Το 558 μ.Χ. μια ισχυρή δύναμη βαρβάρων Κοτριγούρων (βουλγαρο-τουρκικό φύλο) υπό την ηγεσία του Ζαβεργάν πέρασε τον Δούναβη και εισήλθε στο βυζαντινό έδαφος. Οι Κοτριγούροι και οι συγγενείς τους Ουιγούροι ήταν γνωστοί στους Βυζαντινούς από τις συγκρούσεις τους με του Λομβαρδούς στην Ιταλία, όταν 12.000 βάρβαροι ενώθηκαν με τους Λομβαρδούς.

Οι Κοτριγούροι εισβάλλοντας στη Βαλκανική χώρισαν τις δυνάμεις τους σε τρία τμήματα. Ένα από αυτά έφτασε μέχρι τις Θερμοπύλες. Το άλλο μέχρι την Καλλίπολη στα Δαρδανέλια και το τρίτο πλησίασε τα τείχη της Κωνσταντινούπολης.

Υπό την απειλή των βαρβάρων ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ανακάλεσε στην ενεργό δράση τον απόστρατο βετεράνο στρατηγό του Βελισάριο που τόσες νίκες του είχε χαρίσει στο παρελθόν και τώρα τελούσε σε δυσμένεια.

 
Η τελευταία μάχη του θρυλικού στρατηγού

Το 559 μ.Χ. οι Κουτριγούροι είχαν στρατοπεδεύσει στη Μελαντιάδα ένα χωριό 30 χλμ. περίπου δυτικά της Κωνσταντινούπολης. Ο Ιουστινιανός ζήτησε από τον Βελισάριο να αντιμετωπίσει την απειλή. Ο έμπειρος στρατηγός δέχτηκε και αφού πήρε μαζί τους 300 επίσης έμπειρους βετεράνους βουκελάριους στρατιώτες – πιθανότατα παλαιούς συμπολεμιστές του – κινήθηκε κατά των εχθρών.

Ο Ζαβεργάν αντελήφθη την παρουσία της μικρής δύναμης του Βελισάριου και κινήθηκε με 2.000 ιππείς με σκοπό να την αιφνιδιάσει. Για να επιτύχει ο αιφνιδιασμός ο Ζαβεργάν κινήθηκε μέσω ενός δάσους.

Ο πολύπειρος Βελισάριος όμως κατάλαβε το λάθος του αντιπάλου του και εφάρμοσε ένα έξυπνο στρατήγημα. Σύμφωνα με τη διήγηση του Αγαθία του Σχολαστικού, διέταξε αγρότες από το χωριό να αναπτυχθούν κατά διαστήματα στο δάσος και να προκαλούν θόρυβο και να σηκώνουν σκόνη χτυπώντας τα δέντρα και το χώμα.

Με τον τρόπο αυτό ο Κοτριγούρος αρχηγός πείστηκε ότι είχε, τελικά, απέναντί μια ισχυρότερη βυζαντινή δύναμη. Μέσα στο δάσος, έδαφος ελάχιστα κατάλληλο για τη δράση ιππικού, οι Κοτριγούροι δέχτηκαν την επίθεση των 300 του Βελισάριου και πανικοβλήθηκαν.

Τα δέντρα όμως δεν επέτρεπαν την εύκολη απαγκίστρωση και διαφυγή τους. Έτσι πολλοί σκοτώθηκαν στον πανικό που επικράτησε, πληττόμενοι από τους Βυζαντινούς. Μετά την ήττα αυτή ο Ζαβεργάν μαζί με τους Σλάβους συμμάχους του αποχώρησε.

Ο νικητής Βελισάριος λίγο απόλαυσε τη νίκη του. Το 562 μ.Χ. δικάστηκε με την κατηγορία της διαφθοράς και φυλακίστηκε. Τελικά ο Ιουστινιανός του έδωσε χάρη και ο Βελισάριος πέθανε το 565 μ.Χ.

Πηγή: history-point.gr