρῶν, ἀπό τά Βαλκάνια μέχρι τήν Νότια Ἀμερική, καί τήν  Ἄπω Ἀνατολή. Οὕτως ὥστε νά μήν ξαναϋπάρξουν, οὔτε κατά φαντασίαν, «μονόδρομοι».

Γ) Ὡς πρός τούς μετανάστες, το ἐκλογικό μήνυμα εἶναι σαφέστατο προς ὅλους. Ὄχι ἄλλοι.  Καί, ὅσοι εὑρίσκονται ἐντός Ἑλλάδος να ἐπιστρέψουν οἱ περισσότεροι στις πατρίδες τους. Ἡ ἐπιλογή τῆς Χρυσῆς Αυγῆς ἀπό 7% τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, σημαίνει ὄχι μόνο πολιτική ἀνωριμότητα τῶν νέων πού τήν ψήφισαν, «μή ειδότες τί ποιοῦσιν»,  ἀλλά φιλοπατρία πού ὠθήθηκε να ἐκφρασθῆ με λάθος τρόπο, ἐξ αἰτίας τῆς ἀπαράδεκτα ἀνεκτικῆς ἤ και προδοτικῆς πολιτικῆς τῶν Κυβερνήσεων τῶν ἀπερχομένων τῆς ἐξουσίας κομμάτων. Οἱ σθεναρές θέσεις π.χ. τοῦ Καμμένου στο θέμα αὐτό, μέ καταγγελία τοῦ Δουβλῖνο 2, μέ μῖγμα ἀπό τήν χριστιανική πλευρά τῆς στάσεως τῆς ἀριστερᾶς ἔναντι  τῶν μεταναστῶν, μέχρι τόν κατά το δύνατόν συντομώτερο ἐπαναπατρισμό τους, εἶναι και αὐτά μέσα στό νόημα τοῦ ἐκλογικοῦ ἀποτελέσματος τῆς 6^ης Μαϊου 2012.  Ὄχι ὅμως καί οἱ διεθνιστικές τάσεις τῆς ἀριστερᾶς νά θεωρῆ τούς μετανάστες ὡς ἀνθρώπινο ὑλικό γιά ἀριστερούς ἀγῶνες καί ὡς ὑποψήφιους Ἕλληνες πολίτες ψηφοφόρους της, προκειμένου να πέσῃ ὁ καπιταλισμός ὅταν φτάσῃ το κατά Μάρξ πλήρωμα τοῦ χρόνου.  Μέ τέτοια ὄνειρα δεν ὑπηρετεῖται σέ συγκεκριμένο τόπο και χρόνο ὁ συγκεκριμένος λαός , και ἐν προκειμένῳ ὁ Ἑλληνικός, ἀλλά μία ἀόριστη ἰδέα περί λαοῦ ἤ περί λαῶν τοῦ κόσμου, μέ τήν γιά λόγους ψυχικῆς ἰσορροπίας μετατόπιση τοῦ θεωρητικοῦ ὑλισμοῦ στον χῶρο τοῦ πρακτικοῦ ἰδεαλισμοῦ.  

Δ) Ἡ κρισιμότητα τῶν ἐθνικῶν  θεμάτων με τις οἰκονομικές τους διαστάσεις, ΑΟΖ κ.λ.π., με θέματα γεωπολιτικῶν ἰσορροπιῶν, γιά τήν ἀξιοποίηση τοῦ όρυκτοῦ πλούτου σύμφωνα με το ἐθνικό σύμφέρον, ἀπαιτεῖ  ἰσχυρή Κυβέρνηση, με πρόσωπα σθένους, ὄχι χαλβάδες, με πρόσωπα πολιτικῆς άντιλήψεως, ὄχι πολιτικάντηδες, μέ εὑρεία στήριξη ἀπό τήν Βουλή και μέ τήν πλήρη σύμπνοια τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ - ἄρα πρόσωπα ἱκανά καί γιά νά ἐμπνεύσουν αὐτήν την σύμπνοια. Δηλαδή, ἀνθρώπους ταπεινούς, ἐπιμελεῖς, ἐργατικούς, φιλαλήθεις, βαθύνοες και ὀξύνοες (πόσες τέτοιες λέξεις δέν ἔχουν ἀκρωτηριάσει ἀπό το λεξιλόγιό μας, τά κατευθυνόμενα ὅσο και παρανόμως λειτουργοῦντα ΜΜΕ!), ἄοκνους ὑπερασπιστές τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας και στηλιτευτές κάθε παραπλανητικῆς δημαγωγίας και εξυπνακίστικων εὐφυολογημάτων,  ἀνθρώπους μέ σταυρο-αναστάσιμο φρόνημα, μέ ἐπαναστατική φλόγα κατά τῆς ἀδικίας ἐντοπίως και διεθνῶς. Πῶς θα τους βροῦμε; Ξεχωρίζουν σιγά-σιγά, και διακρίνονται ἀπό τό ὅτι γνωρίζουν να διαλέγουν ἄξιους συνεργάτες. Εἶναι ἔργο τῆς Βουλῆς , να ἀναδείξῃ γιά τήν Κυβέρνηση τέτοιους ἀνθρώπους τό συντομώτερο, ἄλλως ἄς ἀναδείξει αὐτούς πού ἔχουν ἔστω τίς ἀντίστοιχες ἀξίες πραγματικά. Ὡς μέλη τῆς Κυβερνήσεως, θα τους ἐνισχύῃ ὁ Θεός καί θα ἀποκτήσουν καί τά προαναφερθέντα προσόντα, χάριν τοῦ Λαοῦ.

Ἀφοῦ τέτοιες εἶναι οἱ προκλήσεις καί οἱ δυνατότητες, δέν εἶναι κρῖμα πού συζητεῖται να πᾶμε σέ νέες ἐκλογές;  Ἐκεῖ εἶναι το ζήτημα; Πῶς θα ἐκβιασθοῦν οἱ ψηφοφόροι και πῶς θα παραπλανηθοῦν μέσω τῶν ΜΜΕ, ὥστε νά μετανιώσουν πού ψήφισαν ἐλεύθερα; Πού εἶπαν σχεδόν ρητῶς τί θέλουνε καί τί ὄχι;  Ἄλλωστε καί ἄν ἀκόμη γίνουν σύντομα νέες ἐκλογές, πάλι το ἴδιο ἀποτέλεσμα περίπου δεν θα βγῆ; Θά ἐνισχυθῆ μάλιστα ἡ ὀργή τοῦ κόσμου, πού ἐνῶ ἔστειλε τόσο σαφές μήνυμα, οἱ διαπλεκόμενοι τῶν  Μνημονίων πού πρέπει να φύγουν,  θά ζητήσουν ἀπό τον λαό να τιμωρήσῃ τους κατ’ αυτούς και κατά τά ἐλεγχόμενα ἀπό αὐτούς ΜΜΕ  ὑπεύθυνους τοῦ μή σχηματισμοῦ Κυβερνήσεως! Και ἄν ἴσως τό πετύχουν, σέ ἕναν βαθμό, πάλι δέν θά ἔχῃ νομιμοποίηση ἡ ὅποια πλειοψηφία θα διαμορφωθῆ κατ’ αὐτόν τον τρόπο.

Οἱ νοσταλγοί τῶν μονοδρόμων και τῶν κομματικῶν πειθαρχιῶν, δεν ἐννοοῦν να καταλάβουν κάτι ἐξαιρετικά ἁπλό.  Ὁ Ἑλληνικός Λαός μέ τήν ψῆφο του ἀποφάσισε ὁριστικά τόσο ποιοί εἶναι και ποιοί δεν εἶναι οἱ ἐκπρόσωποί του, ὅσο καί ποιές πολιτικές ξεπέρασαν τά ὄρια τοῦ ἀνεκτοῦ. Ὄχι μόνο τοῦ οἰκονομικῶς ἀνεκτοῦ, ἀλλά και τοῦ ἠθικῶς ἀνεκτοῦ καί τοῦ πολιτικῶς ἀνεκτοῦ.

 Ἀπό την ὑπερβολική προπαγάνδα τῶν ΜΜΕ και μόνον, ὅσοι ἐπανεξελέγησαν ἐκ τῶν διαπλεκομένων στό «μαζί τά φάγαμε», στα Μνημόνια και στά ἄδικα μέτρα, διεσώθησαν ἐκλογικῶς, άλλά διεσώθησαν τυπικῶς μόνον, ὅπως τυπικῶς δημοκρατική μόνον ὑπῆρξε και ἡ πολιτική τους συμπεριφορά. Πολιτικῶς δέν διεσώθησαν, δέν «ἀναβαπτίσθηκαν» δηλαδή μέσα στό εκλογικό ἀποτέλεσμα πού σέ ἄλλες περιπτώσεις ἐνεργεῖ ὡς πολιτική κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ. Γιά νά συμβῆ αὐτό, ἴσως καί στό ἀπώτερο μέλλον, θα χρειασθῆ ἡ ἔμπρακτη μετάνοιά τους: Ἡ ἐπιστροφή τῶν κλεμμένων, ἀκόμη δέ και ἡ ἐπιστροφή μέρους ἐκ τῶν νομοτύπως εἰσπραχθέντων, γιά ὁρισμένους ἐπί δεκαετίες, ἄνευ τῆς νομίμου αἰτίας - πού ἦταν ἡ διασφάλιση τοῦ δημοσίου συμφέροντος πού αὐτοί δέν τό διασφάλιζαν, συστηματικῶς και κατ’ ἐπάγγελμα καί ἐν γνώσει τους. Καί γιά ὅσους ἀπό αὐτούς δεν ὑπάρχουν κλεμμένα και ἀχρεωστήτως εἰσπραχθέντα, ἡ ἔμπρακτη μετάνοια συνίσταται στην ἄνευ ἐγωϊσμῶν ὑποστήριξή τους σέ ἀκριβῶς ἀντίθετες πολιτικές τῶν διαδόχων τους.

Τέλος, σέ ἕνα πολιτικό σύστημα ὅπως τό δικό μας, στο ὁποῖο συγχέονταν ἀπολύτως ἐπί δεκαετίες δύο διαφορετικά ζητήματα, αὐτό τῆς ἐκλογῆς ἐκπροσώπων τοῦ λαοῦ, καί αὐτό τῆς ἐπιλογῆς και ἀναδείξεως Κυβερνήσεως  - σύγχυση πού ὁδηγοῦσε και ὁδηγεῖ ἀκόμη, στην νόθευση τῆς  ἀναλογικῆς ἐκπροσωπήσεως, χάριν δῆθεν τῆς ἀνάγκης ἀναδείξεως Κυβερνήσεως - ὁ Λαός ἀπάντησε ὅτι δεν δέχεται πλέον τά ἐκβιαστικά διλήμματα «ἄν ψηφίσῃς μέ κριτήριο ποιός σέ ἐκπροσωπεῖ καί ποιές θέσεις σέ ἐκπροσωποῦν, τότε ἡ ψῆφος σου μπορεῖ να πάῃ χαμένη», διότι   «ψηφίζεις κυρίως για Κυβέρνηση, και ὄχι κυρίως για ἐκπροσώπηση».  Ἀπάντησε ὁ «Ελληνικός Λαός μέ τήν ψῆφο του, ὅτι: «Ψηφίζω πλέον πρῶτα για ἐκπροσώπηση και ὕστερα για Κυβέρνηση». Δηλαδή: Προτάσσω την οὐσία ἔναντι τοῦ τύπου, δεν δέχομαι νά μέ ἐκπροσωποῦν τυπικῶς καί νά μέ προδίδουν οὐσιαστικῶς. Δεν δέχομαι τήν τυπική δημοκρατία. Αὐτό σημαίνει:Δεν δέχομαι ὅτι μπορεῖ ὁ κάθε βουλευτής ἤ  Ὑπουργός να κρύβεται πίσω ἀπό κάποια κομματική του γραμμή.  Ἔχει προσωπική εὐθύνη, διότι οἱ κομματικές νομιμότητες χρεωκόπησαν την Ἑλλάδα. 

Δεν μποροῦν ἄρα πλέον μόνο τα κόμματα, που ἐκπροσωποῦν κατ’ ἀρχήν τυπικῶς τούς βουλευτές τους, να μετρᾶνε κουκιά και να ἀποφασίζουν ἄν βγαίνῃ Κυβέρνηση τῆς ἀρεσκείας τους.  Ὑπάρχουν καί τά πρόσωπα. Πρῶτα τῶν ψηφοφόρων και ὕστερα τῶν βουλευτῶν τους.  Ἐπάνοδος λοιπόν στα πρόσωπα. Ἀλλοιῶς, θα φταῖνε ὅλοι μαζί.  Ὅσο για την Κυβέρνηση, ἄς τήν ἐπιλέξῃ ἡ Βουλή μέ τούς ἐκλεγέντας, μέσω  τῶν κομμάτων, ὡς βουλευτές της. Ἑπομένως, για τήν ἀνάδειξη Κυβερνήσεως την διαμεσολάβηση μόνο ἔχουν πλέον οἱ ἡγεσίες τῶν κομμάτων, ὄχι την ἐξουσία χαράξεως κομματικῶν γραμμῶν, και κάθε βουλευτής πρέπει πλέον να κατανοήσῃ αὐτό τό μήνυμα τῶν ἐκλογῶν καί νά ἀναλάβῃ τις προσωπικές εὐθύνες του.

Στήν δημοκρατία δέν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα  ὄχι γιατί τά ὅποια ἀδιέξοδα λύνονται πάντα με ἐκλογές – εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι τυχόν νέες ἐκλογές δέν θα λύσουν κανένα πρόβλημα – οὔτε γιατί την ἐλπίδα κομίζει ἑκάστοτε ἤ «επί τέλους» ἡ Ἀριστερά ἥ ἡ Δεξιά ἥ κάποιο Κέντρο, ἀλλά γιατί σε τελευταία ἀνάλυση ὑπάρχουν τά πρόσωπα και ἡ προσωπική τους εὐθύνη, ὡς πολιτῶν, ὡς ψηφοφόρων, ὡς βουλευτῶν και ὡς ὑπουργῶν. Αὐτή εἶναι ἄλλωστε ἡ φυσική διέξοδος του πολιτικοῦ συστήματός μας με βάση τόν Ὀρθόδοξο Χριστιανικό πολιτισμό μας, ἀλλοιῶς μᾶς περιμένουν μόνο ἀδιέξοδα, ὄχι μόνο στον σχηματισμό Κυβερνήσεως, ἀλλά και γενικώτερα.

Τά βύσσινα εἶναι λίγο στιφά, ἀλλά ὕστερα ἀφήνουν στό στόμα ὡραία γεύση. Ἔτσι καί τά ἀποτελέσματα τῶν προσφάτων ἐκλογῶν: Εἶναι στιφά για ὅλους, ἀλλά ἐλπιδοφόρα.

τοῦ Νέστορος Νικηφορίδη

Τρίτη, 8-5-2012

Tideon: Από τις κριτικές των εχθρών της Ελλάδος καταλαβαίνεις αν τα αποτελέσματα είναι καλά για τη χώρα . Εχθρών από την εποχή του Βυζαντίου ακόμα.......  Εχθρών του Ελληνορθοδόξου πολιτισμού.

Αλλά ζει Κύριος ο Θεός !

Από πικρόχολα σχόλια μέχρι απειλές για αποπομπή από το ευρώ, από έκπληξη ως φόβοι για το μέλλον της ευρωζώνης και από διόλου αξιοπρεπείς για την Ελλάδα χαρακτηρισμούς μέχρι και απαξιωτικές ατάκες φιλοξενεί ο διεθνής έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος στον οποίο οι ελληνικές κοινοβουλευτικές εκλογές είναι πρώτο θέμα μαζί με την εκλογή Ολάντ στην προεδρία της Γαλλίας! Το www.pentapostagma.gr συνέλεξε μερικούς από τους χαρακτηριστικότερους τίτλους των ευρωπαϊκών και όχι μόνο ΜΜΕ.

Το euronews αρκείται στην παρατήρηση «Οι εκλογές στην Ελλάδα επαναφέρουν τις ενδείξεις πως η σωτηρία της χώρας είναι σε ρίσκο» ενώ η αγγλική daily mail τονίζει πως «οι Ελληνες ψήφισαν νέο χάος»!

Στη Γαλλία, η Le Monde σημειώνει πως είναι σχεδόν αδύνατος ο σχηματισμός κυβέρνησης που να μπορεί να συνεχίσει την εφαρμογή του προγράμματος που συνοδεύει τις δανειακές συμβάσεις και δεν παραλείπει να σταθεί στη μετατροπή της Χρυσής Αυγής «Από μια ημιπαράνομη οργάνωση του περιθωρίου σε κόμμα με κοινοβουλευτικά ποσοστά» και αποδίδει στην οργή των ψηφοφόρων για την κοινωνική και οικονομική κρίση την συρρπή ψήφων στο εθνικιστικό κόμμα. Όμως και η Le Figaro στέκεται στην «είσοδο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής στην ελληνική Βουλή» ενώ στην άλλη πλευρά στέκεται η Liberation που τονίζει τη μεγάλη άνοδο των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην Ιταλία η Corriere della sera προτείνει τον τίτλο «Χάος στην Ελλάδα» και στο ρεπορτάζ της αναφέρει κατάρρευση των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων και τη ραγδαία άνοδο των εξτρεμιστών.

«Οι φιλοναζιστές μπαίνουν στη Βουλή», είναι το πρώτο θέμα της El Pais στην Ισπανία, όπου η άλλη μεγάλη εφημερίδα El Mundo υπογραμμίζει πως «η πολυδιάσπαση στο ελληνικό κοινοβούλιο απειλεί τις μεταρρυθμίσεις που αξιώνει η ΕΕ».

Το μεγάλο πάρτυ, φυσικά, γίνεται στο γερμανικό τύπο, όπου τον λάιτ τίτλο της Bild «Οι Έλληνες τιμωρούν τους ευρω-μεταρρυθμιστές» συνοδεύει σχόλιο που χαρακτηρίζει …μοιραίες τις εκλογές στην Ελλάδα! 

«Δεν αποκλείεται η Ελλάδα να οδηγηθεί σε χρεοκοπία» λέει το Spiegel που τιτλοφορεί «Σε κίνδυνο η πολιτική λιτότητας στην Ελλάδα» το κύριο ηλεκτρονικό άρθρο της και προβλέπει από χθες νέες εκλογές, ενώ το προκλητικό Focus συμπεραίνει: «Αχάριστοι οι Ελληνες»!

Αξίζει να αναφερθεί πως όπως πρώτο το www.pentapostagma.gr σας είχε ενημερώσει, το ενδιαφέρον των διεθνών ΜΜΕ για τις ελληνικές εκλογές ήταν τεράστιο και το πλήθος των ανταποκριτών που έσπευσαν στην Αθήνα αυτές τις κρίσιμες ώρες ήταν περισσότεροι από 370 δημοσιογράφοι αλλά και τεχνικοί, αριθμός – ρεκόρ για ελληνικά πολιτικά γεγονότα.
pentapostagma.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/05/blog-post_2107.html#ixzz1uB9bNzkN

Σὲ σχόλιο τοῦ προηγουμένου τεύχους τοῦ Περιοδικοῦ μας διευκρινίσαμε, ὅπως μᾶς ζητήθηκε ἀπὸ τὸν συνάδελφο κ. Μπάρλο καὶ ἦταν δίκαιο, ὅτι οἱ κύριοι Γιῶργος Τσανανᾶς καὶ Ἀπόστολος Μπάρλος εἶναι συγγραφεῖς τοῦ ἤδη χρησιμοποιούμενου βιβλίου Θρησκευτικῶν τῆς Β΄ Γυμνασίου καὶ ὄχι, ὅπως ἀπὸ ἀνακριβὲς κείμενο ἐφημερίδας εἴχαμε παραθέσει, κάποιου νέου βιβλίου στὸ ὁποῖο δὲν γίνεται λόγος γιὰ τὴν Παναγία. Δὲν ὑπάρχει τέτοιο νέο βιβλίο. Ἀντὶ γιὰ βιβλίο ἔχει ἐκπονηθεῖ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν, καὶ σ᾿ αὐτὸ τὸ Πρόγραμμα εἶναι τὸ πρόβλημα. Πρόκειται γιὰ ἔκτρωμα θρησκευτικοῦ μαθήματος, ποὺ σχεδιάστηκε ἀπὸ τό, στὴν πραγματικότητα, ἀντι-Παιδαγωγικὸ Ἰνστιτοῦτο καὶ ποὺ ἀρχικὰ θὰ ἐφαρμοστεῖ πιλοτικὰ σὲ 180 Σχολεῖα.

Ποιοὶ εἶναι οἱ συντάκτες τοῦ Προγράμματος; Εἶναι σχεδὸν ἐξ ὁλοκλήρου μέλη τοῦ θεολογικοῦ συνδέσμου ὁ «Καιρός». Καὶ ὁ «Καιρὸς» τί εἶναι; Ὁ Πανελλήνιος Θεολογικὸς Σύνδεσμος «Καιρὸς» ἱδρύθηκε τὸ 2010 καὶ εἶναι στὴν οὐσία φράξια ποὺ στόχευσε στὴ διάσπαση τοῦ θεολογικοῦ κόσμου καὶ στὴν ὑποκατάσταση τοῦ συνδικαλιστικοῦ του ὀργάνου, τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων (ΠΕΘ). Σκοπό του ἔθεσε ἐξ ἀρχῆς αὐτὸ ποὺ ὀνόμασε «ἀναβάθμιση τῆς θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης», ἀλλὰ οὐσιαστικὰ βρέθηκε νὰ συμπλέει μὲ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, σταθερὴ ἐπιδίωξη τοῦ ὁποίου ἦταν πάντοτε ἡ ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος καὶ ἡ μεταβολή του σὲ θρησκειολογικό.

Ἔτσι, ὅταν τὸ Παιδαγωγικὸ Ἰνστιτοῦτο κατάρτισε τὶς ὁμάδες συντακτῶν τῶν νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν, μεθοδεύτηκε ὁ ἀπαρτισμὸς τῆς ἀντίστοιχης τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ μέλη τοῦ «Καιροῦ» μὲ ἰθύνοντα νοῦ τῆς ὁμάδας τὸν διευθυντὴ τοῦ περιοδικοῦ «Θεολογία» κ. Σταῦρο Γιαγκάζογλου. Ἡ διαδικασία ἦταν σχεδιασμένη μεθοδικὰ καὶ ἀποκλείστηκε κάθε ἄλλη φωνή. Ὁ αὐστηρὸς ἔλεγχος ποὺ ἀπηύθυνε ὁ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλονίκης κ. Ἡρακλῆς Ρεράκης ἐπιβεβαιώνει τὸ ἐπίμεμπτο τῆς διαδικασίας. Ἔγραψε ὁ κ. Καθηγητής: «Στὴν πραγματικότητα ὁ κ. Γιαγκάζογλου θέλει μὲν νὰ ἐμφανίζεται ὡς ἔνθερμος θιασώτης τοῦ πλουραλισμοῦ καὶ τῆς διαφορετικότητας, στὴν πραγματικότητα ὅμως αὐτὲς τὶς ἀρχὲς δὲν τὶς ἀντέχει. Καὶ βέβαια γνώριζε καλὰ ὅτι ἐγὼ καὶ κάποιοι ἄλλοι, ὡς διαφορετικοί, δὲν ταιριάζαμε σ’ αὐτὰ ποὺ εἶχε στὸ νοῦ του νὰ πραγματοποιήσει σὲ βάρος τοῦ χαρακτή­ρα καὶ τοῦ περιεχομένου τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν! Αὐτὸς ἦταν ὁ βασικὸς λόγος ποὺ ἀποκλειστήκαμε. Διότι, ὅσον ἀφορᾶ σὲ ἐμένα, ἐὰν μὲ εἶχε καλέσει, ἢ θὰ εἶχα παραιτηθεῖ, ὅπως ἔκανε ὁ καθηγητὴς κ. Δεληκωνσταντὴς καὶ ὁ πρώην Σχολικὸς Σύμβουλος κ. Πεπονάκης, ἀρνούμενος φυσικὰ νὰ συμφωνήσω σὲ ἕνα προσχεδιασμένο Πρόγραμμα Σπουδῶν, ἢ ἂν ἔμενα, τὸ Πρόγραμμα θὰ ἦταν ἐντελῶς διαφορετικὸ ἀπὸ παιδαγωγικῆς πλευρᾶς καὶ φυσικὰ δὲν θὰ εἶχε ὡς βασικό του ἄξονα ἕνα πολυθρησκειακὸ γραμματισμό, βασισμένο σὲ μιὰ πλασματικὴ πολυπολιτισμικότητα καὶ σὲ ἕνα πρωτάκουστο καὶ ἐκτρωματικὸ θεολογικὸ εὕρημα, τὴ Θεολογία τῆς πολυπολιτισμικότητας, ἀνάδοχος καὶ εἰσηγητὴς τῆς ὁποίας ἔχει τὴν τιμὴ νὰ εἶναι ὁ κ. Γιαγκάζογλου, διδάκτωρ τῆς Ὀρθόδοξης Δογματικῆς Θεολογίας!».

Αὐτὰ ὁ καθηγητὴς κ. Ἡρακλῆς Ρεράκης. Καὶ βέβαια οἱ ἔντονες καταγγελίες καὶ διαμαρτυρίες τῆς ΠΕΘ καὶ τοῦ Συνδέσμου Θεολόγων Μακεδονίας-Θράκης πρὸς τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας γιὰ τὸν προσχεδιασμένο ἀποκλεισμό τους δὲν βρῆκαν καμία ἀνταπόκριση.

Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἦταν τὸ ἔκτρωμα θρησκευτικοῦ μαθήματος ποὺ παρουσιάστηκε στὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν. Εἴμαστε μήπως ὑπερβολικοί; Ἂς κρίνουν οἱ ἀπροκατάληπτοι ἀναγνῶστες μας· ἰδοὺ ἕνα μικρὸ δεῖγμα ἀπὸ τὸ τί πρόκειται νὰ διδαχθοῦν βάσει τοῦ νέου Προγράμματος οἱ μαθητὲς τῆς Α΄ Γυμνασίου: «Ἰουδαϊσμός, Τορά, Μπὰτ Μπιτσβά, Τεῖχος Δακρύων, Ταλμοὺδ κ.ἄ. Γιὰ τὸ Ἰσλάμ, τὸ Κοράνι, τὶς Τέχνες στὸ Ἰσλάμ. Γιὰ τὸν Κομφουκιανισμὸ καὶ τὸν Λάο Τσὲ στὴν Κίνα: Ἄγαλμα τοῦ Λάο Τσὲ στὴν Κίνα, τὸ γὶν καὶ τὸ γιάνκ, ὁ μεγαλύτερος θρησκευτικὸς κανόνας στὸν κόσμο, Λάο-Τσέ: Κοιτάσματα σοφίας. Ναὸς τῆς Μινάκσι, Μπεναρές (προσκύνημα), λουτρὸ στὸν Γάγγη, ὁ Σίβα ὡς Ναταράγια, ἱερὲς ἀγελάδες, Μαντάλα. Κομφούκιος: Ἠθικὴ καὶ κοινωνικὴ φιλοσοφία. Βουδισμός: Ἀγάλματα τοῦ Βούδα, παγόδες, μοναστήρια τοῦ Θιβέτ, Σιντάρτα: Μεταστροφὴ καὶ φωτισμός. Ταγκόρ: ‘‘ Ὁ ἐραστὴς τοῦ Θεοῦ’’.

Οὐσιαστικὰ τὰ παιδιὰ τῆς Α΄ Γυμνασίου πιέζονται ἀφύσικα νὰ μποῦν σὲ χῶρο καὶ προβληματικὴ Λυκείου. Ἔχουν κάποια λογικὴ αὐτά;

Ὁ κ. Μπάρλος, ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ ὁποίου ἀφορμηθήκαμε νὰ γράψουμε ὅλα αὐτά, δὲν ἀνήκει στὴν ὁμάδα συντακτῶν τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν. Γράφοντας δὲ σὲ μᾶς ἄφηνε νὰ ἐννοήσουμε ὅτι διαφωνεῖ μὲ τὸ περιεχόμενο τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν. Αὐτὸ τὸ συμπέρασμα ἀποκομίσαμε ἀπὸ τὴν ἐπίμονη διαβεβαίωσή του ὅτι τὸ βιβλίο ποὺ συνέγραψε μὲ τὸν κ. Τσανανᾶ «μιλάει γιὰ τὴν Παναγία, τὰ Πάθη, τὴ Σταύρωση, καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ».

Πόση ὅμως ἦταν ἡ ἔκπληξή μας, ὅταν ἐρευνώντας διαπιστώσαμε (τὰ σχετικὰ video μπορεῖ νὰ δεῖ κανεὶς στὸ ἱστολόγιο τοῦ κ. Ἀλεξάνδρου Γκίκα) ὅτι ὁ συνάδελφος, παρόλο ποὺ δὲν συμμετεῖχε στὴ σύνταξη τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικά, ὄχι μόνο δὲν διαφωνεῖ μὲ τὸ περιεχόμενό του ἀλλὰ καὶ ἀποτελεῖ ἕναν ἀπὸ τοὺς πλέον ἔνθερμους ὑποστηρικτές του. Διότι εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μαζὶ μὲ τὸν οὐσιαστικὸ ἐμπνευστὴ τοῦ Προγράμματος, τὸν κ. Σταῦρο Γιαγκάζογλου, στὴ συνάντηση τῶν θεολόγων τῆς 7ης Μαρτίου ποὺ ἔγινε στὰ Τρίκαλα, προπαγάνδισαν πιεστικὰ στοὺς συναδέλφους τῶν Τρικάλων αὐτὸ τὸ ἀπαράδεκτο Πρόγραμμα. Αὐτὴ ἡ δραστηριότητα τοῦ κ. Μπάρλου στάθηκε προφανῶς ἡ αἰτία ἀπὸ τὴν ὁποία παραπλανήθηκε ἡ δημοσιογράφος τῆς ἐφημερίδας «Δημοκρατία».

Συνεπῶς, ἂν καὶ δὲν πρόκειται γιὰ συγγραφὴ νέου βιβλίου οὔτε γιὰ συμμετοχή του στὴν ὁμάδα συντακτῶν, ὁ  κ. Μπάρλος ἔχει οὐσιαστικὴ εὐθύνη γιὰ τὰ τεκταινόμενα. Διότι ὄχι μόνο τὰ ἀποδέχεται ἀλλὰ καὶ τὰ προπαγανδίζει. Τί περισσότερο θὰ πρόσφερε στὴν οὐσία τῆς ὑποθέσεως ἡ συγγραφὴ βιβλίου ἢ ἡ συμμετοχὴ στὴ συντακτικὴ ὁμάδα; Ἡ διαμαρτυρία του ἑπομένως ἀφορᾶ σὲ κάτι τυπικό. Τὸ οὐσιαστικὸ εἶναι ὅτι ἀποδέχεται τὸ περιεχόμενο τοῦ νέου Προγράμματος καὶ τὸ προπαγανδίζει κατὰ τρόπο, θὰ λέγαμε, προκλητικό, ἀφοῦ προκάλεσε τὴν ἔντονη ἀντίδραση τῶν συναδέλφων τῶν Τρικάλων καὶ ὅλης τῆς Ἑλλάδος.

Μήπως λοιπὸν εἶναι καιρὸς ὁ ἀγαπητὸς κ. Μπάρλος καὶ οἱ αἰθεροβάμονες τοῦ «Καιροῦ» νὰ συνέλθουν; Ἂς μὴν ἀκούσουν ἐμᾶς. Ἄς ἀκούσουν τὴν ἀγωνιώδη κραυγὴ ἑνὸς Ποιμένος τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης κ. Ἰγνατίου:

«Ἅλας ἄναλον λοιπὸν θέλουν νὰ προσφέρουν στοὺς νέους μας οἱ νέοι Θεολόγοι. Καὶ μάλιστα αὐτὸ θέλουν νὰ τὸ κάνουν ἐκ πεποιθήσεως. Τουλάχιστον, ἂν τὸ ἀποδέχονταν σὰν συμβιβασμό, κάτω ἀπὸ τὸ βάρος τῶν κυβερνητικῶν πιέσεων καὶ τῶν οἰκογενειακῶν τους ἀναγκῶν... θὰ λέγαμε: ‘‘ἄντε, δὲν πειράζει, ἄς μπαίνει ὁ Θεολόγος στὴν τάξη κι ἂς κάνει αὐτὴ τὴν ὕλη. Μᾶς ἀρκεῖ ποὺ αὐτὸς θὰ βρίσκει τρόπο νὰ μιλάει γιὰ τὴν πίστη μας στὰ παιδιά μας’’. Νὰ βγαίνουν ὅμως καὶ νὰ ὑποστηρίζουν μὲ πάθος αὐτὸ τὸ δεινό, αὐτὴ τὴ συμφορὰ ποὺ μᾶς ἐπιβάλλεται, εἶναι πόνος. Εἶναι καημὸς γιὰ μᾶς τοὺς μεγάλους. Εἶναι ξεπεσμὸς γι’ αὐτούς. Λυποῦμαι εἰλικρινὰ ποὺ τὰ γράφω αὐτά.

Ἀλλὰ δὲν θὰ μποροῦσα νὰ κοιμηθῶ ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος, ἂν δὲν ἔβγαινα νὰ πῶ τὸν πόνο μου. Ἐμεῖς, παιδιά μου, ζήσαμε δασκάλους ποὺ μιλοῦσαν ὅλη μέρα γιὰ τὸ Θεό, κι ἐσεῖς οὔτε τὴν ὥρα τῶν Θρησκευτικῶν δὲν διεκδικεῖτε; Ἐμεῖς ζήσαμε Δασκάλους στὸ Δημοτικὸ καὶ Καθηγητὲς στὸ Γυμνάσιο ποὺ μετέβαλλαν τὴν τάξη σὲ Ναό, ποὺ ἀνέβαζαν τὴν ἕδρα σὲ ἄμβωνα μελίρρυτο.

Ἅγια Ἁγίων γινόταν ἡ τάξη στὴ μικρὴ φτωχὴ γειτονιά μου, ποὺ ἂν καὶ μικρὴ εἶχε Καποδιστριακὸ κτίριο γιὰ Δημοτικὸ Σχολεῖο. Γιατί, βλέπεις, ἀλλιῶς τὴν βλέπανε τὴν παιδεία οἱ παλαιότεροι. Ἡ παιδεία γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες τοὺς Ὀρθοδόξους εἶναι ἀπὸ μόνη της ἁγία. Τὸ στοιχεῖο τοῦ ἱεροῦ, ὅποιος τὸ ἀφαιρέσει, εἶναι βέβηλος. Δὲν ἔχεις καταλάβει, παιδί μου, ὅτι, ὅταν γίνεσαι δάσκαλος σ’ αὐτὸ τὸ ἔθνος, γίνεσαι μύστης; Δὲν ἄκουσες τὸν Κύριο, ἀδελφέ μου Θεολόγε, ποὺ λέει ὅτι, ὅταν ἀπ’ τὸ ἁλάτι βγάλεις τὴν ἁλιστική του ἀξία γίνεται μωρία; Μὲ τὰ ἀπομεινάρια τῆς μωρίας ἐσὺ θὰ διδάξεις; Μὲ νάματα μωρὰ θὰ ποτίσεις τοὺς νέους βλαστοὺς τῆς πατρίδος σου; Μ’ αὐτὸ τὸ ἄνοστο κι ἀποδυναμωμένο γάλα θὰ θηλάσεις αὐτὰ τὰ παιδιά; Καὶ τότε, τί μισθὸ θὰ πάρεις ἀπ’ τὸν Κύριό σου;... Ὅπως καὶ νὰ τὸ δεῖς, εἶναι προδοσία. Γι’ αὐτὸ σᾶς καλῶ μὲ ἀγάπη πολλή. Σᾶς ζητῶ συγγνώμη, ἂν σᾶς πικραίνω, ἀλλὰ ἐγὼ σᾶς ‘‘φιλῶ πλέον τῶν κολακευόντων’’ καὶ σᾶς λέω ὅτι τουλάχιστον μὴ μιλᾶτε...».

Αὐτὴ εἶναι ἡ κραυγὴ ἀγωνίας ἑνὸς Ἐπισκόπου... ἀλλὰ γιατί μόνο ἑνός; Τὸ πρόβλημα εἶναι μέγα καὶ σοβαρότατο.

Εἶναι φανερὸ πὼς ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ δύο ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες ἀντιλήψεις γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Κατὰ τὴ μία, τὴν παλαιότερη, τὸ μάθημα ὀφείλει νὰ εἶναι ὁμολογιακό, νὰ διδάσκει δηλαδὴ στὰ παιδιὰ τὴν Ὀρθόδοξη ὁμολογία καὶ πίστη. Κατὰ τὴ νέα ἀντίληψη ὀφείλει νὰ εἶναι θρησκειολογικό, νὰ διδάσκει δηλαδὴ ὅλες τὶς θρησκεῖες.

Μὲ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν, ὅπως τὸ παρουσιάσαμε, τὸ μάθημα, κατὰ γενικὴ ἀντίληψη, γίνεται θρησκειολογικό. Ἂς μᾶς ἐπιτραπεῖ νὰ διαφωνήσουμε μὲ αὐτὴ τὴ γενικὴ ἀντίληψη. Ἐμεῖς καταλήγουμε στὸ ὅτι τὸ μάθημα μὲ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γίνεται σαφῶς ὁμολογιακό. Μὲ μιὰ μόνο καίρια καὶ οὐσιώδη διαφορά: Γίνεται ὁμολογιακὸ ὄχι πλέον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἀλλὰ τῆς ἀπὸ σκοτεινὰ κέντρα προωθούμενης Πανθρησκείας.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἅγιος Λαρίσης ἔχει δίκαιο: «Ὅπως καὶ νὰ τὸ δεῖς, εἶναι προδοσία»! Τίποτε ἄλλο!

Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ»

Τα θαυμαστά γεγονότα και οι Εθνικές Εκλογές με ιερή Λειτανία στην περίοδο της ΕΣΣΔ !
«Μία από τις εκπληκτικές ιδιαιτερότητες της Μονής των Σπηλαίων στο Πσκωφ είναι τα άγια σπήλαια. Σ’ αυτά γεννήθηκε η μονή πριν από 600 χρόνια.

Οι υπόγειοι λαβύρυνθοι απλώνονται κάτω από τις εκκλησίες, τα κελιά, τους κήπους, τα χωράφια, για πολλά χιλιόμετρα. Εδώ κάποτε εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι μοναχοί. Κάτω από τη γη ανήγειραν ναούς και έθαβαν στις αμμώδεις κόγχες τούς αποβιώσαντες αδελφούς, κατά το αρχαίο βιβλικό έθιμο. Μόνο αργότερα, όταν ο αριθμός των καλόγερων αυξήθηκε, άρχισε το μοναστήρι να επεκτείνεται και στην επιφάνεια, πάνω απ’ τα σπήλαια.
Από τα παλιά εκείνα χρόνια, τα σπήλαια τα ονόμασαν «θεόκτιστα», δηλαδή κατασκευασμένα, δημιουργημένα από τον Θεό. Αυτή η ονομασία προέκυψε, όχι λόγω της φυσικής προέλευσης των σπηλαίων, αλλά λόγω της διαπίστωσης ότι τα σώματα των κεκοιμημένων, που εναπέθεταν εδώ, έπαυαν αμέσως να αναδύουν αυτή την ιδιαίτερη μυρωδιά τού πεθαμένου σώματος.
Μέχρι σήμερα, στα σπήλαια έχουν ταφεί περισσότεροι από δεκατέσσερις χιλιάδες άνθρωποι, μοναχοί, κάτοικοι των σπηλαίων, πολεμιστές, που στα χρόνια τού Μεσαίωνα προφύλαξαν το μοναστήρι από επιδρομές των εχθρών. Εδώ τα φέρετρα δεν τα θάβουν, αλλά τα τοποθετούν απλώς το ένα πάνω στο άλλο στις κόγχες και στις σπηλιές. Και οι επισκέπτες, που διασχίζουν τους εκτεταμένους λαβύρινθους με τα κεριά τους να αχνοφέγγουν, μαγεύονται κάθε φορά από τη φρεσκάδα και την καθαρότητα του αέρα των σπηλαίων.
«Ὅπου Θεός βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις», λέει ένας ύμνος. Πράγμα που σημαίνει ότι αν θέλει ο Θεός, οι νόμοι τής φύσης κάμπτονται. Και οι τουρίστες που δεν το πιστεύουν, φεύγουν από τα σπήλαια σαστισμένοι από όσα έχουν διαπιστώσει με τα ίδια τους τα μάτια, ή με την όσφρησή τους για την ακρίβεια.
Με αυτά τα υπόγεια σπήλαια συνδέονται πολλές ιστορίες. Μία απ’ αυτές, σχετικά πρόσφατη, διαδραματίστηκε το 1995, όταν στα Σπήλαια ήρθε ο Μπόρις Νικολάγιεβιτς Γιέλτσιν. Του έδειξε φυσικά το μοναστήρι ο οικονόμος τής μονής, αρχιμανδρίτης Ναθαναήλ. Αδυνατούλης, ασπρομάλλης, με λιωμένα παπούτσια και τρύπιο ράσο, οδηγούσε την κεφαλή του κράτους και την ακολουθία του φέγγοντας τα λαγούμια με ένα κερί.
Στο τέλος, ο Μπόρις Νικολάγιεβιτς αντιλήφθηκε ότι γύρω του συμβαίνει κάτι ακατανόητο και εξέφρασε την έκπληξή του, διότι δεν ένιωθε δυσωδία αποσύνθεσης, αν και τα φέρετρα με τους μακαρίτες βρίσκονταν στις κόγχες, σε απόσταση που μπορούσες να τα αγγίξεις.
Ο π. Ναθαναήλ εξήγησε στον πρόεδρο:
«Είναι θαύμα Θεού».
Η ξενάγηση συνεχίστηκε. Αλλά μετά από λίγη ώρα, ο Μπόρις Νικολάγιεβιτς επανέλαβε με απορία την ίδια ακριβώς ερώτηση.
«Έτσι το οικονόμησε ο Κύριος», απάντησε εκ νέου ο π. Ναθαναήλ. Πέρασαν λίγα λεπτά και ο πρόεδρος ψιθύρισε στον γέροντα βγαίνοντας από τα σπήλαια:
«Πατερούλη, πείτε μου το μυστικό – με τι τους αλείφετε;».
«Μπόρις Νικολάγιεβιτς», απάντησε ο αρχιμανδρίτης, «υπάρχει κανείς στο περιβάλλον σας που να μυρίζει άσχημα;».
«Φυσικά και όχι!».
«Τότε είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι κάποιος τολμά να μυρίζει άσχημα στο περιβάλλον του Ουράνιου Πατέρα;».
Λένε ότι με αυτή την απάντηση ο Μπόρις Νικολάγιεβιτς ικανοποιήθηκε πλήρως».

«Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όλοι οι κάτοικοι της Σοβιετικής Ένωσης ήταν υποχρεωμένοι να συμμετέχουν στις εκλογές. Την κάλπη για την ψηφοφορία την έφερναν στην τράπεζα του μοναστηριού, όπου μετά το μεσημεριανό γεύμα η αδελφότητα, υπό την εποπτεία του προεστώτα, απέδιδε με απροθυμία και δυσαρέσκεια τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.
Όμως κάποτε ο γενικός γραμματέας της περιφερειακής επιτροπής τού ΚΚΣΕ το πήρε χαμπάρι: για κάποιους εκεί αγράμματους μοναχούς είχε καθιερωθεί το παράλογο προνόμιο να ψηφίζουν για τον αδιάσπαστο συνασπισμό κομμουνιστών και ανεξάρτητων, στο δικό τους απαρχαιωμένο αιωνόβιο μοναστήρι, και όχι στο εκλογικό τμήμα. Ο γενικός γραμματέας αγανάκτησε με την κατάσταση και μάλωσε αυστηρά τούς υφισταμένους του για την ανοχή αυτού τού παρασιτικού στοιχείου. Χωρίς καθυστέρηση εξέδωσε διαταγή: Από τις προκείμενες εκλογές για το Ανώτατο Σοβιέτ της ΕΣΣΔ και εφεξής (και ες αεί), οι μοναχοί θα προσέρχονται να ψηφίσουν, όπως όλοι οι κάτοικοι της Ένωσης, στα εκλογικά τμήματα του τόπου κατοικίας τους!
Πράγματι την ημέρα των εκλογών (ήταν Κυριακή), μετά την εορταστική λειτουργία στο μοναστήρι, βγήκε από τις πύλες τής μονής επίσημη λιτανεία.
Οι μοναχοί μπήκαν στη σειρά ανά δύο, σε μεγάλη γραμμή, και παρέλασαν ψάλλοντας εν χορώ, διασχίζοντας την πόλη ως το εκλογικό τμήμα. Πάνω από τα κεφάλια τους ανέμιζαν βαριά λάβαρα, ενώ, κατά τη συνήθεια, κρατούσαν μπροστά τους σταυρούς και παλαιές εικόνες. Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Ως είθισται πριν από κάθε σημαντικό έργο, οι καλόγεροι άρχισαν να τελούν μέσα στο εκλογικό τμήμα δεήσεις. Οι υπάλληλοι, τρομαγμένοι μέχρι θανάτου, προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά ο ηγούμενος τους επιτίμησε αυστηρά ότι εμποδίζουν τάχα τους πολίτες να εκτελέσουν το συνταγματικό τους καθήκον, όπως συνηθίζεται στους μοναχούς. Αφού ψήφισε η αδελφότητα, με την ίδια λιτανεία επέστρεψε στην αγία μονή.
Περιττό να ειπωθεί ότι στις επόμενες εκλογές η κάλπη περίμενε από νωρίς το πρωί τούς μοναχούς στην τράπεζα της μονής...»

«Κάποτε, το 1986, η τοπική αρχή του κόμματος στο Πσκωφ έφερε στο μοναστήρι έναν υψηλά ιστάμενο αξιωματούχο του Υπουργείου Μεταφορών. Έδινε την εντύπωση ήρεμου και συγκροτημένου ανθρώπου. Δεν έκανε ανόητες ερωτήσεις –σε ποιο κτίριο μένουν οι σύζυγοι των μοναχών, λόγου χάρη– και δεν αναρωτιόταν γιατί τάχα ο Γκαγκάριν, που πήγε στο διάστημα, δεν κατάφερε να δει τον Θεό. Στο τέλος, όμως, της ξενάγησης, μαγεμένος από την ιδιαίτερα πνευματική επικοινωνία που είχε με τον π. Ναθαναήλ, ξέφυγε στον συνομιλητή του η εξής φράση:
«Ακούστε, έχω εκπλαγεί μαζί σας! Τόσο ενδιαφέροντα και ασυνήθιστο άνθρωπο δεν έχω συναντήσει σε όλη μου τη ζωή! Επιτρέψτε μου όμως: πώς εσείς με αυτό το μυαλό μπορείτε να πιστεύετε στον… εν πάση περιπτώσει, καταλαβαίνετε ποιον εννοώ! Η επιστήμη ανοίγει στην ανθρωπότητα ολοένα και περισσότερους νέους ορίζοντες. Και Θεός δε φαίνεται να υπάρχει εκεί. Συμπαθάτε με κιόλας, αλλά δεν είναι καν χρειαζούμενος. Αυτές τις μέρες για παράδειγμα πλησιάζει στη Γη από το βάθος του Σύμπαντος ο κομήτης Χάλεϋ και οι επιστήμονες –φανταστείτε!– υπολόγισαν ακριβώς όλη του τη διαδρομή. Και την ταχύτητα! Και την τροχιά! Και γι’ αυτό, να με συγχωρείτε, δε χρειάστηκε ούτε καν η ιδέα του Θεού!».
«Κομήτης είπατε;… Χάλεϋ;», τίναξε την γενειάδα του ο π. Ναθαναήλ. «Άρα, αν έχουν υπολογίσει τα πάντα για τον κομήτη, τότε ο Κύριος δε χρειάζεται, ε; Μάλιστα, κατάλαβα. Λοιπόν, κοιτάξτε, αν με έβαζαν στο σιδηρόδρομο και μου έδιναν χαρτί και μολύβι, θα μπορούσα πραγματικά μέσα σε μια βδομάδα να σας πω πότε και από ποια πλευρά θα έρθει το τρένο. Αυτό όμως θα σήμαινε τάχα ότι δεν υπάρχουν μηχανοδηγοί, ρυθμιστές και μηχανικοί; Ή Υπουργοί Συγκοινωνιών; Αλήθεια αυτό θα σήμαινε; Η Αρχή παντού χρειάζεται!».

«Στις αρχές της δεκαετίας τού ’60, έφτασαν στο μοναστήρι μέλη των περιφερειακών επιτροπών επιφορτισμένα με το καθήκον να ψάξουν και να επινοήσουν κάποια αιτία για το κλείσιμο της μονής. Πηγαινοερχόμενοι στο μοναστήρι, είδαν προσκυνητές που καλλιεργούσαν παρτέρια και ανθόκηπους, και έσπευσαν να απευθυνθούν στον π. Αλύπιο:
«Και επί ποίας βάσης δουλεύουν εδώ αυτοί οι άνθρωποι;», ρώτησαν.
Ο σοβιετικός αρχιμανδρίτης τούς απάντησε:
«Ο αφέντης λαός εργάζεται στη γη του!».
Και δεν ακολούθησαν άλλες ερωτήσεις.
Την επόμενη φορά στάλθηκε από το Πσκωφ, με τους ίδιους σκοπούς, ακόμα μία επιτροπή εθνικού ελέγχου, οικονομική αυτή τη φορά. Ο προεστώς ρώτησε ως τι είχαν έρθει οι αντιπρόσωποι αυτοί.
«Εκπροσωπούμε ένα οικονομικό όργανο, το οποίο…».
Ο π. Αλύπιος τους διέκοψε: «Εγώ μόνο έναν προϊστάμενο έχω, τον επίσκοπο τού Πσκωφ Ιωάννη. Πηγαίνετε να πάρετε άδεια από κείνον. Χωρίς άδεια, δεν μπορώ να σας επιτρέψω την πρόσβαση σε οικονομικά έγγραφα».
Έφυγαν για να πάρουν την άδεια και μέσα σε λίγες ώρες ο αρχιερέας του Πσκωφ τηλεφώνησε στον π. Αλύπιο συγχισμένος, ζητώντας να επιτραπεί ο οικονομικός έλεγχος.
«Μην τηλεφωνείτε για το θέμα, Δέσποτα. Στείλτε μου τηλεγράφημα», απάντησε ο π. Αλύπιος.
Σύντομα έφτασε και το τηλεγράφημα. Τότε, οι ελεγκτές τού καθεστώτος κατέφθασαν εκ νέου στον ηγούμενο. Αυτός, κρατώντας το τηλεγράφημα στα χέρια, τους ρώτησε σκεπτικός:
«Για πείτε μου, είστε κομμουνιστές;».
«Μάλιστα, βασικά κομμουνιστές».
«Και πήρατε την ευλογία από τον επίσκοπο; Από τον Δεσπότη τού Πσκωφ; Μάλιστα… Για στάσου να στείλω τώρα αυτό το τηλεγράφημα στην τοπική επιτροπή τού Κόμματος…».
Και μ’ αυτό, ο οικονομικός έλεγχος της μονής ολοκληρώθηκε».

 (προδημοσίευση από το βιβλίο του π. Τύχωνος Σεβκούνωφ «Σχεδόν άγιοι», εκδόσεις εν πλω, κυκλοφορία μέσα στο Μάιο 2012)

Το βιβλίο είναι best seller στη Ρωσία έχοντας ξεπεράσει μέσα σε λίγους μήνες τα 1.000.000 αντίτυπα και αφορά πνευματικές αφηγήσεις από τη Ρωσία του χθες και του σήμερα που αναδεικνύουν τη δύναμη και το βάθος της πίστης στον Χριστό.

Εκδοσεις Εν Πλω
Στοα του βιβλιου
Πεσμαζογλου 5 και Σταδιου
105 64 Αθηνα
Τηλ. 2103226343
Fax. 2103221238

Πηγή: http://synodoiporia.blogspot.com/2012/05/blog-post_1600.html

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ  Ι.Σ.Α.  ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ  ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΟΥ HIV  

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Σεβαστουπόλεως 113, ΤΚ 11526
Αθήνα - τηλ 210-3839770, fax 210-3839753
www.isathens.gr

  Αθήνα, 2.5.2012 

          Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, θεματοφύλακας της Δημόσιας Υγείας, υπέβαλε σήμερα 2-5-2012 αναφορά προς τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου αναφορικά με τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τα ποσοστά διασποράς της HIV λοίμωξης σε ιερόδουλες και την απειλή για το γενικό πληθυσμό και τη Δημόσια Υγεία.

Τόσο η γνώση των αρμοδίων εδώ και ένα έτος για συγκεκριμένα επιδημιολογικά δεδομένα όσο και η δημοσιοποίηση των ονομάτων και φωτογραφιών των θυτών-θυμάτων γεννά ενδεχόμενα ζήτημα ποινικών ευθυνών που θα πρέπει να διερευνηθούν.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Ι.Σ.Α. 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                      Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Γ. ΠΑΤΟΥΛΗΣ                                                                      ΕΥΣΤ. ΤΣΟΥΚΑΛΟΣ 

 Αθήνα, 2/5/2012

 Α.Π.29900

Προς τον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου

ΑΝΑΦΟΡΑ

ΘΕΜΑ: Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τα ποσοστά διασποράς της HIV λοίμωξης σε ιερόδουλες και η απειλή για το γενικό πληθυσμό.

Κύριε Εισαγγελεύ,

Η οικονομική κρίση, η πτώση της εμβολιαστικής κάλυψης για πολλά λοιμώδη νοσήματα και η διηπειρωτική μετακίνηση μεγάλων ομάδων πληθυσμών με άσχημες υγειονομικές συνθήκες, αύξησε ανεξέλεγκτα τη μετάδοση πολλών λοιμωδών νοσημάτων. Είναι προφανές ότι οι αρμόδιες υγειονομικές αρχές αδράνησαν.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του και των σκοπών του για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας παρακολουθεί με ιδιαίτερη αγωνία το σοβαρό ζήτημα που έχει προκύψει μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις ότι οι οίκοι ανοχής λειτουργούσαν χωρίς οποιαδήποτε άδεια και χωρίς οποιοδήποτε υγειονομικό έλεγχο των εργαζομένων ιερόδουλων, οι οποίες αποτέλεσαν το τελευταίο διάστημα την αιτία διασποράς του ιού της HIV λοίμωξης, και ίσως όχι μόνο αυτού, στο γενικό πληθυσμό.

Είναι πράγματι συγκλονιστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, στην Ελλάδα, διαστάσεις πανδημικής απειλής έλαβε τον τελευταίο καιρό η μετάδοση του AIDS.  Ειδικότερα, ενώ το 2002 ο αριθμός των δηλωθέντων περιστατικών HIV λοίμωξης ήταν 3,6 ανά 100.000 πληθυσμού, το 2008 ο αντίστοιχος αριθμός έφθασε τις  5,8 περιπτώσεις, ενώ το 2011 καταγράφεται μία εντυπωσιακή άνοδος με 7,1 περιστατικά HIV λοίμωξης ανά 100.000 πληθυσμού. Το 2011, σε σχέση με το 2010, η αύξηση ξεπέρασε  το 50%.  Όμως, ιδιαίτερα ανησυχητικό προβάλλει το γεγονός ότι για την περίοδο 2010 μόνο το 22,05% των ατόμων με HIV στη χώρα μας ήταν μετανάστες και το 2011 μόνο το 18,93%, δείχνει ξεκάθαρα την ελλιπή καταγραφή των αλλοδαπών  με HIV λοίμωξη, κάτι που αποδεικνύεται από το σύστημα υποχρεωτικής δήλωσης, στο οποίο κυρίως καταγράφονται τα περιστατικά Ελληνικής εθνικότητας (π.χ. κάθετης μετάδοσης, μητέρες χρήστριες ενδοφλέβιων ναρκωτικών κ.α.). Η εισροή μεταναστών στον Ελλαδικό χώρο είναι συνεχώς αυξανόμενη και η καταγραφή μεταναστών με AIDS δεν έχει θεσμικό πλαίσιο, δεν είναι υποχρεωτική!!! Αποκαλύπτεται τελικά ότι κανείς δεν έχει χαρτογραφήσει τον αριθμό των αλλοδαπών, το υγειονομικό τους status, τα λοιμώδη νοσήματα που μεταδίδουν, τα ιδιαίτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά ασθενειών που ενδημούν στις χώρες από τις οποίες προέρχονται.  Εφόσον εκατομμύρια μετανάστες είναι απόντες ως πολίτες, πώς ελέγχει η πολιτεία τις αρρώστιες που μεταφέρουν; Δε τις ελέγχει. Τις παρατηρεί όταν οι πολίτες της, οι Έλληνες πολίτες της αρρωστήσουν από αυτές. Γιατί; Γιατί η Ελληνική Πολιτεία δεν κάνει τίποτε για να προφυλάξει τους Έλληνες πολίτες της, που νιώθουν την απειλή του εθνικού και βιολογικού αφανισμού από την αμέλεια των κυβερνώντων της.

Το ΚΕΕΛΝΟ κάνει μια σοβαρή προσπάθεια καταγραφής και ευαισθητοποίησης ομάδων υψηλού κινδύνου και κοινωνικά αποκλεισμένων ανθρώπων, χωρίς όμως να είναι ενταγμένη αυτή η προσπάθεια σε ένα πλαίσιο εθνικής  πολιτικής για την Υγεία, με συνέχεια και συνέπεια.

Όταν τον Οκτώβριο του 2011, ανακοινώθηκε από το ΚΕΕΛΠΝΟ η δραματική αύξηση του AIDS στο 1250%, τι έκανε το ΥΥΚΑ; Τίποτε. Περισσότερους από έξι μήνες μετά βρισκόμαστε αμήχανοι μπροστά από τραγικές αποκαλύψεις από τα δεδομένα διασποράς του ιού και την πλήρη αδράνεια της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας που άφησε εκτεθειμένα 12 εκατομμύρια πολιτών. Η Ελληνική Πολιτεία γνώριζε εδώ και ένα τουλάχιστον έτος τις διαστάσεις της διασποράς του ιού. Το ομολογεί δημοσίως. Ως τώρα όμως δεν υπήρξε καμία στρατηγική πρόληψης και ελέγχου. Η Πολιτεία δεν έπραξε απολύτως τίποτε. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και οι υπεύθυνοι για τη δημόσια υγεία, ενώ ομολογούν δημοσίως τη διασπορά του AIDS στην Ελληνική οικογένεια από την παράνομη πορνεία, εδώ και ένα χρόνο, δεν έλαβαν κανένα μέτρο για τον αφοπλισμό της υγειονομικής αυτής βόμβας και την προστασία της ελληνικής οικογένειας που καθ΄ ομολογία τους βρισκόταν σε κίνδυνο.   Ούτε καν μια καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών για τον κίνδυνο που ελοχεύει και τα μέτρα προφύλαξης. Μόνο λίγες μέρες προ των βουλευτικών εκλογών, αίφνης, έλαβαν χώρα εξορμήσεις με στοχευμένους ελέγχους, χωρίς να προκύπτει προφανής τουλάχιστον λόγος γιατί οι έλεγχοι αυτοί δεν έλαβαν χώρα νωρίτερα.

Επιπρόσθετα δε με μία πρωτοφανή προεκλογική «ανθρωποφάγα» διάθεση δημοσιεύθηκαν οι φωτογραφίες των συγκεκριμένων θυτών-θυμάτων, μία κατάφορη παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων, που ως ενέργεια τινάζει στον αέρα κάθε συντονισμένη προσπάθεια καταγραφής και ελέγχου των περιστατικών από τους αρμόδιους φορείς. Ένα ακόμη, πέρα από απάνθρωπο, άστοχο μέτρο αφού απομακρύνει από τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας και ελέγχου εκείνους που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Και τούτο γιατί άμεση προτεραιότητα αποτελεί η αληθής αποτύπωση των διαστάσεων του προβλήματος, η χαρτογράφηση  του πληθυσμού στόχου και μία σειρά μέτρων ελεγκτικών μηχανισμών που στόχο θα έχει την προφύλαξη της δημόσιας υγείας στην ελληνική κοινωνία.

Ανακύπτει συνακόλουθα, κ. Εισαγγελεύ, ενδεχόμενα, διττά, ζήτημα ποινικών ευθυνών που είμαστε βέβαιοι ότι θα διερευνήσετε σε βάθος στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων σας.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Ι.Σ.Α.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                           Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Γ. ΠΑΤΟΥΛΗΣ                                                         ΕΥΣΤ. ΤΣΟΥΚΑΛΟΣ

ΠΗΓΗ: http://www.isathens.gr/grindex.html

Ελλάδα. Αὐτή ἡ λωρίδα γής ἦταν πάντα τό ἀνάχωμα ἀπέναντι στήν τυραννία, στή βαρβαρότητα, στήν ἐκμετάλλευση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν ἄνθρωπο. Σέ αὐτό τό ἀνθρώπινο τεῖχος ἀπό ἑλληνική σάρκα, συνθλίβονταν οἱ ὀρδές τῆς ἀνομίας, τῆς ἀσυδοσίας, τῆς κτηνώδους δύναμης ἐνάντια στόν πολιτισμό. Ὅταν τελικῶς ἡ Ἑλλάδα ἔπεσε, ἐνσαρκωμένη στό κορμί τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα βυθίστηκε στόν σκοτεινό μεσαίωνα...

Στήν λήθη, στόν σκοταδισμό, στήν Ἱερά Ἐξέταση, στό δουλεμπόριο, τή δεισιδαιμονία καί τόν φανατισμό τοῦ Καθολικισμοῦ καί τῶν αἱρέσεων. Ἔπρεπε πάλι νά ἀνάψει ἡ σπίθα ἡ ἑλληνική γιά νά φέρει τήν ἀναγέννηση, τό φῶς καί τό δικαίωμα στήν ζωή. Ἡ ἀρχή τῆς ἀρετῆς ξεκίνησε ἀπό τήν Ἑλλάδα ἀπό τήν ἀντίσταση στή βαρβαρότητα καί τή διαφθορά. Μή γελιέστε. Ὅτι ὄμορφο ὑπάρχει στόν πλανήτη, εἶναι ἑλληνικό. Ἀπό τήν δημοκρατία μέχρι τήν εὐνομία. Ἀπό τήν τέχνη μέχρι τήν καλλιτεχνία. Ἀπό τήν μόρφωση μέχρι τήν ἐπιστήμη. Ἀπό τήν ἄθληση μέχρι τούς ἀνθρώπινους ἄθλους διά μέσου τῶν αἰώνων. Τώρα τό σκοτάδι ἐπανέρχεται μέ τή μορφή τοῦ «χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος». Ὁ παγκόσμιος ἀχταρμάς βασισμένος σέ.... χρηματιστηριακές τιμές καί ὄχι ἀξίες, ὡς ἄλλος Ξερξης ἐπιτίθεται στό δίκαιο τῶν λαῶν. Τό δίκαιο - λέξη ἑλληνική, πού φιλᾶ στοργικά τόν ἀδύναμο ἀπό τό κτῆνος, κινδυνεύει ἀπό τά σύγχρονα ἀργύρια ὑπό μορφή «ἄυλων τίτλων», ἄυλων τόκων καί χρεῶν, ἄυλης κρίσης καί τρομοκρατίας, πού ὅμως θά ὁδηγήσουν σέ μία ἀληθινή, ὀδυνηρή καί καθ’ ὅλα «ὑλική» τυραννία. Σέ ἕναν νέο μεσαίωνα. Ἡ ἐπίθεση ἄρχισε πάλι στό αἰώνιο μετερίζι τῆς λευτεριᾶς, τήν Ἑλλάδα. Ὅπως τότε, ὅπως πάντα. Γιατί ἔστω καί μυστηριακά, ὑποσυνείδητα, ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ πατρίδα τῆς Λευτεριᾶς καί ἡ κοιτίδα της. Ὁ Ὕμνος τῆς τραγουδᾶ τήν λευτεριά (Ὕμνος εἰς τήν Ἐλευθερίαν). Ἡ σημαία τῆς συμβολίζει τήν λευτεριά. (Ἐλευθερία ἤ Θάνατος). Τό ἄδικο λοιπόν, ἤξερε πολύ καλά ποῦ νά χτυπήσει. Αὐτό πού δέν ἤξερε εἶναι πώς ἀκόμα ἡ φλόγα καίει. Καί θά τούς κάψει ὅπως ὁ Ἡρακλῆς τή Λερναία Ὕδρα, ὅπως ἡ Πυθία τούς βέβηλους, ὅπως ἡ Ὑπερμάχω τούς εἰσβολεῖς. Γιατί ὁ ἀγώνας δέν εἶναι ἐνάντια στήν κρίση ἤ τό ὅποιο χρέος. Εἶναι ὁ ἀγώνας γιά τήν ἐπιβίωση, γιά τήν ἴδια τή ζωή. Καί γιά μία ἀκόμη φορᾶ ἡ Ἑλλάδα καλεῖται νά ὑπερασπίσει τίς πανανθρώπινες ἀξίες, ὄχι τά ἀξιώματα τῶν πολιτικῶν. Ἑλλάδα δέν εἶναι οὔτε ὁ Παπανδρέου, οὔτε τό τραπεζικό σύστημα. Ἑλλάδα εἶναι ἡ πύρινη πνοή πού πηγάζει ἀπό καρδιές ἡρώων καί διδάσκει τήν ἐλευθερία. Ἐλευθερία γιά ὅλους! Πρόγευση τῶν προκλήσεων πού θά βιώνει ὁ ἑλληνισμός καί οἱ κοινωνίες σέ κάθε σημεῖο τοῦ πλανήτη, βιώνουμε τό τελευταῖο διάστημα. Ἴσως εἶναι συμπτωματικό, ἴσως ὅμως εἶναι μήνυμα πού δέν πρέπει νά παρανοήσουμε. Γιά ὅλα αὐτά τά σημεῖα τῶν καιρῶν ἔχει μιλήσει ἔγκαιρα ὁ Γέρνοντας Παΐσιος, πολλά χρόνια πρίν διαμορφωθοῦν αὐτές οἱ συνθῆκες πού ἀποκαλύπτουν ἕνα καλά μελετημένο σχέδιο δουλείας τοῦ ἑλληνισμοῦ ἀπό τήν ἐλίτ τῶν παγκόσμιων ὀλιγοπωλίων πού θέλουν νά μετατρέψουν τίς πολιτισμένες κοινωνίες, σέ ἀγέλες ἄβουλων καταναλωτῶν. Ὁ Γέροντας Παΐσιος εἶχε προβλέψει τήν κρίση καί τήν αἰχμαλωσία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μέσω δανείων. Ἔγκαιρα διαπίστωσε τήν παρακμή πού ἐπιβάλλει στήν κοινωνία ὁ ἄκρατος καταναλωτισμός, ἡ ξετσιπωσιά, ἡ ὑποδήλωση στήν ὕλη, ἡ ὀκνηρία καί ἡ ματαιοδοξία. Μόνοι σας μπορεῖτε νά δεῖτε καί νά κρίνετε τά ντοκουμέντα. Κανείς, ἐκτός ἀπό τό νοῦ καί τήν καρδιά, δέν μπορεῖ νά ἐπιβάλλει τήν ἀλήθεια, καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ἡ σοφία. Εἶναι ἡ γνώση, ἡ ὁποία γίνεται δύναμη μέ τήν ἐγκράτεια καί τόν ἀγώνα. Αὐτή εἶναι ἡ ἐλευθερία καί ἡ εἰδοποιός διαφορά τοῦ ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς μαρτυρία ἀγάπης, ὅπου ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ τό μέτρο καί τό ἐπίκεντρο. Ἔχω ὅμως μία αἴσθηση ὅτι ἀπό τήν Ἑλλάδα θά ξεκινήσει μία ἐπανάσταση ἐνάντια ἑνός συστήματος πού διοικεῖ τήν ἀνθρωπότητα τά τελευταία 350 χρόνια. Ὅλοι οἱ λαοί ἔχουν φτάσει στήν ἄκρη τοῦ νήματος καί ὅλοι περιμένουν τή σπίθα. Πιστεύω ὅτι σάν χώρα θά ξαναγράψουμε ἱστορία, καί μελλοντικές γενεές θά θυμοῦνται τούς ἕλληνες σάν τόν λαό πού ξαναέδωσε τά φῶτα στόν κόσμο.

lakonikos

ΠΗΓΗ :  www.orthodoxia-ellhnismos.gr