Μετά τις αρχικές του νίκες στην Πελοπόννησο, το 1685, ο Μοροζίνι αποφάσισε να εκδιώξει τους Τούρκους από όλη την περιοχή. Για το σκοπό αυτό, κατά τη διάρκεια του χειμώνα η Βενετία προχώρησε σε στρατολογία Γερμανών μισθοφόρων.
Επίσης προσέλαβε ως αρχιστράτηγο των κατά ξηρά στην Πελοπόννησο δυνάμεών της τον Σουηδό-Γερμανό στρατηγό Ότο φον Κένιγκσμαρκ, γιο του διάσημου στρατηγού του Τριακονταετούς Πολέμου.
Στις αρχές Μαρτίου 1686 ο σερασκέρης της Πελοποννήσου κινήθηκε με 12.500 άνδρες προς τη Μάνη πολιορκώντας το φρούριο Κελέφα. Η επέμβαση όμως 4.500 Βενετών και 2.000 Μανιατών υποχρέωσε τους Τούρκους να υποχωρήσουν.
Ναυαρίνο – Μεθώνη
Στο μεταξύ ο Μοροζίνι ενισχύθηκε με 1.000 άνδρες των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη και 500 του πάπα. Στο μεταξύ ο νέος σερασκέρης Ισμαήλ πασάς είχε συγκεντρώσει ισχυρές δυνάμεις στη Μεσσηνία. Ο Μοροζίνι έσπευσε προς τα εκεί και ο στόλος αποβίβασε 10.000 πεζούς και 1.000 ιππείς κοντά στο παλαιό Nαυαρίνο.
Σύντομα η τουρκική φρουρά παρέδωσε με συνθήκη το εκεί κάστρο. Οι Τούρκοι του νέου Ναυαρίνου όμως δεν παραδόθηκαν και ο βενετικός στρατός άρχισε να πολιορκεί το φρούριο. Στο μεταξύ εμφανίστηκε ο σερασκέρης Ισμαήλ με 8.000 πεζούς και 2.000 ιππείς με σκοπό να ενισχύσει τους πολιορκημένους.
Αμέσως έσπευσε προς αντιμετώπισή του ο Κένιγκσμαρκ επικεφαλής 7.000 πεζών και 700 ιππέων. Ο έμπειρος στρατηγός νίκησε τους Τούρκους προκαλώντας τους 500 απώλειες. Μετά από αυτό (2 Ιουνίου 1686) οι πολιορκημένοι παραδόθηκαν με συνθήκη.
Αμέσως μετά οι Βενετοί στράφηκαν κατά της Μεθώνης. Στις 25 Ιουνίου, μετά από σύντομη πολιορκία και μεγάλες τουρκικές απώλειες και η εν λόγω οχυρωμένη πόλη παραδόθηκε. Την ίδια ώρα βενετικά στρατεύματα κατέλαβαν την Κυπαρισσία.
Ναύπλιο
Μετά τις επιτυχίες αυτές οι Βενετοί στράφηκαν κατά του Ναυπλίου. Στις 18 Ιουλίου ο στρατός τους αποβιβάστηκε στη θέση Ρόδι σε απόσταση 6χλμ. από το Ναύπλιο. Αμέσως οι Βενετοί κατέλαβαν τον λόφο του Παλαμηδίου που τότε δεν ήταν οχυρωμένος.
Στο Ναύπλιο η φρουρά αποτελείτο από 3.000 Τούρκους υπό τον Μουσταφά πασά. Ο Μουσταφά έστειλε μήνυμα στον σερασκέρη Ισμαήλ ζητώντας του βοήθεια. Ο τελευταίος έσπευσε προς την πόλη και στις 20 Ιουλίου στρατοπέδευσε πλησίον του Άργους. Το ίδιο βράδυ ενίσχυσε τη φρουρά με 300 γενίτσαρους.
Ενώπιον των εξελίξεων αυτών Μοροζίνι και Κένιγκσμαρκ αποφάσισαν να τάξουν πολιορκητικά πυροβόλα στο Παλαμήδι, ενώ παράλληλα έλαβαν μέτρα ασφαλείας έναντι των δυνάμεων του σερασκέρη. Στις 4 Αυγούστου 1686 ο τελευταίος επιτέθηκε με 4.000 ιππείς και 3.000 πεζούς κατά των βενετικών δυνάμεων. Ο Κένιγκσμαρκ όμως τον περίμενε.
Η μάχη ήταν σύντομη με τους Τούρκος να συντρίβονται απέναντι στις αδιάσπαστες γραμμές των Γερμανών πεζών του βενετικού στρατού. Όταν οι Τούρκοι εξάντλησαν την ορμή τους δέχτηκαν την επίθεση των αντιπάλων τους. Μη αντέχοντας τράπηκαν σε φυγή.
Ο Ισμαήλ αφού παρέλαβε όλους τους Τούρκους από το Άργος και εγκατέλειψε την πόλη. Στο μεταξύ στο Ναύπλιο, οι πολιορκημένοι επιχείρησαν έξοδο, αλλά αποκρούστηκαν με βαριές απώλειες.
Στις 17 Αυγούστου ο σερασκέρης επανήλθε επικεφαλής 10.000 ανδρών. οι Τούρκοι επιτέθηκαν με φανατισμό κατά των χριστιανών την εμπροσθοφυλακή των οποίων αποτελούσαν οι 1.000 άνδρες των ιπποτών του Αγ. Ιωάννη, Δαλματοί και παπικοί. Η μικρή αυτή δύναμη πολέμησε ηρωικά και άντεξε στην τουρκική πίεση για όσο χρειάστηκε μέχρι να σπεύσει ο Κένιγκσμαρκ με ενισχύσεις.
Ύστερα από τρίωρη σφοδρή μάχη οι Τούρκοι υποχώρησαν ηττημένοι, έχοντας 1.400 νεκρούς, έναντι 350 χριστιανών νεκρών και τραυματιών. Μετά από τη μάχη αυτή οι πολιορκημένοι στο Ναύπλιο Τούρκοι παραδόθηκαν. Στις 18 Αυγούστου οι Βενετοί εισήλθαν στο Ναύπλιο.
Ο σερασκέρης μετά την ήττα του είχε αποσυρθεί στο Αίγιο, στέλνοντας και δυνάμεις να φρουρούν τον Ισθμό. Ωστόσο το ηθικό των Τούρκων είχε καταπέσει. Αυτό αποδείχθηκε από την εξέγερση των Τούρκων στρατιωτών στην Καρύταινα οι οποίοι έσφαξαν τους αξιωματικούς τους και έφυγαν από την Πελοπόννησο. Θα ακολουθούσαν πολλά ακόμα επεισόδια μέχρι την οριστική λήξη του εν λόγω πολέμου.
Πηγή: history-point.gr
