Ο Φίλιππος της Μακεδονίας ή Φίλιππος Β’ o Μακεδών ήταν ο βασιλιάς που έκανε την Μακεδονία ισχυρό κράτος. Μέσα σε λίγα χρόνια μετέτρεψε ένα βασίλειο αδύναμο και μικρό σε πανελλήνια δύναμη. Ένωσε υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά κράτη και προετοίμασε στην ουσία την κατάκτηση της Περσίας και του μεγαλύτερου μέρους του τότε γνωστού κόσμου από τον γιο του Αλέξανδρο τον Μέγα.
Γεννήθηκε το 382 π.Χ. στην Πέλλα και ήταν τριτότοκος γιος του βασιλιά της Μακεδονίας Αμύντα Γ’ και της Ευρυδίκης. Είχε σταλεί σαν όμηρος από τον αδελφό του, Αλέξανδρο τον Β’ στην αρχή της βασιλείας του, στη Θήβα για να εξασφαλίσει την ειρήνη με του Ιλλυριούς. Το μακεδονικό κράτος είχε συμμαχική σχέση με τους Αθηναίους αλλά μετά την συντριβή τους στον Πελοποννησιακό Πόλεμο ο Αμύντας, πατέρας του Φιλίππου, άρχισε να προσανατολίζεται προς τους Θηβαίους. Ο Φίλιππος αντί να δυσφορήσει φρόντισε να διδαχθεί όσα πιο πολλά μπορούσε κοντά σε σπουδαίους άνδρες, στον Πελοπίδα και τον Επαμεινώνδα και τα χρησιμοποίησε στην πορεία του αργότερα.
Επιστρέφοντας στη Μακεδονία, αφού δραπέτευσε από την ομηρεία του στη Θήβα για να διαδεχθεί τον νεκρό αδελφό του, ανήλθε στον θρόνο σε νεαρή ηλικία, κάτι όμως που διόλου δεν τον εμπόδισε να μεγαλουργήσει. Σε λιγότερο από δύο χρόνια βασιλείας συνένωσε την Μακεδονία και δημιούργησε στρατό οργανωμένο σε φάλαγγες – εφαρμογή ουσιαστικά των στρατιωτικών τεχνικών του Επαμεινώνδα-( http://greekworldhistory.blogspot.gr/2013/04/blog-post_18.html).
Η πολιτική του ήταν άκρως επεκτατική και κατακτούσε την μία περιοχή μετά την άλλη. Η νίκη του επί των Φωκέων ενίσχυσε τη θέση του στον ελληνικό χώρο, επειδή υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των Δελφών και τον έφερε ένα βήμα πιο κοντά στο να πάρει τον έλεγχο της Θεσσαλίας. Η καταστροφή της Ολύνθου, το 348 π.Χ., και η κατάληψη της Χαλκιδικής έδειξαν το σκοπό του. Ήθελε να επιβάλει την ηγεμονία του σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. όπου η αντιμακεδονική συμμαχία με επικεφαλής την Αθήνα προσπάθησε να ανακόψει την πορεία του Φίλιππου, επήλθε η οριστική ήττα του συνασπισμού Αθήνας και Θήβας. Η Θήβα τιμωρήθηκε ανελέητα, αλλά δεν συνέβη το ίδιο στην Αθήνα, καθώς ο Φίλιππος ήθελε να πραγματοποιήσει το πανελλήνιο όνειρό του, να ενώσει δηλαδή ολόκληρη την Ελλάδα απέναντι στην περσική απειλή.
Για να συμβεί αυτό, συγκάλεσε συνέδριο στην Κόρινθο με τη συμμετοχή όλων των ελληνικών πόλεων εκτός της Σπάρτης. Σχημάτισαν μια Πανελλήνια Συμμαχία, την οποία διοικούσε συμβούλιο με αντιπροσώπους από όλες τις πόλεις που συμμετείχαν (η Αθήνα έγινε μέλος της Πανελλήνιας Συμμαχίας υπό την πίεση του Φιλίππου) και ο Φίλιππος ονομάστηκε ηγεμών της συμμαχίας και διοικητής των ελληνικών στρατευμάτων, ο οποίος θα είχε την απόλυτη εξουσία σε περίπτωση πολέμου. Το όνειρο του για μια Ελλάδα ενωμένη κατά ένα μέρος έγινε πραγματικότητα, αλλά δεν κατάφερε να εκπληρώσει την επιθυμία του να πολεμήσει κατά της Περσικής Αυτοκρατορίας.
Το 336 π.Χ. δολοφονήθηκε από τον έμπιστο σωματοφύλακά του, τον Παυσανία, στο θέατρο των Αιγών – παλιά πρωτεύουσα της Μακεδονίας -, όπου θα λάμβαναν χώρα σπουδαίοι μουσικοί αγώνες. Εκεί είχαν προσκληθεί προσωπικότητες από όλη την Ελλάδα για τις γαμήλιες τελετές της κόρης του Φιλίππου, Κλεοπάτρας , με τον βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, αδελφό της Ολυμπιάδας και θείο της Κλεοπάτρας, Αλέξανδρο για να ενισχύσει τους δεσμούς του με το βασίλειο, αλλά και να φτιάξει τις τεταμένες σχέσεις του με την Ολυμπιάδα.
Οι συνωμοσίες για το ποιος κρύβεται ουσιαστικά πίσω από τη δολοφονία του πολλές. Ο Παυσανίας ενήργησε μόνος του ή το έκανε η Ολυμπιάδα με τον γιο της, Αλέξανδρο, για να ανέλθει ο ίδιος στο θρόνο, ή μήπως εχθροί του Φιλίππου, ίσως οι Αθηναίοι. Έλληνες και ξένοι ιστορικοί αποκαλύπτουν τις αρχαίες πηγές όμως τελικά δεν υπάρχει απάντηση στην οποία να συμφωνούν όλοι.
Έτσι ανήλθε στο θρόνο ο γιος του Αλέξανδρος, γνωστός ως Αλέξανδρος ο Μέγας, ο οποίος ακολουθώντας την πολιτική του πατέρα του, παρουσιάστηκε ως υπερασπιστής των ελληνικών πόλεων εναντίον της περσικής απειλής. Αυτό που αριστοτεχνικά έχτισε ο Φίλιππος, το έκανε πραγματικότητα ο γιος του!
Ειρήνη Κεμερλή
ΥΣ: Ο καθηλωτικός, ανατριχιαστικός λόγος του Μανόλη Ανδρόνικου για την ανακάλυψη του τάφου του Φιλίππου Β’ στη Βεργίνα το 1977 αξίζει να διαβαστεί σε συνδυασμό με το άρθρο.
Παγκόσμια Ιστορία: Ο ελληνικός κόσμος, σελ.71-75
http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/06/blog-post_23.html#more
Ανακαλύπτοντας τον Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας
Πηγή: Πηγή Παιδείας, Αβέρωφ
