Όπως είναι γνωστό, η αντιστασιακή οργάνωση Χ έδρασε στην Αθήνα κατά την Κατοχή και είχε φιλοβασιλικό χαρακτήρα.
Όπως είναι επίσης γνωστό, η βρετανική εξωτερική πολιτική ήταν σταθερά προσανατολισμένη υπέρ του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου του Β’, δεδηλωμένου αγγλόφιλου από την προπολεμική ακόμα περίοδο.
Παράλληλα υπήρχε η κόντρα μεταξύ Χ και ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (λόγω της ιδεολογικής αβύσσου μεταξύ τους, αλλά κυρίως λόγω της απροκάλυπτα εχθρικής διάθεσης των κομμουνιστών απέναντι στις εθνικές αντιστασιακές οργανώσεις), αλλά και η υποβόσκουσα αντιπαράθεση και αμοιβαία καχυποψία μεταξύ Άγγλων και ΕΛΑΣ, παρά την (στενή ή λιγότερο στενή) συνεργασία τους.
Βάσει των παραπάνω αδιαμφισβήτητων ιστορικών δεδομένων, ο οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται ότι η λογική εξέλιξη θα ήταν οι Άγγλοι να ενίσχυαν με κάθε τρόπο την εθνική οργάνωση Χ, διότι θα τους ήταν χρήσιμη τόσο πολιτικά όσο και στρατιωτικά.
Τα πράγματα όμως δεν εξελίχτηκαν έτσι. Η Χ δεν ενισχύθηκε καθόλου απ’τους Άγγλους.
Τον Αύγουστο του 1943 η Χ ζητά, μέσω της οργάνωσης Κόδρος, από το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής ενίσχυση σε πολεμικό υλικό για την δημιουργία αντάρτικου σώματος στα όρη Κιθαιρώνας και Ελικώνας.
Ιδού τα σχετικά σήματα:
(Ο άγνωστος πόλεμος της Χ, του Όμηρου Παπαδόπουλου, σελ. 34)
Δεν υπήρξε καμμία συνέχεια και φυσικά καμμία ενίσχυση εκ μέρους των Συμμάχων.
Χωρίς καμμία συνέχεια ήταν και η συμφωνία που υπέγραψαν με πρωτοβουλία του Ντον Στοτ, όπως είδαμε εδώ, τον Νοέμβριο του 1943 εθνικές αντιστασιακές οργανώσεις των Αθηνών, της Χ συμπεριλαμβανομένης, και με την οποία έμπαιναν κάτω απ΄τις διαταγές του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής για ενέργειες κατά των Γερμανών.
Επίσης ο επικεφαλής της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής Κρις Γούντχάουζ ήταν ιδιαίτερα επικριτικός σε βάρος της. Αναφερόμενος στην Χ, έλεγε ότι "το όνομά της ήταν άγνωστο ακόμα και λίγο πριν φύγουν οι γερμανοί αλλά και τότε πάλι το όνομα αυτό δεν σήμαινε τίποτα που να έχει σχέση με αντίσταση. Μόνο στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια απέκτησε μία ορισμένη σημασία: την απαίσια σημασία μιας Κου-Κλουξ-Κλαν". (Το μήλο της έριδος του Κρις Γουντχάουζ, σελ.57)
Αλλού χαρακτηρίζει τους χίτες ως "αντιδραστικούς γκάνγκστερς" που ακούστηκαν για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1944 (στο ίδιο, σελ.292)
Λέει επίσης ότι με την Απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 44, "η Χ ξετρύπωσε από το ύποπτο σκοτάδι της για μία αισχρή συμμετοχή στα κέρδη" (στο ίδιο, σελ. 307)
Τα παραπάνω λεγόμενα του Γουντχάουζ καταδεικνύουν μία εμπάθεια κατά της Χ, φαινομενικά ανεξήγητη. Οι χαρακτηρισμοί γκάνγκστερς, κου-κλουξ-κλαν κτλ είναι ενδεικτικοί αυτής της εμπάθειας και ανάξιοι σχολιασμού. Προκαλούν επίσης εντύπωση διότι ποτέ ο Γουντχάουζ δεν ήρθε σε επαφή με χίτες κατά την Κατοχή, ώστε να έχει ιδίαν άποψη.
Επίσης, η Χ δεν ήταν άγνωστη, όπως ισχυριζόταν ο Γουντχάουζ. Πέραν της έντονης (κυρίως αντικομμουνιστικής αλλά σε καμμία περίπτωση φιλογερμανικής) δράσης της στην κατοχική Αθήνα, όπως είδαμε είχε ζητήσει ενίσχυση απ’το ΣΜΑ για δημιουργία αντάρτικου ενώ είχε υπογράψει συμφωνία με αξιωματικό του βρετανικού στρατού που κοινοποιήθηκε στην SOE Καϊρου.
Και φυσικά δεν είναι δυνατόν ο επικεφαλής της ΣΣΑ στην Ελλάδα Γουντχάουζ να μην ενημερώθηκε για τίποτα απ’όλ’αυτά.
Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι: Γιατί οι Άγγλοι ήταν από αδιάφοροι εώς εχθρικοί απέναντι σε μία οργάνωση που κάθε άλλο παρά εναντίον τους ήταν;
Η απάντηση ίσως έχει να κάνει με την καταγωγή του αρχηγού της Χ συνταγματάρχη Γρίβα. Ο Γρίβας ήταν κύπριος, και η Κύπρος τότε ήταν βρετανική αποικία. Σε μία εποχή λοιπόν που η αποικιοκρατία είχε δεχτεί βαρύτατα πλήγματα πρωτού τελικά καταρρεύσει, οι Άγγλοι είχαν τους λόγους τους να μην θέλουν να ισχυροποιηθεί μία οργάνωση με αρχηγό έναν κύπριο αξιωματικό. Οι φόβοι βέβαια των Άγγλων για τον Γρίβα επιβεβαιώθηκαν μερικά χρόνια αργότερα όταν αυτός ηγήθηκε του αντάρτικου αγώνα της ΕΟΚΑ κατά των Άγγλων αποικιοκρατών στην Κύπρο..
Πιθανότατα να υπήρχαν και άλλοι λόγοι, αλλά ο παραπάνω ίσως και να ήταν ο πιο σημαντικός.
Γενικότερα πάντως οι Άγγλοι έδειχναν μία δυστοκία όσον αφορά την ενίσχυση των εθνικών αντιστασιακών οργανώσεων, πλην του ΕΔΕΣ. Η περίπτωση της Χ όμως ήταν η πλέον χαρακτηριστική διότι επρόκειτο για μία οργάνωση της οποίας η φιλοβασιλική κατεύθυνση ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τα αγγλικά συμφέροντα. Παρ’ολ’αυτά, οι Άγγλοι αδιαφόρησαν επιδεικτικά και ο πράκτορας των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών Κρις Γουντχάουζ μεταπολεμικά την έβριζε, όπως είδαμε, με τα χειρότερα λόγια…
Πηγή: Ιστορία της Κατοχής
