Καλαμάτα

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_03/09/2008_283288

Κύριε διευθυντά

Στην «Καθημερινή» της 15/8 διαβάσαμε επιστολή του κ. Δημητρά, ως εκπροσώπου κάποιου «Παρατηρητηρίου» με την οποία μας πληροφορεί ότι στη Μακεδονία υπάρχει «μακεδονική μειονότητα» και «μακεδονική γλώσσα»!

Και διερωτηθήκαμε: πώς δεν αντιληφθήκαμε, 96 χρόνια από της απελευθερώσεως της Μακεδονίας, ότι στην ένδοξη αυτή, ανέκαθεν ελληνική περιοχή, υπάρχει κάποια «μακεδονική μειονότητα και γλώσσα»; Μήπως άραγε υπάρχει κρητική μειονότητα και γλώσσα στην Κρήτη, Πελοποννησιακή στην Πελοπόννησο, Θεσσαλική στη Θεσσαλία κ.ο.κ. που αγνοούμε;

Θα εννοεί φαίνεται ο κ. επιστολογράφος, τους ολίγους σλαβόφωνους ή Σλάβους, απογόνους των ομοεθνών των, οι οποίοι εμφανίσθηκαν στη Βαλκανική τον όγδοο και ένατον αιώνα μετά Χριστόν, 1.000 περίπου χρόνια μετά τον θάνατο του Μεγ. Αλεξάνδρου και οι οποίοι απέμειναν σε μερικά χωριά της Δυτικής Μακεδονίας, τους οποίους διεκδικεί μάλιστα η Βουλγαρία λόγω φυλετικής και γλωσσικής συγγένειας.

Υπήρξε βέβαια και η σατανική έμπνευση του Τίτο (κατ’ άλλους του Στάλιν) που μετονόμασε τη νότια επαρχία της Σερβίας (Βαρντάρσκα) σε Μακεδονία, με σκοπό την απόσπαση της Μακεδονίας (μας) και Θράκης και τη δημιουργία μιας δήθεν ενιαίας Μακεδονίας και Θράκης. Και την ενέργεια αυτή απεδέχθησαν με ενθουσιασμό οι Σλάβοι της Βαρντάρσκας, αποποιήθηκαν την καταγωγή τους και –πρωτοφανές στην Ιστορία– ιδιοποιήθηκαν το όνομα και την ιστορία της ένδοξης Μακεδονίας.

Πίστεψαν ότι είναι απόγονοι του Μεγ. Αλεξάνδρου και του Φιλίππου, οι οποίοι, φυσικά, όπως και το όνομά τους δείχνει ήσαν Ελληνες, όπως και όλοι οι Μακεδόνες (όπως δείχνουν και τα ονόματα των χιλιάδων ανασκαφέντων τάφων της Μακεδονίας), είχαν την ίδια θρησκεία και τα ίδια έθιμα με τους άλλους Ελληνες και διέδωσαν στην Ανατολή την ελληνική γλώσσα (στην οποία γράφτηκαν και τα Ευαγγέλια) και τον πολιτισμό. Γι’ αυτό και η εποχή εκείνη ονομάστηκε ελληνιστική και όχι Μακεδονική.

Είναι λοιπόν περίεργο, πως το «Παρατηρητήριο» του κ. επιστολογράφου παρατήρησε «μακεδονική μειονότητα και γλώσσα». Θα ήταν συνεπέστερο, αν μιλούσε για σλαβική.

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να υπήρξε Ελλην αξιωματούχος που να υπέγραψε σύμβαση αναγνωρίζουσα μίαν ανύπαρκτη «μακεδονική μειονότητα και γλώσσα» θα ήταν εθνική προδοσία. Σύμβαση στην οποία δεν υπάρχει επίσημη ελληνική υπογραφή, φυσικά δεν δεσμεύει την Ελλάδα.