Δύο πρώην Πρόεδροι τοῦ Ἀρείου Πάγου, ὁ κύριος Κόκκινος καί ὁ κύριος Νικόπουλος, ἀντί νά συμβουλεύουν Κυβερνήσεις μέ τή πολυετῆ πείρα τους, εἶναι ὑποχρεωμένοι νά ἀρθρογραφοῦν, ὡς ἁπλοί πολίτες στόν ὑπό διάλυση δημόσιο χῶρο τοῦ κράτους μας, κατά τῶν ἀντισυνταγματικῶν διατάξεων νὀμων πού σωρηδόν ψηφίζονται στό ὄνομα τῶν μνημονίων καί τοῦ ὑποτιθέμενου δημοσίου χρέους.Ναί ὑποτιθέμενου. Διότι, ὁ Ἕλληνας, ὅπως καί ὁ Ἰταλός καί ὁ Ἱσπανός καί ὁ Πορτογάλλος, ἀλλά καί ὁ Γάλλος, δέν ἔχουν συνηθίσει νά ζοῦν μέσα στό ψεῦδος. Ὅλο τό χρέος εἶναι ἕνα προσχεδιασμένο φιάσκο. Ἀναζητῆστε στό you tube τίς ἀναλύσεις τοῦ Δημητρίου Καζάκη καί τοῦ ἰταλοῦ Νίνο Γκαλόνι (βλ. π.χ. Nino Galloni: Il divorzio tra Ministero del Tesoro e Banca d'Italia με μετάφραση στα αγγλικά ).
Πασχίζει κανείς νά βρῆ μέσα στά πολυνομοσχέδια πού ἐφαρμόζουν τά μνημόνια καί στά τάχατες ἐπείγοντα προεδρικά διατάγματα, κάτι τό συνταγματικά ἐπιτρεπτό. Καί δέν βρίσκει, παρά ἀντισυνταγματικότητες πάσης φύσεως. Μόνο εὐρω-ἀφιονισμένοι καί φοβισμένοι νομικοί βρίσκουν συνταγματικές τίς διατάξεις αὐτές καί δή τίς διαδικασίες θεσπίσεώς τους. Ναί, λοιπόν, ψηφίζονται συνέχεια ἀντισυνταγμαιτκές διατάξεις νόμων. Σωρεία ἀντισυνταγματικοτήτων.
Ἀπό τήν κατάργηση τῶν οἰκογενειακῶν ἐπιδομάτων πού ἀντιβαίνει στήν προστασία τῆς οἰκογένειας πού ἐπιβάλλει τό Σύνταγμα, μέχρι τήν διακοπή τῆς καταβολῆς τῆς σύνταξης πολύτεκνης μητέρας, πού τό κράτος τήν εἶχε ὑποσχεθῆ ἰσόβια.
Ἀπό τήν κατάργηση τοῦ πρόσθετου ἀφορολογήτου ὁρίου γιά τά ἀνήλικα καί σπουδάζοντα τέκνα, μέχρι τήν δημιουργία ἀνήθικου τεκμηρίου εἰσοδήματος ἀπό τήν ὕπαρξη ἀνήλικων ἤ σπουδαζόντων τέκνων ἐν ζωῆ.
Ἀπό τά λεγόμενα χαράτσια τῆς Δ.Ε.Η. καί τήν αὔξηση τοῦ Φ.Π.Α. σέ συνθῆκες οἰκονομικῆς ὑφέσεως, μέχρι τήν φορολόγηση μικρῶν καί μέσων περιουσιῶν πού δέν ἀποδίδουν εἰσόδημα καί πού δέν ἀνταποκρίνονται σέ ὑπαρκτή ἤ σέ ἀδικαιολόγητα ἀνεκμετάλλευτη φοροδοτική ἱκανότητα.
Ἀπό τήν διατήρηση τοκοφορίας γιά χρέη δημόσια καί ἰδιωτικά σέ ἕνα κράτος πού τελεῖ ὑπό πτωχευτικό ἔλεγχο (ὁπότε ὡς γνωστόν κατά γενική αρχή τοῦ δικαίου, ἐσωτερικοῦ καί διεθνοῦς, πρέπει νά παύουν οἱ τόκοι, ἤτοι ἀπό τότε πού μᾶς ἐντάξανε στό ΔΝΤ καί στήν Τρόϊκα δέν ὀφείλονται επί πλέον τόκοι, παγώσαν οἱ ἀπαιτήσεις), μέχρι τίς ὑπέρ τό δέον λεπτομερεῖς διατάξεις γιά τήν ἀπαλλαγή ἀπό χρέη μόνον λίγων ὀφειλετῶν ἐξ ἐκείνων πού ἀδυνατοῦν νά πληρώσουν.
Ἀπό τήν καταστροφική αὔξηση τῶν παραβόλων γιά τήν πρόσβαση στήν Δικαιοσύνη τοῦ 99% τῶν πολιτῶν (σέ ὅλες σχεδόν τίς διαφορές πού προκαλεῖ ἡ ἀντισυνταγματική νομοθεσία, πρόκειται γιά πολλά μικροποσά τῆς τάξεως τῶν 200 ἕως 1000 ευρώ, πού γιά νά ἀμφισβητηθῆ δικαστικά κάθε ἕνα τους πρέπει νά πηρωθῆ παράβολο 100 ἤ 150 εὐρώ), μέχρι τήν ἀπότομη αὔξηση τῆς δικηγορικῆς ἀμοιβῆς πού ἀντί γιά 250-300 εὐρώ γιά τίς μικροδιαφορές αὐτές, ἀνέρχεται σέ 500 καί 600 εὐρώ λόγῳ ἐπιβαρύνσεως τῶν δικηγόρων μέ ΦΠΑ ἀνεξαρτήτως ἐάν ἔχουν εἰσπράξει...Τό ἔγκλημα κατά τοῦ κράτους δικαίου εἶναι ὀργανωμένο καί νομιμοφανές, ἀλλά εἶναι ἀντισυνταγματικό.
Ἀπό τήν δωρεάν ἐκχώρηση δημόσιας περιουσίας σέ ἰδιώτη γιά νά τήν πουλήσει σέ ἄλλους ἰδιῶτες ὑπό συνθῆκες κρίσεως, ἄρα σέ πολύ χαμηλή τιμή καί ἐν γνώσει τῶν ὀργανωτῶν τοῦ ἐν λόγῳ οἰκονομικοῦ ἐγκλήματος, μέχρι τήν ἠθελημένη ἀποδυνάμωση τοῦ στρατοῦ τάχα λόγῳ δημοσιονομικῆς κρίσεως, πού ὅπως προαναφέραμε δέν εἶναι πραγματική ἀλλά τεχνητή.
Ἀπό τό σχέδιο Καλλικράτης πού καταργεῖ τήν τοπική αὐτοδιοίκηση δύο σχεδόν αἰώνων καί κρατικοποιεῖ τίς λειτουργίες τῶν δήμων ὑποτάσσοντάς τες πλήρως στόν κεντρικό κρατικό σχεδιασμό, ἀντί νά ἐξυγιάνῃ τήν τοπική αὐτοδιοίκηση καταργώντας ἀδικαιολόγητους μισθούς, εἰσάγοντας ἀποτελεσματικούς ἐλέγχους καί ἀπαγορεύοντας ρητῶς ἐπί τέλους, καί ἀναδρομικῶς, τόν δανεισμό τῶν δήμων καί κοινοτήτων ἐπί τόκῳ.
Ὅταν τό σχέδιο θά ἔχῃ ὁλοκληρωθῆ, τότε θά σκεφθοῦν τήν κατάργηση τῶν δικαστικῶν ἐλέγχων καί δή τῶν ἐλέγχων τῆς συνταγματικότητας.
Στήν κουλτούρα ὁρισμένων Κουϊσλινγκ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, περιλαμβάνεται ἡ κατάργηση τῶν δικαστηρίων καί ἡ ἀντικατάστασή τους μέ φοροτεχνικούς ὑπαλλήλους καί δή νεοπροσλαμβανομένους. Ἀπό τούς ποινικούς νά κρατηθοῦν μόνο ὅσοι ἐργάζονται πειθήνια... Γιά τά ἀστικά, ἄς ἀναπτυχθῆ ἡ διαιτησία καί ἡ διαμεσολάβηση ἰδιωτῶν, δικηγόρων, συμβολαιογράφων, κ.ο.κ.
Τέτοια ἐκτρώματα ὅμως, μόνο μέ ἔκρυθμες καταστάσεις μπορεῖ νά εἰσαχθοῦν. Ἐργάζονται λοιπόν καί γιά τήν δημιουργία τέτοιων καταστάσεων. Αὐτή ἡ ἐργασία περιλαμβάνει μᾶλλον τά ἑξῆς: α) "Προστασία" τῶν μειονοτήτων τῶν μεταναστῶν μέ ἔνοπλες ὁμάδες κοινοῦ ἀγῶνα ἀπό διεθνιστές καί ἐμπειροπόλεμους μετανάστες, β) Μείωση τῶν ἀποδοχῶν καί τῶν συντάξεων τῶν στρατιωτικῶν ὥστε νά ἔχουν σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα καί πρόβλημα ἀξιοπρέπειας, καί νά μήν ἀσχολοῦνται μέ τά κοινά, γ) Στοχοποίηση ἑνός ἐσωτερικοῦ ἐχθροῦ (π.χ. τοῦ ὑποτιθέμενου "διαχρονικοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας" - πρβλ. ἀκροαριστερή διατύπωση τοῦ Ἀλέκου Παπαδόπουλου εις http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/05/blog-post_594.html#more - ἤ κάποιου κόμματος), δ) Προτάσεις γιά πλήρη ἀναμόρφωση τοῦ δικαστικοῦ συστήματος, μέ βάση προκατασκευασμένες ἰδέες, καθώς καί μέ πιέσεις ἐπί τῶν δικαστῶν μέ πρόσχημα ὅτι καθυστεροῦν τίς ὑποθέσεις..., καί ὄχι μετά ἀπό συμβουλές τῶν γνωριζόντων τά περισσότερα σημερινά προβλήματα μέσων καί κατωτέρων δικαστῶν.
Ὅταν κάποιοι ἐπενδύουν στήν κατεδάφιση, δέν ἀφίνουν τίποτα ὄρθιο. Ἅρα γε, κατάλαβαν οἱ περισσότεροι Ἕλληνες, ὅτι τό ὑπέρ ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν μεταναστῶν καί ρατσιστικό ἐναντίον ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης, στόχευε καί στοχεύει ὄχι μόνο τήν Χρυσῆ Αὐγή, ἀλλά τόν λόγο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καί τόν λόγο τῶν καλῶν δασκάλων στά σχολεῖα, ὅτι ἐπεδἰωκε καί ἐπιδιώκει τήν ἀποδυνάμωση τοῦ λόγου γιά τήν γενοκτονία τῶν ἐν Μικρᾶ Ἀσίᾳ Ἑλλήνων, καί τήν κατάργηση τῆς ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας πού θά χαρακτηρίζεται ὡς ἀκραῖος ἐθνικιστικός λόγος;
Δέν εἶναι φοβερό, ὅτι ὅλη ἡ δημοκρατική μας πολιτική καί κοινωνική παράδοση, πού ἄν καί μέ στρεβλώσεις μέ τόσο κόπο κατακτήθηκε, κινδυνεύει νά καταργηθῆ, μέ τό ἐν λόγῳ νομοσχέδιο καί τίς ὅμοιες πρός αὐτό προτάσεις νόμου;
Φαίνεται ὅτι, οἱ ἀντισυνταγματικές ρυθμίσεις μέ δυναμική ἀντίστροφης ἠθικῆς, καί οἱ δηλώσεις ἠθικῆς ἀντιστροφῆς, ὅπως οἱ " ἀπόψεις" περί "ἱστορίας" τῆς κυρίας Ρεπούση καί ὅπως οἱ φιλοκεμαλικές καί φιλο-ὁμοφυλοφιλικές ἀπόψεις τοῦ κυρίου Μπουτάρη, εἶναι ἡ τελευταία λέξη τῆς μόδας στό ὁπλοστάσιο τῆς διαβρώσεως.
Θα πεῖ λοιπόν κανείς: Ἐδῶ, ἀνεχόμαστε τήν κυρία Ρεπούση, πού δέν σέβεται τό αἶμα τῶν νεκρῶν μας στήν Μικρά Ἀσία καί τολμᾶ νά ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἀναφορά στήν γενοκτονία μας ἀπό τούς τούρκους εἶναι ἐθνικισμός. Ἐδῶ, ἀφίνουμε τά κανάλια τῆς διαπλοκῆς νά μᾶς μαθαίνουνε τουρκικά μέσῳ τῶν σήριαλ. Ἐδῶ, γίνονται ἐκλογές χωρίς ἐκλογικά βιβλιάρια καί μέ ἑκατομμύρια ἐπί πλέον ψηφοφόρους, είτε διπλοεγγεγραμμένους, εἴτε ἀλλοδαπούς. Γιά Σύνταγμα καί συνταγματικότητες θά μιλᾶμε τώρα;
Ὅταν ὅλα πηγαίνουν ἀνάποδα, αὐτοί πού ἐξακολουθοῦν νά πηγαίνουν ἴσα καί κανονικά, ἀναφερόμενοι π.χ. στό νόημα τοῦ Συντάγματος, φαίνονται γιά πρόβλημα. Τότε εἶναι ὅμως, πού θέλει "ἀρετήν καί τόλμην ἡ ἐλευθερία'. Ἐκεῖ πού ἡ δυναμική τῶν πραγμάτων καί τῶν γεγονότων μοιάζει νά διαψεύδῃ ἀκόμη καί τό ἐσώτερο εἶναι σου, ... ἐκεῖ πού καλεῖσαι να χαλαρώσῃς ἠττημένος..., τότε εἶναι πού πρέπει νά κυττάξῃς τό ψεῦδος στά ἴσια καί νά τό πολεμήσῃς ὅπως μπορεῖς, πεπληρωμένος κι ἁρματωμένος μέ ὅσα τίμια καί ὅσια καί ἀληθῆ σοῦ ἔχουν παραδοθῆ.
Καί βέβαια λοιπόν ἔχουμε Σύνταγμα. Καί μέ γράμμα λιτό καί μέ νόημα πλούσιο, καί μέ ἱστορία πού δέν συντέμνεται οὔτε "συνωστίζεται", καί μέ δυναμική κτήσεως καί ἐπανακτήσεως τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας.
