ΕΔΑΔ: «Ναι» στον σταυρό στα δημόσια σχολεία
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο:
Η παρουσία του Σταυρού στις σχολικές αίθουσες
«δεν παραβίαζει το δικαίωμα στην εκπαίδευση»
Συλλογή των κυριοτέρων άρθρων και στοιχείων για θέσεις και αντιδράσεις
Martin Durm/Γιάννης Παπαδημητρίου
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
Η παρουσία του σταυρού σε αίθουσες σχολείου δεν συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απεφάνθη την Παρασκευή το Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου εκτιμά πλέον ότι ο Εσταυρωμένος μπορεί να παραμείνει στις σχολικές αίθουσες, εφόσον έτσι κρίνει η εθνική νομοθεσία. Αντιθέτως το 2009 το Δικαστήριο είχε δικαιώσει μία Ιταλίδα, η οποία είχε προσφύγει στη δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι ενοχλείται από τη θέα και μόνο του σταυρού σε μία σχολική αίθουσα.
Η απόφαση εκείνη είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Η Ιταλία άσκησε έφεση με την υποστήριξη άλλων δέκα ευρωπαϊκών χωρών και πολλών θρησκευτικών οργανώσεων και ζήτησε να εκδικασθεί η υπόθεση από το Τμήμα Ευρείας Συνθέσεως του Δικαστηρίου. Η οποία και απεφάνθη ότι η παρουσία ή όχι θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσια σχολεία εναπόκειται στην κρίση του κάθε κράτους-μέλους στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Απόφαση-σταθμός του Γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου
Το ζήτημα απασχολεί τη Γερμανία εδώ και πολλά χρόνια. Το 1995, σε μία εξίσου διαμφισβητούμενη απόφαση, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης είχε κρίνει ότι οι σταυροί δεν έχουν θέση στα σχολεία – στη θεωρία. Στην πράξη όμως η βαθύτατα καθολική Βαυαρία ακολούθησε τον δικό της δρόμο: εκεί οι σταυροί παρέμειναν και απομακρύνονταν από τη σχολική αίθουσα μόνο εφόσον ο έχων έννομο συμφέρον το ζητούσε ρητώς και προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη.
Στην πραγματικότητα δεν είναι εύκολο να ορίσει κανείς τι ακριβώς εκδικάστηκε στο Στρασβούργο; Ήταν ένα βαθύτερο ζήτημα θρησκευτικής πίστης και ηθικής; Ή μήπως επρόκειτο για τον επανακαθορισμό των σχέσεων ανάμεσα στην κοσμική εξουσία και στη θρησκεία; Το Δικαστήριο του Στρασβούργου δεν θα μπορούσε να δώσει απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Αποστολή του είναι να εκδίδει αποφάσεις κατά περίπτωση.
Ο σταυρός ως στοιχείο της εθνικής ταυτότητας
Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε ενώπιών του την προσφυγή μίας άθεης Ιταλίδας από μία μικρή πόλη κοντά στην Πάδουα, η οποία υποστήριζε ότι απειλείται η ψυχική υγεία και ευεξία του γιου της μόνο και μόνο με τη θέα του σταυρού μέσα σε μία σχολική αίθουσα. Το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας είχε αντιτείνει ότι στην Ιταλία ο σταυρός δεν έχει μόνο θρησκευτική διάσταση, αλλά αποτελεί και στοιχείο της εθνικής ταυτότητας, γι αυτό και δεν μπορεί παρά να έχει θέση σε ένα δημόσιο σχολείο.
Μάλλον ευάλωτη ήταν αυτή η επιχειρηματολογία των Ιταλών δικαστών, οι οποίοι δεν θέλησαν να δουν τον σταυρό ως αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή το θεμελιώδες σύμβολο πίστεως για τη χριστιανική θρησκεία. Αυτό ακριβώς επεσήμαναν οι δικαστές όταν η ενάγουσα έφτασε στο Στρασβούργο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η παρουσία του σταυρού παραβιάζει το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία, επομένως αντίκειται στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η απόφαση προκάλεσε αισθήματα οργής σε εκατομμύρια χριστιανούς στην Ιταλία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, με αποτέλεσμα να αναθεωρηθεί τελικά την περασμένη Παρασκευή.
Πηγή: http://www.dw-world.de/dw/article/0,,6475923,00.html
Και από: http://exagorefsis.blogspot.com/2011/03/blog-post_7796.html
Οι Σταυρομάχοι, οι Σταυροφόροι και το ΕΔΑΔ
***
Επιστολή Πειραιώς Σεραφείμ στον Πρωθυπουργό
για τα Θρησκευτικά Σύμβολα
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ απέστειλε προς τον Πρωθυπουργό σχετικώς προς το θέμα της προσφυγής υπέρ της διατηρήσεως των θρησκευτικών συμβόλων την ακόλουθη επιστολή.
Η επιστολή έχει ως εξής:
Εξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε,
Εκ προσώπου της καθ’ ημάς Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς, του ευαγούς Κλήρου και του φιλοχρίστου λαού Αυτής, υποβάλλω Υμίν πάνυ ευγνωμόνως θερμάς συγχαρητηρίους προσρήσεις δια την Υμετέραν εξαίρετον Απόφασιν ως Πρωθυπουργού και Υπουργού Εξωτερικών παρεμβάσεως μεθ’ ετέρων χωρών της Ευρωπαϊκής οικογενείας, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπέρ της εφέσεως ην ήσκησεν η Ιταλική Κυβέρνησις κατά της πρωτοδίκου Αποφάσεως αποκαθηλώσεως των Χριστιανικών Θρησκευτικών συμβόλων.
Η Υμετέρα ενέργεια, αποτελεί ισχυρόν ράπισμα κατά των εγνωσμένων διεθνιστικών κύκλων των επιδιωκόντων την απομείωσιν των Χριστιανικών καταβολών της Ευρωπαϊκής Ηπείρου.
Ταπεινώς ευχόμεθα εις τον Δωρεοδότην Θεόν ίνα αδιαπτώτως διακρατήτε των ουσιωδών του βίου και ευόρκως διακονήτε εν τη υψίστη ευθυνοφόρω Υμετέρα αποστολή.
Μετά θερμών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο:
Η παρουσία του Σταυρού στις σχολικές αίθουσες
«δεν παραβίαζει το δικαίωμα στην εκπαίδευση»
«Ακουσάτωσαν πραείς και ευφρανθήτωσαν» (Ψαλμ. λγ΄ 3)!
(=Ας το ακούσουν οι πραείς και ας ευφρανθούν)
***
Με δεκαπέντε ψήφους υπέρ και δύο κατά η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εκδικάζοντας την προσφυγή Λάουτσι και άλλων κατά Ιταλίας, αποφάνθηκε σήμερα ότι η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση.
Η υπόθεση αφορούσε την παρουσία των σταυρών στις σχολικές αίθουσες των δημόσιων σχολείων στην Ιταλία, η οποία κατά τους προσφεύγοντες ήταν ασυμβίβαστη με την υποχρέωση του κράτους να σέβεται, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, κατά την εκπαίδευση και τη διδασκαλία, το δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν στα παιδιά τους μια εκπαίδευση και διδασκαλία σύμφωνα με τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις.
Στην ακροαματική διαδικασία, παρενέβησαν, ως τρίτοι, 33 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, Ευρωπαϊκό Κέντρο του Νόμου και της Δικαιοσύνη, η Διεθνής Επιτροπή Νομικών, η Interights και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και οι κυβερνήσεις Αρμενίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ρωσίας, Ελλάδας, Λιθουανίας, Μάλτας, Μονακό, Ρουμανίας και Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου.
Στο σκεπτικό της απόφασης διευκρινίζεται ότι ναι μεν τα κράτη-μέλη του ΣτΕ έχουν την υποχρέωση να σέβονται, κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες, δεν αντιστρατεύεται το δικαίωμα των γονέων, να ανατρέφουν τα παιδιά τους, ανάλογα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις.
Το Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε ότι, η παρουσία του σταυρού ή άλλων θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες, συνιστούν επιρροή στους μαθητές, διευκρίνισε ότι η απόφαση για τοποθέτηση θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία εναπόκειται στα κράτη-μέλη και αποφάνθηκε ότι αυτό, δεν αποτελεί κάποια μορφή κατήχησης.
Πηγή: http://www.express.gr/news/world/435680oz_20110318435680.php3
Και από: http://aktines.blogspot.com/2011/03/blog-post_2089.html
***
Αποδεκτή η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες, σύμφωνα με το ΕΔΑΔ
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε σήμερα Παρασκευή ότι είναι αποδεκτή η παρουσία των σταυρών στις σχολικές αίθουσες. Η απόφαση ήρθε μετά από έφεση που άσκησε η ιταλική κυβέρνηση σε προηγούμενη απόφαση του Δικαστηρίου που απαγόρευε τη χρήση του σταυρού.
Οι δικαστές στο Στρασβούργο είχαν κρίνει το 2009 ότι ο σταυρός μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί από τους μαθητές όλων των ηλικιών ως θρησκευτικό σύμβολο, σύμβολο που μπορεί να ενοχλήσει μαθητές άλλων θρησκευμάτων ή άθεους.
Με δεκαπέντε ψήφους υπέρ και δύο κατά η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάνθηκε την Παρασκευή ότι η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση....
Στην ακροαματική διαδικασία, παρενέβησαν, ως τρίτοι, 33 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, Ευρωπαϊκό Κέντρο του Νόμου και της Δικαιοσύνη, η Διεθνής Επιτροπή Νομικών, η Interights και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και οι κυβερνήσεις Αρμενίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ρωσίας, Ελλάδας, Λιθουανίας, Μάλτας, Μονακό, Ρουμανίας και Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου.
Στο σκεπτικό της απόφασης διευκρινίζεται ότι ναι μεν τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν την υποχρέωση να σέβονται, κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες δεν αντιστρατεύεται το δικαίωμα των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους, ανάλογα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις.
Το Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε ότι η παρουσία του σταυρού ή άλλων θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες συνιστούν επιρροή στους μαθητές, ενώ διευκρίνισε ότι η απόφαση για τοποθέτηση θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία εναπόκειται στα κράτη-μέλη. Αποφάνθηκε, μάλιστα, ότι αυτό δεν αποτελεί κάποια μορφή κατήχησης.
Το 2009 το ΕΔΑΔ είχε κρίνει ότι ο σταυρός είναι ενάντια στο δικαίωμα των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και στο δικαίωμα των μαθητών στην ελευθερία θρησκεύματος.
Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες -ανάμεσά τους και η Ιταλία- άσκησαν έφεση στην απόφαση. Η τελική ετυμηγορία ήρθε την Παρασκευή.
Η Ιταλία δήλωνε ότι ο σταυρός αποτελεί και σύμβολο της χώρας.
πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=1231100226
και από: http://thriskeftika.blogspot.com/2011/03/blog-post_8835.html
Η απόφαση του ΕΔΑΔ για τους Σταυρούς στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας_18_3_2011
Η απόφαση του ΕΔΑΔ για τους Σταυρούς
στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας_18_3_2011_ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
APOFASH EDAD ANALYTIKH EKTHESH.pdf
Ιωάννης Τάτσης, Τελεσίδικη απόφαση του ΕΔΑΔ υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων στις τάξεις
Τελεσίδικη απόφαση του ΕΔΑΔ υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων στις τάξεις
Του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Πέντε μέρες μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας που είναι ημέρα εορτασμού της αναστήλωσης των εικόνων, την Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έλαβε οριστική απόφαση για το ζήτημα της ανάρτησης του Σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας. Με δεκαπέντε ψήφους υπέρ και δύο κατά η Ολομέλεια του Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση...
Η απόφαση αυτή που είναι τελεσίδικη ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση του ΕΔΑΔ που έκρινε ότι δεν είναι αποδεκτή η ανάρτηση θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές τάξεις. Η πρώτη εκείνη απόφαση αποτέλεσε αφορμή για να γραφούν πολλά άρθρα από γνωστούς αθεΐζοντες αρθρογράφους και να κατατεθούν ερωτήσεις στη Βουλή που ζητούσαν την άμεση αποκαθήλωση των εικόνων από τις τάξεις των ελληνικών σχολείων. Νεωτεριστές θεολόγοι μάλιστα αντί να ταχθούν ξεκάθαρα υπέρ της διατήρησης των εικόνων στις σχολικές αίθουσες διατύπωναν τότε παράδοξες απόψεις. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών έφτασαν στο σημείο να προτείνουν την ανάρτηση θρησκευτικών συμβόλων όλων των θρησκειών στους τοίχους των σχολικών τάξεων ώστε να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της πολυπολιτισμικής μας παιδείας! Με την πρόταση αυτή απέφευγαν την νεο-εικονομαχία και οδηγούνταν στην συγκρητιστική εικονολατρεία. Βιάστηκαν όμως, όπως τώρα αποδεικνύεται, να προσαρμοστούν στις τότε απαιτήσεις του ΕΔΑΔ προδίδοντας βασικές αρχές της ορθόδοξης θεολογίας των εικόνων. Μετά την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ υπέρ της ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων στις τάξεις, αν μελετήσει κανείς πάλι τα τότε γραφέντα από μερικούς θεολόγους κείμενα θα γελάσει με την αθεολόγητη και νομικίστικη επιχειρηματολογία τους η οποία τώρα πλέον είναι παντελώς άχρηστη.
Από νομικής απόψεως η τωρινή απόφαση του ΕΔΑΔ κλείνει οριστικά το ζήτημα των θρησκευτικών συμβόλων στην παιδεία. Όσοι για ποικίλους λόγους ζητούσαν την αποκαθήλωση των εικόνων από τις τάξεις των ελληνικών σχολείων τώρα οφείλουν να δεχτούν τη συνεχιζόμενη από τη σύσταση του ελληνικού κράτους παράδοση ανάρτησης της εικόνας του Χριστού στα ελληνικά σχολεία ως στοιχείο του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της παιδείας μας. 19/3/11
21/3/11
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε την Παρασκευή, 18 Μαρτίου 2011 ότι είναι αποδεκτή η παρουσία των σταυρών στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας. Με δεκαπέντε ψήφους υπέρ και δύο κατά η μείζων σύνθεση του ΕΔΑΔ αποφάνθηκε ότι η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση.
Στην σχετική δίκη παρενέβησαν με επιχειρήματα υπέρ της παρουσίας του Σταυρού στις σχολικές αίθουσες οι κυβερνήσεις των χωρών της Αρμενίας, της Βουλγαρίας, της Κύπρου, της Ρωσίας, της Λιθουανίας, της Μάλτας, του Μονακό, της Ρουμανίας, του Σαν Μαρίνο (Άγιος Μαρίνος) αλλά και της Ελλάδος...
Μεταξύ μάλιστα των 17 δικαστών της ευρείας σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπήρξε και ο Έλληνας δικαστής κ. Χρήστος Ροζάκης όσο και ο Κύπριος δικαστής Γεώργιος Νικολάου.Να σημειωθεί ότι ρόλο εικονομαχικό και εναντίον των θρησκευτικών συμβόλων στις τάξεις έπαιξε το γνωστό για τις αντιχριστιανικές του προσπάθειες Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), που όμως δεν μπόρεσε να πετύχει τίποτε. Η τελική μάλιστα απόφαση του ΕΔΑΔ υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων οδήγησε τον εκπρόσωπο του ΕΠΣΕ Παναγιώτη Δημητρά να μας «απειλεί» τώρα με προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την ανάρτηση των εικόνων στις ελληνικές τάξεις, με το επιχείρημα ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει νόμος που να προβλέπει την ανάρτηση εικόνων στις τάξεις όπως υπάρχει στην Ιταλία. Και νομίζουν ο Δημητράς και οι άλλοι εικονομάχοι σύμμαχοί του ότι μπορούν να πετύχουν κάτι…
Ε, αυτοί οι μεγαλονομικοί ψευτο-προστάτες των δικαιωμάτων των πολιτών…παραμένουν αδιόρθωτοι. Αλλά μήπως και οι παλαιοί εικονομάχοι δεν συνέχισαν να πολεμούν τις εικόνες μετά την καταδίκη τους από την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο; Και τι πέτυχαν; Μία νέα καταδίκη από τη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης του 843 που οριστικά αναστήλωσε τις εικόνες.
18/3/11
***
Έγινε η συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το Σταυρό στις σχολικές αίθουσες
Η παρουσία του σταυρού στα δημόσια σχολεία στην Ιταλία συζητήθηκε την Τετάρτη έντονα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η υπόθεση αυτή είχε προκαλέσει κατακραυγή στην Ιταλία, όπου η καταδίκη της τον περασμένο Νοέμβριο για το θέμα αυτό από το δικαστήριο του Στρασβούργου θεωρήθηκε προσβολή στην ελευθερία της σκέψης.
Η υπόθεση επανήλθε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατόπιν έφεσης που άσκησε το ιταλικό κράτος. Η οριστική απόφαση των δικαστών του Στρασβούργου, σε μερικούς μήνες, θα είναι δεσμευτική για την Ιταλία και ως δικαστική απόφαση που παίρνει τη μορφή νομολογίας μπορεί να εφαρμοστεί στα 47 κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Στην υπόθεση αυτή περίπου δέκα χώρες έχουν το ρόλο ενός "τρίτου μεσολαβητή". Ο σύμβουλός τους, ο καθηγητής του αμερικανικού δικαίου Τζόζεφ Ουέιλερ, προειδοποίησε σήμερα κατά ενός "εξαμερικανισμού της Ευρώπης με ένα μοναδικό κανονισμό που θα είναι αντίθετος στην ποικιλία των συνταγμάτων"......
"Επιπλέον οι χώρες έχουν το δικαίωμα να προσδιορίζονται σε σχέση με μια θρησκευτική κληρονομιά", σημείωσε επίσης, υπενθυμίζοντας ότι το σύμβολο του σταυρού υπάρχει σε σημαίες και νομίσματα.
Στο δικαστήριο του Στρασβούργου είχε προσφύγει αρχικά η ιταλίδα μητέρα Σόλιε Λάουτσι, η υπόθεση της οποίας είχε απορριφθεί από τη δικαιοσύνη της χώρας της.
Ο συνήγορός της Νικόλα Παολέτι είχε υποστηρίξει ότι "στα σχολεία που είναι δημόσια τα παιδιά πιστεύουν ότι το κράτος ταυτίζεται με αυτήν την πίστη και, αν δεν είναι καθολικών πεποιθήσεων, μπορεί να αισθάνονται μειονότητα και να υποφέρουν".
Σύμφωνα με την πρώτη απόφαση του δικαστηρίου του Στρασβούργου, η παρουσία του σταυρού στα δημόσια σχολεία είναι "αντίθετη με το δικαίωμα των γονιών να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και με το δικαίωμα των παιδιών στην ελευθερία της έκφρασης".
Από το 1984 ο καθολικισμός δεν είναι πλέον η επίσημη θρησκεία του ιταλικού κράτους, ωστόσο ποτέ δεν καταργήθηκε διάταξη που υιοθετήθηκε επί φασισμού, η οποία επιβάλει την παρουσία του σταυρού στα σχολεία.
πηγή: ΕΘΝΟΣ
αναδημοσίευση από: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/06/blog-post_3492.html
***
Αντιδράσεις εικονομάχων στην παρέμβαση της Ελλάδος
υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων
Μετά την στήριξη που παρείχε η Ελλάδα, η Κύπρος αλλά και άλλες οκτώ χώρες στην Ιταλία υποστηρίζοντας το δικαίωμα ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων στις τάξεις οι γνωστές αθεϊστικές δυνάμεις της Ελλάδος ξεσηκώθηκαν για να υπερασπιστούν τη θρησκευτική ελευθερία των μειονοτήτων! Το αστείο είναι πως τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΕΠΣΕ και άλλοι εικονομάχοι δικηγόροι αντιδρούν κανένας εκπρόσωπος καμίας θρησκευτικής μειονότητας δεν ζητά την αποκαθήλωση των εικόνων από τις τάξεις!
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε Δελτίο Τύπου στο οποίο αναφέρει:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.
Η Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ καλεί το Υπουργείο Εξωτερικών να δώσει εξηγήσεις,.....
για την αιφνιδιαστική ενέργεια της επίσημης παρέμβασης της Ελλάδας υπέρ της Ιταλίας κατά την πρόσφατη ακροαματική διαδικασία, που έλαβε χώρα στο Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), αναφορικά με το θέμα της ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων σε δημόσια σχολεία. Η ενέργεια αυτή έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με παλαιότερες δημόσιες τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη στη Βουλή των Ελλήνων και φανερώνει τη συντηρητική αναδίπλωση της ελληνικής κυβέρνησης σε θέματα προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών.
Επίσης, η Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ καλεί την υπουργό Παιδείας να ασχοληθεί με το θέμα που έχει προκύψει, τόσο σε σχέση με αιτήματα γονέων για απομάκρυνση θρησκευτικών συμβόλων από τα δημόσια σχολεία, όσο και σε σχέση με την εγκύκλιο που επαναφέρει το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στα απολυτήρια κατά παράβαση της αρχής της θρησκευτικής ουδετερότητας και της προστασίας της θρησκευτικής ελευθερίας.
Εξάλλου η νομικός Ελεάνα Ιωαννίδου, μία εκ των τριών δικηγόρων από τη Θεσσαλονίκη που έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις αίθουσες των δικαστηρίων, σημειώνει: "Καλούμε τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς Δικαιοσύνης και Παιδείας να διαλέξουν επιτέλους στρατόπεδο και να εξηγήσουν στην ελληνική κοινωνία με ποιους είναι: μ’ αυτούς που οραματίζονται ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, αποδεσμευμένο από προκαταλήψεις και εναγκαλισμούς με τα συντηρητικά κατάλοιπα παλαιότερων εποχών, ή με εκείνους που εμμένουν στο δόγμα ότι γνήσιος Ελλην είναι μόνον όποιος ασπάζεται την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία;"
πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/07/blog-post_05.html
***
***
Παρέμβαση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων
από την Ελλάδα και την Κύπρο
Στο Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), κατά τη ακροαματική διαδικασία στην υπόθεση Lautsi κατά Ιταλίας (30/6/2010) για τα θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία, έκαναν κοινή παρέμβαση υπέρ της Ιταλίας η Ελλάδα, η Κύπρος και 8 ακόμη χώρες (Άγιος Μαρίνος, Αρμενία, Βουλγαρία, Λιθουανία, Μάλτα, Μονακό, Ρουμανία και Ρωσία). Οι οκτώ από τις προαναφερθείσες δέκα χώρες παρέστησαν στο δικαστήριο την Τετάρτη 30/6 για την υποστήριξη των θέσεών τους. Την Ελλάδα εκπροσωπήσε η κ. Βασιλεία Πελέκου (από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και τη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στο Συμβούλιο της Ευρώπης) και την Κύπρο ο Πρέσβης κ.Ευριπίδης Ευριβιάδης (της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Κύπρου στο Συμβούλιο της Ευρώπης)......
Να σημειωθεί δε πως για την απόφαση της να αποστείλει επίσημη εκπρόσωπο στο Δικαστήριο και να υποστηρίξει την ύπαρξη εικόνων στις σχολικές αίθουσες η ελληνική κυβέρνηση εισέπραξε ήδη αρνητικά σχόλια από γνωστές για τις αντιχριστιανικές τους απόψεις οργανώσεις όπως η ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε (Ένωση Ουμανιστών Ελλάδος). Αλλά και οι Οικολόγοι Πράσινοι στράφηκαν ενανίον της κυβέρνησης για την απόφασή της να στείλει εκπρόσωπο στο Δικαστήριο υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων.
Στη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μετείχαν και οι δικαστές, ο Έλληνας Χρήστος Ροζάκης (Christos Rozakis -Greece) και ο Κύπριος Γεώργιος Νικολάου (George Nicolaou - Cyprus). Η απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται μέσα στους επόμενους μήνες.
πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/07/blog-post_02.html
***
Ιταλία: Νέο κίνημα ζητά δημοψήφισμα
για να παραμείνει ο σταυρός στα δημόσια σχολεία
πηγή: ΑΠΕ και express.gr
Ένα νέο κίνημα που δημιουργήθηκε στην Ιταλία "για την υπεράσπιση του Εσταυρωμένου" πρότεινε σήμερα στη Ρώμη να οργανωθεί δημοψήφισμα προκειμένου "να δοθεί στους Ιταλούς η δυνατότητα να επιλέξουν" εάν επιθυμούν να παραμείνουν τα θρησκευτικά σύμβολα στα δημόσια σχολεία.
"Ο σταυρός πρέπει να τιμάται και εάν χρειαστεί θα οργανώσουμε δημοψήφισμα", δήλωσε ο γενικός γραμματέας του "Ηθικού κινήματος για τη διεθνή υπεράσπιση του εσταυρωμένου" (Medic), Ρομπέρτο Μετζαρόμα......
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο οποίο είχε προσφύγει η μητέρα μιας Ιταλίδας μαθήτριας, έκρινε τον περασμένο Νοέμβριο ότι οι σταυροί στα ιταλικά δημόσια σχολεία "αντιβαίνουν στο δικαίωμα των γονέων να αναθρέψουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους αλλά και στο δικαίωμα των παιδιών στην ελευθερία της θρησκείας και της σκέψης".
Το ιταλικό κράτος κατέθεσε έφεση και το Δικαστήριο αναμένεται σε μερικούς μήνες να εκδόσει την οριστική του απόφαση η οποία μπορεί να αποτελέσει προηγούμενο και για τις 47 χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Για την Medic, "η απόφαση του Δικαστηρίου έσβησε μεμιάς χιλιετίες ιστορίας, ακόμη και τα θεμέλια της Ευρώπης".
Υπενθύμισε άλλωσε ότι το 2009 το Ινστιτούτο Πολιτικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Μελετών Eurispes είχε διαπιστώσει ότι περισσότεροι από το 60% των Ιταλών θεωρούν ότι ο σταυρός πρέπει να παραμείνει στα δημόσια σχολεία και στα δημόσια κτήρια.
Με πληροφορίες από Ακτίνες και Αγγελιοφόρος
πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/07/blog-post_9785.html
***
Η Ιταλική κυβέρνηση ζητά πίσω τις εικόνες στις αίθουσες διδασκαλίας
πηγή: Best News
Το 90% του πληθυσμού της Ιταλίας είναι Χριστιανοί
Η ιταλική κυβέρνηση κάνει έκκληση προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να μην προχωρήσει στην απαγόρευση της εικόνας του Εσταυρωμένου στις σχολικές τάξεις. Η υπόθεση ξεκίνησε από μια μητέρα η οποία απευθύνθηκε στη δικαιοσύνη ζητώντας για τα παιδιά της το δικαίωμα σε μια κοσμική εκπαίδευση.
Το περασμένο έτος το δικαστήριο συμφώνησε με τη μητέρα, ωστόσο η νίκη της προκάλεσε σάλο στην Ιταλία, όπου το 90% του πληθυσμού είναι Χριστιανοί......
Την Τετάρτη η Ιταλία θα προχωρήσει στην αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσης του δικαστηρίου. Αν η κυβέρνηση χάσει, αυτό θα σήμαινε ότι όλα τα θρησκευτικά σύμβολα δεν θα έχουν θέση στις αίθουσες διδασκαλίας.
Το Βατικανό έχει ήδη αναφέρει ότι το Ευρωπαϊκό δικαστήριο δεν έχει δικαίωμα παρέμβασης σε ένα τέτοιο βαθιά ιταλικό πρόβλημα.
πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/06/blog-post_5679.html
***
Σταυρούς πάλι στα σχολεία ζητάει η Ρώμη (αλλά και η Ελλάδα)
πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1/7/2010
ΡΩΜΗ. Εφεση σε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων άσκησε η κυβέρνηση της Ιταλίας, με σκοπό να ακυρωθεί προγενέστερη απόφαση σύμφωνα με την οποία απαγορεύονταν οι σταυροί στις σχολικές αίθουσες.
Την έφεση της Ιταλίας στηρίζουν αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα, η Αρμενία, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Λιθουανία, η Μάλτα και η Ρωσία. Την υπόθεση για την απαγόρευση των σταυρών στα σχολεία είχε φέρει στο δικαστήριο μια Ιταλίδα μητέρα, η Σόιλε Λάουτσι, η οποία είχε υποστηρίξει ότι, σύμφωνα με το ιταλικό Σύνταγμα, τα παιδιά της είχαν δικαίωμα σε λαϊκή, μη θρησκευτική εκπαίδευση.....
Τον περασμένο Νοέμβριο, το Δικαστήριο είχε δικαιώσει τη Λάουτσι, με το σκεπτικό ότι οι γονείς έχουν δικαίωμα να επιλέγουν για τα παιδιά τους την εκπαίδευση που αυτοί θεωρούν σωστή. Η δικαίωση της μητέρας από το Δικαστήριο είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο στην Ιταλία, όπου σε ποσοστό 90% του πληθυσμού δηλώνουν χριστιανοί καθολικοί. Αν τώρα η ιταλική κυβέρνηση χάσει την έφεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, τότε θα πρέπει να απαγορευτούν όλα τα θρησκευτικά σύμβολα στις σχολικές αίθουσες σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οριστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναμένεται να ανακοινωθεί εντός των επόμενων μηνών και πρόκειται να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για την Ιταλία, ενώ ως δικαστική απόφαση με τη μορφή νομολογίας, θα μπορεί να εφαρμοστεί και στα 47 κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το επιχείρημα της ιταλικής κυβέρνησης, στην έφεσή της, είναι ότι ο σταυρός αποτελεί και σύμβολο της χώρας και ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αποτελεί παρέμβαση στον πολιτισμό, την ιστορία και τη θρησκεία της χώρας.
Το Βατικανό υποστήριξε επίσης ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει δικαίωμα να επέμβει σε τόσο βαθιά ζητήματα της Ιταλίας, ενώ κατηγόρησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι αγνοεί τον ρόλο του χριστιανισμού στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Ας σημειωθεί ωστόσο ότι ο καθολικισμός έπαψε να αποτελεί επίσημη θρησκεία της Ιταλίας από το 1984, όταν διεκόπη η επίσημη διασύνδεση του Βατικανού με την ιταλική κυβέρνηση.
1 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
Είναι παραπληροφόρηση της Καθημερινής, τερατώδες ψέμα και νομική αμάθεια και δεν γνωρίζω ποιές σκοπιμότητες εξυπηρετεί, να αναφέρει ότι τάχα σε περίπτωση που απορριφθεί η Έφεση θα πρέπει να κατέβουν από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα θρησκ. σύμβολα. Το ΕΔΑΔ είναι δικαστήριο που κρίνει μόνο μεταξύ των συγκεκριμένων διαδίκων , και οι αποφάσεις του δεν έχουν γενική ισχύ (αρχή του Δεδικασμένου). Δεν είναι νομοθετικό όργανο. Ουδέποτε ακούστηκε απόφαση του ΕΔΑΔ να έχει καθολική εφαρμογή. Βέβαια θα σπεύσουν οι εικονομάχοι να της προσδώσουν τέτοια εφαρμογή, αλλά ο λαός πρέπει να είναι σωστά ενημερωμένος για να προσφύγει αρμοδίως, και παρακαλώ να διαδώσετε αυτήν την αλήθεια.
Εδώ τεκμηριώνονται τα σχετικά : http://www.tideon.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1073:2009-12-11-18-56-08&catid=170:2009-05-29-17-22-31&Itemid=446
Συγχαρητήρια για το έργο σας.
Με εκτίμηση
Γ.Ε.
Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω.
πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2010/07/blog-post.html
«Υπόθεση του Εσταυρωμένου στα σχολεία»:
Επικράτηση της λογικής
(Τι αναφέρει το Πατριαρχείο Μόσχας
για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου)
Ο εκπρόσωπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας παρά το Συμβούλιο της Ευρώπης Ηγούμενος Φιλάρετος Μπουλέκωφ σχολίασε τα αποτελέσματα εξετάσεως της υπόθεσης «Λάουτσι κατά της Ιταλίας», στα πλαίσια της οποίας ηγέρθη το ζήτημα της ενδεχόμενης αναρτήσεως του Εσταυρωμένου στα δημόσια σχολεία της χώρας και την τελεσίδικη απόφαση επί αυτής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στις 18 Μαρτίου 2011 ανακοινώθηκε η τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου σχετικά με την υπόθεση για την ανάρτηση του εσταυρωμένου στα δημόσια σχολεία της Ιταλίας (υπόθεση της Λάουτσι κατά της Ιταλίας). Σύμφωνα με το Δικαστήριο εν τω προκειμένω δεν πρόκειται για καμία παραβίαση της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Αυτή η υπόθεση εξετάσθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχεδόν πέντε χρόνια, αλλά έχει και μια προϊστορία της ίδιας σχεδόν διάρκειας.
Όλα άρχισαν το 2002. όταν γονείς δυο παιδιών, μαθητών ενός δημοσίου σχολείου της Ιταλίας, ενοχλήθηκαν από το γεγονός της παρουσίας των θρησκευτικών συμβόλων, και ειδικότερα του Εσταυρωμένου, σε όλες τις σχολικές αίθουσες. Σύμφωνα με αυτούς επρόκειτο για παραβίαση της αρχής της λαϊκότητας, που διέπει την Πολιτεία και επομένως και την κρατική Παιδεία. Ελλείψει κατανόησης εκ μέρους της σχολικής διεύθυνσης η μητέρα των παιδιών, Ιταλίδα πολίτις φινλανδικής καταγωγής Σόιλε Λάουτσι κατέθεσε σχετική μήνυση στο δικαστήριο της περιοχής Βενέτο. Μετά από την τρίχρονη ανάκριση με εμπλοκή του Υπουργού Παιδείας, το δικαστήριο απέρριψε τη μήνυση της Λάουτσι αναφερόμενο σε δυο ισχύουσες κρατικές αποφάσεις 1924 και 1929, οι οποίες ορίζουν την ανάρτηση των Εσταυρωμένων σε σχολικές αίθουσες. Ταυτόχρονα το δικαστήριο υπέδειξε ότι ο Εσταυρωμένος είναι ένα σύμβολο του χριστιανισμού γενικά, και όχι του Ρωμαιοκαθολικισμού αποκλειστικά, και ότι αποτελεί ιστορικό και πολιτιστικό σύμβολο με αξία, η οποία συνδέεται με την ταυτότητα του Ιταλικού λαού. Στη συνέχεια η Λάουτσι έγειρε την ίδια απαίτηση απευθυνόμενη στο Συμβούλιο Επικρατείας της Ιταλίας, το οποίο επιβεβαίωσε τη νομιμότητα της αναρτήσεως των Εσταυρωμένων στα σχολεία, επισημαίνοντας ότι συμπορεύονται με την αρχή της λαϊκότητας διότι συμβολίζουν τις πολιτικές αξίες χαρακτηριστικές για τον Ιταλικό πολιτισμό.
Αφού εξάντλησε όλες τις δυνατότητες στην Ιταλία η οπαδός της ριζικής ερμηνείας της αρχής της λαϊκότητας το 2006 κυρία Λάουτσι κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιμένοντας στο ότι η παρουσία του Εσταυρωμένου παραβιάζει κανόνες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου № 1 (δικαίωμα στην εκπαίδευση), Άρθρο 9 (ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της), καθώς και Άρθρο 14 (απαγόρευση διάκρισης), διότι η ίδια όπως και τα παιδιά της δεν ανήκουν στο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Το Νοέμβριο 2009 το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση υπέρ της μηνύτριας δεχόμενη την παρουσία των σταυρών ως παραβίαση των δυο πρώτων άρθρων.
Η απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου προκάλεσε έντονες αντιδράσεις τόσο στην Ιταλία, όσο και εκτός. Υπέρ της αναρτήσεως των Εσταυρωμένων στις σχολικές αίθουσες τάχθηκαν πολιτικοί, κοινωνικοί παράγοντες, επιχειρηματίες ακόμα και άθεοι, χωρίς να κάνουμε λόγο για εκπροσώπους της Εκκλησίας. Το παράλογο της αποφάσεως ήταν ολοφάνερο, διότι παρά την πορεία προς την εκκοσμίκευση στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες, ο σταυρός και ο Εσταυρωμένος δεν είναι βέβαια αποκλειστικά θρησκευτικά σύμβολα, αλλά είναι σημαντικά σύμβολα όλου του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και της Ευρωπαϊκής ιστορίας. Αυτό το παραβλέπουν μόνο οι μαχητές κατά της παρουσίας της θρησκείας στη ζωή της σύγχρονης κοινωνίας που επιμένουν στη σκληρή και κατά γράμμα κατανόηση της λαϊκότητας της Πολιτείας, αποκομμένη από τα πραγματικά πλαίσια της ζωής.
Η Ιταλική Κυβέρνηση αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί κατά της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και το Ιανουάριο 2010 κατέθεσε έφεση με αίτημα αναθεωρήσεως της υπόθεσης από την Ολομέλεια του Ε.Δ.Α.Δ. Η δεύτερη ακρόαση της υπόθεσης «Λάουτσι κατά της Ιταλίας» πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο στις 30 Ιουνίου 2010. Μια ιδιαιτερότητα στην εξέταση της υπόθεσης από την Ολομέλεια του Ε.Δ.Α.Α. συνίστατο στο ότι ως τρίτο μέρος προσκλήθηκαν 33 Ευρωβουλευτές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, Κυβερνήσεις χωρών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης: Αρμενίας, Βουλγαρίας, Ρωσίας, Ελλάδας, Λιθουανίας, Μάλτας και Σαν-Μαρίνο. Οι αποφάσεις της Ολομέλειας που ανακοινώθηκαν στις 18 Μαρτίου και είναι τελεσίδικες λήφθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία των ψήφων: 15 εναντίον 2.
Από την πλευρά του περιεχομένου η ουσία της απόφασης συνίσταται στο εξής. Η ανάρτηση του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες των δημόσιων σχολείων ανήκει στην αρμοδιότητα της Ιταλικής Πολιτείας, συμπεριλαμβανομένου και του ζητήματος της θέσεως της θρησκείας. Ο μόνος όρος είναι η αποφυγή της κατήχησης κατά τη μαθησιακή διαδικασία, δηλαδή ιδεολογικού εμποτισμού των παιδιών. Ταυτόχρονα το Δικαστήριο επεσήμανε ότι η παραχώρηση δικαιώματος διαχείρισης του θέματος της παρουσίας του Εσταυρωμένου στις σχολικές αίθουσες σε συγκεκριμένη Πολιτεία οφείλεται στην έλλειψη της πανευρωπαϊκής ομοφωνίας επί αυτού.
Επιπλέον, αναφερόμενο στα υφιστάμενα προηγούμενα το Δικαστήριο δήλωσε ότι εάν στο σχολικό πρόγραμμα δίνεται η προτεραιότητα σε θρησκεία, η οποία επικρατούσε στην ιστορία της χώρας, αυτό το γεγονός από μόνο το δε μπορεί να θεωρείται ως ιδεολογικός εμποτισμός. Επίσης τονίσθηκε ότι ο Εσταυρωμένος ουσιαστικά είναι ένα «παθητικό σύμβολο», ασύγκριτο με την προφορική διδασκαλία ή συμμετοχή στις θρησκευτικές τελετές.
Επίσης η απόφαση του Δικαστηρίου περιλαμβάνει υποδείξεις στο ότι το θέμα του Εσταυρωμένου ως εικονικού συμβόλου του χριστιανισμού, πρέπει να εξετάζεται με υπόβαθρο τις διαφορετικές εκδηλώσεις ενδιαφέροντος για την εξασφάλιση στους μαθητές της ελευθερίας συνείδησης, οι οποίες παρουσιάζονται στα ιταλικά σχολεία.
Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας Φράνκο Φραττίνι χαιρέτησε την απόφαση της Ολομέλειας του Ε.Δ.Α.Δ. «Επικράτησε η λαϊκή κοινή γνώμη της Ευρώπης», δήλωσε τονίζοντας ότι «αυτή η απόφαση αναιρεί άδικες κατηγορίες κατά της Ιταλίας και αντικατοπτρίζει την επιδίωξη των πολιτών να προστατεύσουν τις δικές τους αξίες και πεποιθήσεις».
Η τελεσίδικη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έχει εξαιρετικά βαρυσήμαντο χαρακτήρα για τους εξής λόγους.
Πρώτον, από τη διαδικαστική άποψη. Ως τυγχάνει γνωστόν, στην πράξη του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει γνώμονα μόνο την Ευρωπαϊκή Σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων 1950, αλλά στηρίζεται και στα υφιστάμενα προηγούμενα, και αυτό σημαίνει ότι εφεξής αυτή η απόφαση θα επηρεάζει τις άλλες αποφάσεις. Επιπλέον, το ίδιο το γεγονός ότι η Ολομέλεια ακύρωσε την απόφαση του κατώτερου παραρτήματος του Δικαστηρίου αποδεικνύει, ότι το Δικαστήριο δεν είναι ένας «υπερφυσικός» νομικός θεσμός, άσχετος με την πραγματικότητα.
Από την άλλη, ήταν αμφίβολο να αναμένουμε αυτή την έκβαση εάν δεν επρόκειτο για ένα τόσο έντονο κύμα διαμαρτυριών εναντίον της πρώτης απόφασης. Πρέπει να υπογραμμισθεί ιδιαίτερα ότι τα τεκμήριά τους κατέθεσαν πολύ διαφορετικοί άνθρωποι από διάφορα κοινωνικά στρώματα, διάφορων επαγγελματιών και από διάφορους οργανισμούς. Ήταν πράγματι μια «λαϊκή κοινή γνώμη της Ευρώπης». Σε αυτή την ευρεία κοινωνική διαμαρτυρία οφείλεται η εμπλοκή των Κυβερνήσεων ορισμένων χωρών και ανάμεσά τους μερικών ιστορικά Ορθοδόξων κρατών. Αυτή η συσπείρωση από μόνη της των Κυβερνήσεων αυτών των κρατών για τη συμμετοχή στη διαδικασία, που αφορά τη θρησκευτική διάσταση του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, όπως λένε, είναι σημαντικό γεγονός, το οποίο επιβεβαιώνει ότι η ριζική και επιθετική εκκοσμίκευση δεν έχει τόση επιρροή τώρα στην Ευρώπη.
Ωστόσο εξίσου σημαντικό ήταν και η συμμετοχή των θρησκευτικών οργανισμών και χριστιανικών Εκκλησιών, για να είμαστε πιο ακριβείς, η συνεργασία των Εκκλησιών και Κυβερνήσεων. Όπως τυγχάνει γνωστό ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κύριλλος απέστειλε μια ειδική επιστολή στον Πρωθυπουργό της Ιταλίας, όπου εξέφρασε την αμέριστη στήριξη στη διάθεσή του να καταθέσει έφεση κατά της πρώτης αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ακόμα η ενοποίηση των προσπαθειών γύρω από την «υπόθεση του Εσταυρωμένου» αποτελεί ένα ορατό παράδειγμα της καρποφόρου συνεργασίας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, οι οποίες και οι δυο έκριναν την πρώτη απόφαση του Δικαστηρίου ως απαράδεκτη και από κοινού υποστήριξαν τη θέση τους. Αυτό είναι ένα παράδειγμα της αποτελεσματικής συνεργασίας Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών στον τομέα προστασίας της χριστιανικής κληρονομιάς της Ευρώπης και εδραίωσης της σημασίας της θρησκευτικής διάστασης του σύγχρονου πολιτισμού.
Τελικά, πρέπει να αναφέρουμε ακόμα μια πτυχή της υπό εξέταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Υποστηρίζει έμμεσα ένα πολύ σημαντικό πρότυπο, δηλαδή, η νομική ρύθμιση της θρησκευτικής παρουσίας στον κοινωνικό βίο των συγκεκριμένων χωρών αποτελεί υπόθεση των ίδιων αυτών των χωρών, δηλαδή των εθνικών τους νομοθεσιών και Κυβερνήσεων. Με άλλα λόγια, τα ισχύοντα διεθνή νομικά πρότυπα δε μπορούν να αποτελούν βάση για επέμβαση σ΄ εκείνα τα παραδοσιακά διαμορφωμένα θρησκευτικά και κοινωνικά συστήματα, τα οποία χαρακτηρίζουν ορισμένες χώρες και πολιτιστικές περιοχές. Τα καθολικά δικαιώματα και οι ανθρώπινες ελευθερίες είναι μια μόνο νομική πτυχή, η άλλη πτυχή πάντα είναι η εθνική νομοθεσία, διότι μόνο αυτή μπορεί και πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη τις διαδικασίες, οι οποίες πραγματοποιούνται στην πραγματική ζωή των ανθρώπων.
mospat.ru
πηγή: http://aktines.blogspot.com/2011/03/blog-post_22.html
