Αναγνωρίστηκε από την κυβέρνηση Μέρκελ η γενοκτονία που όχι οι “βολικοί” Ναζί, αλλά ο γερμανικός Στρατός, η γερμανική Κυβέρνηση και σύμπαν το γερμανικό έθνος (δίχως καμμιά τότε αντίρρηση από κανέναν) διέπραξε σε βάρος των μεγαλύτερων φυλών της σημερινής Ναμίμπια (τότε γερμανικής αποικίας της Νοτιοδυτικής Αφρικής), των φυλών Herero και Nama.

Δεν ξέρουμε αν έχουν δημοσιευτεί ξανά στο ελληνικό κοινό αυτές οι φωτογραφίες , για αυτό και τις ¨ανεβάζουμε. Είμαστε στον Μάρτιο του 1922 στο Αφιόν.

Ὅταν κἄποτε ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Βενιζέλος ἔτρεξε στὸ στρατόπεδο γιὰ νὰ συναντήσῃ τὸν Βασιλέα καὶ συννενοηθῇ μαζί του γιὰ κἄποια φλέγοντα ζητήματα, ἡ συνέντευξις αὐτὴ Πρωθυπουργοῦ καὶ Βασιλέως, ἐλλείψει χώρου, ἔγεινε μέσα σ’ ἕνα βαγόνι σιδηροδρόμου κοντὰ στὸν σταθμὸ τοῦ Δεμὶρ– Ἱσσάρ.

H Αιθιοπία, γνωστή για αιώνες ως Αβησσυνία, είναι ένα από τα αρχαιότερα κράτη στην Αφρική. Με έντονο χριστιανικό στοιχείο, τον 16ο αιώνα βρέθηκε να δίνει αγώνα επιβίωσης έναντι των μουσουλμάνων του Αχμάντ Γκραν (Αχμέτ ο Αριστερόχειρας), τους οποίους υποστήριζε ο σουλτάνος Σουλεϊμάν ο λεγόμενος «Μεγαλοπρεπής».

Από το μεγάλο πλήθος των αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων, διαβάστε μερικά πολύ αξιιόλογα. Εννοείται βέβαια ότι το ζήτημα δεν έχει κλείσει .... 

Η περιοχὴ τοῦ Αὐλῶνος χαρακτηρίζεται ὡς ἑλληνικὴ περιοχὴ τῆς Ἠπειρωτικῆς φυλῆς τῶν Χαόνων, τόσο ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ τοπωνύμια: Ὡρικόν, Κεραύνεια, Ἀκροκεραύνεια ὄρη, Ἐριχό, Πάνορμος, ὅσο καὶ τὰ ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα καὶ εὑρήματα.

Το έτος 2019 είχε ιδιαίτερη σημασία για ένα ιστορικό αεροσκάφος, ένα από τα διασημότερα όλου του πλανήτη, τη θρυλική «Ντακότα». Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά την D-Day, δώδεκα αναπαλαιωμένα C-47 με πληρώματα εθελοντές και βετεράνους πραγματοποίησαν ένα ταξίδι ιστορικής μνήμης από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Daks Over Normandy».

Επειδή κατά τη διάρκεια του Διχασμού πολλές από τις σημερινές μητροπόλεις αναφέρονται ως επισκοπές, διευκρινίζουμε ότι όλες οι επισκοπές της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος ονομάστηκαν μητροπόλεις και οι επίσκοποι μητροπολίτες το καλοκαίρι του 1922 με το Β. Διάταγμα της 21 Ιουλίου 1922 (Νόμος 2891).

Ο Ελ. Βενιζέλος, έχοντας ως βασική επιδίωξη να τιμωρήσει και να απομακρύνει από την έδρα εκείνους τους μητροπολίτες και επισκόπους της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδας, καθώς και των Νέων Χωρών που θεωρούνταν αντιβενιζελικοί και κυρίως όσους έλαβαν μέρος στο «ανάθεμα», στις 12 Δεκεμβρίου 1916, κατάρτισε ειδικό εκκλησιαστικό δικαστήριο με αρμοδιότητες να δικάζει ακόμη και τα πολιτικής φύσεως αδικήματα.

Όσων μητροπολιτών οι επαρχίες βρίσκονταν εντός των ορίων της κυβέρνησης Θεσσαλονίκης και δεν προσχώρησαν στο επαναστατικό κίνημα διώχθηκαν με διάφορα προσχήματα, αφού ασκήθηκε πρώτα ψυχολογική βία, για να υποκύψουν και να αποδεχθούν το νέο καθεστώς. Οι ιεράρχες που συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και εκτοπίστηκαν από την Προσωρινή Κυβέρνηση και τις γαλλικές στρατιωτικές αρχές - μετά από υπόδειξη των βενιζελικών - ήταν οι παρακάτω: