Αποσάθρωση. Αυτή είναι η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό, όταν σκέφτομαι την συνεχιζόμενη κατάπτωση των ηθικών και εθνικών αξιών του οικοδομήματος που λέγεται Ελλάδα και ελληνικό έθνος. Το πολιτικό σύστημα, που εκπροσωπούσε και όφειλε να υπερασπιστεί τις ιερές έννοιες Πατρίδα, Έθνος, Ελληνισμός, Έλληνας, Ορθοδοξία, Σημαία, πάνω στις οποίες είναι χτισμένο το οικοδόμημα Ελλάδα, με την αδυναμία του να διαχειριστεί την οικονομική κρίση και να προασπίσει τα συμφέροντα της κοινωνίας και των πολιτών, άνοιξε την πόρτα του παραλογισμού.
Με την ανάληψη της εξουσίας από τα στοιχεία αυτά, άρχισε συστηματικά η κατεδάφιση όλων αυτών των αξιών από τη λειτουργία του κράτους και από το δημόσιο λόγο –αν και η παρουσία του Πάνου Καμμένου έπαιξε έναν ανασχετικό ρόλο στην αντεθνική και ανθελληνική λαίλαπα των διαφόρων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, πέραν του προηγούμενου πολιτικού συστήματος, που άφησε ανυπεράσπιστη μαζί με την πατρίδα και τα εθνικά ιδεώδη, το έργο των εθνοαποδομητών και των πατριδοκτόνων διευκόλυναν οι πατριδοκάπηλοι.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στα τέλη του 2016 να βλέπουμε τον προηγούμενο υπουργό Δικαιοσύνης κ. Νίκο Παρασκευόπουλο, να δηλώνει σε συνέντευξή του στη Βραδυνή της Κυριακής ότι πρέπει να αποποινικοποιηθεί το κάψιμο της ελληνικής σημαίας, σημειώνοντας ότι η πράξη αυτή πρέπει να αποδοκιμάζεται πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά, κάτι που κατά την άποψή του, είναι και πιο αποτελεσματικός τρόπος!
Και για να δούμε σε ποια κατάσταση έχει φθάσει η αποσάθρωση και η εθνική κατάπτωση, για να το εμπεδώσουμε, δυο μέρες μετά, πηγαίνοντας να «διορθώσει» την κατάσταση, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Γιάννης Τσιρώνης, από τη συχνότητα του ραδιοφωνικού σταθμό North 98, δήλωνε: «Ο κ. Παρασκευόπουλος ως βουλευτής πλέον και ως άριστος γνώστης της νομικής επιστήμης, έχει δίκιο θεωρητικά ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια διαφορά και μην λαϊκίζουμε ανάμεσα στη σημαία που είναι το σύμβολο που είναι οι σημαίες των δημοσίων κτηρίων, στις σημαίες που όλοι μας όσοι υπηρετήσαμε σε μάχιμες μονάδες και υπερασπιστήκαμε την πατρίδα μας όταν σηκώναμε αυτή τη σημαία ως σύμβολο. H σημαία που αγοράζει ένας ιδιώτης από τον Κοκκώνη, και την έχει ο ίδιος, αυτή η σημαία που δεν είναι δημόσια σημαία, δεν μπορούμε να λέμε ότι κάθε σημαία είναι σύμβολο γιατί εκθέτουμε το σύμβολο με αυτόν τον τρόπο, είναι μια νομική διαφορά. Άλλο πράγμα η σημαία που είναι αναρτημένη σε έναν ιστό δημόσιο και άλλο πράγμα η σημαία που αγοράζω από τον Κοκκώνη.»
Για να γίνει αντιληπτό σε ποιων χέρια βρίσκεται η τύχη της Πατρίδας μας και των ιερών μας συμβόλων, αρκεί να αναφέρουμε τούτο.
Ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αυτό το Ελληνόπουλο που σήκωσε ψηλά την ελληνική σημαία, μαζί με τον αδελφό του, στις σάλες του ΝΒΑ, όταν ένας Έλληνας ομογενής του ζήτησε να υπογράψει πάνω σε ελληνική σημαία αγορασμένη από κάποιον… Κοκκώνη κύριε Υπουργέ της ελληνικής κυβέρνησης, αρνήθηκε να υπογράψει από σεβασμό στο εθνικό μας σύμβολο! Αυτή η κατάσταση και αυτή η αντίθεση, από τη μια μας προβληματίζει και από την άλλη μας διδάσκει. Κάποιοι δάσκαλοι και οι γονείς του θα δίδαξαν στον Γιάννη Αντετονκούμπο, ότι πρέπει να σεβόμαστε το εθνικό μας σύμβολο.
Το τελευταίο κάστρο για την υπεράσπιση των εθνικών μας ιδεωδών, είναι το σπίτι και η οικογένεια. Να μην αφήσουμε να κατεδαφίσουν και αυτό το κάστρο.
Πηγή: Pontos-News
