Στρατοπεδευμένοι οι τσολιάδες του Μεσολογγίου έξω στα χωράφια του Αγρινίου. Μόλις είχε κτυπήσει ο φθινοπωρινός ήλιος και έλουζε με το εκθαμβωτικό του φως τις λίμνες και τα χωριά. Ηρεμία παντού. Τίποτε δεν πρόδιδε τη θύελλα και την Καταιγίδα. Οι αγρότες αμέριμνοι βοσκούσαν τα ζωντανά τους. Οι ζευγολάτες όργωναν τη γη τους. Άρχισαν πρωί πρωί τις δουλειές τους.
Ήταν Δευτέρα. 28 Οκτωβρίου του 1940.
Να! φάνηκε ο διοικητής με το αυτοκίνητο στους στρατοπεδευμένους. Συγκαλεί τους αξιωματικούς αμέσως και σπασμωδικά. Σε όλα φαινόταν μια νευρικότητα. Κάτι είπε στους αξιωματικούς και σε λίγα λεπτά, όλο το σύνταγμα ήταν συγκεντρωμένο με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα.
Στήνουν μερικά οπλοπολυβόλα, ελλείψει αντιαεροπορικών.
Οι λοχαγοί, καθένας στο λόχο του, λέγει:
«Απόψε οι Ιταλοί άνανδρα μας κτυπήσανε πισώπλατα. Θα τους τσακίσωμε. Έτσι θα μάθουνε τι θα πη Έλληνες. Χρησιμοποιήστε το έδαφος καλά. Βαδίστε ακροβολισμένοι δια τον κίνδυνον των αεροπλάνων. Με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας θα τους νικήσωμε».
Ακροβολίστηκε το σύνταγμα εκατέρωθεν του δρόμου, σε μεγάλο πλάτος, κι' άρχισε η πεζοπορία. Σε κάποια στιγμή περάσανε Ιταλικά αεροπλάνα. Κυπήσανε τότε την Πάτρα. Αχ! τι κακό είπαμε, έκαμαν τότε στα αδέλφια μας στην Πάτρα!
Το πρώτο θαύμα στο Αργυρόκαστρο
Θα έκανε μεγάλο κακό η αεροπορία τους την πρώτη ημέρα του πολέμου, αλλά ο Θεός εβοήθησε εξ αρχής τους Έλληνες στον πόλεμο του '40. Και να πως:
Τα Ιταλικά αεροπλάνα ήτανε, εκείνο το πρωινό, στις 28 Οκτωβρίου συγκεντρωμένα στο αεροδρόμιο του Αργυροκάστρου. Ήταν έτοιμα, φορτωμένα με βόμβες προς εκκίνησιν. Ο σκοπός τους ήτανε να βομβαρδίσουν όλες τις πόλεις της Ελλάδος και όλους τους συγκοινωνιακούς κόμβους. Θα παρέλυαν τα πάντα. Θα έσπερναν τον όλεθρο και θα εμπόδιζαν την επιστράτευσι των Ελλήνων και έτσι αυτοί θα κατέβαινον ανενόχλητοι να πάρουν τον καφέ στην Αθήνα, όπως έλεγαν.
Οι Ιταλοί πιλότοι συγκεντρωθήκανε στο Διοικητήριο να πάρουν το ρόφημά τους και τις τελευταίες διαταγές.
Εδώ έβαλε ο Θεός το χέρι του και υπεράσπισε τον δίκαιο αγώνα των Ελλήνων.
Την ίδια μέρα πρωί- πρωί, ξεκινήσανε από το ελληνικό έδαφος δύο δικά μας αεροπλάνα -δεν είχαμε και πολλά-. Προχωρήσανε μέσα στην Αλβανία, στο κατεχόμενο υπό των Ιταλών έδαφος.
Εκεί ρίξανε μερικές βόμβες. Στο ένα όμως αεροπλάνο επέβαινε ένας θεολόγος, ονόματι Σαράτσης. Του είχε μείνει ακόμη μία βόμβα. Επιστρέφοντας, συμπτωματικά την πέταξε κοντά στην Ιταλική βάση, στο Αργυρόκαστρο. Η βόμβα όμως αυτή αποδείχθηκε θαυματουργή. Έπεσε μέσα στην αίθουσα του Διοικητηρίου, που ήτανε συγκεντρωμένοι οι Ιταλοί πιλότοι! Προκάλεσε μεγάλη καταστροφή! Το Ιταλικό επιτελείο τα έχασε. Ενόμισαν, ότι οι Έλληνες έχουν αρτίαν οργάνωσιν και μέγα δίκτυο κατασκοπείας. Έτσι όμως ματαιώθηκε το σχέδιο του κεραυνοβόλου βομβαρδισμού. Εκτός λοιπόν από την πόλη των Πατρών καμμία άλλη πόλις δεν βομβαρδίστηκε.
Η επιστράτευσις έγινε παντού κανονικά και οι γενναίοι μας προχώρησαν προς το Μέτωπο.
Αρχιμ. Χαραλάμπους Δ. Βασιλοπούλου, ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
http://www.egolpion.com/8avma_40.el.aspx