ΜΕΡΟΣ E΄
Γενεύη ΙΙ - Γεωγραφικός διαχωρισμός – σχέδια Τούρκων και Βρετανών
Callaghan ο ‘καβαλάρης’ και Kissinger το ‘άλογο’
Ο γεωγραφικός διαχωρισμός
Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν στις 8 Αυγούστου στο κτήριο Palais de Nations (Παλάτι των Εθνών) των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη όπως ήδη έγραψα, με τους Τούρκους και τους Βρετανούς να επιμένουν σε αποδοχή λύσης γεωγραφικού διαχωρισμού. Ολοκληρώνοντας τις απαιτήσεις τους με δύο χάρτες ένα από τον Ραούφ Ντενκτάς για δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με δύο ομόσπονδα κράτη και ένα από τον Τούρκο ΥΠΕΞ Τουράν Γκιουνές για έξι αυτόνομα καντόνια με ένα επιπόλαιο χάρτη βιβλιοπωλείου με μολυβιές της ώρας, αμφότεροι με το 34% του εδάφους τουρκικό που έδωσαν στις 12.8.74 στον Τζέιμς Κάλλαχαν. (Σημ. ο Γκιουνές την επομένη ζήτησε και πήρε πίσω το χάρτη του – βλέπε άρθρο μου «Σ» 11.10.2022 πιο κάτω). Πεισματική παράλληλα υπήρξε και η πίεση του Κάλλαχαν πάνω στο Γλ. Κληρίδη να υπέγραφε με τον Ρ. Ντενκτάς ένα προσχέδιο διζωνικού γεωγραφικού διαχωρισμού, Ο Κληρίδης αν και είχε δεχθεί ομοσπονδιακή λύση, δεν τολμούσε να υπογράψει όσο και να ήθελε, και είπε στον Ντενκτάς ότι θα τον σκότωναν αν συμφωνούσε σε γεωγραφικό διαχωρισμό. (Mr Clerides had told him that he would be killed if he agreed to a geographical separation).
Ταυτόχρονα ο Ντενκτάς πληροφόρησε τον Κάλλαχαν ότι ο Ετσεβίτ θα προχωρούσε με την δεύτερη εισβολή και είχε διατάξει τον υπουργό Εξωτερικών να τελειώσει την «δουλειά» εκεί και τώρα.
Την ίδια μέρα, 12 Αυγούστου ο διοικητής των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο Πρέμ Τσάντ έστειλε εμπιστευτικότατο τηλεγράφημα στον ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Βάλτχαιμ ενημερώνοντας τον για πληροφορίες μεγάλης κλίμακας τουρκικών επιθέσεων και εισηγήθηκε όπως η ΟΥΝΦΙΚΥΠ η οποία, αν εισέβαλε η Τουρκία, θα αποσυρόταν στα στρατόπεδα. Δεν έβλεπε χρήσιμο στρατιωτικό ρόλο στους όρους εντολής της ΟΥΝΦΙΚΥΠ κάτω από τις περιστάσεις …
Αφόρητες πιέσεις
Στις 12.15 το μεσημέρι της 13ης Αυγούστου, ο Κάλαχαν σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Δρα Κίσινγκερ του είπε ότι δούλεψε πολύ σκληρά πάνω στους ΄Ελληνες και έπρεπε να μιλήσει και εκείνος στον Ετσεβίτ. Είχε πείσει τους Μαύρο και Κληρίδη να πάνε να διαβουλευθούν σε Αθήνα και Λευκωσία, για την πρόταση να υπάρχει μόνο μία ζώνη για τουρκοκυπριακή διοίκηση και μία για ελληνοκυπριακή διοίκηση, και να επιστρέψουν στη Γενεύη την επομένη με τα αποτελέσματα. Ο Κληρίδης ήταν έτοιμος, του είπε, να δηλώσει προκαταβολικώς πριν φύγει ότι δεχόταν την αρχή της μίας γεωγραφικής ζώνης, αλλά που θα είναι κάτω του 34% του εδάφους της Δημοκρατίας που απαιτούσαν οι Τούρκοι.
Ο Χάρτης Ραούφ Ντενκτάς για ΔΔΟ 2.8.1974
Ο «ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΣ» ΧΑΡΤΗΣ «ΓΚΙΟΥΝΕΣ» (ORIGINAL) ΜΕ ΤΑ… ΜΟΥΝΤΖΩΜΑΤΑ
«Η Αϊσιέ πάει διακοπές»…
Στις 6.40 το απόγευμα της ίδιας μέρας έλαβε χώρα η τελευταία και μοιραία συνάντηση μεταξύ όλων, βρετανικής αντιπροσωπίας με Τζέιμς Κάλαχαν, Μπρέντλεϊ και Γκούντισον, ελλαδικής με τους Γεώργιο Μαύρο, Μπίτσιο και Τζούνη, τουρκικής με τους Τουράν Γκιουνές, Βιλτζί και Κίρκα, και της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής με τους Γλ. Κληρίδη, Ρ. Ντενκτάς αντίστοιχα, και τους αντιπροσώπους των Ηνωμένων Εθνών, η οποία διακόπηκε στις 2.25 πρωινή της 14ης, με τους Τούρκους, ανένδοτους, να απαιτούν αποδοχή του σχεδίου τους εδώ και τώρα, όταν και ξεκίνησε πλέον η δεύτερη εισβολή με εντολή της Άγκυρας. Με το σήμα «Η Αϊσιέ πάει διακοπές». (Η Αϊσιέ ήταν η θυγατέρα του Γκιουνές).
Το προσχέδιο Κάλλαχαν για γεωγραφική λύση.
Η Βρετανίδα αντιπρόσωπος στα ΗΕ στη Γενεύη Αν Γουάρπαρτον, στις 10 Αυγούστου κάλεσε τον Αμερικανό Χάρτμαν (που βρισκόταν στις διαπραγματεύσεις) και τον ενημέρωσε πλήρως τόσο για την επικείμενη δεύτερη εισβολή όσο και για το ότι στις 17 Ιουλίου ο Ετσεβίτ τούς είχε υποδείξει και μέχρι πού θα τραβούσε την γραμμή Αττίλα, και ζήτησε να ενημερώσει τον Κίσινγκερ.
Ο βρώμικος ρόλος του σοσιαλιστή Κάλλαχαν
Ο Κάλαχαν, λοιπόν, έπαιξε ένα διπλοπρόσωπο, βρόμικο παιχνίδι έναντι των Ελλήνων, για να βγει στο τέλος και από πάνω, επικαλούμενος τον ηλίθιο ισχυρισμό ότι δεν θα έκαναν τίποτα, ως Βρετανία, γιατί… δεν δέχθηκε ο Κίσινγκερ να εμπλακεί στρατιωτικά! Όμως όταν υπέγραφε, εκ μέρους του ΗΒ ο σερ Χιου Φουτ τη Συνθήκη Εγγυήσεως στις 16 Αυγούστου 1960, δεν υπήρχε… πρόνοια στη συνθήκη ότι έπρεπε να είχαν τους Αμερικανούς μαζί τους, για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους έναντι της Κύπρου!
Οι Αμερικανοί απλώς ήταν η διέξοδος. Οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» κατά τον Ρ. Ντενκτάς, που αποκαλούσε τις δολοφονίες Τ/κ από τους ίδιους, για να τις φορτώνει στους Έλληνες της Κύπρου ! Το Λονδίνο είχε ήδη πάρει την απόφαση να μην ενεργήσει βάση της Συνθήκης από τον Δεκέμβριο του 1963, ανανεώθηκε το 1972 και εκτελέστηκε το 1974, όταν συμφώνησαν με τον Ετσεβίτ για ανάγκη αλλαγής του στάτους κβο της ΚΔ….
Πρωτοσέλιδο της βρετανικής “Evening Standard” 14.8.1974
Για τις λεπτομέρειες Γενεύης ΙΙ δέστε τα πιο κάτω άρθρα.
Γενεύη ΙΙ 1974 – Ο «χάρτης 6 καντονίων Γκιουνές» ήταν ιδέα του Κίσινγκερ, όχι των Τούρκων
Τη μια μέρα τον έδωσε, την άλλη τον ζήτησε και τον πήρε πίσω!
«Σ» 11 Οκτωβρίου 2022
https://simerini.sigmalive.com/article/2022/10/11/geneue-ii-1974-o-khartes-6-kantonion-gkiounes-etan-idea-tou-kisingker-okhi-ton-tourkon4bec113b-1441-4d31-8bdd-06674dee649c/
Οι ΗΠΑ ακολούθησαν τη βρετανική πολιτική
Οι Τούρκοι δεν ζήτησαν καντόνια – Η ιδέα μάλλον ξεκίνησε από τον Μακάριο προς τον Κίσινγκερ
«Σ» 30.9.2022
https://simerini.sigmalive.com/article/2022/9/30/oi-epa-akolouthesan-te-bretanike-politike/
Το 1/3 του κυπριακού εδάφους
Επανέρχομαι στην αναφορά μου στο Μέρος Α’ των άρθρων στις 16/7/2023, και στο έγγραφο που παρουσίασα από το Εθνικό Αρχείο της Αυστραλίας, όπου υψηλόβαθμος του Φόρειν ΄Οφις είχε στις 21/7/1974 ενημερώσει την Υπ. Αρμοστεία της Αυστραλίας στο Λονδίνο ότι μυστικά, η Βρετανία δεν θα είχε αντίρρηση οι Τούρκοι να καταλάμβαναν το 1/3 του νησιού. Οι Βρετανοί το είπαν πρώτοι, γιατί είχαν ήδη συμφωνήσει με τον Ετσεβίτ το βράδυ της 17ης Ιουλίου 1974 στο 10 Downing Street και δεχθεί μέχρι που θα τραβούσε την γραμμή Αττίλα ο Τούρκος πρωθυπουργός. Εξού και το τηλεγράφημα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών της 9ης Αυγούστου 1974 (ΜΕΡΟΣ Δ’) που επιβεβαίωσε ότι η Αμμόχωστος ήταν απαρχής στα τουρκικά σχέδια όπως τα γνώριζαν οι ίδιοι (Βρετανοί ΠΡΙΝ την πρώτη εισβολή). Οι Βρετανοί είχαν ενημερώσει για όλα αυτά τους Αμερικανούς και δη τον ΥΠΕΞ Δρ. Χένρι Κίσινγκερ.
Περαιτέρω βρετανικό έγγραφο για τις τουρκικές στρατιωτικές προθέσεις, από την βρετ. Πρεσβεία στην Άγκυρα ημερ. 15 Αυγούστου 1974 προς τις βρετ. Αποστολές σε Αθήνα, Λευκωσία βρετ. Βάσεις, Ουάσιγκτον, Μόσχα, Παρίσι, Βόνη και Νέα Υόρκη βρετ. αντιπροσωπεία στο ΝΑΤΟ έλεγε:
« Ο πρωθυπουργός (Τούρκος) διαβεβαίωσε τον Αμερικανό πρέσβη ότι οι τουρκικές δυνάμεις δεν θα (δεν) θα διασφαλίσουν περισσότερο από το 1/3 του νησιού ανατολικά της Λευκωσίας , δεν θα προχωρήσουν νότια της γραμμής που περνά γενικά από την πρωτεύουσα στην Αμμόχωστο αν και μπορεί να υπάρξουν ορισμένες αναπροσαρμογές τακτικής … δηλαδή να περιλάβουν και τη Τύμπου…» Όπως και έκαναν…
Η τελική συνεννόηση Callaghan/Kissinger 14 Aυγούστου 1974
Callaghan ο ‘καβαλάρης’ Kissinger το ‘άλογο’ όχι αντίστροφα
Η συνομιλία Αμερικανού Προέδρου Τζέραλτ Φόρτ Αμερικανού ΥΠΕΞ Δρ. Χένρι Κίσινγκερ , Βρετανού ΥΠΕΞ Τζέιμς Κάλλαχαν 14 Αυγούστου 1974 1.45μ.μ. (ώρα Λονδίνου).
Έγραψε σχετικά ο Δρ. Κλέαρχος Α. Κυριακίδης στο άρθρο του στην «Σημερινή» 19/8/2018 « «Άβολα κοντά στον Χίτλερ».
https://simerini.sigmalive.com/article/2018/8/18/abola-konta-ston-khitler/
«…Κάθε πολίτης της ΚΔ πρέπει να γνωρίζει την ακόλουθη συνομιλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μια συγκαλυμμένη βρετανο-αμερικανική κατανόηση με μακροπρόθεσμες συνέπειες:
Τζέιμς Κάλλαχαν
« Κίσινγκερ: Τζίμ ποια είναι η γνώμη σου για το πού στεκόμαστε;
Κάλλαχαν: Λοιπόν, μόλις σκεφτόμουνα – νομίζω με στρατιωτικούς όρους, σίγουρα οι Τούρκοι θα συνεχίσουν μέχρι να εξασφαλίσουν τη γραμμή που είχαν υπόψη τους στον χάρτη, και, κυνικά, ας ελπίζουμε θα την πάρουν γρήγορα.
Κίσινγκερ: Συμφωνώ…
Κάλλαχαν : Χένρι, αν μπορώ να συνοψίσω την κατάσταση με δύο λόγια, νομίζω έχει ως εξής: Οι Τούρκοι έχουν καλή υπόθεση. Κατά τη γνώμη μου, αυτό τώρα μπορεί να λυθεί μόνο με τη δημιουργία μιας ζώνης. Μιας ζώνης στην οποία θα έχουν αυτονομία σε μια ομόσπονδη δημοκρατία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διαπραγμάτευση, όμως, με τη σημερινή κατάσταση, κανένας δεν μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε με κάτι τέτοιο. Έτσι, θα έχουμε μια στρατιωτική λύση προς το παρόν, στην οποία θα αστυνομεύουν το δικό τους [ντε φάκτο] σύνορο. Θα έχουμε μια μεγάλη ανταλλαγή πληθυσμού, με τους Έλληνες να φεύγουν και μετά, απλώς, θα αφήσουμε τη διπλωματία να αναλάβει, μέχρι να δούμε την ευκαιρία, γι’ ακόμα μια φορά, αν μπορούμε να βρούμε μια ειρηνική λύση στη νήσο. Τώρα, όσον αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία, είναι η Ελλάδα που θα χρειαστεί μασάζ, γιατί οι Τούρκοι είναι πολύ σοβινιστές, μάλιστα, άβολα, κοντά στον Χίτλερ, κατ’ μένα [‘too close to Hitler for my liking’]. Εντάξει;
Δρ. Χένρι Κίσινγκερ
Κίσινγκερ : Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Τζίμ. Και η τραγωδία είναι ότι θα μπορούσε να διευθετηθεί το θέμα μέσω διπλωματίας…
Κάλλαχαν: Σε πιστεύω. Λοιπόν, αντίο γέροντα και κάθε καλό σε σένα και τις ασχολίες σου…».
Τι μαθαίνουμε από το έγγραφο; Πρώτον, συνειδητοποιούμε ότι σε αυτό το δράμα, ο κ. Κάλλαχαν ήταν ο καβαλάρης και ο Δρ Κίσινγκερ το άλογο. Ακόμη, πιο σημαντικό, μαθαίνουμε ότι και οι δύο γνώριζαν ότι η Τουρκία ακολουθούσε μια προκλητική στρατηγική, την οποία ο Κάλλαχαν χαρακτήρισε ως «άβολα κοντά στον Χίτλερ». Είχε δίκαιο.
Η Τουρκία ακολουθούσε τ’ αχνάρια της Γερμανίας των Ναζί, που είχε εισβάλει, κατακτήσει, κάνει εθνικο-θρησκευτικό ξεκαθάρισμα και διχοτομήσει στη βάση «ζωνών» αρκετές κυρίαρχες χώρες… Παρ’ όλα αυτά, ούτε το ΗΒ, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν στρατιωτική δράση για να σταματήσουν τη δεύτερη εισβολή. Αντίθετα, ο κ. Κάλλαχαν και ο Δρ. Κίσινγκερ, δύο βετεράνοι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενέκριναν και διευκόλυναν τους στόχους της εισβολής. Η στάση αυτή ήταν ασυμβίβαστη με το καθήκον του ΗΒ, σύμφωνα με το άρθρο ΙΙ της Συνθήκης Εγγυήσεως, να «αναγνωρίσει και να εγγυηθεί την ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της ΚΔ» έγραψε μεταξύ άλλων ο Δρ. Κυριακίδης.
(Η αναφορά του Κίσινγκερ για « τραγωδία που θα μπορούσε να είχε διευθετηθεί μέσω διπλωματίας» εννοούσε τις διαφωνίες και υποδείξεις του προς αυτούς στις 18 Ιουλίου).
Ο Κάλλαχαν στις ίδιες γραμμές ενημέρωσε και τις διπλωματικές του αποστολές και ότι « οι Τούρκοι έχουν υπόθεση και θα πάρουν όσο έδαφος θέλουν πρώτα και μετά θα διαπραγματευτούν…»
Τέλος Ε΄ μέρους
Πηγή: onisilos.gr
Σχετικά άρθρα:
