Ο Ελληνικός Στρατός, προ του 1936, δεν διέθετε αντιαρματικά όπλα. Το έτος εκείνο αγοράστηκαν 24 γερμανικά αντιαρματικά πυροβόλα ΡΑΚ 35/36 των 37 χλστ. και αργότερα παραγγέλθηκαν άλλα 36, τα οποία όμως δεν παραδόθηκαν.
Επίσης παραγγέλθηκαν 1.786 βρετανικά αντιαρματικά τυφέκια Boys των 14 χλστ. για την άμεση αντιαρματική προστασία του πεζικού σε επίπεδο διμοιρίας – λόχου. Ωστόσο, μέχρι την έναρξη του πολέμου, οι Βρετανοί παρέδωσαν μόνο 22 από αυτά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου παρέδωσαν άλλα 100 καθώς και 15 ελβετικής κατασκευής, ελαφρά αντιαρματικά Solothurn των 20 χλστ.
Τα πυροβόλα των 37 χλστ. διατέθηκαν κυρίως στα οχυρά, εκτός από τέσσερα που δόθηκαν στην VIII Mεραρχία Πεζικού. Αργότερα και άλλα μεταφέρθηκαν στο βορειοηπειρωτικό μέτωπο. Το ΡΑΚ 35/36 ήταν ελαφρύ και αποτελεσματικό εναντίον ελαφρών αρμάτων. Μπορούσε να εξουδετερώσει όλα τα ιταλικά άρματα σε χρήση στο Βορειοηπειρωτικό Μέτωπο και τα γερμανικά Pz I, Pz II. Υπό ευνοϊκέ συνθήκες μπορούσε να ακινητοποιήσει, τουλάχιστον, πρώιμα υποδείγματα των Pz III και Pz IV.
Το τυφέκιο Boys μπορούσε να διαπεράσει θώρακα πάχους 21χλστ. σε απόσταση 300 μ. Ζύγιζε 16,32 κιλά και τροφοδοτούνταν από γεμιστήρα 5 φυσιγγίων. Το Solothurn είχε βάρος 40 κιλά. Ήταν στην ουσία ένα ελαφρύ πυροβόλο, χωρίς κιλλίβαντα, μεταφερόμενο στα χέρια των ανδρών. Μπορούσε να διαπεράσει θώρακα πάχους 27 χλστ. σε απόσταση 300 μ.
Στα χέρια των Ελλήνων έπεσαν επίσης και αρκετά ιταλικά αντιαρματικά πυροβόλα 47/32 M35 των 47 χλστ. Τα πυροβόλα αυτά δεν ήταν ιδιαίτερα αξιόλογα και η διατρητική τους ικανότητας ήταν κατώτερη αυτής των ΡΑΚ 35/36. Το έλλειμμα σε αντιαρματικά όπλα ο Ελληνικός Στρατός το κάλυψε με τη χρησιμοποίηση παλαιών πεδινών πυροβόλων, κυρίως των 75 χλστ. σε αντιαρματικό ρόλο.
Τα πυροβόλα αυτά αποδείχθηκαν άκρως αποτελεσματικά, ακόμα και απέναντι στα γερμανικά Panzer, χάρις στις βαριές εκρηκτικές οβίδες που έβαλαν, εφόσον είχαν εκ των πραγμάτων σχετικά χαμηλή αρχική ταχύτητα εξόδου βλήματος. Επίσης, κατά περίπτωση, ως αντιαρματικά χρησιμοποιήθηκαν τα πυροβόλα συνοδείας των Schneider 65mm.
Τέλος ως αντιαρματικά χρησιμοποιήθηκαν και τα βαριά πολυβόλα Hotchkiss των 13,2 mm. Τα όπλα αυτά μπορούσαν να εξουδετερώσουν τα ιταλικά αρματίδια CV33/35.
Αντιαρματικό Solothurn των 20mm.
Αντιαρματικό πυροβόλο ΡΑΚ 36 των 37mm.
Ιταλοί στρατιώτες υπηρετούν πυροβόλο των 47mm.
Ελαφρύ πυροβόλο Schneider των 65mm. Τα εν λόγω πυροβόλα διατέθηκαν, ανά δύο, στα συντάγματα πεζικού σε ρόλο άμεσης υποστήριξης. Χρησιμοποιήθηκαν όμως και σε αντιαρματικό ρόλο, κατά περίπτωση.
Πεδινό πυροβόλο Schneider των 75mm.
Στοιχείο βαρέως πολυβόλου Hotchkiss των 13,2mm. Εδώ εικονίζεται ως αντιαεροπορικό.
Πηγή: history-point.gr