Σχόλιο Τ.Ι.: Η μαρτηρία αυτή δημοσιεύεται από την ιστοσελίδα μας, σαν ένα δείγμα της κοινής αποδοχής που είχε ο Ιωάννης Μεταξάς σε όλους τους Έλληνες και ο "περίεργος" ρόλος του Πλαστήρα στα γεγονότα.

______________

Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος υπήρξε ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1913, δίδαξε Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Nancy της Γαλλίας και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τον 1947 εκδιώχθηκε από το Πανεπιστήμιο και συνελήφθη μαζί με χιλιάδες άλλους —με εντολή του Υπουργού Δημόσιας Τάξης Ναπολέοντα Ζέρβα—, μεταφέρθηκε στην Ψυττάλεια και κατόπιν εκτοπίστηκε στην Ικαρία. Λίγο αργότερα επανήλθε στην Αθήνα με απόφαση της Κυβέρνησης Σοφούλη.

•  Για τον Ιωάννη Μεταξά και το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940:

“Τότε δεν υπήρχε πολιτικός κόσμος. Εκείνο το βράδυ την απόφαση την έλαβε μόνος του και ήτο η ορθή. Το ΟΧΙ, ναι του ανήκει. Προτίμησε τη δόξα από την ατίμωση. Ο λαός απλά ακολούθησε το ΟΧΙ του Μεταξά και στα βουνά της Ηπείρου το έκανε πράξη. Ο θάνατος του υπήρξε μυστήριο. Είναι ιστορικά αληθές ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων τον πένθησε, συμπεριλαμβανομένων και των τότε κομμουνιστών.

• Για τον Νικόλαο Πλαστήρα:

“Υπήρξε τίμιος Αξιωματικός και πολεμιστής. Για τη δράση του στη Μικρά Ασία το 1922 λένε πολλά και έχουν γραφτεί ακόμα περισσότερα και θετικά και αρνητικά. Είναι αλήθεια ότι το 1940 είχε ζητήσει να τα βρει η Ελλάς με τον Άξονα και να μην οδηγηθούμε σε πόλεμο. Ο Πλαστήρας, ο Μαύρος Καβαλάρης (Σχ. Τ.Ι.: το προσωνύμιο το είχε οικειοποιηθεί από τον αληθινό Μαύρο Καβαλάρη Ιωάννη Βελισσαρίου) όπως έμεινε στην ιστορία ήταν υπέρ του Φασισμού και εθαύμαζε τον Μουσολίνι. Όταν έγινε Πρωθυπουργός το 1944-45 για λίγο χρονικό διάστημα, όλα αυτά βγήκαν στο φως όπως και οι γνωστές επιστολές του από τη Γαλλία όπου ήτο εξόριστος και μιλούσε κατά του Μεταξά και υπέρ του Μουσολίνι και του Άξονα και αυτός ήταν ο λόγος που παραιτήθηκε από Πρωθυπουργός”.

• Για την "δικτατορία" Μεταξά και 21ης Απριλίου 1967:

“Για την Ελλάδα που εγέννησε τη δημοκρατία, η δικτατορία δεν είναι καλό πράγμα. Όμως σε ορισμένες ιστορικές στιγμές, σε ορισμένες περιπτώσεις η δημοκρατία πράγματι μας οδηγεί σε αδιέξοδο που αυτό έχει ως φυσικό επακόλουθο, ως φυσική συνέχεια δηλαδή να οδηγηθούμε σε μη δημοκρατικές διαδικασίες και να έρθει δικτατορία. Αυτό συνέβη το 1936 αν θέλουμε να είμεθα δίκαιοι με την ιστορία.

Τον Μεταξά τον εψήφισε η βουλή, ο οποίος έλαβε πάνω από 200 ψήφους από τους τότε βουλευτάς, άρα δικαίως ήρθε, άλλο αν μετά ανέστειλε ορισμένα άρθρα του Συντάγματος την 4η Αυγούστου του 1936 υπό τον φόβο ταραχών, απειλών και κομμουνιστικών εξεγέρσεων”.

Πηγή: (Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις στον δημοσιογράφο Νικόλαο Θεοδώρου)