Ευαγγελία Κ. Λάππα,

17 Μαΐου 2020

29η Μαΐου 1453, «Εάλω η Πόλις!». Το θλιβερότερο γεγονός σε όλη την Ιστορία των Ελλήνων. Η Πρώτη πόλη της Ορθοδοξίας μας, της Ρωμανίας μας, της Ελλάδας μας σκλαβώθηκε! Από τότε παλεύει να λευτερωθεί, να σηκώσει κεφάλι. Από τότε περιμένει την ημέρα, να ανοίξει τα φτερά του στον ουρανό Της, ο δικέφαλος αετός της Ρωμιοσύνης.

Παραθέτω ένα ποίημα που έγραψα για την Πόλη των πόλεων, την Πρωτεύουσα της Ρωμανίας, της Ελλάδος, της Ορθοδοξίας:

Του Αγίου Κωνσταντίνου Πόλη

Πόλη! Του Αγίου^[1] Πόλη,

δόξα λαμπρή στην Ελλάδα όλη.

Tης Ορθοδοξίας καύχημα,

των αλλοθρήσκων μάχημα.

* * *

Πλούτη ακριβά, δώρα χρυσά,

κορώνα σου λαμπρή, η Αγιά Σοφιά.

Στις μάχες πρόμαχο και βοηθό,

είχες Την Υπερμάχο Στρατηγό.

* * *

Πόλη! Αγίων Μαρτύρων Πόλη,

τέτοια μέρα^[2] κλαίει η Ελλάδα όλη.

Από Κερκόπορτα ανοιχτή,

μπήκαν μέσα οι Αγαρηνοί!

* * *

Εσύ δοκίμασες μπόρες πολλές,

τα λάθη μας πλήρωσες τις ώρες αυτές.

Πόλη, απόκαμες με βάσανα πολλά,

μα ποτέ δεν πρόδωσες Όσια και Ιερά.

* * *

Πόλη! Του Αγίου Πόλη,

σε κλαίει η Ορθοδοξία όλη,

μα προσμένει μ’ ελπίδα πάλι,

να βρεθείς στης Ελλάδος την αγκάλη!

* * *

Πόλη! Του Μεγάλου Κωνσταντίνου Πόλη!

Ευαγγελία Κ. Λάππα,
17 Μαΐου 2020

[1] Του Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου.

[2] 29 Μαΐου 1453.

Πηγή: Ευαγγελία Κ. Λάππα