Ἡ φιλοκυβερνητικὴ ἐφημερίδα «Αὐ­γὴ» στὶς 16 τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου προανήγγειλε τὸν πόλεμο κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, πού, κατὰ τὴ γνώμη τοῦ ἀρθρογράφου της κ. Βασίλη Πάικου πρόκειται νὰ ἐπακολουθήσει. Σὲ ἄρθρο μὲ τί­τλο «Ὁ ‛‛ἱερὸς πόλεμοςʼʼ τώρα ἀρχίζει» ὁ κ. Πάικος παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν ἐναρκτήρια ὁμιλία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας (καὶ ὄχι στὴ Διαρκὴ Ἱερὰ Σύνοδο, ὅπως ἐκ παραδρομῆς προφανῶς ἀναφέρει), καλεῖ «τὸ πολιτικὸ προσωπικὸ τῆς χώρας... νʼ ἀρχίσει νὰ προετοιμάζεται. Πιθανότατα γιὰ σκληρὴ καὶ δύσκολη ἀντιπαράθεση».

Ἀντιπαράθεση γιὰ ποιὸ θέμα; Μὲ μιὰ θολὴ καὶ ὕπουλη διατύπωση ὁ ἀρ­θρογράφος ὑπεκφεύγει, δὲν θέλει νὰ τὸ κατονομάσει μὲ σαφήνεια. Γράφει: «Πρὸς τὴν κατεύθυνση τοῦ – καὶ συν­ταγματικὰ κατοχυρωμένου – πολιτικοῦ ὀρθολογισμοῦ στὴν πολιτειακὴ συγ­κρότηση τῆς χώρας». Γιὰ ὅσους δὲν γνωρίζουν τὴν ἀσαφὴ πολιτικὴ γλώσσα, σημειώνουμε τὴν ἑρμηνεία τῆς διατυπώσεως. Μὲ ἁπλὰ λοιπὸν λόγια ὁ ἀρθρογράφος ἐννοεῖ ὅτι στὰ δημόσια πράγματα ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ δικαιοῦται νὰ ἔχει λόγο. Αὐτὸ σημαίνει ἡ ἔκφραση «πολιτικὸς ὀρθολογισμός». Κάτι ποὺ κατὰ τὴ γνώμη του εἶναι «καὶ συνταγματικὰ κατοχυρωμένο». Ποῦ; Πῶς; Δὲν μπαίνει στὸν κόπο νὰ τὸ σημειώσει. Καὶ πάντως γι̕ αὐτὸ τὸ λόγο καλεῖ τὸ πολιτικὸ προσωπικὸ τῆς χώρας («μὲ τὴν κύρια εὐθύνη στὴν κυβέρνηση, ἐννοεῖται») νὰ ἀντισταθεῖ καὶ νὰ «ἀποδείξει πὼς μπορεῖ νὰ σταθεῖ ἄξιο τῶν καιρῶν»!

Ἴσως τὸ πιὸ σημαντικὸ στοιχεῖο στὸ ἄρθρο τῆς «Αὐγῆς» εἶναι τὸ ὅτι παρουσιάζει τὴν Ἐκκλησία ἐπιτιθέμενη καὶ τὸν πολιτικὸ κόσμο εὑρισκόμενο σὲ ἄμυνα καὶ ὑποχρεωμένο νὰ προασπίσει τὴ χώρα. Καὶ πῶς ἐννοεῖ ὁ ἀρθρογράφος τὴν ἐπίθεση τῆς Ἐκκλησίας; Τὴν ἐννοεῖ ὡς ἀντίδραση στὸν σχεδιασμὸ νὰ τεθεῖ αὐτὴ στὸ περιθώριο κα­τὰ τὴν ἑτοιμαζόμενη ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος, πράγμα γιὰ τὸ ὁποῖο «ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας ἑτοιμάζεται νὰ ζητήσει δημοψήφισμα».

Καὶ φοβοῦνται οἱ «δημοκράτες» τῆς Ἀριστερᾶς τὸ δημοψήφισμα;

Τὸ φοβοῦνται. Φοβοῦνται τὸν λαό· ὁ ὁποῖος, ἀκόμη καὶ σ̕ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς τῆς ἀποστασίας θὰ ἀποδείξει ὅτι θέλει τὴν Ἐκκλησία του ὄχι στὸ περιθώριο ἀλλὰ πνευματικὸ φάρο καὶ ὁδηγὸ αὐτοῦ τοῦ αἱματοβαμμένου τόπου.

Ὅσο γιὰ τὴν «Αὐγὴ» εἶναι κρίμα. Κρίμα, διότι μὲ τὸ σκοταδιστικὸ πνεῦμα της ὁ τίτλος της ἐπαγγέλλεται μιὰ αὐγὴ δίχως ἥλιο.

Πηγή: Ο Σωτήρ