Ἑβδομήντα τρία χρόνια πέρασαν ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες ἀπὸ τὴν ἡρωικὴ ἐποποιία τοῦ 1940 καὶ τὶς περίλαμπρες νίκες μας στὰ χιονισμένα βορειοηπειρωτικὰ βουνά. Παρὰ τὸ πέρασμα τόσων δεκαετιῶν, ἐν τούτοις ὑπάρχει ἀκόμα μία ἐκκρεμότητα ἡ ὁποία δὲν τιμᾶ κανέναν Ἕλληνα. Στὰ ἀφιλόξενα αὐτὰ βουνά, ὑπάρχουν ἀκόμη τὰ ὀστᾶ 6000 Ἑλλήνων ἡρώων ποὺ «ἔπεσαν» γιὰ τὴν Ἐλευθερία τῆς Πατρίδας μας, ὀστᾶ ποὺ «φωνάζουν» γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ ταφοῦν στὸ χῶμα ποὺ γεννήθηκαν.
Ἡ Ἑλλάδα ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια εἶχε κάνει προσπάθειες γιὰ τὴν ἐξεύρεση καὶ τὸν ἐπαναπατρισμὸ τῶν ὀστῶν, ὅμως ἡ Ἀλβανία θέτει συνεχῶς ἐμπόδια… ἀφ’ ἑνὸς γιατί γνωρίζει ὅτι ἡ παρουσία τῶν ἡρώων μας ἐκεῖ «χρωματίζει» ἑλληνικὰ τὴν περιοχὴ ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου προσπαθεῖ νὰ «ἰσοφαρίσει» τὸ θέμα αὐτὸ μὲ τὸ ἀνύπαρκτο θέμα τῶν ἐγκληματιῶν Τσάμηδων.
Πρὶν μερικὰ χρόνια τὸ Ἑλληνικὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἄμυνας εἶχε ἀνακινήσει τὸ θέμα καθὼς ἡ πίεση ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τῶν ἡρώων ἦταν ἔντονη. Δυστυχῶς ὅμως καὶ τότε, δὲν ὑπῆρχε ἡ δέουσα ἀνταπόκριση σὲ ἕνα θέμα τουλάχιστον ἀνθρωπιστικό. Ἀνθρωπισμὸ ὅμως καὶ ἀγάπη γιὰ τὴν Ἑλλάδα ποὺ ἔδειξαν οἱ Ἕλληνες βορειοηπειρῶτες, ὅπως ὁ Δημήτρης Μπάκος ποὺ μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς του κρατοῦσε κρυφὰ τὸ πρόχειρο σχεδιάγραμμα μὲ τὶς θέσεις ταφῆς τῶν Ἑλλήνων στρατιωτῶν στὸ χωριὸ του τὸ Βουλιαράτι, καθ’ ὅτι τὸ καθεστὼς Χότζα γκρέμισε τοὺς πρόχειρους σταυροὺς καὶ ὄργωσε τὰ χωράφια, προκειμένου νὰ ἐξαφανίσει τους… «μοναρχοφασίστες». Καὶ δὲν ἦταν ἡ μόνη περίπτωση… Διάσπαρτα τὰ σημεῖα σὲ ὅλη τη Βόρειο Ἤπειρο ποὺ.... εἶναι θαμμένοι καὶ ἔχουν βρεθεῖ, Ἕλληνες στρατιῶτες καὶ δέχονται τουλάχιστον στὶς ἐθνικὲς ἐπετείους λίγα λουλούδια τιμῆς καὶ μνήμης τῆς θυσίας τους…
Εἶναι ὅμως κι ἄλλοι, ποὺ περιμένουν τὴν ἐκταφή τους… σὰν κι αὐτόν, τὸν ἔφεδρο στὸ χωριὸ Κ. τῆς Πρεμετῆς ποὺ εἶναι θαμμένος στὴν αὐλὴ σπιτιοῦ ποὺ χρησιμοποιήθηκε ὡς πρόχειρο χειρουργεῖο, καὶ ποὺ ἀνακαλύφθηκε τυχαῖα ὅταν ἔσκαψε ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ σπιτιοῦ πολλὰ χρόνια ἀργότερα, ἐπὶ Χότζα, γιὰ νὰ βάλει πατάτες.Ἔκπληκτος γιὰ αὐτὸ ποὺ εἶχε μπροστά του, ἄκουσε τὴ βορειοηπειρώτησα μάνα του – κοριτσόπουλο στὸν πόλεμο ποὺ εἶχε δεῖ τὸ θάψιμο– νὰ τοῦ λέει… «ὅ,τι εἶδες , ξέχνα το, σκέπασέ τον γρήγορα καὶ τσιμουδιά»…. κι ὁ ἔφεδρος Ἀνθυπολοχαγὸς κοιμᾶται μεσ’ τὸ χῶμα ἀκόμα... καὶ καρτερεῖ.
Υ.Γ. Πρὶν μερικὰ χρόνια μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς τους καὶ ἄκρα μυστικότητα, μέλη τῆς ΣΦΕΒΑ κατόπιν συγκεκριμένων πληροφοριῶν, πῆγαν στὴν περιοχὴ τῆς Πρεμετῆς ἀναζητώντας τέτοιες περιπτώσεις. Μετὰ ἀπὸ πολλὲς δυσκολίες, κατάφεραν νὰ ἐντοπίσουν τὴν περίπτωση ποὺ προανέφερα συλλέγοντας πλῆθος ἀπὸ στοιχεῖα καὶ μαρτυρίες...
Πηγή: Βορειοηπειρωτικὸ Βῆμα, Ἰούλιος Σεπτέμβριος 2013
