Το 1934, ο σκοτεινός Ελευθέριος Βενιζέλος προβαίνει στην ύστατη πολιτικά και εθνικά επαίσχυντη πράξη του: αποστέλλει επιστολή στην Επιτροπή των Βραβείων Νόμπελ, προτείνοντας τον Μουσταφά Κεμάλ για το επίζηλο Νόμπελ Ειρήνης. Η επιστολή του είναι η ταφόπλακα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας.
Για χάρη των αναγνωστών που αδικαιολόγητα αγνοούν την ύπαρξη, το περιεχόμενο, το πλαίσιο και τις συνέπειές της, ξαναδιαβάζω εδώ γραμμή-γραμμή αυτή την επιστολή.
Οι παραδοχές Βενιζέλου αυτολεξί
-“Η οθωμανική αυτοκρατορία και το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων υπήρξε το βασικό αίτιο” των “αιματηρών πολέμων”.
-“Η εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1922, όταν το εθνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά θριάμβευσε επί των αντιπάλων του, έθεσε οριστικώς τέρμα σ’ αύτη την κατάσταση αστάθειας και έλλειψης ανεκτικότητας”.
-“Με την προτροπή του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, το απολυταρχικό καθεστώς των σουλτάνων καταργήθηκε και το κράτος έγινε απολύτως λαϊκό. Η Τουρκία είναι “η διάδοχος της παλαιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας”.
-“Την επαύριο της καταστροφής στη Μικρά Ασία” η “αναγεννημένη Τουρκία” “βγήκε από τον πόλεμο ως εθνικό κράτος”.
-“Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται η πολύτιμη αυτή συμβολή στην υπόθεση της ειρήνης είναι ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ Πασάς”.
-“Έχω λοιπόν την τιμή, με την ιδιότητά μου ως αρχηγού της ελληνικής κυβέρνησης το 1930, όταν η υπογραφή του ελληνο-τουρκικού συμφώνου σημάδεψε μια νέα εποχή στην πορεία τής Εγγύς Ανατολής προς την ειρήνη, να θέσω προ των εξεχόντων μελών της επιτροπής του βραβείου Νόμπελ για την ειρήνη την υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ως άξιου αυτής της επιφανούς τιμής”.
Οι συνέπειές τους
-Αιτία των αιματηρών πολέμων αναγνωρίζει ο Ελευθέριος Βενιζέλος την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Όχι τους εκβιαστές της, Βρετανούς, Γάλλους, Ιταλούς, Αμερικανούς και με τη βία επιβεβλημένους συμμάχους της Ελλάδος υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Εκτός των αιματηρών πολέμων, ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν μνημονεύει ρητά εγκλήματα τινά κατά της ανθρωπότητας ή εγκλήματα πολέμου.
-Η επίδειξη της κατά τον Ελευθέριο Βενιζέλο εγκληματικής συμπεριφοράς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βρίσκει οριστικό τέρμα με την εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1922. Πράξεις και παραλείψεις πριν από την ημερομηνία αυτή, βαρύνουν αποκλειστικά την Οθωμανική Αυτοκρατορία και όχι την Τουρκική Δημοκρατία υπό τον Μουσταφά Κεμάλ. Τονίζεται πως το Οθωμανικό κράτος καταργήθηκε. Και πως η Τουρκία είναι διάδοχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
-Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αναγνωρίζει την Τουρκία μετά το 1922 ως κράτος εθνικό: οι πολίτες της κατ αυτόν είναι Τούρκοι. Σ’ αυτούς περιλαμβάνει παραπάνω από μισό εκατομμύριο εναπομείναντες Έλληνες στον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη, την παραλία και τα βάθη της Μικράς Ασίας, κρυπτοχριστιανούς ή χριστιανούς, καθώς και άλλα μιλιέτια.
-Υπογράφει την επιστολή του “με την ιδιότητά του ως αρχηγού της ελληνικής κυβερνήσεως” κατά την ημερομηνία υπογραφής της συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Δεν την υπογράφει ως ιδιώτης.
-Η επιστολή είναι ιδιαίτερα ισχυρό και ελάχιστα μαχητό τεκμήριο υπέρ της αμφισβήτησης πως η Τουρκική Δημοκρατία και ο Μουσταφά Κεμάλ είναι υπαίτιοι της γενοκτονίας των Ελλήνων, περιλαμβανομένων και των ανεξιχνίαστων εγκλημάτων πολέμου κατά την διάρκεια της περιόδου 1919-1922: κατά τον Ελευθέριο Βενιζέλο, άλλη κρατική οντότητα και άλλο φυσικό πρόσωπο ευθύνεται για την γενοκτονία των Ελλήνων και τα συναφή εγκλήματα. Η συντελεσθείσα πολιτειακή μετάβαση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Τουρκική Δημοκρατία σβήνει τις ευθύνες της γενοκτονίας στην οποία δεν γίνεται καμμία απολύτως αναφορά.
Το πλαίσιο
Ένα βρώμικο κύκλωμα με διαχρονική ανθεκτικότητα και τεράστια ισχύ, με επίκεντρο το τραπεζιτικό κεφάλαιο και τις πολεμικές βιομηχανίες στην Ευρώπη, κύριους πρωταγωνιστές τον Πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Λόυντ Τζώρτζ και τον διαβόητο έμπορο όπλων Μπάζιλ Ζαχάρωφ, χρημάτισε με απίστευτα ποσά προσωπικώς τον Ελευθέριο Βενιζέλο, την ομάδα των στρατιωτικών και πολιτικών του συνεργατών, καθώς και τον Μεγάλο Βεζύρη της Οθωμανικής Πύλης για να βγει η Ελλάδα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και η Οθωμανική Αυτοκρατορία να μείνει φιλικά ουδέτερη προς την Αντάντ.
Την εθνικά αυτοκτονική αυτή πολιτική, προσπάθησε να σταματήσει το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο και ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος ο Α’. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος φώναξε τους ξένους, Γάλλους και Άγγλους στην Ελλάδα, στασίασε, σχίζοντας την χώρα στα δύο και ανέτρεψε το πολίτευμα. Έτσι, κατάφερε να οδηγήσει την Ελλάδα στον χαμό για τον οποίο γραπτώς και προφορικώς όλοι οι Έλληνες και ξένοι διπλωμάτες, πολιτικοί και στρατιωτικοί τον είχαν προειδοποιήσει.
Το ίδιο σκοτεινό κύκλωμα των ανθρώπων της συνωμοσίας και της ισχύως χρημάτισε τον Μεγάλο Βεζύρη να οργανώσει και να υλοποιήσει συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων με την βοήθεια των Γερμανών και της στρατιωτικής τους αποστολής. Αφορμή για τα επαναλαμβανόμενα κύματα σκοτωμών και βιασμών: οι επίμονες απειλητικές δηλώσεις του τότε Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου από βήματος της ελληνικής Βουλής και διαμέσου των ελεγχόμενων και στημένων από αυτόν εφημερίδων και ραδιοφωνικών σταθμών, δαπάναις των Μυστικών Υπηρεσιών της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας.
Οι ξένοι πάτρωνες του Ελευθερίου Βενιζέλου πήραν τους Οθωμανικούς Σιδηροδρόμους, τις πετρελαιοπηγές της Μοσούλης και του Κιρκούκ, την Οθωμανική Αυτοκρατορική Τράπεζα και όλο το δημόσιο χρέος των Τούρκων. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έγινε πάμπλουτος και επεβλήθη ξανά και ξανά ως Πρωθυπουργός με την βία των ξένων ή των βαλτών από τον ίδιο ελληνικών όπλων. Ο Ελληνισμός χάθηκε από τις πατρογονικές του εστίες.
Οι σκοτωμένοι, οι βιασμένοι και οι καταταλαιπωρημένοι θα στοιχειώνουν για πάντα την μαύρη πολιτική και εθνική παρακαταθήκη του ανθρώπου των ξένων: του Ελευθερίου Βενιζέλου. Αυτού και όσων εργάζονται εθελοντικώς ή με το αζημίωτο για να ωραιοποιούν την μνήμη του.
Δείτε το πλήρες κείμενο και την αρχική επιστολή του Ελευθερίου Βενιζέλου εδώ.
Πηγή: aristeia.site
