- Χριστός Ανέστη !
- Επίσης, να είσαι καλά !
------------------------------
- Χριστός Ανέστη !
- Ευχαριστώ πολύ !
------------------------------
- Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά.
- Επίσης !
------------------------------
- Χριστός Ανέστη !
- Ε αφού το είπαμε. Πάλι;
------------------------------
- Χριστός Ανέστη !
- Ε μέχρι πότε θα το λέμε;
------------------------------
- Χριστός Ανέστη σε όλους !
------------------------------
Είναι μερικές από τις "ανόητες" εκ-φράσεις, τις οποίες συναντώ αυτές τις μέρες στον αναστάσιμο ασπασμό, τον οποίον απευθύνω, και με βάζουν σε σκέψη.
Το "Χριστός Ανέστη" δεν είναι μια ευχή, την οποία τη λέμε το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου και τέλειωσε.
Το "Χριστός Ανέστη" δεν είναι μια φράση, η οποία συνηθίζεται να λέγεται στα πλαίσια της Κυριακής του Πάσχα.
Το "Χριστός Ανέστη" δεν περιορίζεται σε χρονικά όρια.
Το "Χριστός Ανέστη" είναι κήρυγμα, είναι μαρτυρία.
Το "Χριστός Ανέστη" είναι πραγματικότητα.
Το "Χριστός Ανέστη" είναι ζωή.
Το "Χριστός Ανέστη" είναι χαρά.
Κάθε φορά που το λες το κορμί σου σκιρτά από αγαλλίαση.
Τα μάτια σου γεμίζουν από φως.
Η καρδιά σου φτερουγίζει από λαμπρότητα.
Γίνεσαι μάρτυρας της πίστεως και απόστολος της Αναστάσεως.
Λες το "Χριστός Ανέστη" και ο αδερφός σου αποδέχεται και μαρτυρεί μαζί σου.
" Αληθώς Ανέστη ο Κύριος ! "
Χαίρεται κι αυτός.
Μαρτυρεί κι αυτός.
Λένε μερικοί ευσεβείς: "Μέχρι της Αναλήψεως το λέμε ! ".
Όχι ! Δεν το λέμε μέχρι της Αναλήψεως.
Το λέμε πάντα. Κάθε μέρα.
Ώσπου να κλείσεις τα μάτια σου...
Διότι το "Χριστός Ανέστη" είναι χαρά κι εγώ θέλω να είμαι χαρούμενος ώσπου να πεθάνω.
Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ καθημερινά χαιρετούσε τους πάντες λέγοντας: "Χριστός Ανέστη, χαρά μου ! ".
Αυτό είναι χαρά.
Αυτό είναι βίωμα.
Αυτό είναι ζωή.
Αυτό είναι και όπλο.
Μια φορά πλησίασα ένα περίπτερο Μαρτύρων του Ιεχωβά και τους λέω "Χριστός Ανέστη !" και μου απάντησε ένας: "Να είστε καλά ! ".
- Εγώ είμαι καλά, τους λέω, εσύ δεν είσαι καλά ! Και κοίτα να αναστηθείς κι εσύ.
Το γεγονός της Αναστάσεως πέρα από ένα ιστορικό γεγονός της ανθρωπότητας αποτελεί και ένα συνεχές βίωμα της Εκκλησίας. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου ψάλλουμε το "Χριστός Ανέστη" 99 φορές μέσα στην ακολουθία. Επομένως, όταν γυρίζω στο σπίτι το ψέλνω άλλη μία και γίνονται 100.
Αυτή είναι χαρά.
Αυτή είναι ζωή.
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μας χωρίς την Ανάσταση.
Δεν υπάρχει Ζωή χωρίς την Ανάσταση.
Δεν μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς την Ανάσταση.
Χριστός Ανέστη...όχι σε όλους, αλλά ...για όλους !
