Στην «Εστίαν» της 1/12/2009 εδημοσιεύθη επιστολή του εγκρίτου Συνταγματολόγου Δρος Κωνσταντίνου Σκαλτσά, σχετικώς με την απόφασιν του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, απαγορευούσης την παρουσίαν του Σταυρού εις σχολικάς αιθούσας.
Μεταξύ των άλλων, ο έγκριτος νομικός και ειδικός δια το Ευρωπαϊκόν Δίκαιον επιστολογράφος, εις την ερώτησιν εάν η απόφασις αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, είναι σύμφωνος με το «Ευρωπαϊκόν Δίκαιον», σημειώνει μετ ἐμφάσεως: «Η απάντησις είναι όχι. Αυτό δεν λέγεται, ούτε είναι Ευρωπαϊκόν Δίκαιον.
Η απάντησίς μου αυτή ερείδεται επί του Προοιμίου της Συνθήκης της Λισσαβώνος την οποίαν οι πληρεξούσιοι των 27 Κρατών υπέγραψαν και επεκύρωσαν«εμπνεόμενοι από την πολιτιστική, τη θρησκευτική και την ανθρωπιστική κληρονομιά της Ευρώπης....».
Εξ άλλου το άρθρο 16γ της Συνθήκης της Λισσαβώνος δημοσιευθείσης εις την Επίσημον Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως 2007 C30601/17.12.2007 και εις το παρʼ ημών ΦΕΚ 129/2008 ορίζει ότι, «Η Ευρωπαϊκή Ένωση σέβεται και δεν θίγει το καθεστώς που έχουν σύμφωνα με το εθνικό Δίκαιο οι Εκκλησίες και οι Θρησκευτικές Ενώσεις η Κοινότητες στα Κράτη – Μέλη.
Προφανώς εκ των ανωτέρω εκπορεύεται και το σύνθημα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως: «Ενωμένοι εις την πολυμορφίαν».
Και συμπληρώνει ο Δρ Κωνσταντίνος Σκαλτσάς: «Υπό το φως των ανωτέρω, η απόφασις αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι άντικρυς αντίθετος προς το Ευρωπαϊκόν Δίκαιον. Και προσκρούει πέραν του Ευρωπαϊκού Δικαίου και εις το Διεθνές εθιμικόν Δίκαιον, δεδομένου ότι ο Σταυρός απετέλεσε και αποτελεί επί περίπου δύο χιλιάδες χρόνια το σημαντικώτερον σύμβολον της Χριστιανικής θρησκείας».
Καθώς φαίνεται, οι ίδιοι οι ευρωπαίοι παραβιάζουν αυτά, τα οποία οι ίδιοι θεσπίζουν.
Έτος ΚΖ/ , Αριθμ. 47/18 Δεκεμβρίου 2009
