Α] 73 χρόνια πέρασαν από εκείνο το πρωϊνό της Δευτέρας της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Όταν στις 6 το πρωί εκείνης της μέρας ήχησαν σε όλη την Ελλάδα οι σειρήνες του πολέμου και βρόντηξαν τα πολεμικά τύμπανα μαζί με τα ντουφέκια και τα κανόνια, η μικρή, αλλά τίμια Ελλάδα, είχε πεί το μεγάλο «ΟΧΙ» στον μέχρι τότε ανίκητο άξονα.
Ο κόσμος φοβισμένος έβλεπε μέχρι τότε την ανίκητη ορμή των δικτατόρων που ισοπέδωναν το ένα μετά το άλλο τα ευρωπαϊκά κράτη και κρατώντας την αναπνοή του περίμενε τη σειρά του. Ήθελαν να αλλάξουν οι παράφρονες την ιστορία του κόσμου για 1000 χρόνια και να εγκαταστήσουν στο θρόνο την λεγομένη Αρία Φυλή αντάμα με την αλαζονεία και τη δυναστεία, τη βία και τη μαγεία.
Οπλικά συστήματα άγνωστα μέχρι τότε, αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως, άρματα μάχης, εκπαίδευση αρίστη, ατομικά τυφέκια τελευταίου τύπου και οργάνωση άρτια για την κατάκτηση και κατάτμηση κάθε εδαφικής περιοχής.
Εμείς όμως δεν φοβηθήκαμε. Με την χιλιάδων ετών ιστορία πίσω μας και τα αιώνια παραδείγματα των ηρώων της φυλής μας μιμούμενοι τους προαπελθόντες αγωνιστές της Ελευθερίας υψώσαμε το ανάστημά μας πέραν κάθε προσδοκίας και επιτελέσαμε συν Θεώ ένα μέγιστο θαύμα.
Β] Αλλά και σήμερα πράγματι βιώνουμε μια νέα επίθεση σε βάρος της Πατρίδας μας από τις Τράπεζες, τις μυστικές λέσχες, τι ξένες κυβερνήσεις και τους αιώνιους εχθρούς μας. Αλλά και από δικούς μας δειλούς ηγέτες μας και ξενόδουλους.
Βιώνουμε αιχμαλωσία: οικονομική (=είμαστε καταχρεωμένοι), πολιτική (=κάνουμε ό,τι μας λένε οι ξένοι), διοικητική (=υπάρχουν εδώ μέσα επίτροποι στα υπουργεία και τους οργανισμούς), πληθυσμιακή (=γέμισε ο τόπος λαθρομετανάστες και νέους εισβολείς), ευρωπαϊκή (= ακολουθούμε πιστά όχι τις παραδόσεις μας, αλλά τις ευρωπαϊκές οδηγίες), νομισματική(=χάσαμε από μόνοι μας το πιο αρχαίο νόμισμα της Ευρώπης), εδαφική (= ξεπουλάμε την περιουσία μας αντί πινακίου φακής), μελλοντική (=για πολλές γενιές θα είμαστε υπόδουλοι στους ξένους), ιδεολογική(= δηλ. θεωρίες και συνήθειες οικογένειας και πίστεως που ξέραμε πάνε περίπατο), αστυνομική (=παρακολουθήσεις και καταγγελίες ανά πάσα στιγμή), ρατσιστική (=σε βάρος των Ελλήνων).
Από την άλλη μεριά απολύσεις, ανεργία, αυτοκτονίες, άστεγοι, πεινώντες και διψώντες, άπλυτοι και συφοριασμένοι, ζητιάνοι και κακόμοιροι, οι άλλοτε περήφανοι Έλληνες! Χωρίς πατρίδα, αξιοπρέπεια, τιμή, περιουσία, μέλλον, οικογένεια, παιδιά, εδαφική ακεραιότητα, ανεξαρτησία, αυτοδιάθεση… Ξέρουμε ποιοι φταίνε για όλα αυτά… Και η αγανάκτησή μας έχει χτυπήσει κόκκινο… Έχει ανεβεί το αίμα στο κεφάλι μας.
Είμαστε βαπτισμένοι όμως και ανήκουμε στην Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία. Έχουμε τον αληθινό Θεό. Θα καταφύγουμε όλοι σ΄ Αυτόν, όπως και στο παρελθόν. Θα παρακαλέσουμε την Παναγία Μητέρα Του. Όπως τότε που κρατήσαμε την πιο αυστηρή ουδετερότητα. Έτσι και τώρα που κρατάμε την πιο δυνατή υπομονή. Που θα πάει όμως; Θα κάνει το θαύμα του ο Θεός και θα ξεσπάσει το ηφαίστειο του λαού μας. Είμαστε στη σωστή πίστη και στο σωστό δρόμο, στη μοναδική αλήθεια και ζούμε την αληθινή ζωή: τον Χριστό.
Γ] Οπωσδήποτε όμως πρέπει να δείξουμε και πνεύμα θυσίας:
Να θυσιάσουμε από πνεύμα μας και θα προσευχόμαστε νύχτα μέρα στο Θεό των δυνάμεων να μας γλυτώσει.
Να θυσιάσουμε από το χρόνο μας και θα διαβάζουμε το λόγο Του για να ενισχυόμαστε δια της παρακλήσεως των Γραφών.
Να θυσιάσουμε από το λόγο μας για να διαμαρτυρόμαστε και να ομολογούμε, βεβαίως και να παρηγορούμε τους άλλους.
Να δώσουμε από την περιουσία μας ό,τι μπορούμε για να βοηθούνται και οι άλλοι.
Να δώσουμε από την καρδιά μας την αγάπη μας και το αίμα μας για τις σημαίες, το σύνταγμα και τα όπλα τα ιερά.
Να δώσουμε τέλος τις αμαρτίες μας με τη μετάνοια και την εξομολόγηση, γιατί αυτές κυρίως είναι η αιτία του κακού ή δεν αφήνουν τη θεραπεία να έρθει πιο γρήγορα.
Να είμαστε χαρούμενοι και ευδιάθετοι με ελπίδα για το παρόν και το μέλλον.
Να τιμούμε τους ήρωες και τους αγωνιστές της ελευθερίας και να σεβόμαστε την ιστορική αλήθεια.
Να είμαστε σίγουροι ότι θα νικήσουμε και πάλι.