Ἔρχονται καὶ φέτος τὰ Χριστούγεννα
Φέτος πρέπει νὰ βγοῦν πιὸ πολλὰ παιδιὰ τὴν παραμονὴ τῆς μεγάλης γιορτῆς στὶς γειτονιές, στὰ σπίτια καὶ στὰ καταστήματα, ποὺ ἀπόμειναν ἀνοικτά, γιὰ νὰ ψάλουν τὰ παραδοσιακά μας κάλαντα.
Φέτος χρειάζεται νὰ ἀντηχήσουν πιὸ δυνατὰ στὸ ξημέρωμα τῆς ἅγιας μέρας οἱ γλυκόλαλες καμπάνες τῶν Χριστουγέννων.
Φέτος πρέπει νὰ γιορτάσουμε πιὸ θεάρεστα, πιὸ πνευματικὰ τὴ Δεσποτικὴ γιορτή. Μὲ θερμότητα ψυχῆς. Μὲ συγκίνηση. Μὲ θεία Κοινωνία.
Καὶ οἱ Ψάλτες εἶναι ἀνάγκη νὰ κάνουν καλὴ ἑτοιμασία καὶ νὰ βάλουν «τὰ δυνατά» τους γιὰ νὰ ψάλουν φέτος μὲ μεγαλύτερο ἐνθουσιασμὸ τὸ «Ἡ Γέννησίς σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως...».
Γιατί ἐπαναλαμβάνουμε καὶ τονίζουμε ὅτι φέτος πρέπει νὰ γίνουν ὅλα αὐτά; Διότι φέτος ἡ Πατρίδα μας εἶναι λαβωμένη. Τὴν καταπλήγωσε καὶ τὴν τσάκισε μὲ τὰ «πεπυρωμένα βέλη» του, μὲ τὰ ὄργανά του, ὁ μισάνθρωπος Σατανᾶς καὶ τὴν ὁδήγησε στὸ χεῖλος τῆς καταστροφῆς καὶ τῆς ἀπελπισίας. Καὶ ἔχει μαραθεῖ ἡ ὄμορφη Ἑλλάδα μας. Ἔχει χάσει τὴ ζωντάνια της ἡ Ὀρθόδοξη χώρα μας. Διότι ἀπὸ καιρὸ ἔπνευσε λίβας ἀθεΐας καὶ ἀσεβείας καὶ διαφθορᾶς ὑποκινούμενος ἀπὸ σκοτεινὲς δυνάμεις τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ ἐξήρανε σχεδὸν τὰ πάντα.
Τὰ Χριστούγεννα γιὰ ἀρκετοὺς Νεοέλληνες ὡς θρησκευτικὴ ἑορτή – λυπούμαστε ποὺ τὸ γράφουμε – δὲν λένε σήμερα τίποτε. Τὰ περιμένουν μόνο ὡς ἀργία καὶ ὡς εὐκαιρία γιὰ ἐκδρομές. Τίποτε περισσότερο.
Γι’ αὐτὸ καὶ λόγῳ τῆς «οἰκονομικῆς κρίσης», ὅπως λέγεται ἡ κατάσταση τῶν ἡμερῶν μας, περνοῦν καὶ τὶς μέρες τῶν Χριστουγέννων χωρὶς κανένα πνευματικὸ ὅραμα, χωρὶς καμιὰ ἐλπίδα οὐσιαστικῆς ἀλλαγῆς τῆς ζωῆς τους.
Καὶ ὅμως τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἑορτὴ καὶ ἡ εὐκαιρία τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς ἀλλαγῆς. Μέσα σ’ ἕναν κόσμο βυθισμένο στὸ σκοτάδι τῆς ἄγνοιας, τῆς πλάνης καὶ τῆς διαφθορᾶς ἀνέτειλε μὲ τὴ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου τὸ Φῶς τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας καὶ ἀνθρωπογνωσίας. Ἔμαθαν πλέον οἱ ἄνθρωποι ποιὸς εἶναι ὁ Θεὸς καὶ τί ζητεῖ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ τὸν κάνει αἰώνια εὐτυχισμένο. Ἔμαθαν τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, γιατί πονᾶ καὶ ὑποφέρει, ποῦ πηγαίνει μετὰ θάνατον καὶ πῶς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζει τοὺς συνανθρώπους του.
Τὰ λόγια ποὺ δίδαξε ὁ Θεάνθρωπος ποὺ ἦλθε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ στὴ γῆ μας καὶ τὰ ὑπέγραψε μὲ τὴ σταυρικὴ θυσία του, ὅπου ἐφαρμόσθηκαν, ἔφεραν πολιτισμό. Ἐκπολίτισαν πρῶτα τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ κατόπιν ἐκπολίτισαν καὶ τὶς κοινωνίες τους. Τὶς ἀπάλλαξαν ἀπὸ ἀγριότητες καὶ πάθη καὶ ἀπανθρωπίες.
Αὐτὸ μᾶς ὑπενθυμίζει κάθε φορὰ ἡ μεγάλη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Τὴν προσφορὰ τοῦ οὐρανοῦ στὴ γῆ. Τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Τὴ βοήθεια ποὺ πρόσφερε ὁ πλουσιόδωρος Θεὸς στὸ πλάσμα του, τὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐξαιτίας τοῦ μίσους τοῦ Διαβόλου καὶ τῆς δικῆς του ἀπροσεξίας εἶχε καταντήσει σὲ ἀθλία κατάσταση. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος μάλιστα γράφει ὅτι δὲν ὑπῆρχε ἄλλο σκαλοπάτι πιὸ κάτω ἀπὸ αὐτὸ στὸ ὁποῖο ἔριξε ὁ Σατανᾶς τὸν ἄνθρωπο. Μὲ τὴ Γέννησή του ὅμως ὁ Θεάνθρωπος καὶ στὴ συνέχεια μὲ τὴ διδασκαλία του, μὲ τὴ Σταύρωση, μὲ τὴν Ἀνάσταση καὶ τὴν Ἀνάληψή του, ἀνύψωσε τὸν ἄνθρωπο σὲ ἀνώτατο ὕψος, πιὸ ἐπάνω ἀπὸ τὸ ὁποῖο δὲν ὑπάρχει κάτι ἄλλο (ΕΠΕ 36, 214).
Ὅλα ξεκίνησαν ἀπὸ τὴ Γέννηση, ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα. Γι’ αὐτὸ εἴπαμε ὅτι τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς ἀλλαγῆς καὶ τῆς ἐλπίδος. Καὶ ἔτσι πρέπει νὰ δοῦμε καὶ φέτος τὴ μεγάλη αὐτὴ ἑορτὴ ποὺ πλησιάζει. Ὡς ἑορτὴ καὶ εὐκαιρία ἀλλαγῆς καὶ ἐλπίδος. Ἀλλαγῆς ψυχικῆς καὶ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὰ τυχὸν ψυχικὰ πάθη, ποὺ μᾶς ταλαιπωροῦν καὶ σκοτίζουν τὸν ὁρίζοντα τῆς ψυχῆς μας. Ἀλλὰ καὶ ἐλπίδος γιὰ τὴν προσωπική μας ζωὴ καὶ γιὰ τὴν τσακισμένη Πατρίδα μας. Ὡς παρακίνηση στροφῆς πρὸς τὸ Βρέφος τῆς Βηθλεὲμ καὶ ἀποστροφῆς πρὸς τὴν ἀσέβεια καὶ διαφθορά. Ὡς προτροπὴ γιὰ ζωὴ πίστεως καὶ μετανοίας. Ἔτσι μόνο θὰ ζήσει ἡ Ἑλλάδα μας μὲ ψηλὰ τὸ κεφάλι ὅλων ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων.
Ἐκείνη δὲ ποὺ γέννησε τὸν Λυτρωτή, ἡ Παναγία Μητέρα του, Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ ὁποία ἔδειξε πολλὲς φορὲς τὴ συμπάθειά της πρὸς τὸ Γένος μας, ἂν δεῖ τὴ μετάνοιά μας, θὰ μᾶς βοηθήσει καὶ πάλι μὲ τὶς πρεσβεῖες της, μὲ τὴ μεσολάβησή της πρὸς χάριν μας στὸν Υἱό της ὁπωσδήποτε. Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ πάρουμε τὴ βοήθειά της.
Φέτος χρειάζεται νὰ ἀντηχήσουν πιὸ δυνατὰ οἱ γλυκόλαλες καμπάνες τῶν Χριστουγέννων. Γιὰ νὰ συγκλονισθοῦμε. Νὰ συνέλθουμε.
Φέτος τὰ Χριστούγεννα πρέπει νὰ γεμίσουν ἕως ἔξω οἱ Ναοί μας. Καὶ νὰ ψάλουν πιὸ δυνατὰ οἱ ψάλτες μας καὶ ὅσο γίνεται πιὸ γλυκὰ τοὺς χριστουγεννιάτικους ὕμνους, τοὺς γεμάτους φῶς καὶ ἐλπίδα. Γιὰ νὰ πλησιάσουμε μὲ πίστη Ἐκεῖνον, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ χαρίζει ἐλπίδα καὶ ἀνοίγει φωτεινὲς διεξόδους στὰ σκοτεινὰ ἀδιέξοδα. Διότι εἶναι πάνσοφος, παντοδύναμος ἀλλὰ καὶ πανάγαθος.
