ἢ ἀλλιῶς «ΑΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΛΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ»
«Κοιτάξτε νὰ ἀνδρωθῆτε. Σφιχτῆτε λιγάκι. Βλέπω τί μᾶς περιμένει γι’ αὐτὸ πονάω. Μὴν ἀφήνετε τὸν ἑαυτὸ σᾶς χαλαρὸ»
(Γέροντας Παΐσιος, Λόγοι Β’, Πνευματικὴ Ἀφύπνιση
Ἔκδοση, Ἱ. Ἡ. «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσ/νίκης)
Τὸ τοπίο ἔχει πιὰ ξεκαθαρίσει. Ὁ ἐχθρὸς βρίσκεται ἀπέναντί μας, γρυλλίζει καὶ μᾶς δείχνει τὰ δόντια του, ἕτοιμος νὰ ἐπιτεθῆ καὶ ὅμως κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς ἐπιμένουμε ἀκόμη, μὲ σκυμμένο τὸ κεφάλι, νὰ ψάχνουμε γιὰ τὰ ἴχνη του ἀμφιταλαντευόμενοι ἂν εἶναι λύκος ἢ ἀρνάκι…
Γιὰ αὐτούς, τοὺς ἐν ἀμφιβολίᾳ, ἂς συνδυάσουμε ἐδῶ κάποιες «συμπτώσεις». Προκειμένου στὴν Ἑλλάδα νὰ σωθοῦν κάποιες Τράπεζες ποὺ τὰ προηγούμενα χρόνια ἄσκησαν μιὰν ἐντελῶς ἀνεύθυνη πολιτική, ψάχνοντας γιὰ ἀφορμὴ νὰ δανείσουν χρήματα στὸν ὁποιοδήποτε γιὰ ὁτιδήποτε, ἐκμαυλίζοντας μέσῳ διαφημίσεων καὶ δημοσιευμάτων συνειδήσεις καὶ ὑποθηκεύοντας τὴν ἑλληνικὴ γῆ, οἱ «δανειστές μας» προέκριναν νὰ καταστραφοῦν μέσῳ οἰκονομικῶν μέτρων ἀκόμη καὶ τὰ ἐλάχιστα ὑγιῆ τμήματα τῆς Ἑλληνικῆς Οἰκονομίας καθὼς καὶ κάθε ἐλπίδα αὐτοδύναμης ἀνάκαμψης. Παράλληλα, ὅποιος μιλοῦσε γιὰ τὸν ὀρυκτὸ πλοῦτο τῆς χώρας μας ἦταν «γραφικὸς» μέχρι φυσικὰ τὴ στιγμὴ ποὺ αὐτὸς ὁ πλοῦτος μεταβιβάστηκε στὸ σύνολό του σὲ ἀνώνυμη ἐταιρεία (τὸ Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.) ὅποτε καὶ τέθηκε πρὸς «ἐξασφάλιση» τῶν «πιστωτῶν» μας καὶ μετονομάστηκε ἀπό «γραφικότητα» σὲ «ἐπενδυτικὴ καὶ ἀναπτυξιακὴ εὐκαιρία».
Τὴν ἴδια στιγμὴ σὲ μιὰν ἄλλη χώρα τοῦ Γένους μας, τὴν Κύπρο, οἱ Τράπεζές της τιμωρήθηκαν, ὄχι γιατί εἶχαν πολλὰ δάνεια, ἀλλὰ γιατί εἶχαν …πολλὲς καταθέσεις. Τὸ σημαντικότερο τμῆμα τῆς οἰκονομίας τῆς Κύπρου θυσιάστηκε καὶ οἱ «δανειστές» της, πρὸς «ἐξασφάλισή» τους, ἀπαίτησαν -ὁποία σύμπτωση- δικαιώματα ἐπίσης στὸν ὀρυκτό της πλοῦτο. Ἐκεῖ βλέπετε κάποιος εἶχε ἤδη προλάβει νὰ τὸν ἀναδείξη αὐτὸν τὸν πλοῦτο προτοῦ τὸν ποῦν «γραφικὸ» ὅποτε χρειάστηκε ἕνα ἐλαφρῶς διαφορετικὸ σχέδιο…
Επιστρέφοντας στὴ χώρα μας, γιὰ κάθε δόση δανείου κρίνεται προαπαιτούμενη ἀπὸ τοὺς δανειστές μας κάθε ἀπίθανη ρύθμιση, ὅπως τὸ νὰ ἐκδίδωνται τὰ διαζύγια πιὸ γρήγορα, νὰ μείνουν λιγότεροι ἐν ἐνεργείᾳ ἱερεῖς καὶ δάσκαλοι ἢ νὰ ὑποβάλουν ἀκόμη καὶ οἱ παπποῦδες μας στὰ ὀρεινὰ χωρια μας ἠλεκτρονικὰ τὴ φορολογική τους δήλωση καὶ νὰ ἔχουν ΑΜΚΑ καὶ ΦΠΑ. Τὴν ἴδια στιγμὴ εἶναι ἀδιάφορο γιὰ τὴ χορήγηση τῆς δόσης ἡ ἐξασφάλιση φορολόγησης τῶν ὑπέρογκων κερδῶν των ὑπεράκτιων ἐταιρειῶν καὶ τῶν καταθέσεων τοῦ ἐξωτερικοῦ…
Σε ἄλλες χῶρες, ὅπου βρίσκεται τὸ Γένος μας ἐδῶ καὶ χιλιετίες, ξεσποῦν ἐπαναστάσεις. Χαιρετίζονται ἀπὸ τοὺς «δανειστές μας» ὡς «ἄνοιξη», σὲ ἀντιδιαστολὴ πρὸς τὸν ἀντιδημοκρατικὸ καὶ σκοταδιστικὸ «χειμῶνα» ποὺ ἐπικρατοῦσε πιὸ πρὶν σὲ αὐτές. Τὰ κοινὰ χαρακτηριστικὰ αὐτῶν τῶν κινημάτων εἶναι οἱ εἰσαγόμενοι «ἐπαναστάτες», ἡ πτώση τοῦ ἑκάστοτε καθεστῶτος, ἡ ἐπικράτηση τελικὰ φανατικότερων μουσουλμάνων καὶ –ὁποία ἡ σύμπτωσις - ἡ σφαγὴ τῶν Ἑλληνορθόδοξων ἀδελφῶν μας. Τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὴν Τουρκία ζοῦμε μία ἐπανάληψη τοῦ ἴδιου ἔργου. Δὲν εἴμαστε σίγουροι γιὰ τὴν τύχη τοῦ ἐκεῖ καθεστῶτος, ἀλλὰ ἔχουμε βάσιμες ἐνδείξεις ὅτι καὶ ἐκεῖ τὸ Γένος μας θὰ ὑποφέρη, ἂν δὲν φυλάξη ἡ Παναγία καὶ ὁ Σωτῆρας μας Υἱός Της…
Ὅλα τὰ παραπάνω ἴσως γιὰ κάποιους ἀκούγονται ἐκλαϊκεύσεις, ἀλλὰ δὲν εἶναι. Εἶναι ἁπλὲς καὶ ξεκάθαρες ἀλήθειες. Ὅποιος ἀπὸ ἐμᾶς συνεχίζει νὰ κοιτάζη πρὸς τὰ κάτω γιὰ περαιτέρω ἀποδείξεις μᾶλλον …τρῦπα ψάχνει γιὰ νὰ χώση τὸ κεφάλι του…
Οἱ ὑπόλοιποι ἂς κοιτάξουμε τὸν ἐχθρό. Καὶ ἐδῶ πρέπει νὰ ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους. Τὸ ἀληθινό του ὄνομα δὲν εἶναι Νέα Τάξη, Νέα Ἐποχή, Παγκοσμιοποίηση καὶ ἄλλα καινοφανῆ. Εἶναι ὁ προαιώνιος Ἐχθρός, ὁ Ἑωσφόρος τῆς Βίβλου, ὁ Μισόκαλος ποὺ γιὰ ἄλλη μία φορὰ στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων, προσπαθεῖ νὰ κάνη τὴ δουλειά του. Ἂς δοῦμε τὸν στρατό του. Μικρός, πολὺ μικρὸς καὶ τὸ κυριότερο, ἔχουμε τὴ διαβεβαίωση ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστό μας πὼς εἶναι ἤδη ἡττημένος… Μία χοῦφτα κυριολεκτικὰ πιστῶν του Ἑωσφόρου ποὺ λαμβάνουν τὶς ὁδηγίες του ἀπευθείας ἀπὸ αὐτὸν καὶ τὶς μεταφέρουν σὲ μειωμένων ἱκανοτήτων πλὴν ὅμως πειθήνιους ἀκολούθους καὶ «τσιράκια». Τοὺς ὀνομάζουμε μειωμένων ἱκανοτήτων καὶ τσιράκια γιατί ἐπιθυμοῦν τὴν ἰσχὺ καὶ τὴ δύναμη, ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν μποροῦν νὰ τὰ ἀποκτήσουν μὲ τὸ σπαθί τους, τρέχουν δουλικὰ πίσω ἀπὸ αὐτὸν ποὺ τοὺς τὰ ὑπόσχεται. Τὸ ἔχουμε ἀκούσει πολλὲς φορές. «Ἂν δὲν κάνεις αὐτό, ἂν δὲν πᾶς σὲ αὐτοὺς … δὲν παίρνεις τὴ θέση, τὸ δάνειο, τὸ ρόλο, τὴν ἐκπομπή, τὴν ἄδεια, τὴν προαγωγὴ» καὶ κάθε τί ἄλλο ποὺ φτάσαμε νὰ θεωροῦμε πιὸ σημαντικὸ κι ἀπὸ τὴν ψυχή μας. Ὀργανωμένοι λοιπὸν οἱ ἀντίπαλοι ἀλλὰ λίγοι καὶ μειωμένων ἱκανοτήτων. Ποιά λοιπὸν ἡ δύναμή τους; Ἀπὸ ποὺ ἀντλοῦν τὸ θάρρος καὶ μᾶς καταδυναστεύουν ἐμᾶς τοὺς πολλοὺς καὶ μᾶς κάνουν νὰ ἔχουμε ἀπελπισθῆ; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
Εἶναι ἡ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ἀδιαφορία πού, ἐνῷ γράφω αὐτὲς τὶς γραμμές, ἀνέχομαι νὰ ἀδικῆται ὁ ἀδελφός μου καὶ δὲν διαμαρτύρομαι γιὰ αὐτὸν παρὰ μόνο κοιτάζω μήπως ἀδικηθῶ καὶ ἐγὼ ἢ μὴν μοῦ ἀναζητηθοῦν εὐθύνες και αν ὄχι, λέω ἀπὸ μέσα μου ὑποκριτικὰ «Δόξα Σοὶ ὁ Θεός!» καὶ στὴν καλύτερη περίπτωση φεύγω μακριά, ἀφήνοντας τὸν ἀδελφό μου νὰ ὑποφέρη, νὰ διασύρεται καὶ νὰ στερῆται, συχνὰ ὅμως κοιτάζω καὶ νὰ τὸν ἐκμεταλλευτῶ ἀπὸ πάνω ἢ νὰ τὸν λιθοβολήσω καὶ ἐγώ.
Εἶναι ἡ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ἀδιαφορία πού, ἀφοῦ διαβάσεις αὐτὲς τὶς γραμμές, ἀμέσως μετά, θὰ διαβάσης καὶ γιὰ ἕνα νέο δυσβάστακτο νομοσχέδιο καὶ ἀντὶ νὰ διαμαρτυρηθῆς μὲ κάθε τρόπο, προσπαθεῖς νὰ μάθης ἂν σὲ «πιάνει» ἢ ὄχι. Κι ἂν σὲ «πιάνει» θὰ ψάξεις νὰ δεῖς πῶς θὰ γλιτώσεις ΕΣΥ καὶ ΜΟΝΟ ΕΣΥ, ἐνῷ, ἂν δὲ σὲ «πιάνει», δὲν τρέχει τίποτε.
Εἶναι ἡ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ἀδιαφορία, ποὺ μαζὶ ἀκοῦμε κάθε Κυριακὴ τὸ Εὐαγγέλιο στὴν Ἐκκλησία, τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ ὁ Χριστός μας λέει: «Θαρσεῖτε! Ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰωάν. ιστ’ 33). Κι ὅμως ἀνεχόμαστε τὸ κάθε τσιράκι ποὺ προαναφέραμε, νὰ βρίζη τὴν Πίστη καὶ τὸ Γένος μας καὶ δὲν λέμε τίποτε γιατί φοβόμαστε «τί θὰ πῆ ὁ Κόσμος»… ὁ ἡττημένος!!!
Τὸ λάθος μας τελικὰ δὲν εἶναι ὅτι «Μαζὶ τὰ φάγαμε» ἀλλὰ ὄτι «Μαζὶ σιωποῦμε». Ὁ Γέροντας Παΐσιος τὸ εἶχε ἐπισημάνει ἀπὸ καιρό: «Εἶναι μεγάλη ἀχαριστία αὐτὸ τὸ χαλαρὸ πνεῦμα ποὺ ὑπάρχει στὴν Ἑλλάδα» (Λόγοι Β’, Πνευματικὴ Ἀφύπνιση).
Ἦρθε λοιπὸν ὁ καιρὸς σύμφωνα μὲ τὴν προτροπή του νὰ γίνουμε ἄντρες.
Κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς θὰ ποῦν: «Δὲν μπορῶ νὰ τὰ βάλω μὲ τὸ κακό».
Ἂς κάνουμε τότε κάτι πιὸ σημαντικό: Ἂς σπουδάσουμε τὸ καλό.
Ἂς γνωρίσουμε τὴν ὀμορφιὰ τῆς Πίστης μας, τὸ μεγαλεῖο της Πατρίδας μας, τὸ Παράδειγμα τῶν Μαρτύρων καὶ τῶν Ἡρώων. Καὶ τότε θὰ δοῦμε πὼς ὁ Ἐχθρὸς καὶ τὰ τσιράκια του ποὺ φοβόμαστε εἶναι πολὺ μικρὰ καὶ ἀστεῖα μπροστά τους.
Λίγο, τόσο δά, νὰ γίνη ἡ ἀδιαφορία μας ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὶς Ἀξίες μας, μία κουβέντα νὰ ποῦμε γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Πατρίδα στὸν διπλανό μας, στὴ δουλειὰ ἢ στὸ λεωφορεῖο, και ἡ ἀδιάφορη πλειοψηφία ποὺ τώρα ἀποτελεῖ δύναμη καὶ προστασία τοῦ Ἐχθροῦ, θὰ γίνη πλημμύρα ποὺ ἀπὸ τὴ μία στιγμὴ στὴν ἄλλη θὰ συντρίψη τὰ λιγοστὰ ἀνθρωπάκια ποὺ τώρα μᾶς δυναστεύουν.
«Ὁ βασιλιᾶς εἶναι γυμνός», ἔλεγε τὸ παραμύθι καὶ χρειάστηκε ἕνα παιδὶ ἢ ἕνας τρελὸς γιὰ νὰ τὸ πῆ. Οἱ Ἕλληνες ἔχουμε ἀποδείξει στὴν Ἱστορία πὼς καὶ παιδιὰ καὶ παλαβοὶ εἴμαστε, ἀλλὰ ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ Ἀγαπᾶμε. Τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Πατρίδα.
Μαζί σιωπήσαμε – μαζί, ἂς μιλήσουμε λοιπόν, γιὰ τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς Ἥρωές μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀρχή, αὐτὴ εἶναι ἡ σωτηρία. Ἂς μὴν περιμένουμε μοιρολατρικὰ γιὰ σημαδιακὲς ἡμερομηνίες ποὺ θὰ ἔρθουν νὰ μᾶς σώσουν κάποιοι ἄλλοι. Ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ εἶναι δεδομένη καὶ θὰ ἔλθη ὅταν πρέπη καὶ ὅπως πρέπει· ἀλλά τωρα ἐμεῖς, ἂς μετανοήσουμε, δηλαδὴ ἂς ἀλλάξουμε μυαλά. Καὶ γιὰ νὰ γίνη αὐτὸ πρέπει νὰ γνωρίσουμε ἐμεῖς καὶ τὰ παιδιά μας ποιοί εἴμαστε, ποὺ ἤμασταν, ποὺ καταντήσαμε καὶ ποὺ θέλουμε νὰ πᾶμε. Καὶ τότε θὰ δοῦμε πὼς Ἐμείς εἴμαστε οἱ νικητές, σὲ ἐμᾶς ὑπάρχουν καὶ οἱ ἡγέτες ποὺ ψάχνουμε, ἀρκεῖ νὰ εἴμαστε μονιασμένοι καὶ μαζί. Σὲ αὐτὸν τὸν πόλεμο δὲν περισσεύει κανένας μας. Ἀρκεῖ νὰ ἀγαπᾶμε πιὸ πολὺ τὴν Πίστη καὶ τὸ Γένος μας ἀπ’ ὅ,τι τὶς ἰδεολογίες καὶ τὶς ὁμαδοῦλες.
Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε: «Τώρα ἔχουμε πόλεμο, πνευματικὸ πόλεμο. Πρέπει νὰ εἶμαι στὴν πρώτη γραμμή».
Ἐσὺ ποῦ θὰ εἶσαι;
Υ.Γ. Ἐδῶ τελειώνει τὸ ἄρθρο, ἀλλὰ ὄχι καὶ ἡ δράση μας. Ὁ πνευματικὸς πόλεμος θέλει πνευματικὰ ὅπλα. Δῶσε σὲ ἕναν «χλιαρὸ» ἢ «ἀδιάφορο» φίλο σου ἕνα χριστιανικὸ ἢ πατριωτικὸ βιβλίο ποὺ ἔχεις στὴ βιβλιοθήκη σου ἢ ἔστω στεῖλε του ἕνα ἄρθρο ἢ μία ἱστοσελίδα. Πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτό, ζήτησε ἀπὸ τὴνἙνωμένη Ρωμηοσύνη δωρεὰν ὑλικὸ γιὰ νὰ σοῦ στείλουμε. Μίλα στὸν φίλο σου γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Πατρίδα. Θὰ δῆς ὅτι τελικὰ μᾶλλον εἶναι πιὸ «ζεστὸς» ἀπὸ ἐσένα!
(Ἀνακοίνωση τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης)
