Από την έναρξη των συνομιλιών μετά την πρώτη φάση της τουρκικής εισβολής του 1974 μέχρι σήμερα, η Κυπριακή Δημοκρατία και η εγκάθετη της Τουρκίας, υποτελής διοίκηση στα κατεχόμενα έχουν επιδοθεί σ’ έναν αγώνα, η μεν Κυπριακή Δημοκρατία εξασφάλισης όσο το δυνατόν περισσότερων δημοκρατικών στοιχείων για την ομαλή, δημοκρατική και ασφαλή λειτουργία του νέου κράτους, η δε Τουρκία διά των ανδρεικέλων της στο ψευδοκράτος εξασφάλισης συνταγματικών παραχωρήσεων σε σύγκρουση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και με κάθε έννοια δικαίου, που να εξισώνουν το 18 τοις εκατόν των Τουρκοκυπρίων με το 82 τοις εκατόν των Ελληνοκυπρίων και παράλληλα να αποδομούν την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι ούτως ή άλλως εκλιπούσα από το 1963 γι’ αυτήν.
Δυστυχώς, οι κυπριακές κυβερνήσεις Γ. Βασιλείου, Γ. Κληρίδη, Δ. Χριστόφια και Ν. Αναστασιάδη έκαναν τεράστιες υποχωρήσεις σε θέσεις αρχών των κυβερνήσεων Μακαρίου και Σπύρου Κυπριανού και έκαναν τεράστιες παραχωρήσεις προς την κατοχική Τουρκία που στην ουσία αδρανοποίησαν και εξουδετέρωσαν ό,τι είχαν κερδίσει οι προηγούμενοι.
Σε προηγούμενα άρθρα, σε ημερίδες, ομιλίες και εισηγήσεις μου με θέμα το Κυπριακό αναφέρθηκα σε πάμπολλες περιπτώσεις στο γεγονός ότι η πλευρά μας εξευτελίστηκε και ταπεινώθηκε από την τουρκική ηγεσία και τα ανδρείκελά της στην κατεχόμενη Κύπρο. Τώρα θα σταθώ μόνο σε μερικά τελευταία θλιβερά για τη νηπιακού επιπέδου κυπριακή εξωτερική πολιτική γεγονότα.
1. Η Τουρκία διά του Πρωθυπουργού της στο Συμβούλιο Αρχηγών της ΕΕ, όταν ανοίχθηκε το κεφάλαιο 17 για την ένταξή της στην Ένωση, δήλωσε σαφώς και απεριφράστως ότι δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη κράτους με το όνομα Κυπριακή Δημοκρατία. Στο ίδιο συμβούλιο, έχοντας κάθε ηθικό και νομικό λόγο, ο πανδαίμων πρύτανης της Ρεαλιστικής Σχολής Σκέψης Νίκος Αναστασιάδης, αντί να προβάλει ΒΕΤΟ, συμφώνησε με το άνοιγμα του κεφαλαίου 17 και παρασκηνιακά κλαψούριζε για τις θέσεις της Τουρκίας την οποία, μαζί με τον προκάτοχό του Δ. Χριστόφια, έγλειφαν και εξυμνούσαν.
2. Την ίδια περίοδο, πολεμικό του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού 30 χλμ. νοτίως της Πάφου και εντός της κυπριακής ΑΟΖ παρενοχλούσε αμερικανικών συμφερόντων πλοίο που εκτελούσε έρευνες επ’ ωφελεία της ΚΔ και πάλι η κυπριακή κυβέρνηση εποιείτο την νύσσαν. Οποία κατάντια.
3. Κύπριοι επίσημοι, ο ΥΠΕΞ κύριος Γ. Κασουλίδης (με τη γνωστή μεγάλη προφητική του δήλωση περί νέας Μικρασιατικής Καταστροφής) και ο Μέγας Επίτροπος της Κύπρου στην ΕΕ, γνωστός ανανιστής, Στυλιανίδης, με τις γνωστές δραστηριότητές του στην προ του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν περίοδο, δεν χάνουν ευκαιρία να εκθειάζουν το εκλεκτό δίδυμο Ερντογάν και Νταβούτογλου και να λιβανίζουν την τουρκική πολιτική στο Κυπριακό. Ειδικά ο Μέγας Επίτροπος που αποκαλεί τον Ερντογάν σύγχρονο ηγέτη και εκσυγχρονιστή της Τουρκίας.
4. Ας μην ξεχνάμε και την αίτηση του ΠτΔ Ν. Αναστασιάδη προς τον Πρωθυπουργό της Σουηδίας να του παραχωρήσει τη θέση του δίπλα στον Αχμέτ Νταβούτογλου κατά τη λήψη φωτογραφίας, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να μιλήσει σε αυτόν που δεν τον αναγνωρίζει, τον εξευτελίζει διαρκώς, κατέχει το 37 τοις εκατόν της πατρίδας του και καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού του. Οποία αισχρή κατάντια.
5. Τέλος, η εξίσωση του ψευδοπροέδρου Ακιντζί με τον αυτοαναιρούμενο νόμιμο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, με το κοινό τους μήνυμα για τα Χριστούγεννα προς τους Κυπρίους, τους οποίους μάλιστα ο Αναστασιάδης αποκάλεσε «Ρουμλάρ».
Ποιος καλοπροαίρετος άνθρωπος θα πίστευε και θα ήλπιζε ότι η τουρκική ηγεσία με τους εις το ψευδοκράτος εγκάθετούς της, όταν έχουν απέναντί τους Ελληνοκύπριους πολιτικούς που ενεργούν όπως ενδεικτικά προανέφερα, θα ήταν δυνατόν να αποδεχθεί οποιανδήποτε θέση της ΚΔ για μια δίκαιη, βιώσιμη, δημοκρατική λύση στο Κυπριακό;
