«Τὰ τελευταία τοῦτα χρόνια στὸν τόπο αὐτὸεἰπώθηκαν τὰ χειρότερα ψέματα τῆς Ἱστορίας.Εἰπώθηκαν ψέματα ποὺ ντράπηκαν καὶ τὰ ἴδια,μία καὶ δὲν ντρέπονταν τὰ στόματα ποὺ τὰ 'λεγαν»
(Μενέλαος Λουντέμης, «Ὁδὸς Ἀβύσσου- Ἀριθμὸς Ο»)
Ἀφοῦ εἶπαν τόσα ψέματα, ἀφοῦ δὲν μπόρεσαν νὰ κατανοήσουν τὸ πόσο ἱερὸ καὶ μεγάλο εἶναι τὸ ζήτημα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων, εἶναι ἀναμενόμενο νὰ “ἀποσύρουν” τὸ κεφάλαιο γιὰ τὸ μαζικὸ ἔγκλημα ἀπὸ τὰ σχολικὰ βιβλία. Ἀντιθέτως στὸ βιβλίο τῆς Στ΄ δημοτικοῦ αὐτὸ ποὺ ἀντικατέστησε τὸ γνωστὸ-ὑβριστικὸ περὶ “συνωστισμοῦ” ἐπέτρεψαν ὁλόκληρη ἀναφορὰ καὶ μάλιστα σὲ πλαίσιο γιὰ τὸν βασικὸ ὑπεύθυνο τῆς Γενοκτονίας, τὸν Κεμάλ. Ἐκεῖ ὁ δάσκαλος τοῦ Χίτλερ θεωρεῖται ὁ δημιουργός τῆς σύγχρονης Τουρκικῆς Δημοκρατίας!!!!
Δὲν μπόρεσαν ποτὲ νὰ καταλάβουν τὴν δολοφονία τοῦ λαοῦ μας στὴν Σμύρνη, στὴν Τραπεζούντα, στὴν Ἀδριανούπολη, γιὰ αὐτὸ χωρὶς αἰδῶ κατέθεσαν στεφάνια, τιμώντας τὸν Κεμάλ. Τὰ ψέματα γιὰ τὴν "διπλωματικὴ" ὑποχρέωση καὶ ἐδῶ περίσσεψαν...
Δὲν ἀντιλήφθηκαν τί ἔγινε τὸ 1919, τὸ 1922, τί καταστράφηκε στὰ βουνὰ τῆς Σάντας, στὴν πλατεία τῆς Ἀμάσειας, στὴν παραλία τῆς Σμύρνης, τί βαρβαρότητα ὑπῆρξε, ἡ ὁποία ἀφοῦ δὲν καταδικάστηκε, αὐτὴ ἐπαναλήφθηκε καὶ ἐπαναλαμβάνεται. Οἱ διεφθαρμένοι, οἱ ἀποτυχημένοι, ὑπονόμευσαν ἕνα ἱερὸ καὶ μεγάλο ζήτημα, ἀφήνοντάς το νὰ σύρεται, νὰ καταναλώνεται, νὰ εὐτελίζεται, ὅπως οἱ ζωές τους.
Μπροστὰ στὸ ψέμα, τὴν ἄρνηση, τὴν ὑπονόμευση, τὴν ἀπουσία, τὴν...
συκοφαντία, τὴν δυσφήμιση, τὴν προπαγάνδα, τὴν ἔλλειψη ἀξιῶν καὶ ἠθικῆς, νέοι καὶ νέες, ἄνθρωποι ἀνιδιοτελεῖς στὸ ἐσωτερικὸ καὶ τὸ ἐξωτερικό, βλέπουν τὴν ἀναγνώριση τῆς Γενοκτονίας, ὡς μία προσπάθεια ἀνάκτησης τῆς ἀξιοπρέπειας καὶ τῆς ἠθικῆς, ὡς ἱερὸ καὶ μεγάλο ζήτημα. Ἴσως ἐδῶ, στὸν ἀγώνα αὐτό, νὰ εἶναι καὶ ἡ ἀπαρχὴ γιὰ τὴν Ἀνὰ(σ)ταση τῆς χρεοκοπημένης πατρίδας μας. Ὀφείλουμε τὸν ἀγώνα αὐτὸ στὶς προηγούμενες καὶ τὶς ἑπόμενες γενιές.
Πηγή: (Ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ Θ. Μαλκίδη στὴν 11η Πανελλήνια Συνάντηση Ποντιακῆς Νεολαίας), Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό
