Σάββας Καλεντερίδης
Τις τελευταίες ημέρες είναι σε εξέλιξη επιθετική επιχείρηση μεγάλης κλίμακας του αζέρικου στρατού εναντίον του Αρτσάχ, που είναι γνωστό ως Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες για τα πολιτικοδιπλωματικά αυτού του θέματος, γιατί το άρθρο αυτό δεν έχει αυτόν τον σκοπό.
Το αδιαμφισβήτητο είναι ότι η περιοχή του Αρτσάχ είναι κυριολεκτικά προαιώνια κοιτίδα των Αρμενίων, όπου, μάλιστα, υπάρχει και ένα κάστρο με το όνομα Τιγρανακέρτ, το οποίο έχτισε ο Τιγράνης Β΄(140-55 π.Χ.), πιο γνωστός ως Τιγράνης ο Μέγας, βασιλιάς της Αρμενίας, υπό την ηγεσία του οποίου η Αρμενία έγινε για ένα μικρό χρονικό διάστημα το ισχυρότερο κράτος στα ανατολικά της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Το ενδιαφέρον για μας τους Ελληνες είναι ότι στην υπόθεση αυτή έχει ενεργή εμπλοκή η Τουρκία, η οποία άνοιξε το μέτωπο αυτό μόλις λίγες εβδομάδες μετά την προσχηματική της υποχώρηση από το μέτωπο της ανατολικής Μεσογείου, με τον απόσυρση του ερευνητικού σκάφους «Oruc Reis».
Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι η Τουρκία έχει στόχο την κατάληψη του Αρτσάχ από τον στρατό των Αζέρων, στον οποίο η Τουρκία παρέχει κάθε είδους υποστήριξη, των ισλαμιστών μισθοφόρων της Συρίας συμπεριλαμβανομένων.
Όμως, για τον σκοπό που γράφεται αυτό το άρθρο, η κατάληψη της περιοχής του Αρτσάχ αυτή καθαυτήν δεν είναι το ενδιαφέρον του πράγματος, αλλά τα σχέδιά της για την εξάλειψη από την περιοχή των Αρμενίων, κάτι που κάνει κατά την προσφιλή της τακτική σε όλες τις περιοχές που καταλαμβάνει η Τουρκία και τον τελευταίο χρόνο.
Πρόσφατα το έκανε στο Αφρίν και στη ζώνη Σερεκάνιγε-Γκίρε Σπι, στη Β. Συρία, απ’ όπου εκδίωξε ή εξολόθρευσε τους Κούρδους, διαπράττοντας μια σύγχρονη γενοκτονία.
Στο παρελθόν το έκανε στην Κύπρο, στα Κατεχόμενα, και πριν από έναν αιώνα το έκανε εναντίον των χριστιανικών λαών της Ανατολίας, Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων.
Τα τελευταία χρόνια το κάνει εναντίον των Κούρδων της Τουρκίας, όπου διαπράττει μια πολιτική γενοκτονία, φυλακίζοντας προέδρους κομμάτων, βουλευτές, δημάρχους και χιλιάδες στελέχη του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP).
Γενοκτονία λοιπόν και πάλι, αυτή τη φορά στους Αρμενίους του Αρτσάχ, πολύ απλά γιατί η διεθνής κοινότητα δεν πίεσε ποτέ την Τουρκία να αποδεχτεί την πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα, αυτή εναντίον των χριστιανών της Ανατολίας.
Νιώθει δικαιωμένος ο Ερντογάν για την αποτρόπαια πράξη της γενοκτονίας, γι’ αυτό συνεχίζει το βάρβαρο έργο του στα μέτωπα που προαναφέραμε. Νιώθει δικαιωμένος, γιατί το ελληνικό κράτος δεν έθεσε ποτέ ως προϋπόθεση εξομάλυνσης των σχέσεων της Ελλάδας με την Τουρκία την αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Νιώθει δικαιωμένος, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν βρήκε να πει ούτε μια λέξη συμπάθειας προς τους Αρμενίους του Αρτσάχ για την εμφανή απειλή που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους, να υποστούν γενοκτονία. Αντιλαμβανόμαστε την ιδιαιτερότητα της περίπτωσης Αρτσάχ και τους κινδύνους που υπάρχουν για τα Κατεχόμενα και το ψευδοκράτος, παρότι πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Όμως, το ζήτημα της απειλής για διάπραξη νέας γενοκτονίας, με υπενθύμιση της γενοκτονίας που υπέστησαν οι Αρμένιοι μαζί με τους Ελληνες και τους Ασσύριους έναν αιώνα πριν, θα έπρεπε να τονιστεί, ακριβώς για να μη νιώθει δικαιωμένος ο Ερντογάν.
Γιατί ό,τι δεν έκανε η ελληνική κυβέρνηση, είχε την πολιτική ευφυΐα και εντιμότητα απέναντι στην ιστορία να το πράξει η κυβέρνηση της Αρμενίας, ο πρωθυπουργός της οποίας έγραφε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου:
«Γιατί επέστρεψε η Τουρκία στον Νότιο Καύκασο 100 χρόνια αργότερα; Για να συνεχίσει την αρμενική γενοκτονία. Για την Τουρκία, ωστόσο, η συνέχιση μιας γενοκτονικής πολιτικής δεν είναι μόνο ένα μέσο εφαρμογής της αρμενοφοβίας, αλλά και μια απλή εμπεδωμένη πρακτική».
Νιώθει δικαιωμένος ο Ερντογάν, λοιπόν, γιατί εκτός από τα λάθη των κυβερνήσεων, εμείς, οι απλοί πολίτες, οι λαοί που υποστήκαμε γενοκτονία, δεν ενωθήκαμε με μια κοινή στρατηγική για να αφυπνίσουμε και να κινητοποιήσουμε τη διεθνή κοινότητα.
Δυστυχώς, η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο επιχειρούμενο έγκλημα της συνέχισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων επηρέασε τους πολίτες στην Ελλάδα.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη κοινής στρατηγικής και ενότητας, φάνηκε την Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020 στην πλατεία Συντάγματος, όπου οι Αρμένιοι της Ελλάδος έκαναν εκδήλωση διαμαρτυρίας για την επίθεση στο Αρτσάχ.
Αρκετοί Αρμένιοι και ελάχιστοι Ελληνες, πλήρης απουσία του λεγόμενου οργανωμένου μικρασιατικού και ποντιακού χώρου. Μπορεί τις ευθύνες να τις έχουν οι διοργανωτές, όμως η πραγματικότητα ήταν θλιβερή.
Τουναντίον, στην Κύπρο, η κυβέρνηση της οποίας έκανε μια στιβαρή και ιστορικά δίκαιη ανακοίνωση για την επίθεση στο Αρτσάχ, είδαμε και περισσότερο κόσμο, κυρίως νεολαία, αλλά και ένα σύνθημα, που έδειξε ότι ο λαός μπορεί να δείχνει τον δρόμο στις κυβερνήσεις.
Ενα σύνθημα που μας έδωσε ελπίδα: «Κύπρος, Πόντος, Αρμενία – Οχι άλλη Γενοκτονία» βροντοφώναξαν Αρμένιοι και Ελληνες στη διχοτομημένη και όχι «διχασμένη» Λευκωσία.
Ας ελπίσουμε κυβέρνηση και πολίτες να έλαβαν το μήνυμα.
(Πηγή: www.newsbreak.gr)
Ελληνικό εθελοντικό “τάγμα” για την Αρμενία για να πολεμήσουν τον Τούρκο;
Ιωάννα Κλεφτογιάννη
Έλληνες και Ελληνοαρμένιοι δηλώνουν έτοιμοι να πάνε να πολεμήσουν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Μεταξύ αυτών και ένας Έλληνας πρώην υπαξιωματικός που εξηγεί στο Sputnik τους λόγους πίσω από την απόφασή του. «Εγώ δεν θα πολεμήσω δίπλα στους Αρμένιους, που είναι τα αδέλφια μου, ούτε για να δοξαστώ ούτε για να πάρω δημοσιότητα ούτε ώστε, όταν τελειώσει ο πόλεμος, να πάω στον διοικητή και να πάρω μετάλλιο και να μου πει “μπράβο” και να με βγάλουν στις τηλεοράσεις. Θέλω να βοηθήσω τα αδέλφια μας, που γιατί Χριστιανοί. Εγώ είμαι Έλληνας» είναι οι πρώτες λέξεις του 39χρονου πρώην υπαξιωματικού στον ελληνικό στρατό με τον οποίο και συνομιλήσαμε τηλεφωνικά.
Έλληνες και Ελληνοαρμένιοι δηλώνουν έτοιμοι να πάνε να πολεμήσουν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Μεταξύ αυτών και ένας Έλληνας πρώην υπαξιωματικός που εξηγεί στο Sputnik τους λόγους πίσω από την απόφασή του.
«Εγώ δεν θα πολεμήσω δίπλα στους Αρμένιους, που είναι τα αδέλφια μου, ούτε για να δοξαστώ, ούτε για να πάρω δημοσιότητα, ούτε ώστε, όταν τελειώσει ο πόλεμος, να πάω στον διοικητή και να πάρω μετάλλιο και να μου πει "μπράβο" και να με βγάλουν στις τηλεοράσεις. Θέλω να βοηθήσω τα αδέλφια μας, γιατί είναι Χριστιανοί. Εγώ είμαι Έλληνας» είναι οι πρώτες λέξεις του 39χρονου πρώην υπαξιωματικού στον ελληνικό στρατό με τον οποίο και συνομιλήσαμε τηλεφωνικά.
Ο ίδιος έχει εμπειρία στο Κόσοβο και στο Αφγανιστάν. Αναζητώντας έναν σύνδεσμο προκειμένου να μεταβεί στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ανακάλυψε έναν ιστότοπο με την αναρτημένη, στις 28 Σεπτεμβρίου, «Έκκληση για εθελοντική κατάταξη στον Στρατό της Δημοκρατίας της Αρμενίας» που ανταποκρινόμενη στην έκκληση του πρωθυπουργού της Αρμενίας, του Προέδρου της αποκαλούμενης «Δημοκρατίας του Αρτσάχ» και του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων της Αρμενίας προς τη νεολαία της αρμενικής διασποράς, απηύθυνε κάλεσμα στη «Νεολαία της Αρμενικής Διασποράς».
Δεν τον εμπόδισε αυτό παρότι «100% Έλληνας», όπως μου λέει, να στείλει μήνυμα στο e-mail που βρήκε στη σελίδα στον Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο «Αρμενία» απ' όπου και του απάντησαν.
«Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα φτάσω τελικά στο Καραμπάχ. Όσοι ενδιαφερόμαστε στείλαμε στο e-mail. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνει. Θέλουμε να βοηθήσουμε όμως με κάθε τρόπο τους Αρμένιους αδελφούς, θέλουμε να τσακίσουμε τον Τούρκο. Τελείωσε! Μας πνίγει το δίκιο. Σκοτώνουν αθώο κόσμο. Παρακαλούσαμε κι εδώ στην Ελλάδα να γίνει το "μπαμ". Προσευχές κάναμε. Δυστυχώς δεν γίνεται όμως τίποτα εδώ. Όλοι είναι πουλημένοι» δηλώνει ο 39χρονος.
Τον ρωτάω αν γνωρίζει κι άλλους Έλληνες που σκοπεύουν να πάνε στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. «Βεβαίως, είμαστε πάρα πολλοί. Περίπου απ' όσο γνωρίζω 500-800 άτομα, μέχρι στιγμής. Μπορεί από μέρα σε ημέρα να γίνονται περισσότεροι. Μίλησα χτες με πάρα πολλά άτομα, όλοι αυτό θέλουμε: Να πάμε να πολεμήσουμε στο πλευρό των Αρμενίων. Αυτή τη στιγμή προσπαθώ να επικοινωνήσω και με άλλους συναδέλφους και φίλους που ήμασταν μαζί στον στρατό, κάποιοι δεν ήταν υπαξιωματικοί, φαντάροι υπηρέτησαν, αλλά σε σώματα ασφαλείας ειδικών δυνάμεων. Δηλαδή, ξέρουν να χειρίζονται καταστάσεις. Είχα μια ψιλο-επικοινωνία πάλι μαζί τους το πρωί. Αλλά αυτή τη στιγμή, που τους παίρνω στο τηλέφωνο, άλλος είναι στη δουλειά, άλλος δεν μπορεί να μιλήσει, κάποιος άλλος είναι σε ραντεβού. Αλλά κι αυτοί θέλουν να κατεβούν παρέα».
«Πάμε για να βοηθήσουμε τα αδέλφια μας, τους Αρμένιους»
Ενώ προετοιμάζεται για το Καραμπάχ, συνεχίζει να δουλεύει σε κατάστημα. «Αλλά υπηρέτησα στις ειδικές δυνάμεις και στα ΟΥΚ πεζοναύτης. Εννοείται δηλαδή πως ξέρω να χειρίζομαι όπλο. Σας ξαναλέω, είμαι πρώην υπαξιωματικός. Δεν είμαι φαντάρος. Και οι υπόλοιποι Έλληνες που θέλουν να πολεμήσουν στην Αρμενία ξέρουν να χειρίζονται όπλα γιατί ήταν επίσης σε σώματα Ειδικών Δυνάμεων και ΟΥΚ. Δεν πάμε για κάποιο πονηρό σκοπό. Πάμε για να βοηθήσουμε τα αδέλφια μας, τους Αρμένιους, γιατί είναι Χριστιανοί».
Για το ταξίδι ως το Καραμπάχ, τον πληροφόρησαν από το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο «Αρμενία» ότι «θα πάμε αεροπορικώς. Απ’ όσο γνωρίζω ως ένα σημείο της Αρμενίας δεν έχουν κλείσει τα αεροδρόμια. Δεν γνωρίζω κάτι παραπάνω, παρά μόνο ότι με το που φτάνεις εκεί πέρα σε αναλαμβάνει η στρατολογία της».
Υπάρχουν προϋποθέσεις για να γίνεις δεκτός; «Μας είπαν πως θέλουν να έχεις μαζί σου την ταυτότητά σου κι ένα χαρτί γιατρού, που να πιστοποιεί ότι είσαι υγιέστατος, με καλή φυσική κατάσταση. Μετά σε αναλαμβάνει αυτός που πρέπει να σε αναλάβει».
Ενοχλείται όταν τον ρωτώ αν φοβάται όταν του περνάει η σκέψη ότι στο πεδίο της μάχης ενδέχεται να αφήσει την τελευταία του πνοή: «Όχι, δεν φοβάμαι. Δεν φοβάμαι κανέναν. Γιατί να φοβηθώ; Για τη ζωή μου; Εγώ μόνο τον Θεό φοβάμαι. Δεν φοβάμαι γιατί είμαι εκπαιδευμένος. Είναι σαν να μου λέτε ότι θα γίνει πόλεμος στην Ελλάδα με την Τουρκία κι εγώ θα πάω να κρυφτώ στο λαγούμι μου. Κυρία μου, δεν μιλάτε με κάποιον τυχαίο. Το μόνο που έχω να πω και είναι και οι τελευταίες μου κουβέντες είναι "εύγε για τον Αρμένικο λαό". Ένα πολύ μεγάλο μπράβο. Γιατί ο Αρμένιος πιστεύει στον Θεό, είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και τα παρατάει όλα για να υπερασπιστεί τα πάτρια εδάφη του. Εδώ τα λαμόγια, οι δικοί μας τι κάνουνε; Πείτε μου! Το τι έχουν εκχωρήσει στους Τούρκους το ξέρω πολύ καλά, γιατί με την πρόσφατη ένταση, ήμουνα μέσα σε επιφυλακή κι εγώ».
Έχει ακούσει ότι υπάρχουν κι ανήλικα παιδιά από την Ελλάδα που θέλουν να μεταβούν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ: «Είναι πάρα πολύ μικρά για να μετάσχουν όμως σε ένα τέτοιο πράγμα και δεν θα το διακινδύνευα. Δεν μπορείς να στείλεις στον πόλεμο έναν άνθρωπο που δεν έχει κρατήσει ποτέ στη ζωή του όπλο. Δεν το ρισκάρεις ποτέ αυτό το πράγμα. Επειδή έχω κάνει και Κόσοβο και Αφγανιστάν κι έχω δει με τα μάτια μου και πιτσιρίκια να κρατάνε όπλα, ξέρω ότι είναι λάθος. Μέχρι εκεί γνωρίζω».
«Θέλουν τα εδάφη μας - Δεν φοβάμαι να χάσω τη ζωή μου»
Με τον 16χρονο Ελληνοαρμένη, Αρμέν Πανουτσαριάν, συναντηθήκαμε στο παναρμενικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα.
Παρότι δεν έχει τελειώσει το σχολείο και δεν έχει πιάσει όπλο στο χέρι ποτέ, θα επιχειρήσει μέσω της αρμενικής πρεσβείας να φτάσει ως το Καραμπάχ. «Πιστεύω είναι καθήκον μου. Θα πάω να πολεμήσω για να υπάρχει και αύριο η Αρμενία. Θέλω να ζω και να ξέρω ότι αύριο και μεθαύριο θα υπάρχει ακόμα η δεύτερη πατρίδα μου, γιατί υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν ότι ο κόσμος όλος είναι δικός τους. Οι Τούρκοι δεν θέλουν να υπάρχει η Αρμενία» μού εξηγεί ενώ ακούγονται φωνές στην αρμένικη γλώσσα και αρμένικες μουσικές.
Η μαμά του, δίπλα του, κουνάει μια αρμένικη σημαιούλα. Φαίνεται ότι είναι στενοχωρημένη. Τον αφήνει να φύγει; «Εννοείται. Θέλει κι αυτή να έρθει αν χρειαστεί να πολεμήσει» λέει ο γιος της. Τη ρωτάω. Μου το επιβεβαιώνει. «Δεν έχει λόγο η Αρμενία να κάνει πόλεμο» συνεχίζει ο Αρμέν. «Άλλοι τον ξεκίνησαν. Θέλουν τα εδάφη μας. Το Αζερμπαϊτζάν είναι η μαριονέτα του Ερντογάν. Δεν φοβάμαι να χάσω τη ζωή μου. Και αν τη χάσω, θα ξέρω ότι άξιζε τον κόπο. Και για την Ελλάδα θα πολεμούσα το ίδιο».
Ο 27χρονος Ελληνοαρμένης Άρης, που δουλεύει σε τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης, δεν έχει κάνει ακόμα την κίνηση για τη μετάβαση στην Αρμενία.
«Θα μιλήσω στην πρεσβεία μόλις δω ότι ήρθε η ώρα. Πλησιάζει. Θα πάω να στηρίξω. Έχω κάνει στρατιωτικό. Έχω κρατήσει όπλο στο χέρι μου. Στο Καραμπάχ επικρατεί ένα χάος. Μαίνεται ένας πόλεμος. Ρίχνουν πυρά κι από τις δυο μεριές, και Αρμένιοι και Αζέροι. Υπάρχουν απώλειες κι από τις δυο μεριές. Απλά είναι μια μάχη άνιση. Αν βάλουμε τους αριθμούς κάτω, προφανώς οι Αρμένιοι είναι πάρα πολύ λιγότεροι και σε αριθμό και σε budget. Όποιος μπορεί από την Ελλάδα πρέπει να βοηθήσει. Αν και δεν είναι ο μόνος τρόπος. Και δεν είναι για το γαμ@το. Είναι η αγάπη για το αρμένικο έθνος. Θες να είσαι εκεί πέρα» λέει με ήρεμη φωνή φορώντας μια κόκκινη μάσκα με λέξεις κεντημένες στα αρμενικά.
«Πιστεύω ότι αξίζει να πεθάνεις για την Αρμενία»
«Όλες οι οικογένειες, και η δικιά μου, είναι φοβισμένη σίγουρα, όταν τους ανακοίνωσα ότι θέλω να πάω στο Καραμπάχ. Το πώς θα εξελιχτούν τα πράγματα δεν το γνωρίζουμε. Εντάξει, υπάρχει φόβος σίγουρα, κι εγώ φοβάμαι ότι μπορεί να σκοτωθώ. Έχω ξαναπολεμήσει για να ξέρω να πολεμάω; Το ότι έχω κρατήσει όπλο στο χέρι μου στο παρελθόν δεν σημαίνει ότι ξέρω. Αλλά στο μυαλό μου έχω μόνο ένα πράγμα: Να βοηθήσω, όπως θα κάνουν και παιδιά πολύ μικρότερα στην ηλικία από μένα. Πιστεύω, αξίζει να πεθάνεις για την Αρμενία. Πόσο μάλλον όταν έχεις γεννηθεί και μεγαλώσεις μακριά της, όπως εγώ».
Ο κολλητός του, ο 26χρονος ασφαλιστής Βαγγέλης, επίσης γεννημένος στην Αθήνα και Ελληνοαρμένιος, θα πάει στο Καραμπάχ, «παρότι δεν ξέρω να πολεμάω, Ελληνικό Ναυτικό έχω κάνει, γιατί μεγάλωσα με τους γονείς μου να μου λένε ότι έχουμε και μια άλλη πατρίδα. Σίγουρα είμαστε Έλληνες και Έλληνες πολίτες, αλλά αγαπάμε και τη δεύτερη πατρίδα μας. Μπορεί να έχω πάει μόνο δυο φορές στην Αρμενία, αλλά τη θεωρώ πατρίδα μου».
«Οδικώς είναι δύσκολο να πας στο Καραμπάχ, γιατί πρέπει να κάνεις κύκλο μεγάλο για να φτάσεις. Οι Αζέριοι έχουν κλείσει τα σύνορα. Αεροπορικώς γίνεται το ταξίδι. Το ότι έχουν 600 περίπου άνθρωποι δηλώσει πως θέλουν να πάνε, δεν σημαίνει ότι τους πήραν κιόλας. Εγώ και μέσα από τα social media κάνω ό,τι μπορώ. Πρέπει να γλιτώσουμε από την καθημερινή προπαγάνδα της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν. Είναι ένας βρώμικος πόλεμος. Είναι τυχαίο που η πρεσβεία της Αμερικής στο Αζερμπαϊτζάν είπε να μείνουν όλοι οι Αμερικάνοι κάτοικοι κλεισμένοι σπίτια τους; Γνώριζαν τι θα γίνει» καταλήγει.
(Πηγή: defence-point.gr)
