Καμαρώνουμε τα «λουλούδια» του Συνηγόρου και της ΕΕΔΑ, που ενώ ωρύονται για τα «δικαιώματα» του πολίτη, δεν προφυλάγουν τη μή προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματός του:
Μας εστάλησαν και δημοσιεύουμε στα πλαίσια της Τέχνης, της Ελευθερίας
και μακράν κάθε λογοκρισίας, τα θέματα που δόθηκαν προς εξέταση
σε φοιτητές του Παντείου Πανεπιστημίου(!).
Γραπτή εξέταση, 10 Φεβρουαρίου 2009
1° ΘΕΜΑ
Ένα έργο του εικαστικού καλλιτέχνη φίλου σας John Φιστίκη αποκαθηλώνεται από την έκθεση σε μια μικρή ελληνική πόλη διότι ο δήμαρχος της πόλης αυτής θεωρεί ότι το έργο αυτό «θίγει τα ιερά και τα όσια του λαού του». Ο πίνακας αυτός αναπαριστά τον Ιησού σε στιγμή σεξουαλικής συνεύρεσης και ηδονής με μια λαϊκή τραγουδίστρια ντυμένη καλόγρια.
Ο φίλος σας, ανερχόμενος ζωγράφος - πλην όμως ακόμη πτωχός και άρα μη δυνάμενος να προσλάβει κάποιο γνωστό ποινικολόγο - έμαθε ότι φέτος παρακολουθήσατε στο Πάντειο το μάθημα «Τέχνη, ελευθερία και λογοκρισία» και ζητά να πάτε στη δίκη του ως μάρτυρας υπεράσπισης. Ο John διώκεται., ανάμεσα στα άλλα, για παραβίαση του άρθρου 198 του Ποινικού Κώδικα το οποίο προβλέπει…
πως με φυλάκιση μέχρι δυο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο τον Θεό» και του επόμενου άρθρου 199 που προβλέπει πως «όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα, τιμωρείται με φυλάκιση δύο ετών».
Ο John, όπως κάθε άνθρωπος, φοβάται να περάσει δύο χρόνια φυλακή.
Α. Αποφασίζετε ότι θα πάτε και ετοιμάζετε την προηγούμενη της δικάσιμου αυτά που πρόκειται να πείτε περιορίζοντας τα στις 700-800 λέξεις το μέγιστο καθώς ξέρετε ότι δεν θα σας δοθεί παραπάνω χρόνος.
Β. Αποφασίζετε ότι δεν θα πάτε επειδή δεν θα πάτε επειδή δεν συμφωνείτε να υπερασπίσετε τον φίλο σας και του εξηγείται τους λόγους πάλι σε 700-800 λέξεις το μέγιστο.
Να αναπτύξετε ή το Α ή το Β.
2ο ΘΕΜΑ
Ο John αθωώνεται, από το δικαστήριο και μετά από λίγο καιρό, γνωστός στο πανελλήνιο μετά την περιπέτεια του, προσκαλείται να μετάσχει οε μια μεγάλη εικαστική έκθεση στην Αθήνα με δύο του έργα.
Α. Όταν σκέφτεται ποια έργα θα δώσει στην έκθεση, το μυαλό νου πάει σε αυτό για το οποίο διώχθηκε παραπάνω. Το καλοσκέφτηκε όμως και δίστασε φοβούμενος μήπως υποστεί πάλι τα ίδια, οπότε προτίμησε να δώσει μια ακουαρέλα του κάμπου της Λάρισας με κάτι άμορφες αγελαδίτσες, τσελιγκάδες και προβατάκια.
Β. Ο John αποφασίζει να στείλει προς έκθεση| το περί ου ο λόγος έργο. Ωστός, ο καλλιτεχνικός διευθυντής της έκθεσης την προηγούμενη των εγκαινίων τον καλεί στο γραφείο του και του λέει να το ξανασκεφτεί.
Τι, κατά την άποψή σας, συμβαίνει στις υπό Α και Β περιπτώσεις; Σχολιάστε.
3ο ΘΕΜΑ
Το βιβλίο «Η ζωή του Ιησού» του Αυστριακού Χάντερερ
Α. κατάσχεται σύμφωνα με απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, διότι παρουσιάζει το Χριστό να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Β. Στη συνέχεια, το Εφετείο αθωώνει τον συγγραφέα και τον εκδότη του βιβλίου επαναφέροντάς το στην κυκλοφορία.
Γ. Μετά την αθωωτική απόφαση, ο εκδότης, για να διαφημίσει το έργο του, στήνει γιγαντοαφίσες έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών στις οποίες παρουσιάζεται ο Ιησούς στις επίμαχες σκηνές.
Σχολιάστε τα Α, Β και Γ.
ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΘΟΥΝ το 1ο και το 2ο ή 3ο θέμα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Επίκουρος Καθηγητής
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας
του Παντείου Πανεπιστημίου.
Από μια μικρή έρευνα που κάναμε στο διαδίκτυο εντοπίσαμε την παρουσίαση και το σχολιασμό του θέματος στο blog: http://tolimeri.blogspot.com/2009/02/blog-post_5403.html και ένα σύντομο βιογραφικό του Δημήτρη Χριστόπουλου.
Ο Δημήτρης Χριστόπουλος είναι λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε νομικά στην Κομοτηνή και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις πολιτικές επιστήμες και στη θεωρία του δικαίου, στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες, αντίστοιχα. Εργάστηκε δύο χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης και συμμετείχε ως αξιωματούχος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διευθύνων στην αποστολή του ΟΑΣΕ στη Βοσνία τ0 1997-1998. Η διδακτορική του διατριβή εξετάζει το ζήτημα των μειονοτήτων στην Ευρώπη από τη σκοπιά της νομικής θεωρίας (Droit, Europe et minorités, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 2000). Έχει δημοσιεύσει μελέτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με έμφαση στα ζητήματα των δικαιωμάτων, ιδιότητας του πολίτη και των μειονοτήτων. Είναι μαζί τον Κ. Τσιτσελίκη τα ιδρυτικά μέλη του ΚEMO(Κέντρα Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων), (1996). Από το 1998 είναι γενικός γραμματέας της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και από το 2004 πρόεδρός της. Έχει εργαστεί στο Συνήγορο του Πολίτη και έχει διδάξει για δύο χρόνια συνταγματικό δίκαιο στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
