Στις 29 Απριλίου του 1941 ορκίσθηκε η πρώτη κατοχική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον αντιστράτηγο Γεώργιο Τσολάκογλου. Για το θέμα έχουν γραφτεί πολλά. Στην παρούσα ανάρτηση θα αναφερθούμε στην στάση των Ιταλών απέναντι στον σχηματισμό αυτής της ελληνικής κυβέρνησης.

Το παρακάτω απόσπασμα απ'το ημερολόγιο του Τσιάνο είναι ενδεικτικό της κυρίαρχης ιταλικής θέσης για την κυβέρνηση Τσολάκογλου:

"Εμείς είμαστε λιγότερο πρόθυμοι απ'τους Γερμανούς για τον σχηματισμό ελληνικής κυβερνήσεως και διακρίνω σε όλα αυτά την εξήγηση πολλών πρόσφατων πράξεων των Γερμανών στην Ελλάδα."

και παρακάτω:

"Αυτή η ιστορία του Τσολάκογλου δεν μου αρέσει καθόλου. Ο Ανφούζο (ο διορισθείς έκτακτος απεσταλμένος της ιταλικής κυβερνήσεως στον στρατάρχη Λιστ για τις διαπραγματεύσεις περί σχηματισμού ελληνικής κυβερνήσεως) ειδοποιεί ότι πρόκειται να αναγνωρίσουμε μία κυβέρνηση η οποία θα σχη,ατιστεί με όλα τα δικαιώματά της. Αν και υπάρχει στην Ελλάδα εδαφική κατοχή απ΄τα στρατεύματα του Άξονα, είναι φανερό ότι ο Τσολάκογλου προτίθεται να διασώσει την φυλετική και εθνική ενότητα της Ελλάδας. Και είναι άλλωστε φανερό κατά πόσο θα μπορούμε τουλάχιστον να ζητήσουμε απ΄τους Γερμανούς να μας αφήσουν την πολιτική διακυβέρνηση των εδαφών τουλάχιστον τα οποία διεκδικούμε. Εάν όχι, φοβούμαι ότι τελικώς με τον σχηματισμό ελληνικής κυβερνήσεως τα οποία μας επιφυλάσσονται θα είναι μετριότατα"

("Ιδού η αλήθεια" του Κ.Λογοθετόπουλου, σελ.16)

Οι παραπάνω φόβοι των Ιταλών για την επιρροή της νεοσχηματισθείσης ελληνικής κυβέρνησης στους Γερμανούς όσον αφορά τις ιταλικές διεκδικήσεις επί ελληνικών εδαφών, επαληθεύθηκαν.
Η κυβέρνηση Τσολάκογλου αντέδρασε έντονα στην ιταλικής έμπνευσης προσπάθεια δημιουργίας βλαχικού κρατιδίου στην Θεσσαλία. Επίσης οι Γερμανοί δεν έδωσαν το πράσινο φως στους Ιταλούς ούτε καν για την τυπική προσάρτηση των Ιονίων νήσων, που ο Μουσσολίνι επιθυμούσε διακαώς.

Απ΄τα παραπάνω λεγόμενα των Ιταλών, και μάλιστα απ΄τα πλέον επίσημα χείλη του Γκαλεάτσο Τσιάνο (υπουργού εξωτερικών της Ιταλίας, γαμπρού του Μουσσολίνι και εκ των πρωταιτίων της επίθεσης κατά της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1940), είναι ολοφάνερη η αρνητική στάση των Ιταλών απέναντι στην κυβέρνηση Τσολάκογλου.

Αυτή φαίνεται και απ΄τα Απομνημονεύματα του Γεώργιου Τσολάκογλου όπου φαίνονται οι κακές σχέσεις μεταξύ Ελλήνων κυβερνητικών και Ιταλών. Μεταξύ άλλων ο Τσολάκογλου υποστηρίζει ότι μετά την παραίτησή του απ΄το πρωθυπουργικό αξίωμα τύγχανε στενής παρακολούθησης απ΄τους Ιταλούς επί ένα εξάμηνο. Από αυτό και μόνο αντιλαμβάνεται κάποιος τις μεταξύ τους σχέσεις κατά την πρωθυπουργία του. ("Απομνημονεύματα" του Γεώργιου Τσολάκογλου, σελ.237).

Η αρνητική στάση των ανθέλληνων (κατά την περίοδο εκείνη) Ιταλών εναντίον του Τσολάκογλου, είναι ακόμα ένα στοιχείο που πιστοποιεί ότι ο ρόλος του τελευταίου κάθε άλλο παρα προδοτικός ήταν, όπως πολλοί σήμερα ανοήτως ισχυρίζονται...

Ας γίνουν οι σχετικές συγκρίσεις με τις σύγχρονες ελλαδικές κυβερνήσεις και της εκτίμησης που αυτές χαίρουν από θεσμικά και εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, ο ανθελληνισμός των οποίων είναι πολύ πιο έντονος από αυτόν των Ιταλών του Β'΄Παγκοσμίου Πολέμου..

Πηγή: Ιστορία Κατοχής