Οι άνδρες του Άφρικα Κορπς ανήκαν και σε μια, αν όχι επίλεκτη, τουλάχιστον ξεχωριστή δύναμη και το γνώριζαν. Η γνώση αυτή γέννησε, ακριβώς, το υπέροχο πνεύμα μονάδος που διακατείχε τις μονάδες του Άφρικα Κορπς, από την πρώτη, μέχρι την τελευταία τους πολεμική εμπλοκή στο μέτωπο της βόρειας Αφρικής.
Ενδεικτική της σκληρότητας των μαχών στη βόρεια Αφρική, αλλά και του πνεύματος μονάδος του Άφρικα Κορπς είναι και η πρώτη μεγάλη αρματομαχία, που σημειώθηκε μεταξύ των αρμάτων της περίφημης Βρετανικής 7η Τεθωρακισμένης Μεραρχίας (ΤΘΜ) των «Αρουραίων της Ερήμου» και των πάντσερ της γερμανικής 5ης Ελαφράς Μεραρχίας.
Η βρετανική ΤΘΜ, διαθέτοντας περί τα 300 τεθωρακισμένα οχήματα, κάθε τύπου, επιτέθηκε, στις 16 Ιουνίου 1941, δυτικά του περάσματος της Χελφάγια και πλησίασε το Καπούζο, σαρώνοντας, στο πέρασμά της, τις ασθενείς γερμανικές προφυλακές. Από την περιοχή του Καπούζο, οι Βρετανοί έστειλαν ένα τεθωρακισμένο τους συγκρότημα νότια, με σκοπό να υπερκεράσουν τις γερμανικές θέσεις εκεί.
Παρά την ισχυρή αντίδραση των αμυνομένων ανδρών του Άφρικα Κορπς, οι Βρετανοί κατάφεραν να διεισδύσουν, νότια του λόφου 208. Οι Βρετανοί κατέλαβαν το Καπούζο και κατόπιν το Σολούμ και κινούνταν πλέον προς τη Μπάρντια, απειλώντας να παγιδεύσουν το σύνολο των μαχόμενων στην περιοχή αξονικών δυνάμεων. Περί τα 50 βρετανικά άρματα κινούνταν με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα προς τη Μπάρντια.
Ευτυχώς για τον Ρόμελ στοιχεία του 33ου Τάγματος Αντιαρματικών, με ένα μόλις πυροβόλο των 88mm στη διάθεσή του, κατάφερε, υπό την εμπνευσμένη διοίκηση του αντισυνταγματάρχη Τόσκι, να αναχαιτίσει τη βρετανική προέλαση. Το μοναχικό 88αρι άνοιξες πυρ από απόσταση 2.000μ. καταστρέφοντας τρία βρετανικά άρματα στη σειρά. Η βρετανική σιδηρά φάλαγγα σταμάτησε και τα άρματα αναζήτησαν καταφύγιο πιο πίσω, προστατευμένα από προπέτασμα καπνού.
Η ηρωική αντίσταση του Τότσκι και των ανδρών του κέρδισε τον απαραίτητο χρόνο για την άφιξη στο πεδίο της μάχης της 1ης Επιλαρχίας του 8ου Συντάγματος Αρμάτων της 5ης Ελαφράς Μεραρχίας του Άφρικα Κορπς. Η επιλαρχία τελούσε υπό τις διαταγές του επιλάρχου Φένζκι και διέθετε τρεις ίλες. Ο Φένζκι διέταξε αμέσως την ίλη του ιλάρχου Γιοχάνες Κίμελ.
Ο Κίμελ οδηγούσε την ίλη του ευρισκόμενος στον ανοιχτό πύργο του άρματός του, τύπου Pz IV. Με τον τρόπο αυτό, αν και κινδύνευε, μπορούσε να έχει καλύτερη εικόνα του πεδίου της μάχης και των εχθρικών κινήσεων. Παράλληλα βέβαια, από την ανοικτή θυρίδα του πύργου του άρματος, εισερχόταν και λίγος φρέσκος αέρας, που δρόσιζε, τρόπο τινά, τα άλλα μέλη του πληρώματος, τα οποία σιγοψήνονταν, εντός του πυρωμένου από τον καυτό ήλιο, θώρακα του άρματος, σε θερμοκρασία 60 βαθμών Κελσίου.
Ο Κίμελ είδε τα βρετανικά άρματα και αμέσως, μέσω του ασυρμάτου, διέταξε την ίλη : «Ακολουθήστε με. Επάνω τους». Σε λίγο οι πρώτες οβίδες που άφηναν τις κάννες των πυροβόλων των 2pdr των βρετανικών αρμάτων, άρχισαν να σφυρίζουν γύρω του.
Ο Κίμελ εισήλθε στον πύργο, κλείνοντας τη θυρίδα, από πάνω του, διατάσσοντας τον πυροβολητή του : «πυρ κατά βούληση». Ο πυροβολητής είχε ήδη στοχοποιήσει ένα βρετανικό άρμα. Το βαρύ βλήμα των 7,5cm ήταν τοποθετημένο στο κλείστρο. Η απόσταση από τον αντίπαλο ήταν 700μ. Με μια βροντή το εκρηκτικό βλήμα των 7,5cm άφησε την βραχεία κάννη των 24 διαμετρημάτων του πυροβόλου του Pz IV και πέταξε προς τον εχθρό.
Πριν ακούσει την έκρηξη του βλήματος στο εχθρικό άρμα, ο Κίμελ άκουσε έναν καθόλα δυσάρεστο θόρυβο και είδε, από τις θυρίδες παρατήρησης ένα από τα ελαφρά άρματα του Pz II να κομματιάζεται από τα βρετανικά πυρά. Κλάσματα του δευτερολέπτου αργότερα η δική του οβίδα έπαιρνε εκδίκηση.
Σε λίγο δίπλα στο Pz IV του Κίμελ είχαν αναπτυχθεί και αρκετά από τα Pz III της ίλης. Τα γερμανικά άρματα αναπτύχθηκαν σε γραμμή και άρχισαν να βάλλουν ομαδόν κατά των βρετανικών. Μέσα στο καυτό εσωτερικό των αρμάτων, οι άνδρες, άκουγαν τις βροντές των πυροβόλων, τον οξύ ήχο του μετάλλου, όταν εποστρακίζονταν στον ισχυρό θώρακα των βρετανικών αρμάτων, τα βλήματα, ή την έκρηξη που ακολουθούσε την διάτρηση του θώρακα, των εχθρικών, αλλά και των φίλιων, αρμάτων.
Οδηγοί, γεμιστές και πυροβολητές, σαν αυτόματα, απλώς ακολουθούσαν τις διαταγές των αρχηγών πληρωμάτων, σχηματική μόνο έχοντας αντίληψη για το τι συνέβαινε έξω από το σιδηρό προστατευτικό τους κέλυφος.
«Χτυπηθήκαμε. Το άρμα καίγεται. Προσπαθούμε να το εγκαταλείψουμε», ακούστηκε στον ασύρματο, η κραυγή αγωνίας ενός από τους διμοιρίτες του Κίμελ. «Σας καλύπτουμε», απάντησε, κοφτά, ο ίλαρχος. Το φλεγόμενο Pz III απειλούνταν όμως από δύο Matilda. Ψύχραιμα ο Κίμελ έστρεψε τον πύργο προς το πρώτο και από απόσταση 500μ. διέταξε πυρ.
Το βαρύ εκρηκτικό βλήμα των 7,5cm έπληξε το βρετανικό άρμα στο πλευρό, διαπερνώντας την ισχυρή του θωράκιση. Το βρετανικό Matilda κατέληξε ένα φλεγόμενο σιδερένιο φέρετρο για το πλήρωμά του. Το δεύτερο βρετανικό άρμα έγινε στόχος πολλών γερμανικών Pz III. Ωστόσο η ισχυρή του θωράκιση το προστάτευε. Χρειάστηκαν περισσότερα από 10 βλήματα για να εξουδετερωθεί και μόνο αφού ένα από αυτά το είχε πλήξει στο σύστημα περιστροφής του πύργου.
Το πλήρωμα του Matilda εγκατέλειψε το πληγωμένο άρμα, παράλληλα με το πλήρωμα του φλεγόμενου Pz III. Ένας από τους Γερμανούς αρματιστές καίγονταν ζωντανός. Οι Βρετανοί αντίπαλοι, συνάδελφοί του, έσπευσαν καταπάνω του και τυλίγοντάς τον με τα χιτώνιά τους, έσβησαν τη φωτιά και τον έσωσαν. Ήταν μια πράξη ενδεικτική του ιπποτισμού με τον οποίο διεξήχθη ο πόλεμος στη βόρεια Αφρική.
Η μάχη όμως συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση. Η ίλη του Κίμελ πιεζόταν ιδιαίτερα, αλλά οι ενισχύσεις έφτασαν. Η 2η και η 3η Ίλη της επιλαρχίας, αναπτύχθηκαν εκατέρωθεν της 1ης Ίλης του Κίμελ, η οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε σηκώσει το βάρος του αγώνα, απομένοντας με έξι μόλις άρματα.
Παρόλα αυτά μόλις ήρθαν οι ενισχύσεις ο Κίμελ διέταξε : «εμπρός». «Δεν μπορούμε να περάσουμε», απάντησε, μέσω ασυρμάτου, ο υπίλαρχος Στιεφελμέγιερ. Σε λίγο ακούστηκε στον ασύρματο και η φωνή του επιλάρχου Φένζκι. «Η επιλαρχία καθηλώθηκε. Ζητώ ενισχύσεις». «Έρχεται η 2η Επιλαρχία στα αριστερά του Φένζκι. Κρατηθείτε», ήρθε άμεσα η απάντηση του διοικητή του 8ου Συντάγματος Αρμάτων, αντισυνταγματάρχη Γκράμερ.
Η 2η Επιλαρχία αναπτύχθηκε σε σχηματισμό σφήνας και επιτέθηκε στ πλευρό των Βρετανών, επιχειρώντας να ανακουφίσει την 1η Επιλαρχία. Ο Γκράμερ ανέλαβε αμέσως τη διεύθυνση του αγώνα. «Στρέψου κατά του εχθρικού πλευρού», διέταξε τον Κίμελ, διευθύνοντας τη μάχη από την ανοικτή θυρίδα του άρματός του. Ξαφνικά μια έκρηξη ακούστηκε και ο Γκράμερ άφησε μια κραυγή πόνου.
Τα θραύσματα από ένα εχθρικό βλήμα τον είχαν πληγώσει στο κεφάλι. Το πλήρωμά του τον τράβηξε στο εσωτερικό του άρματος. Την ίδια ώρα 20 βρετανικά άρματα επιχειρούσαν να ελιχθούν στο πλευρό της 2ης Επιλαρχίας. Μέσα σε ελάχιστες στιγμές τρία Pz II ανατινάχθηκαν. Ο Κίμελ όμως κατάφερε να ελιχθεί και να βρεθεί με τα εναπομείναντα άρματά του στο πλευρό των 20 βρετανικών. Τα άρματα του Κίμελ, άρχισαν να βάλλουν με μανία, από μικρή απόσταση, καταστρέφοντας σε ελάχιστα λεπτά οκτώ βρετανικά άρματα.
Κατόπιν αυτού οι Βρετανοί υποχώρησαν. Το 8ο Σύνταγμα Αρμάτων ξεκίνησε τη μάχη με 80 άρματα. Τώρα είχε απομείνει με 30. Είχε όμως αναχαιτίσει τη βρετανική προέλαση, σώζοντας τη Μπάρντια.
Πηγή: history-point.gr
